4 sposoby wyrównania ścian do dekoracji wnętrz

Niewiele mieszkań może pochwalić się idealnie równymi ścianami – w większości przypadków mają zagłębienia i inne ubytki, a nawet znaczne odchylenia w pionie. Na takich ścianach trudno jest przykleić tapetę, prawie niemożliwe jest udekorowanie ich ozdobnym kamieniem lub płytkami, a nawet zwykłe malowanie nie będzie wyglądało bardzo estetycznie. Na nierównych ścianach wykończenie szybko straci swój pierwotny wygląd i będziesz musiał ponownie podejmować naprawy. Aby zaoszczędzić czas i pieniądze, lepiej od razu wyrównać ściany z wysoką jakością. Jaki jest najlepszy sposób na wyrównanie ścian i jak wykonać wszystkie prace?

Wszystkie metody wyrównywania ścian są podzielone na dwie zasadniczo różne grupy.:

Tak, czy inaczej wybierz, biorąc pod uwagę stopień nierówności ścianwięc ten krok jest szczególnie ważny. Jak można zmierzyć nierówne ściany poziom lasera lub konwencjonalny poziom budynku.

Najprostszym i najpopularniejszym sposobem jest korzystanie z pionów. Przede wszystkim gwóźdź wbija się w jeden z górnych rogów ściany, dzięki czemu na jego powierzchni pozostaje 2-3 cm.Pion może być wykonany z długiej nici i nakrętki lub innego obciążenia. Gotową linię pionu przywiązuje się do wbitego gwoździa, ciężar powinien prawie sięgać podłogi. Gdy nić z obciążeniem przestanie się zataczać (tzn. linia pionu tworzy linię ściśle pionową), można wbić drugi gwóźdź na dole ściany tak, aby nić i główka gwoździa znajdowały się na tym samym poziomie. Ta sama procedura jest wykonywana po przeciwnej stronie ściany. Cztery gwoździe są połączone sznurkiem i tworzą ściśle pionową płaszczyznę, co pozwala zrozumieć stopień odchylenia od poziomu ściany.

Oceniamy nieprawidłowości i wybieramy metodę wyrównania:

• zagłębienia i nierówności do 0,5-1 cm można wyrównać szpachlą;
• różnice do 3-5 cm najlepiej wyrównać mieszankami tynków;
• różnice powyżej 5 cm łatwiej zniwelować płytami gipsowo-kartonowymi zamontowanymi na specjalnie skonstruowanej ramie.

Służy do wyrównywania ścian. tynki gipsowe i cementowe. Kompozycje gipsowe pozwalają osiągnąć optymalny mikroklimat w pomieszczeniu, ale boją się wody, dlatego nadają się do sypialni, salonów i pokoi dziecięcych. Tynki cementowe można bezpiecznie stosować do wyrównywania ścian w pomieszczeniach, w których wilgotność będzie stale zwiększona.

Kolejność pracy wygląda następująco:

1. przygotowanie powierzchni ściany. Aby mieszanka poziomująca się utrzymała, ściana musi być odpowiednio przygotowana. Najpierw usuwa się wszystkie pozostałości starej powłoki, a następnie wykonuje się gruntowanie dla lepszej przyczepności warstwą tynku. Pod kompozycjami cementowymi stosuje się podkład z roztworu piasku, cementu i wody, tak zwanego mleka cementowego, pod tynkiem gipsowym lepiej jest użyć specjalnego podkładu;
2. jeśli warstwa tynku ma więcej niż 2 cm, to na tym etapie lepiej zastosować wzmocnienie siatka gipsowa, co nie pozwoli na kruszenie się kompozycji. Warto zauważyć, że jeśli używasz gotowej fabrycznej mieszanki tynkowej, powinieneś zwrócić uwagę na skład: niektórzy producenci stosują dodatki polimerowe, które zwiększają wytrzymałość i stopień przyczepności zaprawy tak bardzo, że siatka może nie być potrzebna ;
3. instalacja beaconów. Jako lampy ostrzegawcze, które stają się wytycznymi do tworzenia płaskiej powierzchni, stosuje się drewniane listwy lub perforowany profil metalowy. Ta ostatnia będzie wygodniejsza dla początkujących, ponieważ takie latarnie nie będą musiały być usuwane po lekkim stwardnieniu warstwy tynku, a następnie zamaskowaniu wgłębień. Najpierw montuje się dwie lampy ostrzegawcze na przeciwległych końcach ściany za pomocą poziomicy, a lampy są mocowane zaprawą gipsową o wymaganej wysokości, aż do uzyskania idealnej pionowości. Pomiędzy otrzymanymi parami lamp ostrzegawczych rozciągnięte są trzy sznury: u góry, pośrodku ściany i na dole, a już skupiając się na nich, zainstalowane są pośrednie lampy ostrzegawcze, aby lekko dotykały sznurka. Krok między lampami ostrzegawczymi zależy od wielkości narzędzia, za pomocą którego zostanie wyrównana mieszanka tynku (zwykle stosuje się do tego regułę). W każdym przypadku odległość między latarniami powinna być o 20 cm mniejsza niż długość instrumentu;
4. mieszanki tynków w szerokim asortymencie można znaleźć w sklepach ze sprzętem. Na placu budowy pozostaje tylko odpowiednio przygotować rozwiązanie, postępując zgodnie z instrukcjami. Zaprawę tynkarską cementową można przygotować samodzielnie: cement i piasek miesza się w stosunku 1:6, następnie dodaje się wodę do kremowej konsystencji. Niektórzy eksperci zalecają przestrzeganie proporcji składników 1:2 lub 1:3, gotowa mieszanka jest bardziej plastyczna, a zatem łatwiejsza w obsłudze. Gotowy roztwór jest używany przez 1-2 godziny, aż zacznie się zestalać;
5. tynkowanie. Aby to zrobić, możesz użyć „sokoła” i kielni. Na pierwszym zbierają mieszankę z pojemnika, a na drugim wyrzucają ją w nadmiarze na ścianę. Użycie „sokoła”, narzędzia podobnego do kielni, ale większego od niego, pozwala zwiększyć szybkość pracy. Teraz musisz równomiernie rozprowadzić rozwiązanie od dołu do góry, opierając się na sygnalizatorach. Jeśli warstwa wyrównująca jest gruba, możesz najpierw nałożyć szorstki kontur tynku, a po wyschnięciu nałożyć główną z wyrównaniem wzdłuż latarni nawigacyjnych. Jeśli jako te ostatnie zastosowano drewniane listwy, to gdy zaprawa trochę wyschnie, należy je ostrożnie usunąć, ubytki wypełnić tynkiem i wyrównać szpachelką;
6. po wyschnięciu tynku uzyskujemy gładką, ale chropowatą powierzchnię. Aby było gładko, musisz aplikować cienka warstwa szpachlia potem przeszlifować powierzchnię drobnym papierem ściernym.

Główną zaletą tej metody poziomowania jest maksymalne zachowanie powierzchni użytkowej pomieszczenia. Wadami są pracochłonność procesu, konieczność przygotowania podłoża oraz obecność dużej ilości pyłu.

Szpachlówka nadaje się do wykańczania ścian lub na tych powierzchniach, na których występują niewielkie różnice wysokości, wyboje i inne nierówności. Proces szpachlowania jest prosty i całkiem wykonalny własnymi rękami. Sekwencja działań jest następująca:

1. przygotowanie powierzchni: czyszczenie, w razie potrzeby leczenie środkami przeciwgrzybiczymi i gruntowanie;
2. kit może być gotowy lub w postaci suchej mieszanki, co jest konieczne rozcieńczyć ilością wody wskazaną w instrukcji i mieszać do uzyskania kremowego, jednorodnego stanu;
3. praca jest łatwiejsza do zrobienia dwie szpatułki. Jedna jest mała i służy do pobrania mieszanki, nałożenia jej na drugą szpatułkę i oczyszczenia tej ostatniej. Druga szpatułka jest większa, jej wielkość zależy od stopnia nierówności ścian. Nakładają szpachlę na powierzchnię i wyrównują ją. Jeśli występują nie tylko nierówności, ale także niewielkie odchylenia pionowe, zaleca się wyrównanie szpachli zasada budowania, w którym wbudowany jest poziom, dzięki czemu można kontrolować jakość powstałej powierzchni. Jeżeli szpachlówkę wyjściową wykonuje się w dwóch warstwach, lepiej zastosować między warstwami siatkę wzmacniającą, a kierunek nakładania warstw powinien być wzajemnie prostopadły;
4. jeśli powierzchnia wymaga aplikacji dwie warstwy szpachli, następnie pierwszy po utwardzeniu jest dodatkowo traktowany podkładem;
5. po związaniu warstwy wykończeniowej szpachlówki lekko wypłukany roztworem podkładuaby pozbyć się ewentualnych nieprawidłowości, a następnie przeszlifować papierem ściernym. Jeśli nie planujesz malować ścian, możesz obejść się bez cienkiej warstwy wykończeniowej szpachli.

Jeśli chodzi o największe nierówności i znaczne różnice w poziomie ścian, najlepszym sposobem na wyrównanie powierzchni jest zastosowanie płyty gipsowo-kartonowej i zamontowanie jej w sposób ramowy. W tym przypadku jest to najbardziej prosty, tani i szybki sposób na uzyskanie idealnie płaskiej i gładkiej powierzchni ściany. Ponadto nie trzeba poświęcać dużo czasu i wysiłku na przygotowanie powierzchni ściany – ta, ze wszystkimi jej pęknięciami, dziurami i upadkami, zostanie ukryta za ramą i płytą kartonowo-gipsową. Co więcej, wewnątrz ramy można położyć komunikację lub wyposażyć dodatkową izolację cieplną i akustyczną.

Nie zapominaj jednak, że ta metoda wyrównywania ścian zajmuje dużo powierzchni użytkowej, a jeśli już go brakuje, pokój może zamienić się w dziurę. Ściany pokryte arkuszami płyt kartonowo-gipsowych będą w stanie wytrzymać mniejsze obciążenie niż te, które zostały wyłożone tynkiem. Jeśli mówimy o pomieszczeniu o dużej wilgotności, należy zastosować odporne na wilgoć płyty gipsowo-kartonowe.

Sekwencja pracy:

1. konstrukcja ramy. Może składać się z drewnianej belki lub metalowego profilu. Belka nie pozwala na osiągnięcie pożądanej trwałości ramy, poddawana jest wpływowi wilgoci i mikroorganizmów, dlatego w większości przypadków są dziś stosowane metalowy profil prowadnicy i stojaka,.
   Pierwsze dwa profile są przymocowane do podłogi i sufitu.
   Na podłodze za pomocą poziomicy narysuj linię prostą w odległości 5-6 cm od ściany (więcej jest możliwe, jeśli krzywizna jest duża lub komunikacja musi być ukryta).
   Za pomocą pionowej pionu linia jest przenoszona na sufit.
   Profile prowadzące są mocowane wzdłuż linii uzyskanych za pomocą wkrętów samogwintujących, stale sprawdzając równomierność ich poziomu za pomocą pionu. Pomiędzy nimi, prostopadle do nich, wzdłuż ściany, profile nośne są mocowane za pomocą wkrętów samogwintujących. Odległość między nimi wynosi 40-60 cm dla płyt kartonowo-gipsowych o szerokości 120 cm;
2. wypełnienie ramki komunikatami, materiał izolujący ciepło lub dźwięk, jeśli to konieczne;
3. instalacja płyt kartonowo-gipsowych. Odpowiednie arkusze o grubości 12,5 mm. Montaż rozpoczyna się od dowolnego górnego rogu, arkusze są mocowane za pomocą wkrętów samogwintujących, krok mocowania wynosi 30 cm, zaślepki są cofnięte o 1 mm, aby na końcu uzyskać gładką powierzchnię;
4. gdy wszystkie arkusze są dołączone, zaślepki i fugi szpachlowane kompozycją tynkową. Po wyschnięciu powierzchnia jest gotowa do dalszego wykończenia. Eksperci nie zalecają montażu płytek na płytach gipsowo-kartonowych, ale można zastosować malowanie, tynki dekoracyjne i tapety. Jeśli planujesz przykleić tapetę, później trudno będzie je usunąć z płyty gipsowo-kartonowej, dlatego lepiej wcześniej zaszpachlować nie tylko złącza i czapki, ale także resztę powierzchni.

Ta technologia służy do produkcji poziomowanie za pomocą sklejki lub paneli z tworzywa sztucznego, budowanie ramy z drewnianych klocków. Często w ten sposób wyrównuje się ściany w domach wiejskich.

Jak można się domyślić, w tym przypadku nie ma potrzeby budowania ramy z profilu, co znacznie upraszcza i przyspiesza proces. W ten sposób można zniwelować zarówno drobne nierówności, jak i różnice poziomów do 2-5 cm.

Sekwencja pracy:

1. przygotowanie gruntu, jej odpylanie i obróbkę podkładami. Kolejny krok rozpoczyna się, gdy podkład jest całkowicie suchy;
2. cięcie płyt kartonowo-gipsowych. Na tym etapie przeprowadzane są obliczenia i określa się, ile arkuszy będzie potrzebnych i jak zostaną zlokalizowane. Nie koliduje z wycinaniem otworów na gniazda i przełączniki;
3. określenie poziomu ściany. Dla wygody na tym etapie lepiej jest narysować linie przyszłego poziomu ściany na podłodze i suficie. Uprości to proces instalacji płyt i pomoże osiągnąć lepsze wyniki;
4. instalacja suchej zabudowy. Przy niewielkich nierównościach na arkusz płyt kartonowo-gipsowych nakłada się warstwy kleju gipsowego wzdłuż jego obwodu, a pośrodku w odstępach co 30 cm, arkusz dociska się do ściany, mocuje się do niego poziom i za pomocą lekkich uderzeń młotka, arkusz jest wypoziomowany w pionie. Nie zapomnij skupić się na narysowanych liniach, w przeciwnym razie na tym etapie arkusz może zostać zbytnio utopiony, a jeśli dalej na ścianie znajduje się guzek, osiągnięcie płaskiej powierzchni nie będzie działać. Montaż rozpoczyna się od jednego z rogów, sąsiednie arkusze ściśle przylegają do siebie;
5. dla większej niezawodności w kilku miejscach arkusze można przymocować do podstawy za pomocą kołków;
6. ostatnie stadium – szpachlowanie spoinami z zaprawy gipsowej i punktami mocowania kołków.

Na zakończenie

Gładkie ściany to gwarancja, że ​​materiały wykończeniowe będą wyglądać tak, jak powinny i wytrzymają jak najdłużej. Choć proces wyrównywania ścian jest dość pracochłonny, należy podchodzić do niego z najwyższą odpowiedzialnością, aby od tej pory można było dokonywać jedynie kosmetycznych napraw, odświeżających atmosferę w mieszkaniu.

Życiowa porada. Sekrety i triki przy wykańczaniu ścian

W tym artykule porozmawiamy o sztuczkach i tajemnicach mistrzów, do których można się odwołać, gdy brakuje siły roboczej lub czasu. Znajdziesz wskazówki dotyczące dekorowania ścian płytkami, płytami gipsowo-kartonowymi, tynkiem i szpachlówką. Dzięki tym technikom prace naprawcze staną się łatwiejsze i szybsze.

Praca podczas remontu czy na budowie zawsze pochłania dużo energii, jest traumatyczna i wymaga wytrzymałości. Aby oszczędzić siły, zdrowie i porządek w obiekcie istnieje wiele sztuczek, do których uciekają się doświadczeni rzemieślnicy.

Prace tynkarskie

Opiszemy kilka sprawdzonych narzędzi, które wpływają na cechy jakościowe surowego rozwiązania.

1. Jeśli musisz pracować w chłodnym okresie, konieczne jest utrzymywanie wilgoci w roztworze, aby reakcja zaszła przed zamrożeniem. Wymaga to specjalnych preparatów, można dodać zwykłą sól kuchenną 1 kg na 50 kg cementu. Innym sposobem jest zmieszanie z nim mydła w płynie lub szamponu (2-3 litry na 0,1 metra sześciennego). Pomoże to zachować plastyczność roztworu przez wystarczający czas.
2. Przy cienkiej warstwie tynku rozwiązanie układa się „niechętnie”, jakość jest bardzo szorstka. Sytuację poprawi niewielka ilość szpachli gipsowej. Rozwiązanie stanie się plastyczne i znacznie łatwiej się położy. Optymalna proporcja to 100 g szpachli na 5 kg roztworu.

Uwaga! Zwiększenie procentowej zawartości gipsu może prowadzić do pękania i kurczenia się.

1. Przed pracą z roztworami i betonem zwilżyć inwentarz (taczki, koryta, wiadra) wodą – roztwór nie będzie się sklejał i nie obciążał. Okresowo wypłucz zapasy, a następnie użyj tej wody do roztworu. Aby przyspieszyć i uprościć demontaż szalunku, posmaruj jego boki po stronie styku dowolnym olejem lub oleistą cieczą (nawet olej napędowy). Ale upewnij się, że płyn nie dostanie się na armaturę.
2. Cukier dodany do zaprawy cementowo-piaskowej (1/10) znacznie ją twardnieje po utwardzeniu. Warstwa tynku jest skamieniała. Ten life hack jest opłacalny w przypadku niewielkich nakładów pracy.

Life hack dla płytek

Jak zrobić gładkie otwory w płytkach bez odprysków

To pytanie pojawia się dość często – płytki są bardzo popularnym i powszechnym materiałem, a dziury w nich są obowiązkowym etapem prac wykończeniowych, ponieważ w łazienkach i kuchniach zawsze są wyloty na rury wodociągowe i kanalizacyjne. W większości przypadków wymagany jest otwór o średnicy 25-60 mm.

Metoda 1. Aby nie kupować drogich zestawów koron (cena od 50 USD), zamiast ostrza użyj zwykłej piły do ​​metalu z drutem diamentowym. Za pomocą takiego narzędzia można wycinać nie tylko otwory, ale ogólnie dowolne gładkie kształty bez rozwiniętych umiejętności. Przed przystąpieniem do pracy na płytce przyklej taśmę klejącą.

Otwór w płytce z piłą do metalu, wideo

Metoda 2. Zaznacz otwór i wywierć po obwodzie. Możesz to zrobić za pomocą wiertarki do betonu (bez perforacji). Na odwrocie płytki ostrożnie wyłam „przegrody” między otworami za pomocą dłuta lub szczypiec. Owiń papierem ściernym (ziarno 60-80) uchwyt lub okrągły pręt i szlifuj krawędzie koła, doprowadzając je do gładkiego stanu.

Gładki otwór w płytce bez specjalnych narzędzi. Instrukcja wideo krok po kroku

Jak zrobić otwór w płytce bez wiertła

W przypadku, gdy musisz zawiesić coś lekkiego, na przykład wieszak na ręcznik, który nie wymaga mocnego kołka, możesz zastosować następującą metodę. Zamiast wiertła na płytce użyj wkrętu samogwintującego 3,5×9,5 z wiertłem, który jest popularnie nazywany „pchłą” (mocują profil do GKL). Za pomocą 2-3 takich wkrętów samogwintujących można wykonać w płytce otwór o średnicy 4 mm na drewniany rąbek, który wystarczy do przechowywania ręczników.

Jak wywiercić płytkę bez wiertła – spójrz na wideo

Lifehack w pracy z GKL

Jak naprawić dziurę w suficie?

Jeśli rozmiar otworu nie przekracza 50 mm, można go pokryć warstwą zaprawy lub szpachli. Aby to zrobić, w małej (powinno wejść do dziury) desce należy wywiercić otwór i przewlec przez niego linkę lub przywiązać do pręta. Zamontuj deskę w otworze tak, aby przewód zwisał swobodnie.

W innej desce (większej niż otwór) wywierć otwór na sznurek i przeciągnij go. Następnie połóż na desce klej do płytek lub zaprawę, rozciągnij sznurek i połącz deskę roztworem i otworem. Przymocuj sznur za pomocą spinaczy do bielizny. Deskę można zdjąć i przeciąć przewód po 12 godzinach.

Dziura w suficie, jak naprawić – wideo

Jak naprawić dziurę w ścianie z płyt kartonowo-gipsowych?

Jeśli otwór ma rozmiar od 40 do 150 mm, można go naprawić, zastępując uszkodzony obszar kawałkiem płyty gipsowo-kartonowej. Aby to zrobić, przycinamy krawędzie otworu do równego stanu i łączymy krawędzie. Wkręcamy w niego kawałek profilu lub szyny i trzymając go szczypcami lub ręką, mocujemy profil za pomocą wkrętów samogwintujących przez płytę gipsowo-kartonową. Następnie z zapasowego arkusza wycinamy kawałek w postaci dziury tak, aby wchodził swobodnie i były szczeliny co najmniej 10 mm. Instalujemy „łatkę” na profilu za pomocą wkrętów samogwintujących. Szpachlujemy za pomocą siatki.

Jak stworzyć równy narożnik podczas szpachlowania bez użycia perforowanego narożnika

Tutaj na ratunek przyjdzie metoda, która od dawna jest znana profesjonalnym finiszerom. Jeśli szpachlujesz ściany, na pewno masz do dyspozycji regułę lub przynajmniej odcinek profilu 2,5–3 m. Będzie to przewodnik, w którym musisz wywiercić otwory montażowe w odstępach 300–500 mm. Odsłaniamy i mocujemy prowadnicę do narożnika jako sygnalizator.

Pamiętaj, aby usunąć prowadnicę, zanim kit zacznie wysychać.

Jaki jest najszybszy sposób na wyrównanie ścian z płyt gipsowo-kartonowych

Jeśli chcesz szybko wyrównać ściany na niewielkim obszarze, możesz przymocować arkusze do pianki montażowej. Ta metoda jest również dobra przy wykonywaniu dekoracyjnych płaszczyzn wolumetrycznych, na przykład podkreślających portale lub łuki obramowujące.

Płyty gipsowo-kartonowe na piance, wideo

Aby uzyskać więcej sposobów pracy z GKL, zobacz wideo:

Sekrety mistrzów płyt kartonowo-gipsowych, wideo

Oczywiście sztuczek konstrukcyjnych jest znacznie więcej – jest ich tyle, ile mistrzów, a każdy ma swoje sekrety. Wszystkie życiowe hacki są powodowane przez samo życie i ułatwiają zwykłe operacje, materiały są trwalsze, a narzędzie jest bardziej niezawodne.

Witalij Dolbinow, rmnt.ru

Podobał Ci się artykuł? Subskrybuj kanał, aby być na bieżąco z najciekawszymi materiałami