Montaż gniazdek w łazience: normy bezpieczeństwa + instrukcja montażu
Wysoki poziom komfortu współczesnego człowieka wiąże się z użyciem dużej liczby urządzeń elektrycznych. Dlatego instalowanie gniazdek w łazience to nie kaprys, ale ważna konieczność.
Dobór i montaż punktów zasilania odbywa się zgodnie z wymaganiami dokumentów regulacyjnych oraz regulaminem urządzenia sieci elektrycznej wewnątrzmieszkaniowej lub domowej. Przepisy te zostały przez nas przestudiowane i szczegółowo opisane w artykule.
Wyznaczymy strefy dopuszczalne do instalacji gniazd, wymienimy zasady układania kabla elektrycznego i udzielimy porad dotyczących wyboru urządzeń elektrycznych. Proponowana instrukcja montażu krok po kroku pomoże Ci samodzielnie wykonać wszystkie prace związane z instalacją elektryczną, bez pytania o pomoc specjalistów.
Dlaczego potrzebujesz gniazdka w łazience?
W starych budynkach gniazdka w łazienkach są niezwykle rzadkie. Powodem tego jest zwarty materiał filmowy pomieszczenia, elementarny brak wolnego miejsca na ścianach i słaba ogólna sieć elektryczna mieszkania.
Ponadto jeszcze do niedawna uważano, że punktów elektrycznych w łazienkach i toaletach nie da się zainstalować, dlatego wymontowywano je i montowano przy drzwiach do łazienki.
W nowoczesnym budownictwie sytuacja jest inna: łazienki połączone z WC i oddzielne łazienki mają dużą powierzchnię, co pozwala na swobodne postawienie pralki, podgrzewacza wody, suszarki, dodatkowego grzejnika elektrycznego-suszarki na ręczniki oraz „ciepłej podłogi” system w przestrzeni wewnętrznej.
Codzienne korzystanie z suszarki do włosów, golarki elektrycznej, lokówki itp. pozostaje aktualne.
Biorąc pod uwagę ilość urządzeń, które do działania wymagają prądu, w łazience montuje się blok gniazdek lub 2-3 osobne punkty
Aby dokładnie dowiedzieć się, ile gniazdek jest potrzebnych do łazienki, musisz sporządzić listę wszystkich urządzeń, a wśród nich wybrać te, które są stale podłączone do sieci.
Załóżmy, że w dużej łazience często instaluje się pralkę. Pod nim zwykle przydzielają osobny punkt elektryczny lub montują połączenie kablowe bezpośrednio, za pomocą listwy zaciskowej.
Zgodnie z przepisami punkt elektryczny musi znajdować się po lewej, prawej stronie lub nad urządzeniem, nie wolno go instalować za jednostką wolumetryczną. Należy zapewnić łatwy dostęp, aby w przypadku awarii produktu można go było szybko i łatwo wymienić lub naprawić.
Zaleca się również przydzielenie osobno zlokalizowanych gniazd do podłączenia podgrzewacza wody, kotła akumulacyjnego lub podgrzewanego wieszaka na ręczniki – czyli urządzeń, które zwykle działają w trybie ciągłym
Wymagania dotyczące instalacji punktów zasilania
Nowe modyfikacje urządzeń elektrycznych przeznaczone są do pracy w pomieszczeniach o dużej wilgotności. Ale zarówno one, jak i gniazda podlegają zwiększonym wymaganiom. Możesz wyjaśnić informacje prawne w dokumentach regulacyjnych, na przykład w GOST R 50571.11 (1996) i PUE (7.1).
Jakie obszary nadają się do instalacji?
Jak wiadomo, połączenie wody i elektryczności w życiu codziennym jest bardzo niebezpieczne dla ludzi. Dlatego łazienka, w której taki kontakt jest możliwy, jest zwykle podzielona na strefy. Jest ich cztery, od 0 do 3.
Schemat przedstawia strefy bezpieczeństwa elektrycznego w łazience. Spośród czterech wskazanych stref, tylko w najbardziej oddalonej strefie nr 3 wolno montować gniazda lub przełączniki (+)
Zgodnie z przepisami urządzenia elektryczne można umieszczać w dowolnej strefie, ale muszą one spełniać normy napięcia, stopień ochrony, a także być podłączone do wyłączników RCD w panelu elektrycznym mieszkania.
Przeanalizujmy możliwości każdej strefy.
Najbardziej niebezpieczny obszar do korzystania z domowych urządzeń elektrycznych. Możesz używać urządzeń o napięciu 12 V i stopniu ochrony IPX7. Nie używaj przedłużaczy ani filtrów. Suszarka do włosów, która przypadkowo wpadła do wody z osobą, może spowodować nieodwracalną tragedię.
Nie nadaje się do montażu gniazdek nawet o najwyższej klasie ochronności, ale dopuszcza się montowanie podgrzewaczy wody – na ścianie, nad baterią. Opis techniczny urządzeń przepływowych lub magazynujących musi wskazywać, że mają stopień ochrony IPX5-IPX6
Nie nadaje się również do montażu gniazd, ale w tej przestrzeni mogą znajdować się podgrzewacze wody, kotły, wentylatory w okapach, lampy (klasa 2). Stopień ochrony IPX5 oznacza, że urządzenia są odporne na przypadkowe zachlapanie lub strumienie wody.
Jedyna z wymienionych stref, w której można zainstalować gniazda, skrzynki rozdzielcze, przełączniki, termostaty. Ale są warunki: ochrona IPX4 lub IPX5, połączenie przez automat lub RCD, zasilanie elektryczne przez transformator
Jeśli w łazience zainstalowane są ścianki działowe lub wykonane są nisze zapobiegające regularnemu rozpryskiwaniu się wody na obudowie gniazdek elektrycznych, wymagania instalacyjne są bardziej złagodzone. Na przykład możesz obejść się bez osłony ochronnej.
Na jakiej wysokości zainstalować wylot
Normy wysokości, na jakich gniazdka powinny być instalowane w łazience lub łazience nie zmieniły się od pół wieku: 0,9-1 m od powierzchni podłogi.
Nie ma jednak ścisłych zasad, dlatego podczas instalacji częściej kierują się łatwością użytkowania. Na przykład gniazdko elektryczne do pralki znajduje się zwykle pod jej górną pokrywą, z boku korpusu.
Jeśli wymiana gniazdka elektrycznego była konieczna po niedawnej naprawie, zaleca się pozostawienie go na tej samej wysokości, aby nie zepsuć świeżego wykończenia
We współczesnej dokumentacji referencyjnej można natknąć się na normy wysokości, które radykalnie różnią się od wcześniej przyjętych norm.
Planując mieszkania w wieżowcach, z poziomu płyty betonowej wybiera się wysokość 40-45 cm, to znaczy z uwzględnieniem późniejszego wykończenia – 30-35 cm nad wykończeniową wykładziną podłogową.
Jeden z obecnych schematów z niską lokalizacją gniazd. To umieszczenie tłumaczy się zachowaniem projektu pomieszczenia i wygodą korzystania z gniazdek elektrycznych.
Przejdźmy do wymagań UEP. Okazuje się, że podana jest tam tylko maksymalna odległość wylotu od wykładziny – 1 m. Minimum nie jest wskazane, co oznacza, że można go nawet zamontować w listwie przypodłogowej. Ponadto, jeśli w rodzinie są dzieci, zaleca się stosowanie specjalnych urządzeń technicznych – z roletami ochronnymi.
Jednak pozycja w odległości 0,3 m od podłogi, a tym bardziej w cokole, absolutnie nie nadaje się do łazienki. W miejscach, w których przebiega komunikacja, przez którą krąży woda, nie można umieścić gniazdek na dole, ponieważ zawsze istnieje ryzyko zalania lokalu.
Należy również przestrzegać ogólnych zasad dotyczących wszystkich pomieszczeń:
- nie mniej niż 10 cm – odległość od otworów drzwiowych i okiennych;
- nie mniej niż 15 cm – odległość do sufitu;
- 90 cm – przy montażu bloku „gniazdo/przełącznik” wysokość od podłogi.
Można stwierdzić, że optymalna lokalizacja wylotu znajduje się w odległości od 0,5 m do 0,9 m powyżej poziomu gotowej posadzki. Jeśli musisz wymienić stare gniazdo, lepiej po prostu je zdemontować i zainstalować nowe bez zmiany miejsca.
Zasady układania kabli elektrycznych
W nowych domach przy wymianie gniazd kabel zwykle nie jest dotykany, ponieważ w pełni spełnia normy bezpieczeństwa i jest w stanie wytrzymać obciążenie. Jeśli dom jest stary, to podczas napraw w łazience lepiej wymienić przewody przed zainstalowaniem gniazd.
Okablowanie aluminiowe jest uważane za słabe i nieodpowiednie dla dzisiejszych sieci energetycznych, dlatego należy je zastąpić alternatywnymi przewodami miedzianymi o przekroju 1,5 mm² lub większym
Do instalacji sprzętu AGD – pralki, grzejnika – zaleca się instalację linii energetycznych o dużej mocy, aw niektórych przypadkach dedykowanych linii elektrycznych z oddzielnym RCD.
Na pewno będziesz potrzebować skrzynek przyłączeniowych – do rozprowadzania przewodów wzdłuż linii. Jeśli w łazience zainstalowane są odpowiednio 2 bloki gniazd, wymagane będą również 2 puszki połączeniowe.
Schemat najbardziej racjonalnego połączenia. Jeśli zamiast puszek montażowych użyjesz łańcucha połączeń równoległych, każde naruszenie w systemie natychmiast wyłączy wszystkie podłączone linie (+)
Puszki montażowe są umieszczane pod sufitem w odległości regulowanej przepisami, a przewody są opuszczane pionowo w dół do miejsca, w którym zainstalowany jest odpływ.
Faktem jest, że położenie kabla nie jest widoczne za podszewką, więc jego umieszczenie po przekątnej jest surowo zabronione. Każdy przewód poza puszką przyłączeniową/gniazdową może spowodować wypadek.
W bliskiej odległości, czyli na wprost, przewody można ułożyć zarówno pod wykładziną podłogową, jak i nad konstrukcjami podwieszanymi – sufitami napinanymi lub płytami gipsowo-kartonowymi. Ale w tym przypadku pożądane jest umieszczenie przewodów w osłonach ochronnych (niemetalowych). Dotyczy to wszystkich rodzajów produktów: VVGng, VVG, a nawet NYM.
Kilka słów o rodzaju okablowania. W przypadku łazienek najbezpieczniejsze jest wnętrze, umieszczone w stroboskopach pod okładziną. Wykorzystywany jest również zewnętrzny, ale niezwykle rzadko, co jest typowe dla kąpieli w domach drewnianych. Przewody można zakryć plastikowymi pudłami wykonanymi z niepalnego materiału.
Jak wybrać gniazdko do łazienki?
Niektóre urządzenia do łazienek, kuchni i połączonych łazienek są nie do odróżnienia od zwykłych – na zewnątrz wyglądają dokładnie tak samo. Inne mają nieco zmodyfikowaną konstrukcję. Jednak główna różnica polega na ochronie, którą można określić poprzez oznaczenie – litera IP i dwie cyfry.
Obie wartości cyfrowe mają znaczenie dla łazienki. Pierwszy wskazuje stopień ochrony przed cząstkami stałymi i kurzem, drugi – przed wilgocią. Eksperci zalecają urządzenia oznaczone dla obu parametrów co najmniej 4, ale lepiej niż 5 lub 6.
Stolik, przy którym można dobrać gniazdko według odpowiednich parametrów. Przykłady dobrego wyboru — urządzenia oznaczone IP55 lub IP65 (+)
Obudowa gniazdka, w oznaczeniu której widnieją cyfry 6-8, jest szczelna i chroniona nawet przed bezpośrednim strumieniem wody, jednak wiele urządzeń jest dodatkowo wyposażonych w osłony. Wbudowana sprężyna zapobiega przypadkowemu otwarciu.
Aby skorzystać z gniazdka, należy ostrożnie, z pewnym wysiłkiem, podnieść pokrywę do góry tak, aby styki wtyczki można było swobodnie włożyć w otwory.
Podczas procesu wyboru i zakupu, a także po zainstalowaniu urządzenia, lepiej jeszcze raz upewnić się, że jest nienaruszone: na obudowie nie powinno być pęknięć, a pokrywa powinna ściśle przylegać i otwierać się z siłą
Profesjonalni elektrycy zalecają, aby nie oszczędzać na zakupie produktów znanych marek, które służą przez lata bez naprawy. Na przykład wodoodporne gniazda firm otrzymują wiele dobrych recenzji od specjalistów: Schneider Electric, GIRA, Legrand, BERKERA, WĄTEK, Wessen, Bticino, Wada, Vico.
Instrukcja instalacji krok po kroku
Proces instalacji nowego gniazdka lub wymiany starego nie zajmuje dużo czasu, ale tylko profesjonalista, który ma dobrą rękę, może szybko wykonać wysokiej jakości instalację.
Jeśli robisz to po raz pierwszy, każdy krok musi być przemyślany z góry, a wszystkie działania muszą być staranne i niespieszne. Podajemy przykład montażu odpływu wewnętrznego, gdyż uważany jest za najtrudniejszy i najbardziej czasochłonny.
Krok 1 – przygotowanie narzędzi i materiałów
Liczba narzędzi zależy bezpośrednio od tego, jak obszerna będzie praca. Jeśli proces wymiany gniazdka jest częścią naprawy poważnej lub kosmetycznej, musisz przygotować „ciężką artylerię” – dziurkacz do robienia stroboskopu, wiertło z koronami.
Przy prostej wymianie urządzenia wystarczą śrubokręt, szczypce, przecinaki do drutu i taśma elektryczna.
Za pomocą śrubokręta wskaźnikowego możesz szybko, zgodnie ze środkami bezpieczeństwa, sprawdzić obecność napięcia w sieci, a także określić fazę lub zero
Kompaktowa poziomica, w której korpusie zamkniętych jest kilka akrylowych stożków z płynem, pomaga określić poziome położenie bloków gniazd z dokładnością do 0,5 mm/m
Podczas demontażu, pracy z przewodami, a także montażu obudowy potrzebne będą różne śrubokręty. Zamiast zestawu możesz użyć uniwersalnego zestawu – długopisu z końcówkami
Podczas instalowania gniazdka na pewno będziesz musiał rozebrać i przeciąć przewody. W tym celu możesz użyć przecinaków do drutu lub wąskich szczypiec.
Układ gniazd w kuchni – 5 błędów. Odległości i wysokość umieszczenia.
W nowoczesnym mieszkaniu kuchnia jest jednym z głównych odbiorców energii elektrycznej. Moc pantografów podłączonych do instalacji elektrycznej w kuchni może czasami sięgać ponad połowę całego obciążenia mieszkania.
Na tej podstawie okablowanie elektryczne w kuchni powinno być wykonywane przez niezależną grupę, a jeszcze lepiej przez kilka grup.
Przed pracą będziesz musiał sporządzić mały projekt lub schemat. Aby to zrobić, wstępnie oblicza się moc wszystkich urządzeń elektrycznych, które będą znajdować się w kuchni.
Oto ich przykładowa lista:
- oświetlenie – 150-200 watów
- Kuchenka mikrofalowa — 2000 watów
- Lodówka – 100 watów
- Zmywarka – 1000-2000 watów
- Czajnik elektryczny – 2000 watów
- Piekarnik – 2000 watów
- Podgrzewacz wody – 2000 watów
- Płyta kuchenna – 3500-7500 watów
Oczywiście wszystkie urządzenia nie włączą się jednocześnie. Ale musisz obliczyć całkowitą moc. Najczęściej mieści się w zakresie 10-15 watów.
Maksymalna moc, gdy kilka pantografów jest włączonych jednocześnie, w zwykłym mieszkaniu z reguły nie przekracza 7 kW.
Jeśli masz tę moc większą niż 7kW, to tutaj musisz już pomyśleć o wprowadzeniu 380V i rozłożeniu obciążenia na fazy.
Następnie należy obliczyć przekrój wspólnego przewodu zasilającego panelu elektrycznego i okablowania wychodzącego do każdego pantografu. Postępuj zgodnie z zasadami tutaj:
- z obciążeniem urządzeń do 3,5 kW – przewód miedziany VVGng-Ls 3*2,5mm2
- z obciążeniem urządzeń do 5,5 kW – przewód miedziany VVGng-Ls 3*4mm2
- o łącznym obciążeniu wszystkich urządzeń do 10 kW – kabel miedziany VVGng-Ls 3*6mm2
- o łącznym obciążeniu wszystkich urządzeń do 15 kW – kabel miedziany VVGng-Ls 3*10mm2
Dlaczego marka VVGnG-Ls powinna być, szczegółowo opisano w poniższym artykule:
Nawet jeśli masz dom ze starym systemem uziemienia (bez trzeciego przewodu ochronnego), nadal wykonaj okablowanie za pomocą kabla 3-żyłowego. Pozwoli to uniknąć dodatkowych kosztów związanych z odbudową i wymianą przewodów w przyszłości.
W skrajnych przypadkach trzeci przewód zostanie zarezerwowany na zero lub fazę, w przypadku możliwej przerwy lub innego uszkodzenia.
Po wybraniu okablowania musisz zdecydować się na gniazda.
Zawsze planuj rozmieszczenie gniazd po zatwierdzeniu projektu kuchni, w przeciwnym razie mogą wystąpić problemy. Na przykład wyloty obszaru roboczego mogą łatwo znajdować się w niewłaściwym miejscu i ostatecznie schować się za lodówką.
Aby upewnić się, że gniazdka i przełączniki są na swoim miejscu, przygotuj plan aranżacji mebli kuchennych.
Następnie zaznacz na nim wszystkie niezbędne gniazda. Możesz to zrobić nawet ręcznie.
Na tym planie nie jest jeszcze konieczne wyraźne powiązanie miejsc instalacji i obliczenie wymiarów i odległości. Wystarczy policzyć liczbę i przeznaczenie każdego z punktów sprzedaży.
Ile gniazdek potrzeba w kuchni?
Tutaj postępuj zgodnie z zasadą – dla każdego stacjonarnego urządzenia kuchennego zaplanuj swój wylot + 2 bloki wzdłuż krawędzi blatu + 1 szt. w pobliżu stołu jadalnego.
Kategoria sprzętu stacjonarnego obejmuje lodówkę, okap, płytę grzewczą i piekarnik, mikrofalówkę, zmywarkę, wywóz śmieci.
Ponadto nie zaszkodzi zamontować jedno gniazdko bezpośrednio pod lub w pobliżu wyłącznika przy wejściu do pomieszczenia.
Strefa z przełącznikami zwykle pozostaje niezagracona, a wolny punkt, w którym można pobierać napięcie (na przykład do odkurzacza), nigdy nie jest zbyteczny.
Teraz zaznacz punkty na fartuchu do podłączenia urządzeń niestacjonarnych. Połóż co najmniej dwa kawałki na każdą część (prawą i lewą) kuchni.
Obejmuje to czajnik elektryczny, blender, mikser itp.
Kiedy już zdecydujesz się na ilość, czas przejść do obliczenia wymaganych wymiarów i wcięć. Aby to zrobić, narysuj coś w rodzaju zamiatania ścian, na których stoją meble.
Tutaj będziesz już potrzebować dokładnych wymiarów kuchni – długości, wysokości pomieszczenia. Stopniowo, w formie prostokątów, narysuj sprzęt i wszystkie szafki.
Jeśli kuchnia jest narożna, zrób to samo z sąsiednią ścianą.
Następnie weź swój plan z liczbą punktów sprzedaży i przenieś je na gzymsy. W przypadku każdej techniki postępuj zgodnie z własnymi zasadami.
Lodówka
W przypadku lodówek producenci zalecają umieszczenie grupy gniazd pod samym urządzeniem, czyli w dolnym rzędzie, aby połączenie nie było widoczne.
Nie da się jednoznacznie powiedzieć ze 100% pewnością na jakiej wysokości powinien być wykonany dolny rząd gniazd.
Opierając się na zaleceniach IKEA radzą umieszczać je na wysokości około 10 cm od podłogi, tj. zlicowane z nogami szafki.
Wyjaśnia to fakt, że jeśli ustawisz go wyżej, wbudowane urządzenia będą opierać się o wtyczki.
Jeśli zamierzasz dość często wyłączać wtyczkę, dolne połączenie lodówki nie zawsze jest wygodne. W takim przypadku możesz umieścić całość na wysokości obszaru roboczego.
Gniazda w obszarze roboczym i nad blatem
Wysokość blatu to zwykle 85cm, maksymalnie 90cm. Dalej jest ściana o wysokości 550-600mm i dalej szafki.
Umieść wyloty w tym obszarze 105 cm od podłogi.
W takim przypadku nie będą one znajdować się na środku ściany i wygodnie będzie przykryć je tą samą kuchenką mikrofalową.
Minimalna odległość od blatu musi wynosić co najmniej 5 cm, aby cokół kuchenny nie dotykał ich. Lokalizacje – jeden zestaw w dowolnym rogu, plus między płytą grzejną a zlewem.
Jak wspomniano powyżej, co najmniej dwie sztuki. Jeśli nie podoba ci się wygląd gniazdek nad backsplashem w kuchni, rozważ wysuwaną jednostkę z blatu.
Zastanów się, czy w szafkach górnych będą urządzenia do zabudowy. Na przykład kuchenka mikrofalowa.
Pod nim będziesz musiał również zrobić osobny wylot. Pociągnij sznury z góry do obszaru blatu, nie zgodnie z Feng Shui.
Okap wyciągowy
Również u góry, na wysokości 1,9m-2,0m, pod maską znajduje się gniazdo. Jednak wiele zależy od marki. Jeśli jest to tania opcja, możesz sobie poradzić z wyjściem kabla, a następnie podłączyć go bezpośrednio do urządzenia.
Ale jeśli jest to drogi model, to ma własny widelec. Odcięcie wtyczki fabrycznej spowoduje utratę gwarancji.
Kuchenka i piekarnik
W obecności wydajnej płyty kuchennej wykonuje się albo wyjście kablowe, a następnie połączenie bezpośrednio pod listwami zaciskowymi panelu lub instalowane jest specjalne gniazdko elektryczne.
Piekarniki, w przeciwieństwie do piekarników do gotowania, są wyposażone w zwykłe widelce, więc nie musisz być sprytny. Podłącz je do prostych gniazdek.
Gdy po lewej lub prawej stronie płyty kuchennej i piekarnika znajdują się szafki z drzwiami na zawiasach, bardzo wygodnie jest umieścić w nich gniazdka. Odsuń się 15-20 cm od krawędzi i zamontuj.
Jeśli nie jest to możliwe, będziesz musiał połączyć się z niższej grupy.
W przypadku oddzielnego montażu piekarnika od płyty kuchennej np. na wysokości klatki piersiowej należy wykonać dla niego gniazdo w dolnej szafce na wysokości do 750 mm.
Zmywarka
Zgodnie z SP 31-110 2003 p.14.29 zabrania się wykonywania jakichkolwiek gniazd pod i nad zlewami lub zlewami. Dlatego zawsze cofaj się o kilka centymetrów podczas instalowania grupy gniazd w pobliżu tej instalacji wodociągowej. Dotyczy to zarówno dolnego umieszczenia, jak i górnego obszaru roboczego.
Zabronione jest również umieszczanie gniazdek za zmywarką i pralką.
W pobliżu stołu jadalnego (jeśli jest blisko ściany, a nie na środku kuchni), wskazane jest zaplanowanie jednego wylotu.
W wielkie święta, z napływem gości i krewnych w mieszkaniu, na pewno będziesz musiał coś podłączyć na stole – mikser, sokowirówka, robot kuchenny itp.
A w proste dni bez problemu podepniesz tam laptopa podczas pracy w kuchni.
- dla grupy gniazd, do których podłączane są urządzenia do 3,5 kW montowany jest automat 16A
- dla urządzeń do 5,5 kW automat 25A. Co więcej, lepiej rozszerzyć osobną grupę na ten odbierak prądu
Możesz również nawigować zgodnie z poniższą tabelą, aby wybrać maszyny i kable podczas podłączania płyty:
- ponieważ kuchnia jest mokrym pomieszczeniem oraz ogromną liczbą przedmiotów z metalową obudową, obowiązkowe jest zainstalowanie wstępnego RCD dla prądu 30mA w osłonie przed wszystkimi maszynami
- na każdym odbieraku prądu znajduje się osobne gniazdo
To nie tylko dodatkowe obciążenie okablowania, ale także potencjalne zwarcie (spowodowane rozlaną herbatą lub innym płynem).
1 Montaż okablowania i gniazd przed zatwierdzeniem i zatwierdzeniem projektu konstrukcyjnego mebli kuchennych.
Problemy, które na pewno napotkasz w tym przypadku, to ukryte gniazdka za szafkami, lodówkami itp. Jest bardzo prawdopodobne, że będziesz musiał nawet użyć nośników, ponieważ fabryczne przewody z wtyczką po prostu nie dotrą do punktów połączenia.
2 Podłączenie lodówki.
Instrukcje dotyczące lodówek zwykle wskazują na zakaz ich łączenia za pomocą przedłużaczy. Jednocześnie długość sznurka nie jest tak duża, tylko 1m.
Dlatego jeśli wiesz, jaką markę lodówki będziesz mieć, znajdź paszport w Internecie i zobacz, z której strony wychodzi przewód zasilający. Dodaj tutaj szerokość lodówki i odpowiednio zaplanuj punkt połączenia, aby pozbyć się przenoszenia.
W niektórych modelach zamrażarkę można podłączyć osobnym niezależnym przewodem lub w przyszłości kupisz zamrażarkę. Początkowo zrobisz tylko jedno gniazdko dla sprzętu, ale w końcu będziesz potrzebować dwóch. Lepiej więc, aby ten blok był podwójny.
3 Podłączanie gniazdek do „mokrych” urządzeń za pomocą prostej maszyny.
Urządzenia takie jak zmywarka, pralka (jeśli są wbudowane w kuchnię), przepływowy podgrzewacz wody itp. musi być podłączony przez RCD lub automat różnicowy.
Żadne automaty modułowe, nie mówiąc już o „wtyczkach”, nigdy nie uchronią Cię przed bieżącymi wyciekami.
Nawet jeśli nie masz przewodu uziemiającego, RCD nadal będzie pomagał i chronił w tym przypadku.
4 Najczęstszym błędem jest montaż zwykłych gniazdek (takich jak Schuko) do zmywarki pod zlewem lub w pobliżu kranu.
Ta lokalizacja jest zabroniona przez regulamin. Odsuń się od miksera 500mm (to samo dotyczy rur gazowych na kuchenkach czy płytach grzejnych) i dopiero wtedy śmiało zamontuj instalację elektryczną.
Jeśli elektrycy już go tam podkręcili i nie ma możliwości przerobienia, lub dostałeś mieszkanie z taką naprawą, to upewnij się, że gniazdka pod zlewem są wodoodporne (jak w łazience).
Zabronione jest również montowanie osprzętu elektroinstalacyjnego w bezpośrednim sąsiedztwie pieców.
5 Montując dolną grupę odpływów w odległości 10 cm od podłogi, zachowaj szczególną ostrożność!
W obszarze do 25 cm od podłogi hydraulicy zwykle instalują rury do zlewów, pralek, zmywarek.
Nie znając dokładnej trasy, nie spiesz się, aby wykopać mury, w przeciwnym razie dla Ciebie i Twoich sąsiadów może to przerodzić się w powódź i nieplanowane naprawy.
Podsumowując, chciałbym powiedzieć, że okablowanie w kuchni powinno być wykonane przez profesjonalistów. Korzystając ze wskazówek zawartych w tym artykule, możesz łatwo kontrolować cały proces i zgłaszać kompetentne uwagi podczas prac instalacyjnych.
