5 rodzajów prac, w których przeciąg jest surowo zabroniony
Wielu doświadczonych i profesjonalnych budowniczych wie, że podczas wykonywania pewnego rodzaju prac naprawczych przeciąg może spowodować nie tylko pogorszenie jakości, ale także ogólny wygląd. Zakaz otwierania okien i drzwi podczas pracy pojawił się od czasów starożytnych. Przechodził z pokolenia na pokolenie. Ale dzisiaj wielu początkujących mechaników niestety nie wie o tej regule iw rezultacie są bardzo rozczarowani, że naprawa nie powiodła się tak, jak byśmy chcieli.
Podczas tapetowania obowiązuje niepisana zasada – aby klej wysychał równomiernie na całej powierzchni ściany i tapety, bez względu na to, co to jest, włóknina, papier czy winyl. Częściowe wysychanie lub zbyt szybkie wysychanie może prowadzić do powstawania zmarszczek, powietrza i bąbelków, a w najgorszym przypadku tapeta po prostu odpadnie od ściany z powodu nagłych zmian temperatury i przeciągów.
Podczas wyrównywania ścian ważne jest również uwzględnienie zmian temperatury i wiatru, co jest wysoce niepożądane. Przy nakładaniu kolejnej warstwy tynku zacznie on szybko wysychać, przez co jego całkowite lub częściowe wyrównanie będzie pracochłonne, praca z materiałem stanie się niewygodna, ponieważ mieszanka schnie bardzo szybko. Rozwody na ścianie i nierówne pokrycie będą skutkiem niepożądanym.
Warstwy wykończeniowe na każdym rodzaju powierzchni są prototypem ściany i idealnie powinny nią stać, ponieważ wielu właścicieli lubi po prostu malować ściany bez konieczności tapetowania lub innych elementów wnętrza. Warstwa szpachli, niezależnie od jej ilości, jak również tynk szybko wysycha, co ponownie sprawia, że proces nakładania jej na ścianę i dalsze wyrównywanie jest pracochłonne. Nierówne warstwy będą musiały zostać wyhaftowane w szwach, następnie uszczelnione i tak dalej w kółko.
Podczas klejenia dowolnej płytki stosuje się specjalny klej montażowy, na opakowaniu którego jest zawsze napisany dużymi literami – do wykonywania pracy w pomieszczeniu zamkniętym przed przeciągami w ciepłej temperaturze. Wynika to z faktu, że składnik kleju ma pewne właściwości, które pogarszają się w obecności przeciągów i nagłych zmian temperatury. Rezultat – płytka po prostu nie przykleja się do głównej powierzchni.
Podczas malowania bardzo niepożądane są spadki temperatury, które mogą wystąpić w przypadku otwierania okien, drzwi i innych elementów łączących mieszkanie z ulicą. Farba musi wysychać równomiernie, zwłaszcza gdy jest nakładana w kilku warstwach. Wymaga to stabilnej temperatury rzędu +15 – +25 stopni.
5 rodzajów prac, w których przeciąg jest surowo zabroniony
Niewiele jest rodzajów renowacji, które nie radzą sobie z przeciągiem. To prawda, że zwykli ludzie, którzy rozpoczęli naprawy w swoim domu, nie wiedzą o tym. W tym artykule omówimy, jaki rodzaj pracy nie toleruje projektu.
Jakiego rodzaju naprawy nie można wykonać w wersji roboczej
Jak wiecie, prac budowlanych jest dużo. Niektóre z nich są do siebie podobne, a niektóre nie. Wśród nich wyróżniają się jednak te, które można wykonać słabo ze względu na warunki mikroklimatyczne. Więc jakiej pracy nie można wykonać w takich warunkach?
W sumie przy szkicu absolutnie niemożliwe jest wykonanie dwóch rodzajów pracy:
- Szpachlówka i tynk.
- Wklejanie tapet.
- Malowanie ścian.
Tego typu prac w żadnym wypadku nie należy wykonywać, w przeciwnym razie siły zostaną zmarnowane z powodu różnych problemów, które zostaną teraz omówione.
Problemy z przeciągiem podczas prac remontowych
Warto więc zacząć od szpachli i gipsu. Jeśli wierzysz ekspertom w tej dziedzinie, to nakładanie szpachli podczas przeciągu jest bardzo złe. Wynika to głównie z faktu, że warstwa już nałożonego tynku schnie dość szybko pod działaniem prądów powietrza. Z tego powodu jego równomierne nałożenie staje się niemożliwe nawet dla wysoko wykwalifikowanych rzemieślników. Oznacza to, że mistrz po prostu nie nadąży za warstwą suszenia.
Z powodu nierówności warstwy w końcu wzdłuż szpachli pojawią się pęknięcia i wkrótce zacznie po prostu odpadać.
Można co prawda pozostawić niewielki przepływ powietrza, ale pod warunkiem, że szpachlówka zostanie ukończona do tego czasu.
Teraz o tapecie. Jak je skleić nie jest dla nikogo tajemnicą – smarujesz je klejem i opierasz o ścianę. Nie wymaga to żadnego skomplikowanego sprzętu. Nie ma w tym nic skomplikowanego, jeśli przestrzegasz kilku prostych zasad.
Przed przyklejeniem tapety w pomieszczeniu, w którym będą prowadzone prace, nie powinno być zbyt wilgotne ani zbyt suche. Ponadto nie należy dopuszczać do zmian temperatury, w przeciwnym razie tapeta nie przyklei się tak, jak powinna. Dlatego należy o nią zadbać jeszcze przed rozpoczęciem naprawy, ponieważ może powodować zmiany temperatury w ciepłym pomieszczeniu.
Szczególnie trzeba zadbać o stworzenie optymalnego mikroklimatu przy naklejaniu tapet papierowych. Faktem jest, że szybko wchłaniają wilgoć, aw rezultacie szybko moczą, a środek zawsze pozostaje znacznie bardziej suchy niż krawędzie. Z tego powodu pod tapetą pojawią się pęcherzyki powietrza, których usunięcie będzie prawie niemożliwe, jedynie ponowne przyklejenie.
Ponadto, ze względu na to, że wiatr wysuszy papierową tapetę, klej będzie się nierównomiernie rozprowadzał, co oznacza, że nie uniknie się łuszczenia (zwłaszcza na połączeniach i krawędziach). Również problemy z przeciągiem pojawią się, jeśli klej zostanie nałożony na płótno bardzo grubą warstwą. Szybko wyschnie, a tapeta zacznie się odkształcać. Z tego powodu lepiej nie wietrzyć pomieszczenia, aby tapeta wyschła szybciej.
I wreszcie malowanie ścian. Tutaj powód jest taki sam jak w przypadku tynku – szybkie schnięcie. Oczywiście zaraz po pracy nie będzie zauważalnych negatywnych efektów, ale po kilku miesiącach farba zacznie pękać i łuszczyć się.
Istnieje również ryzyko, że na pomalowanej powierzchni pojawią się ciemne plamy, które będą mocno wyróżniać się na ogólnym tle kolorystycznym.
Co więc można na koniec powiedzieć? Przeciąg może być szkodliwy podczas wykonywania niektórych napraw, dlatego lepiej od razu zająć się jego pozbyciem.
Zasady pracy w niskich temperaturach na zewnątrz i w nieogrzewanych pomieszczeniach
Do pracy w niskich temperaturach na świeżym powietrzu i w nieogrzewanych pomieszczeniach dozwolona jest:
– Osoby poniżej 18 roku życia, które posiadają:
– wstępne (w momencie zatrudnienia) lub okresowe badania lekarskie i sprawność ze względów zdrowotnych
– instruktaż wprowadzający z zakresu ochrony pracy i bezpieczeństwa przeciwpożarowego;
– wstępne odprawa w miejscu pracy w zakresie ochrony pracy i bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
Podczas wykonywania prac w niskich temperaturach na świeżym powietrzu i w nieogrzewanych pomieszczeniach głównym niebezpiecznym czynnikiem produkcyjnym, który może prowadzić do wypadków, jest odmrożenie spowodowane ekspozycją na niskie temperatury.
Osoby rozpoczynające pracę na mrozie powinny być poinformowane o jego wpływie na organizm. Powinieneś być również poinformowany o środkach i metodach udzielania pierwszej (przedmedycznej) opieki medycznej.
Eksploatacja maszyn, jednostek, narzędzi w okresie zimowym odbywa się zgodnie z wymaganiami GOST 25646-95 „Obsługa maszyn budowlanych. Ogólne wymagania”. Zabrania się ogrzewania pojazdów (zespołów i zespołów), urządzeń technologicznych.
Aby znormalizować stan termiczny osoby, temperaturę w miejscach ogrzewania należy utrzymywać na poziomie 21-25 ° C, podczas ogrzewania należy zdjąć ciepłą odzież zewnętrzną.
Wymagania bezpieczeństwa pracy przed rozpoczęciem pracy
Przygotowując się do pracy, pracownik musi: założyć kombinezon, obuwie ochronne i inny sprzęt ochrony osobistej do pracy w niskich temperaturach na świeżym powietrzu i w nieogrzewanych pomieszczeniach zgodnie z warunkami pogodowymi; wybierz niezbędne narzędzie, biorąc pod uwagę kruchość metalu i materiałów w niskich temperaturach. Wskaźniki temperatury dla pracowników pracujących w zamkniętych, nieogrzewanych pomieszczeniach są stosowane jako takie same jak dla pracy na zewnątrz przy bezwietrznej pogodzie. Czas na odpoczynek i ogrzewanie wliczony jest w godziny pracy.
Kotłownia: jest wyposażony w odległości nie większej niż 150 metrów od miejsca pracy i może być stacjonarny lub mobilny; powierzchnia na osobę 1 m², ale powierzchnia pokoju nie powinna być mniejsza niż 0,1 m²; temperatura powietrza w pomieszczeniu powinna wynosić +4. +21°С; na obwodzie pomieszczenie jest wyposażone w urządzenia grzewcze znajdujące się w dolnej strefie; w celu szybkiego nagrzania dłoni i stóp można zainstalować dodatkowe grzałki z promieniowaniem cieplnym, których temperatura powinna zawierać się w zakresie +25. +35 °С; sala wyposażona jest w wieszaki, ławki lub siedziska w zależności od liczby pracowników. Aby uniknąć hipotermii, podczas przerw nie powinieneś być zmarznięty. W temperaturach poniżej -40 °C należy zapewnić ochronę twarzy i górnych dróg oddechowych. Jeśli to możliwe, należy unikać podróżowania samochodem na długich dystansach w niskich temperaturach bez towarzystwa innego samochodu. Jeżeli siła wiatru przekracza 40 m/s, wszelkie prace na wysokości należy przerwać. Kierownicy działów produkcyjnych mają prawo, po osiągnięciu granicznych wartości temperatury powietrza i prędkości wiatru, wstrzymać zaplanowane prace.
Wymogi ochrony pracy w sytuacjach awaryjnych
Oznaki hipotermii: dreszcze i drżenie; zaburzenia świadomości: letarg i apatia, majaczenie i halucynacje, niewłaściwe zachowanie; sinienie i blednięcie ust; spadek temperatury ciała. Objawy odmrożenia kończyn dolnych: utrata czucia; skóra blada, twarda i zimna w dotyku; brak pulsu na kostkach.
Procedura hipotermii: kiedy pojawiają się dreszcze i drżenie mięśni, należy dodatkowo przykryć ofiarę miękkim kocem, podać ciepłą herbatę z cukrem; w ciepłym pomieszczeniu natychmiast zdejmij ubranie i umieść w wannie o temperaturze wody +35. +40 °С; po rozgrzewającej kąpieli przykryj ciepłym kocem lub załóż ciepłe, suche ubrania; nadal podawaj ofierze ciepłą herbatę z cukrem, aż do przybycia lekarzy; jak najszybciej przenieść ofiarę do ciepłego pomieszczenia; zdjąć ubrania i buty z odmrożonych kończyn; natychmiast przykryj uszkodzone obszary przed ciepłem zewnętrznym bandażem termoizolacyjnym z dużą ilością waty lub koców i ciepłych ubrań; daj ciepłą herbatę; podać 1-2 tabletki analgin; zadzwonić po karetkę.
Gorszący: pocierać odmrożoną skórę; odmrożone kończyny zanurzyć w ciepłej wodzie lub przykryć poduszkami grzewczymi; smaruj skórę olejkami lub wazeliną.
Wymagania dotyczące ochrony pracy po zakończeniu pracy.
Po zakończeniu pracy należy: wyłączyć wszystkie działające mechanizmy i urządzenia; sprzęt technologiczny używany w procesie pracy umieścić w wyznaczonym miejscu do przechowywania; oczyścić z brudu, opłukać i umieścić narzędzia i drobne części w miejscach przeznaczonych do ich przechowywania; posprzątaj i posprzątaj miejsce pracy; wytrzyj i nasmaruj części trące narzędzia i odłóż je; zdjąć i przechowywać zabezpieczenia, kombinezony, buty, umieścić w suszarce.
PRZYPOMNIENIE: O bezpiecznej pracy w plenerze
Istnieje szereg organizacji i przedsiębiorstw, których pracownicy, ze względu na proces technologiczny lub sytuacje awaryjne, wykonują swoją działalność na świeżym powietrzu. Taka praca jest często wykonywana w warunkach niskiej lub wysokiej temperatury powietrza.
Podczas pracy na zewnątrz w niskich temperaturach w pomieszczeniach przemysłowych należy wziąć pod uwagę następujące wymagania:
– dostępność środków ochrony osobistej i kombinezonów;
– przerwy regulowane (naprzemienny czas ciągłego przebywania na zimnie i czas nagrzewania) w celu normalizacji stanu cieplnego organizmu;
– skrócenie dnia pracy;
– obecność pomieszczenia do odpoczynku i ogrzewania, obecność urządzeń do ogrzewania dłoni i stóp o temperaturze nieprzekraczającej 40 ° C.
W celu przyspieszenia normalizacji stanu cieplnego organizmu i niższego tempa wychładzania w kolejnym okresie przebywania na mrozie w ogrzewanym pomieszczeniu należy zdjąć zewnętrzną ocieplaną odzież;
– przy temperaturze powietrza poniżej -30 °C nie zaleca się planowania wykonywania pracy fizycznej o energochłonności 151 – 200 kcal/h, związanej z ciągłym chodzeniem, przenoszeniem małych (do 1 kg) produktów lub przedmiotów w pozycji stojącej lub siedzącej i wymagającej pewnego obciążenia fizycznego (II kat. pracy), przy temperaturze powietrza poniżej -40°C należy zapewnić ochronę twarzy i górnych dróg oddechowych.
