Jak wybrać armaturę gazową do instalacji gazociągu?
Często przy projektowaniu gazociągów konieczne staje się instalowanie odgałęzień, przejść i zwojów. Do ich realizacji wykorzystywane są różne urządzenia, w tym armatura gazowa.
Zakres zastosowania
Kształtki służą do łączenia elementów gazociągu, zapewniając szczelność połączeń. W ten sposób instalacje butli, piec gazowy i kombinowany oraz inne urządzenia gospodarstwa domowego są podłączane jakościowo i szybko.
W zależności od materiału do produkcji autostrad wybierane są różne produkty:
- Łączenie części metalowych odbywa się za pomocą adapterów żeliwnych i stalowych typu gwintowanego, spawanego lub kołnierzowego.
- Detale metalowo-plastikowe łączone są metodą tulei zaciskowej oraz przez prasowanie. Aby to zrobić, użyj złączek zaciskowych, które należy przymocować specjalnym narzędziem przez tuleję.
- Produkty z polipropylenu łączy się za pomocą adapterów z tego samego materiału, mocując je przez lutowanie lub spawanie.
Zgodność łączników z rurami jest warunkiem wstępnym integralności systemu, w przeciwnym razie może dojść do wycieku gazu.
Udogodnienia
Kształtki do rur gazowych muszą spełniać wymagania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa podczas eksploatacji.
Są produkowane i montowane z uwzględnieniem ciśnienia wewnątrz systemu. Jeżeli połączenie znajduje się w miejscach o stałej ekspozycji na środowisko (na zewnątrz, pod podłogą), materiał łącznika musi wytrzymać takie obciążenia przez cały okres użytkowania.
Rodzaje i cechy
Istnieje wiele różnych urządzeń przeznaczonych do montażu gazociągów. W zależności od rodzaju połączenia armatura to:
- Gwintowany (cylindryczny). Są przykręcane do rury gazowej i zapewniają wstępne uszczelnienie połączeń za pomocą lnu, taśmy fum itp.
- Spawane elementy odlewane mocują szew nad złączem.
- Zgrzewarki elektrooporowe wyposażone są w spiralę, która przy doprowadzeniu prądu nagrzewa się i zgrzewa części od wewnątrz.
- Złączki kołnierzowe stosowane są przy łączeniu elementów stalowych o dużych średnicach. Charakterystyczną cechą jest możliwość demontażu połączenia w dowolnym momencie.
- Adaptery zaciskane to najbardziej niezawodne połączenia. Zapewniają szczelność nawet pod wpływem wibracji.
- Złączki zaprasowywane wyposażone są w złączkę i tuleję, która po zamontowaniu końca rury jest zaciskana aż do całkowitego zamocowania.
- Łączniki PVC występują w różnych konfiguracjach.
W zależności od lokalizacji i przeznaczenia lokalizacji okucia dzielą się na:
- Złączki przeznaczone do łączenia elementów o tej samej średnicy.
- Zagięcia i narożniki – zapewniają zmianę kierunku rury pod zadanym kątem.
- Trójniki – montuje się w celu stworzenia jednego dodatkowego odpływu.
- Krzyże – przeznaczone do wyposażenia oddziału w dwóch kierunkach.
- Adaptery – ułatwiają łączenie rur o różnych średnicach.
- Wtyczki – są instalowane, jeśli konieczne jest stworzenie szczelnego połączenia w końcowym punkcie systemu.
- Okucia – służą do mocowania węża elastycznego.
Przy wyborze elementów gazociągu należy wziąć pod uwagę wymagania dokumentów regulacyjnych regulujących instalację i eksploatację tych konstrukcji.
Wybór armatury gazowej
Różne kształtki do urządzeń gazowych i dokowania poszczególnych elementów systemu nie są odpowiednie dla każdej rury. Połączenie z gazociągiem i jego rozgałęzienie do punktów, w których instalowane są różne urządzenia działające na niebieskim paliwie, są realizowane przez te produkty, które są dla siebie najbardziej odpowiednie.
Do rur stalowych
Jeśli podczas instalacji systemu gazociągów używana jest rura stalowa, osprzęt do niej jest pobierany z tego samego materiału. Rozmiar elementu wynosi ½ cala, co wystarcza do niezakłóconego przepływu gazu.
Kształtkę i rurę stalową łączy się na dwa sposoby – rozłączne gwintowane i jednoczęściowe spawane. Druga metoda służy do łączenia i mocowania ze sobą elementów konstrukcyjnych gazociągu poprzez zgrzewanie ich pierścieniowym szwem pomiędzy sąsiednimi elementami lub w technologii łuku elektrycznego.
Jeśli konieczne jest utworzenie tymczasowego połączenia w punkcie podłączenia kuchenki gazowej lub kotła, stosuje się metodę gwintowaną. Na początek na rurze za pomocą matrycy wycinana jest rakla ze zwojami. Aby zapewnić szczelność, na całej powierzchni nakładany jest uszczelniacz (taśma fum, holownik). Przykręć przeciwnakrętkę, a następnie złączkę. W ten sam sposób tworzą punkty mocowania sprzętu gazowego, łącząc złączkę z gwintami na niej.
Wymagane jest pomalowanie rury, aby zapobiec jej zniszczeniu pod wpływem czynników szkodliwych. Wewnątrz pokoju możesz wybrać dowolny kolor i zwyczajowo maluje się zewnętrzne obszary na żółto.
Do rur polietylenowych
Podczas tworzenia dopływu gazu z rur polipropylenowych stosuje się złączki z tworzywa sztucznego, które łączy się przez spawanie. Taki system jest trwały i szczelny. Aby wykonać wszystkie prace, będziesz potrzebować specjalnego sprzętu. Podczas montażu sąsiednie elementy są podgrzewane i sklejane ze sobą, stając się jednym.
Aby stworzyć rozłączne połączenie, stosuje się złączki kombinowane, które z jednej strony są podstawą polipropylenową, z drugiej – metalowym gwintem. Najpierw jedna strona jest spawana, a następnie sprzęt gazowy jest łączony poprzez przykręcenie złącza do cewek.
Ze względu na konieczność łączenia rur o różnych średnicach elementy łączące produkowane są w różnych rozmiarach.
Do rur metalowo-plastikowych
Podczas pracy z rurami metalowo-plasticznymi stosuje się złączki mosiężne, które mają wysoką wytrzymałość i długą żywotność. Podobnie jak w przypadku systemów metalowych i polipropylenowych, mocowanie odbywa się metodą jednoczęściową i rozpinaną przy użyciu różnych produktów.
Najbardziej niezawodne i łatwe w obsłudze są złączki zaprasowywane wyposażone w specjalną kapsułę wokół złączki.
Instalacja
Nawiązywanie połączeń różnymi metodami ma swoje własne zasady i niuanse. Jeśli zdecydujesz się samodzielnie wykonać pracę, musisz dokładnie przestudiować każdy proces.
Najprostszy jest montaż konstrukcji z rur polipropylenowych. Aby go zrealizować, potrzebujesz specjalnej lutownicy. Po połączeniu dwóch sąsiednich części z tworzywa sztucznego nakłada się go na złącze i podgrzewa materiał do określonej temperatury, w której skleja się, ale nie ma czasu na stopienie.
Aby wykonać połączenie gwintowane, konieczne jest, aby rury miały gwint zewnętrzny. Okucia stosuje się do zwojów z gwintem wewnętrznym. Po uszczelnieniu punktu mocowania, jedna część jest przykręcana do drugiej, aż się zatrzyma.
Zasadniczo odmienny jest sposób łączenia systemów metal-plastik za pomocą złączek zaciskanych. Aby to zrobić, rura jest cięta na segmenty o pożądanym rozmiarze, krawędzie są czyszczone, a na nich nakładany jest zaciskany kołnierz i nakrętka. Po maksymalnym rozciągnięciu rury na złączce, poprzez założenie zacisku jest ona częściowo zamocowana, a następnie dokręca się nakrętkę, aż pojawi się trzaskanie.
Jak samodzielnie podłączyć płytę gazową
Prace nad podłączeniem sprzętu gazowego prowadzone są zgodnie z surowymi normami i zasadami. Ponieważ gaz jest substancją wybuchową, ważne jest przestrzeganie zasad bezpieczeństwa podczas ustawiania sprzętu. Aby uniknąć sytuacji awaryjnych, zaleca się podłączenie płyty gazowej przy udziale wykwalifikowanych specjalistów.
Narożnik do podłączenia płyty gazowej
Wymiana i podłączenie urządzeń gazowych odbywa się po zgłoszeniu służb gazowych. Jednocześnie przestrzegane są zasady i przepisy instalacji. Najpierw wybierz miejsce instalacji.
Panel montowany jest obok magistrali gazowej. Odległość zmienia się w zależności od długości elastycznego węża. W przypadku konieczności przebudowy i przeniesienia rurociągu gazowego są one koordynowane z serwisem gazowym. Tylko jego specjaliści wykonują te działania.
Wielkość płyty powinna odpowiadać wielkości blatu, w którym planuje się ją zamontować. Odległość od krawędzi do zainstalowanego urządzenia musi wynosić co najmniej 5 cm Do montażu wybierz powierzchnie o grubości co najmniej 38 mm.
Jeśli blat wykonany jest z płyty wiórowej, MDF lub drewna, wkładka jest wykonywana niezależnie. Sztuczny kamień cieszy się zaufaniem profesjonalisty.
Rada. Przed instalacją zapoznaj się z dokumentacją techniczną urządzenia, zawiera ona szablon, zalecenia dotyczące oznaczenia blatu i rozmiaru cięcia.
Do samodzielnego wkładania potrzebna jest wyrzynarka elektryczna i wiertarka z wiertłem. Najpierw powierzchnia jest zaznaczona. Aby to zrobić, panel nakłada się na powierzchnię i krąży wokół niego. Lub użyj dokładniejszej opcji, która wymaga obliczenia środka.
Proces wygląda następująco:
- Na powierzchni zaznacz granice wewnętrznej przestrzeni szafki. Urządzenie zostanie w nią wbudowane.
- Linie ukośne są rysowane z rogów zaznaczonej przestrzeni, ich przecięcie stanowi środek powierzchni.
- Przez środek poprowadzona jest prostopadła i równoległa linia, na której zaznaczone są wymiary panelu.
- Przez znaki przeciągane są proste linie – uzyskuje się prostokąt odpowiadający rozmiarowi urządzenia.
Po narysowaniu konturu jest on wycinany. Aby to zrobić, w rogach prostokąta wykonuje się otwory za pomocą wiertła. Wkłada się do nich pilnik układanki, który prowadzony jest w linii prostej od rogu do rogu. Aby uniknąć odprysków, krawędzie blatu przykleja się taśmą maskującą.
Po wykonaniu otworu następuje przymiarka. Krawędzie blatu są szlifowane i odkurzane. Następnie przygotuj urządzenie. Zamontuj dysze, zamocuj narożnik instalacyjny i uszczelkę. Na wlocie zamocowana jest nakrętka, do której zostanie przymocowany elastyczny wąż. Następnie do panelu mocuje się listwy montażowe, które znajdują się w paczce i przeprowadza się montaż.
Aby to zrobić:
- Cięcie jest pokryte uszczelniaczem sanitarnym, który chroni krawędzie przed wilgocią i złuszczaniem oraz jest nakładane uszczelniaczem.
- Płyta jest umieszczana w otworze i wypoziomowana.
- Łączniki, które znajdują się na spodzie urządzenia, przylegają do blatu i dokręcają.
- Wystającą uszczelkę ostrożnie przycina się nożem.
Jak podłączyć płytę gazową własnymi rękami
Do podłączenia płyty do przewodu gazowego potrzebny będzie klucz do gazu, śrubokręt, szczypce, wąż i taśma FUM.
Długość węża gazowego nie powinna przekraczać 3 m, łączenie kawałków wylotu jest niedozwolone. Może być z oplotem z tkaniny lub metalu.
Łuki mieszkowe są bardzo popularne ze względu na ich odporność na zużycie i długą żywotność. Gumowe rękawy są kupowane w nagłych wypadkach. Kupując wąż gazowy, koniecznie sprawdź certyfikat.
Jeden koniec wylotu jest podłączony do głównej rury. Drugi – do kącika sanitarnego płyty kuchennej.
Jest mocno przykręcony nakrętką i uszczelniony taśmą FUM lub stosuje się pastę lniano-gazową. Uzwojenie jest nawijane zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Nakrętki węża elastycznego muszą zawierać O-ringi. Sadzi się je ręcznie, po czym dokręca kluczem gazowym.
Pomoc. Eksperci zalecają podłączenie węża mieszkowego nie bezpośrednio do zaworów gazowych, ale przez osprzęt hydrauliczny i złączkę.
Jeśli chcesz połączyć płytę i piekarnik jednocześnie, użyj dwóch eyelinerów. Działania te będą koordynowane z serwisem gazowym. Specjaliści tej organizacji wykonują okablowanie rury gazowej.
Po podłączeniu węża sprawdzić szczelność połączeń. Są myte wodą z mydłem. Odkręć zawór i spuść gaz. Jeśli nie ma piany, wszystko jest zrobione poprawnie. Jeśli na połączeniach pojawią się bańki mydlane, gaz jest odcięty. Dokręć nakrętkę w obszarze problemowym. I ponownie sprawdź szczelność. Proces jest kontynuowany do czasu, gdy piana przestanie się tworzyć.
Następnie połączenie musi sprawdzić pracownik serwisu gazowego. Sporządza wniosek wskazujący datę wizyty, markę i numer seryjny urządzenia gazowego oraz rodzaj podłączenia. Przed jego przybyciem nie zaleca się rozpoczynania obsługi płyty.
Następnie na przemian włącz wszystkie palniki urządzenia, sprawdź działanie z różnymi trybami regulacji. Do zapłonu używa się zapałek. W żadnym z trybów ogień nie powinien zgasnąć. Jeśli intensywność dopływu gazu nie zmienia się podczas zmiany trybu, skontaktuj się z centrum serwisowym. Wskazuje to na możliwe małżeństwo towarów. Po sprawdzeniu palników zainstaluj ruszt na naczynia i zacznij korzystać z urządzenia.
Jak podłączyć płytę do butli gazowej?
Butla gazowa jest zainstalowana w odległości 0,5 m od płyty i 1 m od grzejników. Aby znormalizować spalanie, jest podłączony do urządzenia przez skrzynię biegów. Ciśnienie wylotowe i przepustowość dobierane są zgodnie z parametrami każdego modelu.
Butla gazowa jest połączona z piecem za pomocą elastycznych gumowych węży do palnych węglowodorów. Połączenie odbywa się poprzez kształtkę wzmocnioną zaciskiem śrubowym. Ta sama złączka jest instalowana na rurze panelu, zaciskając ją zaciskiem.
Długość węża elastycznego nie powinna przekraczać 150 cm, do podłączenia służy również wąż z mieszkiem metalowym. Podczas łączenia kilku cylindrów stosuje się rampę łączącą.
Kroki podłączenia płyty do butli są takie same, jak w przypadku podłączenia do przewodu gazowego. Różnica polega na dopracowaniu urządzenia, które zapewnia wydajniejszy proces spalania.
Zazwyczaj dwa rodzaje dysz są dostarczane z urządzeniem gospodarstwa domowego. Niektóre są przeznaczone do gazu głównego, mają większą średnicę otworu. Inne – za przystąpienie do butli. Domyślnie w panelu zainstalowane są dysze do gazociągu. W razie potrzeby wymienia się je za pomocą dołączonych do zestawu kluczy.
Wymiana odbywa się na dwa sposoby, w zależności od konstrukcji płyty. Aby to zrobić, zdejmij korpus palnika i zajrzyj do wnętrza rękawa do lądowania. Jeśli na dole widoczny jest strumień (łeb sześciokątny z otworem), to odkręca się go kluczem nasadowym 7 lub 8 mm. Na jego miejsce wkręca się nowy.
Gdy w środku widoczny jest stożek z otworem, zdejmij górny panel pieca. Aby to zrobić, odkręć śruby ze wszystkich stron. Strumień w tym przypadku nie wydostaje się – jest dociskany do uszczelek dławnicy. Aby uzyskać go z okucia do lądowania, wąsik złącza kompresyjnego jest rozluźniony. Następnie dysza jest przesuwana w dół razem z rurą wlotową. Strumień jest usuwany, a na jego miejsce instalowany jest nowy.
Po zakończeniu panel jest umieszczany na miejscu, poziomowany, mocowany i podłączany do węża. Nakrętka reduktora jest nakręcana na zawór butli i dokręcana. Jeśli używany jest wąż elastyczny, zakłada się go na złączkę i zaciska opaską. Jeśli do połączenia używana jest rurka mieszkowa, złączkę odkręca się od obudowy skrzyni biegów i wkręca się w nią gwintowany adapter o wymaganym rozmiarze.
Po zebraniu całej konstrukcji połączenia są sprawdzane pod kątem szczelności za pomocą roztworu mydła. W tym celu otwiera się zawór na cylindrze, żądane ciśnienie ustawia się za pomocą regulatora skrzyni biegów. Jeśli nie ma piany, wszystko jest zrobione poprawnie.
Następnie kolejno rozpalaj wszystkie palniki i sprawdzaj ich działanie. Jeśli palą, zmniejsz ciśnienie w skrzyni biegów. Po podłączeniu zapraszają pracownika serwisu gazowego do rejestracji nowego sprzętu.
Jak podłączyć płytę gazową z zapłonem elektrycznym
Płyty z zapłonem elektrycznym należy podłączyć do przewodu gazowego lub butli dowolnym wężem, z wyjątkiem tych, które mają oplot metalowy. W przypadku zwarcia spowodują pożar i wybuch gazu.
Do podłączenia urządzenia do sieci zasilającej służy wodoszczelne gniazdo zapewniające nieprzerwane zasilanie. Musi pasować do złącza wtykowego. Gniazdko znajduje się w pobliżu panelu, wysokość montażu nie przekracza 90 cm, jednocześnie nie powinno znajdować się na tym samym poziomie co płyta.
Ważne! Przełączanie przez tee lub noszenie jest niedozwolone.
Do podłączenia urządzenia o mocy do 3,5 kW potrzebne jest gniazdo 16 A z uziemieniem oraz trzyżyłowy kabel VVG-P 2,5 mm. Aby uzyskać mocniejsze urządzenie, potrzebujesz gniazda 40 A i kabla 3,5 mm. Specjalnie w przypadku urządzeń gazowych w panelu elektrycznym instalowany jest RCD lub difavtomat.
Aby podłączyć płytę do sieci, skorzystaj z usług elektryka.
wniosek
Płyta gazowa może być instalowana niezależnie. Wymaga to jednak pewnej wiedzy, przestrzegania przepisów i przepisów bezpieczeństwa. Jeśli wątpisz w swoje umiejętności, lepiej zaprosić wykwalifikowanych specjalistów, którzy wykonają całą pracę zgodnie z wymaganiami. To ochroni przed problemami z pracownikami gazowymi i karami.
