Produkty pił są aktywnie wykorzystywane w wielu obszarach. Znajduje zastosowanie w budowie domów, inżynierii, przemyśle. Jest ważnym elementem wielu projektów. Wady i wady tarcicy są normalne, ale tylko w dopuszczalnych granicach. Ich liczba i rodzaj decydują o gatunku materiału.
Znaczenie znajomości wad i wad wyrobów tartych
Trudno znaleźć idealne drewno. Ale jeśli niektóre wady nie wpływają szczególnie na działanie produktu, to inne znacznie zmniejszają jego wytrzymałość i jakość, ograniczając zakres.
Sprzedawcy bez skrupułów na rynku są powszechni. Oferują pod przykrywką wysokiej jakości tarcicę produkty, które są wadliwe i nie nadają się do użycia do niezbędnej pracy. W rezultacie ceny są zbyt wysokie. Z takiego materiału nie będzie możliwe stworzenie wytrzymałej i trwałej konstrukcji. Dlatego trzeba być czujnym, znać wady i wady tarcicy, ich właściwości, wpływ na wytrzymałość i inne właściwości użytkowe oraz akceptowalne normy.
Czym różnią się wady od wad?
Niektórzy uważają, że wady i wady to synonimy. Ale znaczenie tych terminów jest inne. Konieczne jest zrozumienie, jak wady różnią się od wad w drewnie.
Wady drewna – są to naturalne, naturalne uszkodzenia, które występują w warunkach wzrostu (gdy pogarsza się klimat i skład gleby), a także podczas eksploatacji i przechowywania. Wady drzew naruszają integralność i jednolitość tarcicy. Zmniejszają siłę. Również wady tarcicy utrudniają przetwarzanie.
Występują pierwotne i wtórne wady drewna. Pierwotne powstają podczas wzrostu i rozwoju drzewa, a wtórne – podczas przetwarzania produktu.
Wady drewna – są to różnego rodzaju uszkodzenia mechaniczne sztucznego pochodzenia. Powstają w wyniku oddziaływania na produkt różnych mechanizmów i narzędzi podczas przetwarzania, sortowania, zbioru, transportu. Wady tarcicy obniżają ich jakość.
Jakie są wady drzew
W drewnie jest wiele wad i wad. Różnią się wyglądem i stopniem ekspresji. Warto znać rodzaje wad drewna i umieć je rozróżniać. Pomoże to w określeniu cech jakościowych produktu.
Rodzaje wad i wad drewna (zgodnie z GOST 2140-81):
- wady struktury wewnętrznej;
- wady w kształcie pnia drzewa;
- węzły;
- pęknięcia;
- osnowa;
- plamy chemiczne;
- wady przetwarzania;
- uszkodzenia biologiczne.
Wszelkie wady i wady drewna obniżają jego jakość. Ale znalezienie drzewa bez takich wad jest bardzo trudne.
Wady struktury wewnętrznej
Łącznie w strukturze drzewa występuje około 48 wad. Nie wszystkie jednak obniżają jakość produktów i ich przydatność do wykorzystania w celach budowlanych lub naprawczych.
Najczęstsze wady drewna:
-
Kieszeń. Są to luki z gumą lub żywicą. Znajdują się między pierścieniami rocznego wzrostu.
Ponadto wady strukturalne obejmują pochylenie, warstwę wody itp. Wytrzymałość tarcicy i jej walory użytkowe redukują oczka, skos i loki. Obróbkę komplikują kieszenie. Wygląd produktu psują wszystkie wady.
Wady kształtu tułowia
Wady pni drzew są różne. GOST 2140-81 definiuje, co następuje:
-
Stożek do drewna. Jest to płynne zmniejszenie promienia pnia o ponad 1 cm na metr jego długości.
Węzły
Sęki drzew są powszechne. Sęp drzewny to gałąź zamknięta w głębokich warstwach pnia. Sęki drzew różnią się kształtem, lokalizacją i innymi cechami.
Oto węzły w kształcie cięcia:
W zależności od tego, gdzie na drzewie znajduje się węzeł, może to być:
- borta;
- tworzenie;
- koniec;
- żebrowy;
- szyte.
Również w miejscu sęków występują przelotne i jednostronne. Zgodnie z wzajemnym układem istnieją sęki rozgałęzione, grupowe i rozproszone.
W zależności od stopnia zespolenia z tkankami drzewa wada ta dzieli się na trzy takie typy:
W zależności od stanu rozróżnia się sęki zdrowe lub żywe, zgniłe i tytoniowe. Obecność czarnego sęka na drzewie wskazuje, że drzewo całkowicie zgniło. Taka wada drewna negatywnie wpływa na jego walory dekoracyjne i techniczne. Jeśli węzeł na desce jest okrągły, wrośnięty i zdrowy, to nie pogarsza właściwości produktu, a wręcz przeciwnie, czasami pozwala osiągnąć cel projektowy.
Pęknięcia
Pęknięcia drewna to przerwy w jego strukturze wzdłuż włókien. Pęknięcia w drewnie powstają w wyniku silnych naprężeń wewnętrznych.
Rodzaje pęknięć w drewnie:
- Pęknięcia wysychające. To jest wada wtórna. Występuje z powodu naruszenia technologii suszenia.
- Metyczne pęknięcia w drewnie. Są to wewnętrzne pęknięcia promieniowe w pniach. Pojawiają się podczas wzrostu drzewa.
- Luźne pęknięcia w drewnie. Są to oddziały wewnątrz rdzenia lub wzdłuż warstwy rocznej.
- Mroźne pęknięcia. Powstały z powodu gwałtownego spadku temperatury.
Takie wady drewna jak pęknięcia mogą znajdować się w różnych miejscach tarcicy. Dlatego są podzielone na boczne i końcowe. W każdym razie taka wada drzewa zmniejsza jego cechy wytrzymałościowe.
osnowa
Wypaczenie drewna to zmiana jego kształtu w wyniku obróbki, przechowywania, suszenia. Jest mierzony na różne sposoby. Czasami wystarczy oględziny. Do uzyskania dokładnych danych wykorzystywane są specjalne urządzenia. Dziś osnowa drewna jest określana metodami akustycznymi, magnetycznymi, fotoelektrycznymi, fluoroskopowymi.
Plamy chemiczne
Często występują takie defekty jak chemiczne zabarwienie. Są pierwotne i wtórne. Pierwsze związane są z utlenianiem garbników. Pojawiają się w obecności zaciemnionych, pożółkłych stref na domu z bali. Takie obszary blakną po wyschnięciu. Wtórne wady drzew wywołują gnicie, pleśń, grzyby. Prowadzą do zniszczenia struktury drzewa.
Wady przetwarzania
Wady obróbki drewna to wady wtórne. Pojawiają się ze względu na nieprofesjonalizm osoby pracującej przy tartaku. Wady w obróbce drewna obniżają jego klasę.
Wady w obróbce drewna mogą być następujące:
- skurczybyk;
- falistość;
- mech lub włochatość;
- niełatwe;
- rozdarty koniec.
Jeżeli wady tarcicy wynikające z niewłaściwego przetwarzania są nieznaczne, produkt jest zgodny z GOST, wówczas można go zastosować w pożądanym obszarze.
uszkodzenia biologiczne
Są to choroby drewna spowodowane działaniem grzybów i owadów lub szkodników zwierzęcych. Takie uszkodzenie może doprowadzić do całkowitej śmierci rośliny i nieprzydatności jej wykorzystania jako tarcicy. Na szczęście chorobie drewna można zapobiegać i leczyć.
Powszechne uszkodzenia biologiczne:
- Tunele czasoprzestrzenne w drzewie. Drewniane tunele czasoprzestrzenne to dziury, przejścia stworzone przez owady, larwy. Wśród wszystkich wad drewna najczęstszy jest tunel czasoprzestrzenny. Drewniany tunel czasoprzestrzenny może być wewnętrzny i powierzchniowy. Tunel czasoprzestrzenny to wada drewna, w której tarcica może nie nadawać się do dalszego użytku. Deski i belki z takimi wadami nie nadają się do produkcji podłóg i mebli.
- Gnić. Pojawia się w wyniku działania mikroorganizmów grzybowych. Wady drewna, takie jak zgnilizna, są bardzo poważne. Niszczą strukturę drzewa, zmiękczają je.
- Dziurawy. To szkody wyrządzone przez ptaki i ssaki. To wgłębienie w rosnącym drzewie. W dotkniętym obszarze można zaobserwować pył drzewny.
Aby uniknąć pojawienia się uszkodzeń biologicznych, drzewa należy leczyć środkami antyseptycznymi i owadobójczymi.
Wpływ wad drewna na jakość drewna
Wady i jakość drewna są ze sobą powiązane. Wszelkie wady drewna pogarszają wygląd produktu. Ale nie wszystkie naruszają strukturę i zmniejszają właściwości wytrzymałościowe. Ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób niektóre wady drewna wpływają na jakość produktów.
Jeśli jest sękate drewno, musisz zwrócić uwagę na jakość sęków. Zgniłe elementy negatywnie wpływają na właściwości materiału. Duża liczba takich wad może spowodować całkowite odrzucenie przetartego produktu.
Wady biologiczne i uszkodzenia konstrukcji drewnianych często powodują, że produkty nie nadają się do użytku. Silnie dotknięte grzybem owady GOST zabraniają używania tarcicy.
Oto kilka wad drewna, które utrudniają obróbkę:
- obecność piasku, kamieni i innych wtrąceń;
- węzły;
- nachylenie włókien.
Wszystkie dopuszczalne wady tarcicy są podane w GOST. W takich dokumentach widać wady podszewki, desek i prętów.
Związek gatunków i wad drewna, wady
Gatunki i wady drewna są ze sobą powiązane. Są drzewa, które są podatne na ten lub inny występek. Na przykład drewno liściaste często ma strukturę trakcyjną. Podobne wady są typowe dla dębu, jesionu. Są wyraźnie widoczne w obszarach promienistych. Często obserwuje się również obwisłe modrzewie.
Typowe wady drewna iglastego:
Typowe wady dębu i innych drzew liściastych:
Tak więc tarcica może mieć różne wady. Ważne jest, aby je zrozumieć. Wybierając przetarty produkt, zaleca się dokładne jego zbadanie. Znalezione wady powinny być skorelowane ze standardami podanymi w GOST. Wtedy będzie można określić gatunek i zakupić odpowiedni produkt zgodnie z jego właściwościami, jakością i ceną oraz uniknąć oszustwa ze strony sprzedawcy.
Gatunki drewna – klasyfikacja gatunkowa
Od czasów starożytnych drewno było głównym materiałem konstrukcyjnym i grzewczym. Ogromne połacie lasów pozwoliły na wybór z szerokiej gamy gatunków drewna odpowiednich do konkretnego typu użytkowania. Obecnie drewno jest również najpopularniejszym materiałem do wykorzystania w różnych gałęziach przemysłu. Stolarstwo, budowa domów z bali, wznoszenie dachów, układanie podłóg, produkcja rzeźbionych rzeźb i elementów wyposażenia wnętrz nie może się bez tego obejść.
gatunki drzew
W naturze występuje wiele gatunków drzew o różnych właściwościach, wykorzystywanych w różnych gałęziach przemysłu. Aby wybrać odpowiedni rodzaj drewna, musisz znać cechy każdego z nich.
Różne rodzaje drewna różnią się od siebie kolorem. Kolor zależy od kilku czynników: rodzaju drewna, wieku, tempa wzrostu, a jasność koloru zależy od ilości zawartych w nim barwników. Drewno bielu ma jaśniejszy odcień niż drewno twardzielowe. Biel nazywana jest zewnętrzną częścią drzewa z żywymi komórkami. Rdzeń drzewa jest zawsze ciemniejszy, gdzie koncentruje się główna ilość garbników i żywic. Drzewa twardzielowe mają ciemne drewno, a biel jasne. Twardziel obejmuje takie pospolite gatunki drzew: modrzew, sosnę, jesion i inne. W bieli bielu warstwa serca jest bardzo wąska i niewiele różni się od bieli od bieli. Do gatunków tych należą brzoza, grusza, lipa, buk, grab i olcha. Klon, jesion i grab mają bardzo jasne drewno, natomiast brzoza jest biała. Zasadniczo z tych skał powstają deski parkietowe. Bukszpan ma żółte drewno. Używany do celów artystycznych i dekoracyjnych. Drewno sosnowe z wiekiem nabiera szarego odcienia.
Tarcica i inne elementy budowlane wykonane są z drewna iglastego, ponieważ mają lekką strukturę, która jest wygodna w obróbce. Najlżejszy z nich to jodła. Większość wykorzystywanych drzew iglastych rośnie na naszym terenie, dzięki czemu kupujący ma do dyspozycji szeroki wybór drewna o różnym przeznaczeniu w rozsądnych cenach.
Najlżejszym drewnem na świecie jest balsa. Rośnie w lasach Ameryki Południowej. Używany przez Indian do robienia tratw. Rośnie tak szybko, że nie ma słojów. Jego struktura składa się z włókien ciągłych wypełnionych wodą. Po wyschnięciu drewno staje się twardsze niż dąb, a waga wynosi 120 g na 1 metr sześcienny, co jest dwukrotnie lżejsze od kory drzewa korkowego. Balsa znajduje zastosowanie w przemyśle lotniczym i stoczniowym, jest również doskonałym materiałem izolacyjnym.
Drzewo węża lub drzewo węża jest najcięższym i najtwardszym drzewem na świecie. Rośnie w Gujanie, Gujanie i Surinamie. Jego gęstość wynosi 1300 kg na 1 metr sześcienny. Snakewood służy do wykonywania najwyższej jakości rękodzieła dekoracyjnego, rękojeści do noży, parasoli, łuków i łuków do strzelania. Materiał z tej rośliny jest trudny w obróbce ze względu na swoją twardość, ale daje dobre wyniki przy wykańczaniu i polerowaniu.
Drewno liściaste z powodzeniem wykorzystywane jest do produkcji różnego rodzaju mebli. Posiadają ciemniejsze drewno, szeroką paletę kolorów, z powodzeniem wykorzystywane przy projektowaniu mebli i elementów wystroju.
Jakość każdego produktu wykonanego z drewna zależy od stopnia twardości użytego materiału. Im twardszy materiał, tym wyższa jego odporność na zużycie. Poziom twardości określa się metodą Brinella. W tym celu metalową kulkę o średnicy 10 mm wciska się w powierzchnię przedmiotu z siłą 100 kg. Wynik zależy od średnicy wgłębienia i rodzaju odkształcenia. Im wyższy wskaźnik twardości, tym mocniejszy i twardszy gatunek drewna.
Drewno iglaste
Odmiany drewna miękkiego o współczynniku do 40 MPa posiadają tak znane rośliny liściaste: lipa, topola, kasztan. Iglaste: świerk, sosna, jodła. Wszystkie są używane w budownictwie, są dobrze przetworzone, buduje się z nich konstrukcje kratownicowe, wykonuje się meble, okna, drzwi i drobne elementy dekoracyjne.
Drewno liściaste
Współczynnik twardości od 40.1 MPa do 80 MPa dotyczy drewna twardego, a powyżej 80 MPa bardzo twardego. Szczyt twardości wśród drzew liściastych zajmuje drzewo jatob, które rośnie w lasach Ameryki Południowej. Drewno po przetarciu ma ceglastoczerwony kolor. Produkowane są z niego meble, parkiet, drobne elementy wyposażenia wnętrz. Po jatobie w twardości występuje sucupira, amazońska jarrah, zmętnienie, orzech, jesion, dąb. A z drzew iglastych rekord twardości należy do modrzewia, którego produkty są utożsamiane z kamieniem. Solidne odmiany drzew znalazły zastosowanie w produkcji konstrukcji o wysokiej wytrzymałości.
Właściwości drewna różnych gatunków
Struktura drewna i grubość jego warstw determinują jego podstawowe właściwości.
Właściwości drewna zależą od jego struktury i grubości warstw. Struktura drewna i grubość jego warstw determinują jego podstawowe właściwości fizyczne i mechaniczne. Najtrwalsze więc drewno, które jest odporne na uszkodzenia i trwałość, znajduje się w warstwach późnej formacji, zwanych bielem. Stwierdzenie to nie dotyczy modrzewia, w którym twardziel jest dwa razy mocniejsza niż biel. Konstruktorzy domów z zaokrąglonych kłód muszą być świadomi tej właściwości przy wyborze rodzaju drewna, ponieważ podczas obróbki kłód na maszynie najsilniejsza część zewnętrzna jest odcinana, a wewnętrzna, bardziej miękka część pozostaje. To właśnie zły dobór drewna w budownictwie może zepsuć pracę i znacznie skrócić żywotność obiektu.
Istnieją dwie główne grupy gatunków drzew: iglaste i liściaste. Rozważ cechy niektórych z nich.
Najbardziej znane domowe drzewa iglaste to sosna, cedr i świerk. Drewno sosnowe jest bardzo popularne i łatwo dostępne. Posiada gładki pień, który jest wygodny do cięcia. Posiada również wysoką gęstość i wytrzymałość, zaimpregnowany żywicą, która chroni go przed rozkładem. Sosnę tnie się głównie na deski. W stanie świeżo ściętym łatwo się go piłuje, a wysuszony kłuje i utrudnia obróbkę. Sosna jest surowcem do produkcji celulozy, drożdży paszowych. Produkuje się z niego płyty z włókna drzewnego, ekstrahuje się żywicę leczniczą i substancje biologicznie czynne.
Cedr jest nieco słabszy niż sosna pod względem jakości. Jest jednak bardziej odporny na gnicie i nie pęka po wyschnięciu. Faktura jest bardzo delikatna, młoda – różowa, późno – różowo-żółta, niezastąpiona przy produkcji wyrobów rzeźbionych. Z orzeszków piniowych pozyskuje się cenny olejek cedrowy, terpentynę i powstają lecznicze balsamy.
Modrzew jest standardem wśród drzew iglastych. To świetny materiał budowlany. Modrzew jest trzykrotnie silniejszy niż sosna. Z niego wykonane są podłogi, meble, fornir. Modrzew jest bardzo odporny na próchnicę. Na Syberii domy z bali (domy z bali) budowane są z modrzewia, które są odporne na niekorzystne warunki atmosferyczne, które utrzymują się przez wiele dziesięcioleci. Faktura modrzewia jest atrakcyjna, kolor jest brązowawy, bardzo dobrze prezentuje się w lakierowaniu i można go dobrze obrabiać.
W przypadku drewna twardego dąb jest liderem pod względem wartości i jakości materiału. Materiał dąb jest mocniejszy i gęstszy niż sosna, bardziej odporny na próchnicę od sosny. Ma atrakcyjną fakturę, dobrą ostrość. Podatny na najbardziej złożone przetwarzanie. Trwały i niezawodny parkiet, ramy okienne i drzwi wykonane są z drewna dębowego. Po malowaniu i wypolerowaniu nabiera niepowtarzalnego piękna. Dużą wartość ma dąb bagienny – drzewo długo przebywające w wodzie, o ciemnozielonej, prawie czarnej barwie. Posiada również wiele substancji ekstrahujących garbniki, stosowanych w medycynie do leczenia i profilaktyki różnych chorób zapalnych, a także do opatrywania granic i skóry.
Z drewna brzozowego, które ma biały kolor, powstają głównie drobne przedmioty. Jest bardzo łatwy w obróbce, gdy jest surowy, ale ma tendencję do wypaczania się podczas wysychania. Barwienie i polerowanie nadają brzozie szczególnego piękna.
Rowan to materiał roboczy o wysokiej wytrzymałości i ognioodporności. Rzemieślnicy wykonują z bielu jarzębiny uchwyty do młotków i siekier, taborety, ławki i inne trwałe artykuły gospodarstwa domowego.
Osika jest łatwa w obróbce, ma białe lub lekko zielonkawe drewno. Pod względem wytrzymałości prawie jak dąb. Z drewna osiki produkuje się zapałki, zabawki i wszelkiego rodzaju niezbędne drobiazgi.
Lipa to dobry materiał na rzemiosło dekoracyjne. Tablice kreślarskie i szkolne, meble biurowe, biurka, a nawet ołówki wykonane są z drewna lipowego. Drewno lipowe jest różowo-białe, bardzo miękkie, odporne na pękanie, odkształcenia. Bardzo łatwy w obróbce.
Gruszka jest bardzo trwałym i niezawodnym materiałem do obróbki i polerowania, ale kłuje przy niedokładnej obróbce. Gruszka jest często używana jako sztuczny mahoń. Ma ciężką konstrukcję. Różne małe urządzenia są wykonane z gruszki, ponieważ nie odkształca się po wysuszeniu.
Drewno jabłoni ma oryginalny żółto-różowy kolor. Jest używany tylko w stanie suchym, ponieważ w przeciwnym razie bardzo się wypacza. Z jabłoni pozyskuje się dobrej jakości stolarkę, drewnianą część instrumentów muzycznych i wykonuje się z niej różne drobne pamiątki.
Jesion – podobny w strukturze do dębu, ale nieco jaśniejszy. Odporny na obciążenia udarowe, elastyczny, nie pęka. Te cechy sprawiły, że jest niezastąpiony w produkcji kijów hokejowych i rakiet tenisowych.
Orzech to bardzo trwały i niezawodny materiał. Jest często wybierany przy produkcji mebli. Wynika to z pięknego wzoru tekstury. Z orzecha wykonuje się sklejkę, elementy drewniane do narzędzi myśliwskich, rzeźbione elementy wykończeniowe mebli. Na uwagę zasługuje drewno starego orzecha, które ma niepowtarzalne piękno.
Cenne gatunki drewna
Cenne rasy mają szerszy cel niż zwykłe. Charakteryzują się ciekawą, piękną fakturą, szeroką gamą kolorów, oryginalnym wzorem oraz dużą gęstością. Kolorystyka drewna jest wykorzystywana przez projektantów-budowniczych do tworzenia dekoracyjnych elementów wyposażenia wnętrz. Cenne rasy są znacznie droższe niż rasy budowlane ze względu na wymienione walory artystyczne.
Rzadkim i cennym gatunkiem drewna jest bukszpan, który ma przyjemny, żółto-szary kolor drewna. Ma ogromną wytrzymałość, którą można porównać z wytrzymałością kości. Z bukszpanu wykonuje się drewniane elementy instrumentów muzycznych, tablice grawerskie, rzeźbienia i guziki. Grawer na bukszpanu jest elegancki i równy, co pozytywnie wpływa na jego jakość.
W odległym XVIII wieku drewno zaczęto importować do Rosji z odległych krajów subtropikalnych. Szczytem mody były meble wykonane z drewna mahoniowego, a prace wykonywali mistrzowie stolarstwa. Takimi meblami wyposażano komnaty pałaców królewskich, a później mieszkania bogatej szlachty. Drzewo mahoniowe ma biały biel i kontrastujący czerwono-brązowy rdzeń, co tworzy bardzo ciekawe połączenie i podatny grunt dla manifestacji artystycznej wyobraźni mistrzów.
Nie mniej popularny był czarny heban, który ma biały biel i błyszczącą czarną twardziel. Taka kolorystyka drewna stworzyła niepowtarzalny kontrast artystyczny, który bardzo przyciągnął mistrzów artystów wykonujących pamiątki i wszelkiego rodzaju przedmioty dekoracyjne. Był również używany do produkcji klawiszy fortepianowych, instrumentów dętych drewnianych i inkrustacji. Gęstość drewna wynosi 1000 kg na 1 metr sześcienny.
Rasy domowe również należą do ras wartościowych. Są to orzech, jesion, dąb, olcha, wiśnia i inne. Listę można kontynuować z rzadkimi gatunkami drzew rosnącymi na odległych obszarach. Są to sekwoja, eukaliptus, cis, palisander i inne.
Wszystkie te rasy są wykorzystywane do produkcji artykułów wyposażenia wnętrz, dzieł sztuki, designerskiej biżuterii, co pozwala nam wypełnić nasze życie pozytywną energią, pozytywnymi emocjami i poczuciem spokoju.
