Grupy bezpieczeństwa elektrycznego: zasady uzyskiwania aprobat specyfikacja przydziału

Kto powinien przejść szkolenie w zakresie bezpieczeństwa elektrycznego?

Bezpieczeństwo elektryczne w przedsiębiorstwie to zespół środków mających na celu zapewnienie ochrony pracowników przed porażeniem elektrycznym oraz innymi szkodliwymi i niebezpiecznymi skutkami energii elektrycznej.

Jeżeli jesteś pracownikiem biurowym, to nie wątp, że Twoja firma powinna mieć również osobę odpowiedzialną za bezpieczeństwo elektryczne, a pracownicy powinni przejść odpowiednie przeszkolenie. Zasady dotyczą nie tylko organizacji produkcyjnych czy budowlanych.

Kiedy mówimy o zasadach, mamy na myśli PTEEP – Zasady technicznej eksploatacji instalacji elektrycznych konsumentów oraz Zasady ochrony pracy podczas eksploatacji instalacji elektrycznych lub POTEE. Są to dokumenty, którymi należy się kierować w kwestii bezpieczeństwa elektrycznego.

Grupy bezpieczeństwa elektrycznego

W oparciu o kategorię personelu i sprzętu, z którym ma pracować, ustalono kilka grup kwalifikacyjnych:

• Grupuję – nie personel elektryczny, to są np. operatorzy komputerów osobistych. Do tej grupy należą ci, którzy nie wydają się wykonywać żadnej skomplikowanej i niebezpiecznej pracy, ale wchodzą w interakcję ze sprzętem i teoretycznie mogą doznać porażenia prądem.

O tym, kto dokładnie należy do tej grupy, decyduje lider. Taki personel jest szkolony corocznie . Tylko osoba z grupą 3 lub wyższą może pełnić funkcję instruktora. Najpierw konieczne jest opracowanie programu szkoleniowego, który obejmuje m.in. szkolenie w zakresie bezpiecznych metod pracy i pierwszej pomocy w przypadku porażenia prądem.

• II grupa przeznaczone również dla personelu nieelektrotechnicznego, ale już obsługującego instalacje i urządzenia z napędem elektrycznym. Do drugiej grupy niezbędna jest wiedza rozszerzona, a pracownicy z wykształceniem podstawowym ogólnym lub średnim muszą być przeszkoleni w organizacjach edukacyjnych w wymiarze co najmniej 72 godzin .
• III grupa przypisane do personelu elektrycznego. Daje prawo do samodzielnego (wyłącznie) przeprowadzania konserwacji, przeglądów, podłączania i odłączania instalacji elektrycznych do 1000 V.

Jak wspomniano powyżej, właściciele trzeciej grupy mogą poinstruować tych, którym przypisano pierwszą. Mają prawo do nadzorowania pracy w instalacjach, tj. działają jako personel administracyjny i techniczny (mogą nawet nie wykonywać pracy samodzielnie, a jedynie obserwować ich realizację).

• Grupa IV – personel elektryczny obsługujący instalacje elektryczne o napięciach powyżej 1000 V. Wymaga jeszcze bardziej zaawansowanego przeszkolenia, ponieważ. praca ta wiąże się z dużą odpowiedzialnością i urządzeniami energetycznymi, takimi jak np. podstacje transformatorowe.
• Grupa V. – osoby odpowiedzialne za obiekty elektryczne oraz pozostały personel inżynieryjno-techniczny w instalacjach o napięciach powyżej 1000 V (oczywiście mogą być również odpowiedzialni za instalacje o niższym napięciu).

Im wyższa grupa, tym większą ilość wiedzy powinien opanować pracownik, do którego jest przypisana. Szczególnie warto podkreślić osobę odpowiedzialną za instalacje elektryczne.

Kto odpowiada za branżę elektryczną?

Według PTEEP szef organizacji powołuje osobę odpowiedzialną za urządzenia elektryczne i (w razie potrzeby) swojego zastępcę spośród własnych specjalistów. Nie może to być osoba trzecia, z którą została zawarta umowa GPC ani wyspecjalizowana organizacja . Tylko pełnoetatowy specjalista.

Jest tylko jeden wyjątek, gdy nie jest konieczne wyznaczenie oddzielnej osoby odpowiedzialnej, a kierownik bierze pełną odpowiedzialność – jeśli firma nie zajmuje się produkcją, a sprzęt ma napięcie znamionowe nie wyższe niż 380 V.

Chociaż nie wszystko jest tutaj takie proste. Nie wystarczy wystawić zlecenie na przedsiębiorstwo. Konieczne jest złożenie wniosku-zobowiązania do lokalnego oddziału Rostekhnadzor i uzyskaj aprobatę. Ponadto należy mieć pewność, że działania organizacji nie są w 100% związane z produkcją.

Aby dowiedzieć się, czym jest działalność produkcyjna, będziesz musiał zwrócić się do Kodeksu pracy (art. 209) i OKVED. Na przykład, nie są produkcją :

• usługi turystyczne i wycieczkowe;
• usługi kultury fizycznej;
• usługi prawne (prawne, księgowe, konsultingowe itp.)
• handel.

Oprócz wniosku wymagane będą dodatkowe dokumenty (kopie) potwierdzające uprawnienia wnioskodawcy (kierownika organizacji) do pomieszczeń, w których prowadzona jest działalność, jednoliniowy obwód elektryczny, akt delimitacji własności bilansowej i odpowiedzialności operacyjnej, specyfikacje techniczne, raporty z badań instalacje elektryczne.

Potwierdzą, że faktycznie dostępny sprzęt mieści się w parametrach, aby uniknąć wyznaczenia osobnej osoby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo elektryczne.

Jak widać, nawet jeśli masz normalne biuro, nie oznacza to, że nie musisz podejmować żadnych działań w celu zapewnienia bezpieczeństwa elektrycznego. A jeśli używane lokale są wynajmowane, nie zwalnia to kierownika z przeprowadzenia niezbędnych działań.

Szkolenie w zakresie bezpieczeństwa elektrycznego

Szkolenie BHP jest przewidziane dla tych, którzy już pracują w swojej specjalności (tzn. okresowo potwierdzają poziom wiedzy) lub zamierzają zmienić pracę i chcą utrzymać swoje kwalifikacje.

Po ukończeniu szkolenia wydawany jest certyfikat. który ma ograniczony czas trwania. Częstotliwość dalszych testów wiedzy zależy od kategorii konkretnego pracownika:

1. Personel elektryczny który bezpośrednio organizuje i prowadzi prace związane z konserwacją, regulacją, naprawą istniejących instalacji elektrycznych, wykonuje prace elektroinstalacyjne, a także pracownicy posiadający uprawnienia do wydawania zleceń i zleceń są szkoleni i testowani raz w roku;
2. Personel administracyjny i techniczny , niezwiązany z poprzednią grupą, specjaliści od ochrony pracy i kontroli instalacji elektrycznych – 1 raz na 3 lata.

Jest i test wiedzy nadzwyczajnej wykonywana jest np. przy instalacji nowego sprzętu, przeniesieniu na stanowisko wymagające wyższej grupy bezpieczeństwa elektrycznego, na wniosek organów nadzoru państwowego, gdy na tym stanowisku jest przerwa w pracy trwająca dłużej niż 6 miesięcy itp. .

Możesz spróbować przeprowadzić szkolenie bezpośrednio w firmie, ale do tego konieczne jest, aby państwo posiadało wykwalifikowanych specjalistów, którzy zostali certyfikowani przez Rostekhnadzor. Ponadto konieczne będzie zorganizowanie procesu uczenia się i sprawdzania wiedzy, opracowanie programów szkoleń i egzaminów, powołanie komisji egzaminacyjnej itp., przeznaczając na to znaczne środki, w tym pieniądze.

Czy warto poświęcić tyle czasu i wysiłku, czy wystarczy skontaktować się z wyspecjalizowaną firmą i przejść np. kształcenie na odległość?

Rozwiązywanie problemów nauczania na odległość

Prawo nie zabrania prowadzenia szkoleń w zakresie pracy w specjalnościach zdalnie, a także sprawdzania w ten sposób zdobytej wcześniej wiedzy.

w p.p. 1.4.40. PTEEP mówi, że dozwolone jest używanie technologii komputerowej do wszystkich rodzajów weryfikacji , z wyjątkiem podstawowego, a program musi zapewniać tryb uczenia. I nic nie mówi się na podstawie samej organizacji, czy proces powinien mieć miejsce, czy nie. Dzięki temu możesz uzyskać szkolenie w pracy w dogodnym czasie, a nawet zdalnie.

W rzeczywistości kształcenie na odległość nie różni się od kształcenia w pełnym wymiarze godzin, pod pewnymi względami nawet je przewyższa. Sędzia dla siebie:

• Wymiana informacji może odbywać się w dowolnej formie. – głosowym (za pośrednictwem komunikacji audio), tekstowym (przesyłanie dokumentów, standardów, wykonywanie testów itp.), wizualnym (wideokonferencje, format lekcji wideo, komunikacja bezpośrednio z lektorem w grupie lub indywidualnie);
• Wymiana materiałów do nauki, zadań, zaliczenie ćwiczeń testowych i egzamin może przebiegać znacznie szybciej . Na przykład nauczyciel nie musi rozsyłać wszystkim materiałów na papierze – wystarczy wysłać je uczniom pocztą elektroniczną za pomocą kilku kliknięć myszką.
• Pracownik i pracodawca nie ponoszą żadnych dodatkowych kosztów na podróże, dodatek na podróż, jeśli konieczne jest wysłanie pracownika na studia do innego miasta.

Jedyną wadą jest konieczność posiadania sieci internetowej i stabilnego połączenia, ale pracodawca jest w stanie to zapewnić, bo takie połączenie będzie oczywiście kosztować znacznie mniej niż prowadzenie szkolenia na bazie organizacji.

Ogólnie rzecz biorąc, oceniając kształcenie na odległość, jego problemy i perspektywy, można powiedzieć, że jest to postępowy sposób zdobywania i potwierdzania wiedzy.

W Attek korzystaliśmy z programów szkoleniowych, opracowany zgodnie z zaleceniami Rostekhnadzor które w pełni spełniają współczesne warunki pracy przy instalacjach elektrycznych.

Prowadzimy szkolenia w różnych formatach:

• klasyczny pełny etat – w biurze naszego centrum szkoleniowego;
• wraz z wyjazdem nauczyciela na terytorium klienta;
• zdalnie.

Czas trwania procesu edukacyjnego wynosi od 1 do 5 dni . Po ukończeniu szkolenia w zakresie bezpieczeństwa elektrycznego uczestnikom kursu wydawany jest protokół testu wiedzy oraz nowy certyfikat. Dokumenty te są wystarczające do przyjęcia do pracy i przejścia wszelkiego rodzaju kontroli.

Grupy bezpieczeństwa elektrycznego: specyfika przydzielania i dostarczania dopuszczenia na nowych zasadach

Aby mieć prawo do pracy w dowolnych instalacjach elektrycznych, musisz posiadać odpowiednie kwalifikacje i specjalistyczną wiedzę. Dyplom świadczy o wykształceniu specjalistycznym, ale to nie wystarczy. Osobliwością takich prac jest to, że do ich realizacji konieczne jest posiadanie certyfikatu grupy bezpieczeństwa elektrycznego i odpowiedniego zezwolenia.

Co oznaczają te terminy, co jest potrzebne do uzyskania takiego dopuszczenia – wszystko to zostanie omówione w publikacji poniżej. Zastanowimy się również nad cechami przyporządkowania pierwszej, drugiej, trzeciej, czwartej i piątej grupy tolerancji oraz przeanalizujemy informacje zawarte w certyfikacie grupy tolerancji.

Komu można przypisać grupę kwalifikacyjną?

Uzyskanie grupy wstępu zakłada posiadanie przez pracownika wystarczającej wiedzy w zakresie bezpiecznej konserwacji i eksploatacji instalacji elektrycznych. Przeznaczony jest dla personelu związanego z pracami przy instalacjach elektrycznych.

Przydział grupowy poprzedzony jest:

• szkolenie (instruowanie);
• zdanie egzaminu;
• wydanie odpowiedniego certyfikatu (w przypadku pomyślnego zdania egzaminu).

Przede wszystkim musisz wiedzieć, że wszyscy pracownicy, którzy są bezpośrednio lub pośrednio związani z instalacjami elektrycznymi, należą do jednej z trzech kategorii lub klas:

• elektrotechniczny;
• elektrotechnologia;
• nieelektrotechniczne.

Każda grupa personelu rozwiązuje pewien obszar zadań określonych w Międzysektorowym PB podczas eksploatacji instalacji elektrycznych. Zgodnie z tym dokumentem istnieje tylko pięć grup bezpieczeństwa elektrycznego. Im bardziej złożone zadanie, tym wyższy poziom tolerancji bezpieczeństwa elektrycznego musi być dla personelu serwisowego.

Spawacz posiadający co najmniej dwie grupy tolerancji jest uprawniony do serwisowania urządzeń elektrycznych. Należy do kategorii personelu elektrycznego

Rozważ znaki, według których pracownicy są podzieleni na kategorie.

Kategoria #1 – personel elektryczny

Personel elektryczny obejmuje przede wszystkim taką podkategorię, jak pracownicy administracyjni, począwszy od brygadzisty, a skończywszy na głównym inżynierze. Do ich obowiązków należy planowanie procesu oraz wdrażanie instalacji, rozruchu i naprawy urządzeń elektrycznych.

Działa kolejna podkategoria. Przydzieleni do niego pracownicy są zaangażowani zarówno w obsługę operacyjną, jak i techniczną obiektów elektrycznych przedsiębiorstwa. Do ich obowiązków należą inspekcje, wstępne przygotowanie miejsc pracy, przełączanie operacyjne.

Organizacja miejsca pracy przez personel operacyjny, gdy wymagane jest odprężenie, obejmuje przestoje, wieszanie plakatów zakazu. Ponadto pracownik musi, sprawdzając, upewnić się, że nie ma napięcia na elementach przewodzących prąd, zastosować uziemienie, oznakowanie miejsca, plakaty ostrzegawcze i nakazowe

W przypadku odpowiedniego przeszkolenia personel tej podkategorii może bezpośrednio uczestniczyć w usuwaniu szkód, likwidacji wypadków, a także pomagać pracownikom wykonującym prace naprawcze.

Trzecia podkategoria to wyspecjalizowani specjaliści. Należą do nich zarówno ATP jak i spawacze, elektrycy, elektrycy. Personelowi przypisanemu do klasy elektrycznej przypisuje się grupy bezpieczeństwa elektrycznego od pierwszej (drugi) do piątej. Każda grupa ogranicza funkcje swojego właściciela – najszersze uprawnienia przysługują pracownikom grupy V.

Kategoria #2 – personel elektrotechniczny

Obsługa personelu, naprawa, eksploatacja instalacji elektrotechnicznych – galwanicznych, elektrolizy, spawalniczych, elektrotopowych – dotyczy elektrotechniki.

Pracownicy ci używają mobilnych elektronarzędzi, lamp, ręcznych maszyn zasilanych energią elektryczną.

Ta kategoria obejmuje również personel, którego opisy stanowisk zawierają wiedzę na temat POT:

1. Pracownicy administracyjno-technicznizwiązane z obsługą operacyjno-techniczną, regulacją, montażem, pracami remontowymi w elektrowni.
2. Personel operacyjnyzajmuje się zarządzaniem instalacjami, ich bieżącą obsługą. Do ich obowiązków należy przygotowywanie miejsc do pracy, monitorowanie innych pracowników, wykonywanie prac przewidzianych bieżącą eksploatacją sprzętu.
3. Personel operacyjny i konserwacyjnyprzeszkolony do obsługi przydzielonego mu sprzętu.
4. Pracownicy naprawy. Odpowiadają za instalację, testowanie, konserwację, uruchomienie.

Przynależność do kategorii elektrotechnicznej implikuje obecność kwalifikacyjnej grupy bezpieczeństwa nie niższej niż druga.

Kategoria #3 – personel nieelektrotechniczny

Pracownicy, którzy nie mieszczą się w żadnej z powyższych kategorii, są klasyfikowani jako personel nieelektrotechniczny. Jednocześnie nie można powiedzieć, że ich praca wyklucza w 100% prawdopodobieństwo porażenia prądem.

Pierwsza grupa nie daje pracownikom prawa do zwiedzania pomieszczeń instalacji elektrycznych, w tym transformatora, baterii, mobilnego DPP, rozdzielni

Pracodawca musi zatwierdzić listę takich pracowników. Mają pierwszą grupę przyjęć. Muszą znać zasady bezpieczeństwa i podstawy elektrotechniki przynajmniej w stopniu wystarczającym do wykonywania powierzonych im prac bez ryzyka dla siebie.

Zasady prowizji i przydziału grupowego

Od 2018 roku przydział grupy bezpieczeństwa elektrycznego odbywa się według nowych zasad, zalegalizowanych nakazem Nr RTN 00-08-05/388. Ale zmiany dotyczą uzyskania wyższych grup tolerancji. Od tego momentu ośrodki szkoleniowe nie mają uprawnień do przeprowadzania atestacji, mają jedynie prawo do nauki. Pod koniec procesu egzaminy przeprowadza Rostekhnadzor.

Jest druga opcja – zgodnie z Zarządzeniem od 29.07.2018 lipca XNUMX r. przedsiębiorstwa muszą tworzyć własne prowizje i sprawdzać wiedzę na miejscu.

Komisje certyfikacyjne tworzone są na podstawie PTE instalacji elektrycznych odbiorców z 13,01.2003 stycznia 6 nr XNUMX.

Komisja musi liczyć co najmniej 5 osób. Jego członkami mogą być osoby, które zostały przeszkolone w Rostekhnadzor i uzyskały niezbędne kwalifikacje.

Wszystkie wymagania są określone w Regulaminie w p.1.4.33. Na przewodniczącego komisji nakładane są bardziej rygorystyczne wymagania – jeśli mówimy o pracy w elektrowni o napięciu do i powyżej 1000 V, wymagana jest piąta grupa.

Jeśli przedsiębiorstwo posiada instalacje elektryczne działające wyłącznie przy napięciach do 1000 V, wystarczą 4 grupy.

Tworząc komisję, wychodzą z poziomu osoby certyfikowanej. Pracownicy elektrotechniczni i elektrotechniczni są badani przez komisję. W takim przypadku na przewodniczącego wyznaczany jest pracownik odpowiedzialny za instalacje elektryczne.

Zwykle obejmuje inżyniera HSE, który nadzoruje eksploatację instalacji elektrycznych, szefa lub głównego inżyniera. Na podstawie wyników egzaminów certyfikacyjnych komisja sporządza protokół. Podpisują go wszyscy członkowie komisji. Tutaj znajduje się ocena z oceny wiedzy, na przydzielonej grupie tolerancji, w dniu kolejnej certyfikacji.

Każde przedsiębiorstwo musi opracować wykazy zawodów i stanowisk personelu elektrycznego i kadry kierowniczej, a także pracowników z pierwszą grupą dostępu.

Przy wjeździe do UE należy umieścić tabliczkę informacyjną, na której należy wskazać grupy bezpieczeństwa elektrycznego, które mają do niej wjazd. Ponadto muszą w nim uczestniczyć osoby, które mają prawo do samodzielnego przeglądu instalacji elektrycznej.

Pracodawca jest odpowiedzialny za rekrutację niecertyfikowanych pracowników do pracy w UE. Może być zarówno administracyjny, jak i karny.

Wymagania grupowe

Grupa wstępna określa zadania, które może rozwiązać jej właściciel w określonym segmencie branży elektrycznej – wnioski wyciąga komisja certyfikująca pracownika.

Przypisywanie początkowej lub pierwszej grupy

Nie jest wymagane specjalne przygotowanie dla pierwszej grupy. Pracownik otrzymuje odprawę, a następnie małą ankietę – ustną lub pisemną. Wystarczy, że zdający ma wiedzę na temat bezpieczeństwa elektrycznego, udzielania pierwszej pomocy w przypadku porażenia prądem i nawigowania w instrukcjach bezpieczeństwa. Zalecamy zapoznanie się ze znaczeniem plakatów dotyczących bezpieczeństwa elektrycznego i cechami ich zastosowania.

Zarówno odprawa, jak i wydanie zezwolenia przydzielane są specjaliście z grupą co najmniej XNUMX osób. Nawet osoba, która ukończyła studia wyższe i posiada specjalność elektrotechnik nie będzie mogła od razu uzyskać grupy wyższej niż druga lub pierwsza. Kolejne grupy przydzielane są w zależności od stażu pracy w obiekcie energetycznym.

Procedura uzyskania drugiej grupy przyjęć

Komisja kwalifikacyjna przydziela drugą grupę dopuszczenia personelowi elektrycznemu, który zajmuje się serwisowaniem urządzeń i instalacji z napędem elektrycznym. W tej grupie znajdują się termistory instalacji HDTV, spawarki, operatorzy wind, operatorzy urządzeń wyciągowych i inne.

Druga grupa zakłada, że ​​pracownik posiada elementarną wiedzę na temat projektowania instalacji elektrycznej i jej wyposażenia. Musi być wyraźnie świadomy zagrożeń stwarzanych przez prąd elektryczny, niebezpieczeństwa bliskości części pod napięciem.

Pracownik musi wiedzieć, jakie środki podjąć dla swojego bezpieczeństwa podczas pracy w elektrowni i co zrobić w przypadku ofiar

Z upoważnieniem poziomu 2 pracownik może obsługiwać instalacje elektryczne, ale nie może ich podłączać. Ta grupa tolerancji jest przypisywana na podstawie wyników testów w Rostekhnadzor lub przez komisję przedsiębiorstwa. Jednocześnie certyfikowana osoba musi mieć co najmniej miesięczny staż pracy w UE z zawodu.

Przystępując do egzaminu po raz pierwszy, pracownik musi najpierw przejść odprawę trwającą co najmniej 72 godziny.

Jak zostać właścicielem trzeciej grupy?

Osoba ubiegająca się o przyjęcie do trzeciej grupy powinna mieć wyższy poziom wiedzy teoretycznej i praktycznej. Mając to, może podłączyć ED do 1000 V, pracować z nimi. Dozwolone jest włączenie go do zespołu, który pracuje z elektrowniami powyżej 1000 V.

Jego certyfikat musi zawierać dopisek „do i więcej niż 1000 V”. Grupę przypisuje się tym pracownikom, którzy z wynikiem pozytywnym przeszli odpowiednią certyfikację w nadzorze lub komisji przedsiębiorstwa.

Aby testy na trzecią grupę tolerancji zakończyły się wynikiem pozytywnym, konieczna jest wiedza podręcznikowa z zakresu elektrotechniki ogólnej, zrozumienie urządzenia elektrowni i znajomość procedury jej konserwacji. Niezbędne jest również jasne zrozumienie ogólnych zasad bezpieczeństwa, w szczególności zasad dopuszczenia do pracy.

Jeśli chodzi o bezpośrednio wykonywaną pracę, konieczna jest znajomość specjalnych wymagań dla niej, a także zasad użytkowania i testowania sprzętu ochronnego.

Specjalista, który ma w bagażu wyższe wykształcenie elektrotechniczne, po przepracowaniu miesiąca w drugiej grupie może ubiegać się o trzecią grupę. Osoba będąca praktykantem szkoły zawodowej może zgłosić się do trzeciej grupy po min. 6 miesiącach

Trzecia grupa zobowiązuje do tego, aby móc monitorować osoby pracujące w UE pod kątem zapewnienia ich bezpieczeństwa. W niestandardowej sytuacji taki pracownik musi, zgodnie z przepisami, być w stanie usunąć ofiarę ze strefy prądu elektrycznego, udzielić mu pierwszej pomocy.

Pracownik, który nie ukończył jeszcze 18 lat, nie może otrzymać trzeciej grupy.

poziom prześwitu czwarty

Czwarta grupa dopuszczenia może być przypisana do pracowników sklasyfikowanych jako personel elektryczny. Procedura jego przyznania jest taka sama jak w przypadku trzeciej grupy przyjęć. Dla pracownika z czwartą grupą granice uprawnień są znacznie szersze.

Może zajmować się konserwacją instalacji powyżej 1000 V, wystawiać zlecenia na podstawie zatwierdzonego wykazu prac w tych elektrowniach. Może również wydawać zlecenia na każdą pracę w UE do 1000 V. Jeżeli w zaświadczeniu jest wpis „do i powyżej 1000 V”, pracownik może zostać mianowany kierownikiem, brygadzistą pracy, co pozwala .

Tylko ci pracownicy, którzy po odpowiednim przeszkoleniu uzyskają uprawnienia do czwartej grupy przyjęć, mają prawo szkolić młodych specjalistów bezpośrednio w miejscu pracy.

Przed oficjalnym otrzymaniem tej odpowiedzialnej grupy bezpieczeństwa elektrycznego specjalista z wyższym wykształceniem musi pracować nad trzecią grupą przez dwa miesiące. Jeśli ktoś nie ma takiego wykształcenia, ale ma trzecią grupę i przepracował nad nią co najmniej sześć miesięcy, może być również certyfikowany do czwartej grupy. Czwarta grupa nie jest przeznaczona dla stażystów.

Dla czwartej grupy wymagana ilość wiedzy obejmuje program dla trzech poprzednich grup, a także:

• wiedza z zakresu elektrotechniki zgodna z pełnym programem specjalistycznej szkoły zawodowej;
• znajomość bezpieczeństwa elektrycznego i przeciwpożarowego, instalacji elektrycznych w ilości odpowiadającej zajmowanemu stanowisku;
• Doświadczenie w czytaniu diagramów i prowadzeniu briefingów;
• umiejętność przeszkolenia pracowników w zakresie zatwierdzonego programu bezpieczeństwa elektrycznego i rzeczywistych metod udzielania podstawowej opieki medycznej.

Dla takiego pracownika na egzaminie obowiązują bardziej rygorystyczne i podwyższone wymagania.

Piąta grupa tolerancji

Piąta grupa jest przypisana do kontyngentu, który zarządza całym zapleczem elektrycznym przedsiębiorstwa, organizacją, jego działami strukturalnymi, organizuje prace konserwacyjno-remontowe, nadzoruje odbudowę i planuje perspektywy rozwoju energetyki.

Ta tabela zawiera wszystkie informacje na ten temat. Tutaj możesz zobaczyć wymagane minimalne doświadczenie zawodowe, aby uzyskać następną grupę

Ta grupa może być przypisana zgodnie z ostateczną certyfikacją w Rostekhnadzor. Pracownik z 5 grupą dostępu wydaje rozkazy i rozkazy, pełni rolę osoby dopuszczającej, prowadzącej, wykonującej prace w dowolnych instalacjach elektrycznych. Warunkiem jest obecność w certyfikacie wpisu „do i powyżej 1000 V”.

Wykształcenie wyższe na kierunku elektrotechnika daje prawo do próby uzyskania piątej grupy po upływie okresu pracy trwającego trzy miesiące. Osoba, która nie ma tak dobrego powodu, może zostać zakwalifikowana do grupy piątej, pracując 24 miesiące w grupie czwartej.

Grupa numer pięć sugeruje, że specjalista ma dużą wiedzę:

• w sprawie rozmieszczenia sprzętu elektrycznego, powierzonego jego jurysdykcji;
• dokładne czytanie diagramów;
• zasady bezpieczeństwa i praktyczne stosowanie sprzętu ochronnego;
• terminy testowania sprzętu ochronnego;
• wymagania norm bezpieczeństwa pożarowego i elektrycznego.

Podczas odprawy pracownik musi umieć wyjaśnić istniejące standardy. Specjalista jest również zobowiązany do organizowania prac o dowolnej złożoności w instalacjach elektrycznych i zarządzania nimi.

Recertyfikacja przeprowadzana jest raz w roku lub co trzy lata. Wszystko zależy od zajmowanego stanowiska.

Zawartość identyfikatora grupy przyjęć

Dokumentem potwierdzającym posiadanie zezwolenia jest zaświadczenie. Wskazuje zawód lub zajmowane stanowisko, grupę, liczbę i wynik testów, datę kolejnej certyfikacji.

Strona tytułowa certyfikatu zawiera imię i nazwisko specjalisty, jego imię i patronim, a także miejsce pracy, stanowisko. Kategoria jest wymagana

Przede wszystkim dokument wydany przez odpowiednią komisję zawiera informacje o certyfikacji bezpieczeństwa elektrycznego.

Kategoria oznacza naprawę lub eksploatację, personel AT, eksploatację i naprawę, ATP, uprawniony według stanowiska.

Pierwszy arkusz musi zawierać pieczęć przedsiębiorstwa, podpis osoby odpowiedzialnej za urządzenia elektryczne. Certyfikat tego ostatniego jest poświadczony przez kierownika przedsiębiorstwa jego podpisem.

Na stronie tytułowej umieszczany jest zapis, że pracownik jest upoważniony do wykonywania prac specjalnych – np. na wysokości lub do wykonywania pomiarów, badań w UE.

Aby to zrobić, zaświadczenie o dopuszczeniu elektryka na ostatniej stronie zawiera tabelę zatytułowaną „Zaświadczenie o prawie do wykonywania prac specjalnych”.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Jak prawidłowo umożliwić zespołowi pracę w instalacji elektrycznej:

Warunki przypisania pierwszej grupy:

Żadne przedsiębiorstwo nie będzie w stanie skutecznie działać w elektroenergetyce, jeśli jego kierownictwo nie będzie dostatecznie zwracać uwagi na wymagania stawiane przez ustawodawstwo dotyczące poziomu certyfikacji personelu.

Bardzo ważnym punktem w zakresie bezpieczeństwa elektrycznego jest zarówno terminowe przeszkolenie pracowników, jak i przydzielanie grup dostępowych. Najważniejsze jest to, że przydzielone grupy wyraźnie odpowiadają obowiązkom służbowym konkretnego pracownika..

Czy niedawno przeszedłeś recertyfikację i czy przydzielono Ci grupę tolerancji? Podziel się swoimi doświadczeniami z początkującymi w komentarzach pod tym artykułem.

Jeżeli jesteś profesjonalistą w temacie przypisywania grup bezpieczeństwa elektrycznego i chcesz uzupełnić powyższy materiał o przydatne uwagi lub poprawki, prosimy o wpisanie wszystkich uzupełnień w bloku komentarzy.