Hydroizolacja sufitu w garażu, borykamy się z przeciekającym sufitem

Spółdzielnie garażowe, tak rozpowszechnione w ogromie naszego kraju, zostały zbudowane w dużej mierze przez samych właścicieli samochodów. Nie trzeba było wtedy mówić o pełnej zgodności z technologią, a spływanie wody, zarówno na parterze, jak i na suficie sali głównej, można zaobserwować dość często.

Pojawienie się mokrych plam (a w poważniejszych przypadkach przecieków) wskazuje, że woda przedostała się z zewnątrz do wnętrza pomieszczenia. W przypadku parterowego budynku mówimy o opadach, a jeśli garaż jest wielopiętrowy, a skrzynia nie znajduje się na najwyższym piętrze, chodzi o awaryjne zalanie wodą z wyższych pięter z powodu uszkodzenia komunikacji.

Najskuteczniejszą metodą radzenia sobie z wyciekiem zewnętrznym jest zablokowanie przepływu wody z zewnątrz. Najłatwiej to zrobić na etapie budowy, kiedy istnieje możliwość bezpośredniego dostępu do paneli podłogowych z zewnątrz. Tutaj hydroizolacja odbywa się krok po kroku w połączeniu z izolacją termiczną. Ale jeśli w garażu jest przeciek, oznacza to naruszenie istniejącej powłoki.

Większość garaży pokryta jest miękkimi materiałami dachowymi. Aby wyeliminować uszkodzenia, musisz dokładnie zbadać cały dach.

Najczęściej woda może przesiąkać w miejscach, w których rozmieszczone są kanały wentylacyjne, przewody elektryczne, przez wejście komunikacyjne przez panel podłogowy znajduje się kod.

Pęknięcia lub nacięcia mogą również występować w wyniku nieostrożnego odśnieżania lub spadania ciężkich gałęzi.

Najprostszym sposobem jest wykonanie lokalnych napraw w miejscu uszkodzenia. Można to zrobić, nakładając łatę z walcowanego materiału hydroizolacyjnego lub specjalnego mastyksu naprawczego. Szybciej i wygodniej jest wyeliminować wycieki z zewnątrz za pomocą mastyksu polimerowo-bitumicznego. Produkowane są w różnych opakowaniach, w tym małym – 3-5 kg, nie wymagają specjalnego sprzętu, nakłada się zwykłym pędzlem. Mogą mieć nazwę „płynny dach”, „płynna guma” itp. Przykład takiej lokalnej naprawy można zobaczyć na filmie.

Należy pamiętać, że aby całkowicie zapobiec powstawaniu plam wilgoci na suficie, należy wyeliminować samą przyczynę wycieku!

Poważne zapobieganie wyciekom może wiązać się z całkowitą wymianą pokrycia dachowego, ta procedura jest dość długa i kosztowna. Cóż, jeśli możesz dokładnie określić lokalizację uszkodzenia dachu, w tym przypadku możesz wykonać lokalne naprawy. Jeśli nie jest to możliwe, sufit w garażu jest uszczelniany od wewnątrz pomieszczenia.

Wśród materiałów hydroizolacyjnych dostępnych na rynku można wyróżnić kilka głównych grup:

• Roll
• Powłoka
• Do wstrzykiwania

Materiały w rolkach służą do hydroizolacji od strony wlotu wody (czyli od zewnątrz) i nie nadają się do blokowania wilgoci od wewnątrz.

Hydroizolacja iniekcyjna jest dość skuteczną metodą, gdy wewnętrzne puste przestrzenie w betonie, połączenia konstrukcyjne są wypełniane przez wstrzyknięcie specjalnej kompozycji. Nierzadko wilgoć przenika przez pęknięcia w panelach, w takim przypadku wewnętrzne wypełnienie przestrzeni materiałem izolacyjnym daje doskonały efekt. Jednak ta technologia wymaga specjalnego sprzętu i jest dość droga. Prace w ramach tego programu prowadzą firmy budowlane.

Hydroizolację iniekcyjną wykonuje się w następujący sposób: otwory wierci się w miejscach, przez które przesącza się woda, wnikając w pęknięcia, spoiny czołowe i puste przestrzenie. Następnie wkłada się w nie specjalne pakery, przez które następnie wtryskuje się materiał izolacyjny (może to być kompozycja poliuretanowa lub epoksydowa, żel akrylowy). W przypadku dużych pustek dobrze nadaje się izolacja poliuretanowa – materiał ten rozszerza się po wyschnięciu, podobnie jak zwykła pianka poliuretanowa.

Metoda iniekcji może całkowicie wypełnić przestrzeń, przez którą przenika woda.

Często zdarza się, że wilgoć przedostaje się przez mikropęknięcia lub kapilary w suficie. Tutaj najlepszym rozwiązaniem będzie hydroizolacja penetracyjna stropu w garażu.

W skład tych materiałów wchodzi cement portlandzki, piasek kwarcowy i specjalne dodatki chemiczne. Zasada działania takiej hydroizolacji polega na tym, że po nałożeniu na płytę betonową mokrą od wycieku, chemikalia są wciągane do kapilar wypełnionych wodą i wchodzą w reakcję chemiczną z cementem, który jest częścią betonu. W wyniku tego powstaje struktura krystaliczna, która następnie całkowicie zapobiega infiltracji wody. Dodatkowo struktura samej podłogi jest znacznie wzmocniona.

Przed nałożeniem penetrującego materiału hydroizolacyjnego konieczne jest całkowite oczyszczenie powierzchni sufitu z farby, smaru, szpachli i potraktowanie metalową szczotką.

Ważny! Hydroizolacja penetrująca jest skuteczna tylko wtedy, gdy pory betonu są otwarte, tj. usunięto tzw. warstwę “mleko cementowe” – film cementowy na powierzchni płyt żelbetowych.

Można to osiągnąć metodą mechaniczną (piaskowanie, szczotka metalowa), ale szybciej i czyściej będzie wykonać obróbkę chemiczną – frezowanie specjalną kompozycją typu Chimfrez (Gambit Frez, Kristallizol Himfrez, Lepta Himfrez itp.). Jest to płyn, który rozpuszcza film cementowy, otwierając tym samym porowatą strukturę betonu.

Oprócz tego, że podczas wykonywania prac hydroizolacyjnych z penetrującymi materiałami pory muszą być otwarte, sam beton musi być nasycony wilgocią. Dlatego jeśli sufit jest całkowicie suchy, należy go kilkakrotnie obficie zwilżyć.

Po przygotowaniu powierzchni betonowej nakłada się na nią warstwę hydroizolacji, uprzednio zamkniętą wodą zgodnie z instrukcją producenta. Hydroizolację penetrującą można nakładać pędzlem lub szpachelką, w zależności od wymaganej grubości warstwy.

Maksymalna ilość nakładanego materiału może być różna, dlatego należy ściśle przestrzegać technologii aplikacji. Zwykle istnieje potrzeba utrzymania świeżo nałożonej hydroizolacji w stanie mokrym przez około trzy dni.

Jeżeli istnieje potrzeba izolowania szwów / połączeń pomiędzy panelami podłogowymi, wzdłuż szwu wykonuje się odcinek na jaskółczy ogon (szersza część powinna iść w części wewnętrznej). Pęknięcia są również wyhaftowane shtrabą. Następnie powierzchnia jest czyszczona i zagruntowana (powlekana) warstwą standardowej hydroizolacji. Następnie haftowany szew jest wypełniany specjalną kompozycją szwów, która jest obecna u każdego producenta penetrujących materiałów hydroizolacyjnych.

Wśród producentów mieszanek izolacyjnych można wymienić takie jak Lakhta, Penetron, Xypex (Xypex), Kristallizol, Kalmatron, Hydrotex itp.

Proces wnikania hydroizolacji w beton i tworzenia struktury krystalicznej w kapilarach może trwać do 28 dni. Dlatego dalsza obróbka dekoracyjna (poziomowanie, szpachlowanie, malowanie itp.) Zaleca się nie wcześniej niż w tym okresie. Przed dalszym wykończeniem powierzchnię należy przetrzeć szczotką drucianą, aby poprawić przyczepność. Można tego uniknąć, jeśli sufit jest przyklejony materiałami termoizolacyjnymi (pianką styropianową) lub osłonięty panelami sufitowymi.

Instrukcję wideo dotyczącą aplikacji na przykładzie hydroizolacji penetrującej Lakhta można obejrzeć na filmie:

Podsumowując, przypominamy, że najlepszym sposobem zabezpieczenia sufitu w garażu jest zapobieganie przedostawaniu się wilgoci z zewnątrz. Oprócz dachu należy również zwrócić uwagę na hydroizolację końców paneli, ponieważ. woda deszczowa może również spływać z bocznych powierzchni płyty, wpadając do wnęk technologicznych, a następnie spływać do pomieszczenia.

Materiały do ​​uszczelniania połączeń i szczelin między płytami stropowymi a technologią robót

Połączenia pionowe i poziome między ułożonymi w stos płytami nazywane są szwami. W sufitach starają się uszczelnić połączenia, gdy tylko zakończy się ich instalacja.

Nazywa się to osadzaniem pierwotnym i przyczynia się do zachowania ciepła, zapobiegania powstawaniu mostków termicznych, najlepszego połączenia powierzchni płyty i żeber bocznych oraz wyrównania geometrycznego.

Jeśli szwy między podłogami nie zostały natychmiast uszczelnione, może być konieczne późniejsze ich ostrożne uszczelnienie. Nazywa się to uszczelnieniem wtórnym i ma miejsce w obudowie wtórnej, gdy konieczne jest wyeliminowanie wad, wiórów, dużych pęknięć, kruszących się fragmentów płyty, po długotrwałej eksploatacji podłóg.

Jak prawidłowo wypełnić szwy i co jest do tego potrzebne, przeczytaj więcej w prezentowanym artykule.

Potrzebujesz uszczelnić fugi i szczeliny?

Nakładanie się w domach jest uważane za ważną podstawę konstrukcyjną do tworzenia sufitu, podłogi, schodów, strychów, strychów, loggii i balkonów.

Konstrukcja podłogi jest formowana zgodnie z kodeksami budowlanymi wielu dokumentów regulacyjnych (GOST, SNiP), w których zwraca się uwagę na projekt podłogi, lokalizację połączeń, spawanie szwów i ich dalsze ułożenie.

Szwy, szczeliny i rdza są synonimem fug, z tą tylko różnicą, że te pierwsze mogą być formowane między płytami i wzdłuż ich krawędzi, te drugie powstają, gdy zachodzi potrzeba naprawy.

Rdza to geometryczne rowki dzielące sztucznie stworzone przez projekt na suficie, niezbędne do aranżacji komunikacji inżynierskiej, realizacji śmiałych pomysłów architektonicznych lub stworzone sztucznie podczas układania płyt.

Wszelkie spoiny muszą być uszczelnione masą uszczelniającą, z wyjątkiem boniowania – jest to tylko w gestii mieszkańców, ponieważ bruzda daje nieco „zapału” do sufitu i często jest umieszczona w jego środku. Właściciele, którzy chcą usunąć bruzdę, zawsze uciekają się do tynkowania i łatania, zwłaszcza jeśli planują wykonanie sufitów podwieszanych lub napinanych.

Celowość wypełnienia dowolnego szwu polega na nadaniu pomieszczeniu funkcji ochronnej i izolacyjnej. Po ułożeniu płyt należy zwrócić uwagę na spoiny, skontrolować je, zmierzyć szerokość i głębokość oraz wybrać odpowiednią metodę zakończenia. Zgodnie z normami technicznymi szwy montażowe przy produktach układanych od końca do końca powinny wynosić 15 (mm).

Jako środek do uszczelniania połączeń stosuje się specjalne kleje i kompozycje cementowe, mastyks, piankę montażową i uszczelniacze. Sprzedawane są gotowe lub suszone. Rozcieńczenie niektórych wymaga przestrzegania proporcji mieszania składników, zgodnie z instrukcją producenta. Zaprawa cementowa przygotowywana jest z mocnych gatunków M400 i M500 z dodatkiem plastyfikatorów.

Wszystkie metody uszczelniania są wstępnym etapem przed tynkowaniem i wykończeniem.szczególnie do sufitów. Po wysokiej jakości wykonaniu prac, konstrukcje podwieszane, sufity napinane mogą być wykonywane na sufitach tynkowanych i szpachlowanych, malowanych i ozdobionych płytkami budowlanymi.

Uszczelnienie spoin pomaga idealnie wyrównać powierzchnię stropu, z powodzeniem radzi sobie z mostkami termicznymi, przedłuża żywotność powierzchni, chroni przed tworzeniem się kondensatu.

Jaki jest najlepszy sposób na uszczelnienie rdzy?

Do wypełnienia szwów, pęknięć lub szczelin stosuje się najodpowiedniejszy materiał, z którym zakład będzie dobrze przylegał. Dlatego na początku planowanych prac nad ułożeniem szwów powierzchniowych warto skonsultować się ze specjalistą.

Użyte materiały muszą być dobrej jakości., gwarancje i certyfikaty producentów oraz być:

• dobry skład;
• wytrzymać obciążenia;
• elastyczny;
• nie podatny na kurczenie;
• mają właściwości hydroizolacyjne.

Do szycia Najpopularniejsi eksperci uważają takie materiały:

Skład piaskowo-cementowy. Stosowane jest rozwiązanie typu standardowego, ale z dodatkiem plastyfikatorów i środków, które przyczyniają się do szybszego schnięcia. Nadaje się do wszystkich powierzchni.

Jako materiały uszczelniające stosuje się również zaprawy gipsowe, taśmy i wiązki szpachlowe o właściwościach hydroizolacyjnych oraz uszczelki rurowe. Podczas montażu lub uszczelniania połączeń można jednocześnie stosować kilka rodzajów materiałów (metoda złożona).

Przed uszczelnieniem złączy powierzchnię między płytami należy poszerzyć, oczyścić, zagruntować i potraktować związkami grzybobójczymi, aby nie tworzyła się pleśń i grzyby.

Materiały eksploatacyjne i narzędzia

Do pracy z fugami, rdzą i szczelinami, mistrz będzie potrzebował następujących materiałów eksploatacyjnych i narzędzi:

1. Wybrany 1 lub więcej rodzajów zatapiania (skład cementu, mastyks, pianka poliuretanowa, wszelkie uszczelniacze, rury itp.).
2. Metalowa szczotka do czyszczenia spoin z kurzu, brudu, upadłych części i pozostałości fug.
3. Pojemniki do tworzenia kompozycji, mikser, łopaty, ubijaki.
4. Dłuto do usuwania kruszących się części i poszerzania przestrzeni między płytami, papier ścierny do polerowania, perforator.
5. Odkurzacz przemysłowy, szmaty, czysta woda do czyszczenia i mycia przestrzeni mieszanej.
6. Rozcieńczalnik (odtłuszczacz), podkład, gąbki, pędzle.
7. Szpatułki o różnych rozmiarach, kielnia, kielnie do układania kompozycji.
8. Taśma maskująca, nóż budowlany (np. do cięcia wiązek lub usuwania resztek pianki montażowej), młotek zwykły i gumowy.
9. Materiały wykończeniowe i tynkarskie.

W niektórych przypadkach do bardziej szczegółowego badania i egzaminu może być potrzebny kapitan:

1. urządzenia dynamiczne;
2. cyfrowe elektromagnetyczne i mierniki;
3. lupa;
4. wilgotnościomierz i inne urządzenia fizyczne, mechaniczne, elektroniczne, które pomagają w profesjonalnym wyciągnięciem wniosku na temat połączeń i ustaleniu planu pracy.

W niektórych przypadkach przed oceną stanu szwu wystarczy dokładna kontrola wzrokowa.

Przy uszczelnianiu połączeń nie należy zapominać o normach i technologiach pracy, środkach ostrożności i odzieży ochronnej (rękawice, nakrycia głowy, kombinezony, okulary).

Sekwencja uszczelniania

Pierwotne i wtórne wypełnienie wszelkich spoin podłogowych przeprowadzane na zasadach ogólnych:

• czyszczenie z gruzu i kurzu, mycie i suszenie powierzchni między płytami;
• gruntowanie (2 warstwy) i obróbka antybakteryjna;
• pozyskiwanie wysokiej jakości materiałów i narzędzi;
• przygotowywanie i rozcieńczanie roztworów;
• wykonanie pracy zgodnie z ustalonym planem.

Szerokie, głębokie szwy po procesie przygotowawczym można uszczelnić zaprawą piaskowo-cementową, a następnie zagruntować i pokryć warstwą mastyksu lub uszczelniacza. Wewnątrz można układać wiązki izolacyjne, rurki, takie jak juta. Płytkie szwy łatwo zamyka się pianką montażową, której pozostałości są następnie usuwane nożem budowlanym.

Wąskie szwy o dużej głębokości należy poszerzyć dłutem. Po przygotowaniu złącza do uszczelnienia ułożyć sznur izolacyjny, uszczelnić szczeliwem i przykryć masą uszczelniającą na wierzchu. Lub możesz użyć kompozycji cementowej.

Ponieważ konieczne jest całkowite wypełnienie stawu, jedną z powszechnie stosowanych metod uszczelniania jest iniekcja – podanie roztworu przez strzykawkę budującą lub specjalne urządzenie z rurką do całkowitego wypełnienia przestrzeni stawu.

Po wypełnieniu spoiny zaprawą, jest ona starannie rozprowadzana poprzez zagęszczanie i wibracje. Jeśli planowana jest metoda kombinowana (kilka rodzajów uszczelnień na spoinę), to pierwsza warstwa zawsze może dobrze wyschnąć. A następnie uformuj drugą warstwę. Następnie wykończ i wykończ powierzchnię.

Uszczelnienie wtórne odbywa się w kompleksie środków z naprawą sufitów stropowych, międzywarstwowych i podłogowych. Stare wykończenie należy usunąć z sufitu i dobrze wyczyścić szwy. Ekspansja szczelin lub rdzy odbywa się za pomocą dłuta lub perforatora. Szpatułki dobrze radzą sobie z krawędziami szwów. Ich dopuszczalna ekspansja wynosi 3-5 (cm). Konieczne jest również usunięcie obszarów skorodowanego zbrojenia.

Po osadzeniu przykleja się siatkę malarską, wzdłuż której wykonuje się tynkowanie wykończeniowe. Powierzchnia jest następnie szlifowana i wykańczana zgodnie z życzeniem. W niektórych przypadkach stosuje się siatkę zbrojoną, zwłaszcza w starych budynkach, na której po uszczelnieniu wykonuje się tynkowanie.

Przygotowując roztwory do osadzania, należy zwrócić uwagę na instrukcje producentów, które opisują zużycie materiału i zasady rozcieńczania suchych substancji wodą lub rozpuszczalnikami na 1 m2, a także 1 m3.

Wypełnij błędy i problemy

Eksperci rozważają najczęstsze błędy podczas uszczelniania połączeń (szwy, rdze, szczeliny) następujące problemy:

1. Brak prac przygotowawczych (nieusuwanie starych warstw podczas uszczelniania wtórnego, odmowa przedmuchiwania i płukania powierzchni, gruntowanie podczas uszczelniania wstępnego) powoduje słabą przyczepność w miejscu styku masy ze szwem.
2. Stosowanie tanich materiałów niskiej jakości, bez oznakowania, instrukcji i gwarancji od producenta.

Przed jakąkolwiek operacją uszczelniania musi zwrócić uwagę:

1. głębokość szwu;
2. wady;
3. uszkodzenie powierzchni podczas pracy.

Muszą zostać usunięte w odpowiednim czasie. Pożądane jest prowadzenie prac w suchych pomieszczeniach, w temperaturze powyżej + 15 ° C.

Przed przystąpieniem do pracy najlepiej skoncentrować się na rzeczywistych wymiarach głębokości i długości wymaganej warstwy uszczelniającej. Obliczenia muszą być wykonane z wysoką jakością.

wniosek

Szwy między podłogami wymagają uszczelnienia pierwotnego lub wtórnego. Terminowe wypowiedzenie pomaga chronić lokal przed:

• strata ciepła;
• tworzenie kondensatu;
• zamrażanie, przeciągi;
• stworzy atrakcyjny projekt architektoniczny.

Prace muszą być zgodne z dokumentacją regulacyjną i będą uwzględniać pomiary długości i głębokości spoin.

Różnorodność materiałów do fug pozwala stworzyć solidny fundament za pomocą jednego lub więcej uszczelniaczy. Który z nich będzie preferowany w każdym przypadku, najlepiej określi specjalista.