Pierwszym z nich jest bezpośrednie czyszczenie kanałów wentylacyjnych i może również wymagać naprawy.
Zrób to sam lub zatrudnij kogoś, to zależy od Ciebie.
Jeśli sam przeczytasz tutaj, jak można to zrobić i co musisz wiedzieć i mieć do tego.
Lub druga opcja, jeśli nie ma wystarczającej mocy okapu, postaw mocniejszy i zorganizuj wymuszoną wentylację, a nawet wymuszoną.
Jeśli wykonasz wymuszoną wentylację, znacznie ułatwi to pracę okapu poprzez zwiększenie przepływu powietrza.
Aby to zrobić. Wystarczy przebić się przez kanał z pomieszczenia sąsiadującego z łazienką w dogodnym dla Ciebie miejscu, na dole ściany i wsadź tam ten sam wentylator co w okapie.
Wentylator w ścianie powinien działać, aby wtłaczać powietrze do łazienki.
Zamknąć kanał z obu stron ozdobną kratką i jednocześnie włączyć dwa wentylatory.
W ten sposób znacznie zwiększysz przepływ powietrza i odpowiednio poprawisz wentylację łazienki.
Wentylator naścienny może być wyposażony w zawór zwrotny, aby nie było ciągu wstecznego, gdy wentylacja jest wyłączona.
Tym samym dodatkowo zorganizujesz wentylację w pomieszczeniu, z którego będzie pobierane powietrze, a w razie potrzeby otworzysz okno w ciepłym sezonie, a powietrze bardzo szybko przewietrzy Twoje mieszkanie i łazienkę, krążąc po nieskrępowanej trasie.
Diagnozowanie działania wentylacji jest bardzo proste, połóż kartkę na kratce wentylacyjnej i jeśli „przyklei się” do kratki, wentylacja działa normalnie. Jeśli nie, to nie ma wentylacji jako takiej. Spróbuj otworzyć drzwi, jeśli prześcieradło się przyklei, to jest niewystarczająca przyczepność i powinieneś zwiększyć szczelinę między podłogą a drzwiami lub wywiercić kilka otworów pod rząd (możesz też pod rząd, ale będzie to nieprzychylne) . Jeśli liść nadal się nie przykleja, oznacza to, że szyb wentylacyjny jest zatkany. Samą blokadę możesz wyczyścić tylko w pobliżu kraty. Za całkowite oczyszczenie systemu odpowiadają odpowiednie służby. Jedyne, co możesz zrobić, to zainstalować dodatkową wentylację wyciągową w postaci prostego wentylatora.
Jeśli szyb wentylacyjny nie był czyszczony przez długi czas, to nie, pomoże nawet najmocniejszy wentylator wyciągowy – nie będzie w stanie wepchnąć dużej ilości powietrza do zatkanego wąskiego kanału.
W betonowym wieżowcu możesz sam spróbować wyczyścić kanał wentylacyjny. W takich domach studnie wentylacyjne są zaprojektowane w taki sposób, aby kanał wentylacyjny z Twojej łazienki wznosił się na wysokość tylko jednej kondygnacji, a następnie łączył się ze wspólną studnią szybu wentylacyjnego.
Do czyszczenia możesz użyć kabla hydraulicznego, który służy do czyszczenia rur kanalizacyjnych, nie mniej niż wysokość podłogi. Aby to zrobić, musisz „spulchnić” koniec kabla, włożyć go do okna wentylacyjnego i przewijając, popchnąć kabel do góry. W ten sposób całkiem możliwe jest oczyszczenie kanału z pajęczyn, kurzu i drobnych zanieczyszczeń, które nagromadziły się w kanale przez lata. Ważne jest, aby kabel dochodził do wspólnej studni, do której wejście znajduje się na najwyższym piętrze.
W domu z cegły lub szkieletu monolitycznego, w którym zainstalowane są ceglane szyby wentylacyjne, trudno jest samodzielnie wyczyścić kanały wentylacyjne. Problem w tym, że każde mieszkanie w takim domu ma swój indywidualny kanał, który zaczyna się pod sufitem mieszkania, a kończy na dachu domu. Takie kanały są czyszczone ładunkiem z kryzą, która jest opuszczana do kanału na linie z dachu. Trudność polega na tym, że musisz obliczyć, gdzie dokładnie znajduje się twój kanał w szybie wentylacyjnym. W takim przypadku lepiej skontaktować się ze specjalistami firmy zarządzającej.
Po oczyszczeniu kanału ważne jest ustalenie naturalnej cyrkulacji powietrza w mieszkaniu, która składa się z zestawu środków. Świeże powietrze z ulicy musi dostać się do mieszkania przez zawory wentylacyjne wbudowane w ramy okienne lub przez rekuperatory powietrza, przejść pod skrzydłami drzwi lub przez otwory wentylacyjne w drzwiach i wydostać się przez otwór wentylacyjny w przewodzie wentylacyjnym łazienki.
Tylko poprzez usunięcie wszelkich przeszkód utrudniających przepływ świeżego powietrza z ulicy do kanału wentylacyjnego łazienki można osiągnąć skuteczną wentylację.
Wentylator może tylko częściowo poprawić wentylację w łazience. Nowoczesne wentylatory są najczęściej sprzedawane z zaworem zwrotnym, który uniemożliwia naturalną wentylację, gdy wentylator nie pracuje. Jeśli nie zauważyłeś wstecznego ciągu z kanału wentylacyjnego i nie ma nieprzyjemnego zapachu od sąsiadów w łazience, lepiej wyrzucić zawór zwrotny.
Najlepszą opcją byłoby zainstalowanie wentylatora z zegarem lub czujnikiem wilgotności. Funkcje te pozwalają na pracę mechanizmu po naciśnięciu przycisku wyłączającego urządzenie przez określony czas lub do czasu powrotu wilgotności w pomieszczeniu do normy. Zazwyczaj w toalecie montowany jest wentylator z zegarem, a w łazience z czujnikiem wilgotności lub obiema funkcjami jednocześnie. Aby te „dzwonki i gwizdki” działały, dodatkowy przewód fazowy ze skrzynki przyłączeniowej musi być podłączony do wentylatora.
Wentylacja w łazience i toalecie
Aby zapewnić normalną wymianę powietrza w domu lub mieszkaniu niezbędne są dwa elementy: dopływ świeżego powietrza przez pomieszczenia mieszkalne oraz jego odpływ z pomieszczeń technicznych. Wentylacja w łazience i toalecie to jeden z elementów odpływu. Dlatego konieczne jest, aby zrobić to dobrze.
Zgodnie z zasadą działania wentylacja może być naturalna lub mechaniczna, mówią również – wymuszona. Naturalny ruch powietrza następuje na skutek ruchu wiatru, różnic temperatur i wynikających z tego spadków ciśnienia. Przy zastosowaniu wentylacji mechanicznej ruch powietrza jest powodowany przez wentylatory.
Jak zrobić okap w toalecie: zapewnić normalny przepływ powietrza w innych pomieszczeniach
Z punktu widzenia człowieka miejskiego preferowany jest wymuszony ruch: wszyscy od dawna są przyzwyczajeni do tego, że podtrzymywanie życia zależy od dostępności energii elektrycznej. I rzadko znika w miastach. Ale zimą na obszarach wiejskich przerwy w dostawie prądu są raczej normą. Dlatego prawdopodobnie mają tendencję do tego, aby systemy były nieulotne lub przynajmniej redundantne.
Ale naturalna wentylacja w łazience i łazience powinna być zbyt duża. W końcu im niższa prędkość ruchu powietrza przez kanał, tym większy przekrój kanału jest potrzebny, aby zapewnić transfer wymaganych objętości. Nikt nie będzie twierdził, że gdy wentylator jest włączony, powietrze porusza się szybciej. Znajduje to nawet odzwierciedlenie w SNiP: szybkość ruchu dla systemów wentylacyjnych z naturalną cyrkulacją wynosi do 1 m 3 / h, dla mechanicznych – od 3 do 5 m 3 / h. Dlatego dla tego samego pomieszczenia i warunków wymiary kanałów będą inne. Na przykład, aby przenieść przepływ 300 m 3 / h, będziesz potrzebować:
- z wymuszonym kanałem o wymiarach 160 * 200 mm lub średnicy 200 mm;
- z naturalnym obiegiem, kanał o wymiarach 250*400 mm lub rura o średnicy 350 mm.
Dlatego niewiele osób radzi sobie dziś z naturalną wentylacją. Chyba że w małych domkach (do 100 mkw.). Nawet w mieszkaniach z kanałami prowadzącymi na dach łazienki i toalety są wentylowane za pomocą wentylatorów.
Zasady organizacji
Instalując system przepływu powietrza, należy pamiętać o podstawowej zasadzie: aby wszystko działało sprawnie, należy zadbać o przepływ powietrza przez pomieszczenia mieszkalne i jego dopływ do pomieszczeń technicznych. Stamtąd wychodzi kanałami wentylacyjnymi.
Dziś problemem stał się przepływ powietrza: redukując koszty ogrzewania, odcięliśmy niemal wszystkie źródła jego dostaw. Montujemy hermetyczne okna, izolujemy ściany, przez które dostaje się przynajmniej trochę powietrza za pomocą materiałów hermetycznych. Trzecie źródło – drzwi wejściowe – dziś prawie wszystkie mają żelazne, z gumową uszczelką. Właściwie był jedyny sposób – wietrzenie. Ale wcale go nie nadużywamy: wydmuchuje ciepło. W efekcie do problemów braku tlenu w pomieszczeniu dokłada się problem zawilgocenia: nie ma dopływu, a odpływ jest nieefektywny. Nawet zmuszony.
Jedna z opcji organizacji wentylacji w prywatnym domu
Jeśli chcesz, aby wentylacja była normalna, a ściany w pomieszczeniach nie „mokryły”, wykonaj otwory wentylacyjne. Jest taka opcja w oknach metalowo-plastikowych i istnieją osobne urządzenia, które są montowane w dowolnym miejscu na ścianie. Dostępne są z żaluzjami regulowanymi, o różnych kształtach i rozmiarach, a od zewnątrz są osłonięte szprosami. Najlepiej montować pod oknami, nad lub za bateriami. Wtedy nie są widoczne w pomieszczeniu, a zimą powietrze napływające z ulicy jest ogrzewane.
Po zapewnieniu dopływu należy zadbać o to, aby przedostał się on do pomieszczeń technicznych przez drzwi. Dlatego pod wszystkimi drzwiami powinny znajdować się szczeliny: przez nie powietrze będzie przepływać do innych pomieszczeń. Wskazane jest zainstalowanie kratki wentylacyjnej w drzwiach łazienki i / lub wykonanie odstępu co najmniej 2 cm od podłogi. Te same zasady dotyczą pozostałych pomieszczeń technicznych: kuchni i toalety. Tylko w przypadku ruchu mas powietrza zadziała wentylacja.
Drzwi pomieszczeń technicznych – kuchni, łazienek, toalet – muszą posiadać kratki wentylacyjne lub zawory. Są nawet zawory pochłaniające hałas, a zapach, jeśli jest odpowiednio zorganizowany, nigdy nie przedostanie się do innych pomieszczeń
Możesz być zainteresowany przeczytaniem o tym, jak zbudować drewnianą toaletę w kraju.
Obliczanie wydajności wentylatora do łazienki i toalety
Aby zdecydować, który wentylator umieścić na wannie z toaletą, musisz obliczyć niezbędną wymianę powietrza. Obliczenia to cały system, ale podczas instalowania wentylatora główną uwagę zwraca się na jego charakterystykę: zapewnia wymaganą prędkość powietrza. Aby nie ingerować w obliczenia, jego wydajność można przyjąć według średnich liczb.
Kurs wymiany powietrza dla różnych pomieszczeń. Z ich pomocą obliczana jest wentylacja w łazience i toalecie
Jak widać z tabeli (to jest z SNiP), w przypadku łazienki należy „pompować” co najmniej 25 m 3 / h na godzinę, w przypadku toalety lub łazienki połączonej prędkość powinna być dwukrotnie większa – 50 m3 / godz. To są wartości minimalne. W rzeczywistości przez trzy (lub dwa) pomieszczenia techniczne – kuchnię, toaletę, łazienkę – powinno odchodzić tyle powietrza, ile wchodzi przez wentylację nawiewną.
Obliczenie dopływu odbywa się zgodnie z objętością wszystkich lokali mieszkalnych i zwykle przekracza ją 1,5-2 razy, a wartości minimalne wskazane w tabeli nie wystarczają do zapewnienia wymaganej wymiany powietrza. Dlatego wydajność wentylatorów jest przyjmowana z co najmniej podwójnym marginesem, a jeszcze bardziej w przypadku kuchni: w ten sposób w mieszkaniu nie będzie nieprzyjemnych zapachów, a także wilgoci i grzybów. Dlatego idąc do łazienki z wentylatorem o wydajności mniejszej niż 100 m3/h lepiej go nie brać.
Wybór
Przede wszystkim musisz zdecydować, gdzie umieścisz wentylator: w kanale lub na ścianie. Odpowiednio typ: kanał lub ściana. W wersjach naściennych występują również dwa rodzaje: do montażu na wlocie kanału wentylacyjnego – wytwarzają większe ciśnienie, oraz do montażu bezkanałowego – wyjście bezpośrednio przez ścianę na ulicę. Do montażu bezkanałowego stosuje się zwykle wentylatory osiowe – nie mogą wytworzyć ciśnienia większego niż 50 Pa, z tego powodu nie są instalowane w kanałach.
Wentylatory kanałowe są instalowane wewnątrz kanału lub rury. Jest to odpowiednio okrągły lub kwadratowy przekrój
Oprócz obliczonej wydajności inną ważną cechą jest poziom hałasu. Im jest mniejszy, tym lepiej. Dobrze, jeśli poziom hałasu nie przekracza 35 dB.
Kolejną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest poziom bezpieczeństwa elektrycznego. Do stosowania w pomieszczeniach o dużej wilgotności wymagany jest stopień ochrony co najmniej IP 44 (wskazywany na obudowie wentylatora).
Są to wentylatory naścienne.
Podłączanie wentylatora w łazience
Aby wentylator działał, potrzebne jest zasilanie, a głównym pytaniem jest, jak go podłączyć. Możliwości jest kilka:
- Połącz równolegle z oświetleniem. Po włączeniu światła w łazience lub toalecie wentylator uruchamia się automatycznie. Ale również wyłącza się automatycznie po wyłączeniu światła. W przypadku toalety taka sytuacja jest normalna, ale w łazience – nie zawsze. Na przykład po wzięciu gorącego prysznica cała para nie zniknie. Dlatego w przypadku łazienek można użyć innego sposobu podłączenia wentylatora lub ustawić opóźnienie wyłączenia (specjalne urządzenie, na którym można ustawić przedział czasu, po którym nastąpi wyłączenie zasilania).
- Wyjście do oddzielnego klawisza przełącznika lub umieszczenie osobnego przełącznika / przycisku.
- Ustaw timer, który automatycznie włączy się zgodnie z harmonogramem.
Część elektryczna jest najtrudniejsza. Będziesz musiał wbić lampę w ścianę, „zapakować” w nią kabel zasilający, doprowadzić go do miejsca instalacji przełącznika i tam podłączyć, w zależności od wybranej metody.
Sprawdzenie kanału wentylacyjnego
Instalowanie wentylatora w łazience własnymi rękami rozpoczyna się po sprawdzeniu stanu kanału. W tym celu zdejmij ruszt, jeśli nie został jeszcze zdemontowany i włóż do otworu płomień (świecę, zapalniczkę) lub kartkę papieru. Jeżeli płomień lub liść jest stale ciągnięty w kierunku kanału, ciąg jest normalny. Jeśli się rozciąga, wygina się do tyłu – ciąg jest niestabilny. W takim przypadku, jeśli mieszkasz w bloku, zapachy z sąsiadów z góry lub z dołu mogą do ciebie dotrzeć. Wtedy możliwy jest zapach w toalecie z wentylacji. Należy ustabilizować przyczepność.
Jeśli płomień lub liść prawie nie odchyla się, kanał jest zatkany lub zablokowany. W takim przypadku w całym mieszkaniu i w łazience gwarantowana jest pleśń i wilgoć, a także nieprzyjemne zapachy, więc bądź pewny.
Skuteczność wentylacji w łazience i toalecie sprawdzamy płomieniem lub kartką papieru
W przypadku nietypowych przeciągów mieszkańcy wieżowców sami czyszczą kanały lub dzwonią do służb konserwacyjnych. W domach prywatnych w każdym razie wszystko spada na barki właścicieli. Jeśli kanał jest niestabilny, możesz go wyjąć bez uwzględnienia róży wiatrów i okresowego przewrócenia ciągu. Możesz rozwiązać problem przesuwając wyjście, ale nie jest to łatwe. Na początek możesz spróbować umieścić deflektor (jeśli go nie ma) lub nieznacznie zwiększyć / zmniejszyć wysokość.
Cechy wymuszonej wentylacji w łazience
Gdy wentylator jest zainstalowany podczas pracy, ilość wydmuchiwanego powietrza znacznie wzrasta. Ale ze względu na to, że obudowa zakrywa część odcinka kanału, innym razem, gdy wentylator nie pracuje, przepływ zmniejsza się trzykrotnie. W rezultacie spada ogólna wydajność systemu wentylacyjnego.
Aby temu zapobiec, można zainstalować wentylator z kratką wlotu powietrza umieszczoną poniżej, a tym samym zwiększyć wydajność do normy. Drugą opcją jest pozostawienie szczeliny 1,5-2 cm między obudową a ścianą podczas instalacji, tj. zrobić nogi. Powietrze dostanie się do szczeliny, a wentylacja i tak będzie normalna. Zobacz wideo, aby dowiedzieć się więcej na ten temat.
Po wybraniu sposobu montażu i rodzaju kratki można przejść bezpośrednio do montażu. Rozmiary wentylatorów mogą się różnić. Dlatego każdy przypadek jest indywidualny. Ale podstawowe kroki są standardowe:
- Na płytce pod korpusem należy wykonać otwór. Najłatwiej jest dołączyć wachlarz i kontur. Następnie za pomocą specjalnej dyszy na wiertarce lub szlifierce wyciąć otwór o odpowiedniej wielkości.
- Zdejmij przedni panel z wentylatora. Jest przymocowany jedną śrubą od dołu. Śruba została odkręcona, kratka zdjęta. Widoczne są teraz otwory na łączniki. Wentylator w tej formie wkładamy na miejsce (do kanału), zaznaczamy na płytce ołówkiem lub markerem miejsce, w którym będą znajdować się śruby.
- Za pomocą wiertła o odpowiedniej średnicy wykonujemy otwory w płytce i ścianie pod wymiar kołka.
- Wykonujemy nacięcie w płytce, przez które przeciągniemy przewód zasilający.
- Wstawiamy kołki.
- Przeciągamy przewody elektryczne przez specjalny otwór w obudowie wentylatora (jeśli nie ma otworu, jest wiercony).
- Instalujemy na miejscu, dokręcamy śruby.
- Podłącz przewody.
- Sprawdzamy wydajność i montujemy ruszt. W przypadku toalet drewnianych wszystko to jest tylko częściowo prawdą. Przeczytaj o tym, jak pozbyć się zapachów toaletowych na zewnątrz tutaj.
Wentylacja w łazience w prywatnym domu
Tutaj mogą pojawić się główne trudności przy budowie kanałów wydechowych. Podczas planowania można je zebrać w jednym miejscu, a następnie przenieść na dach. Jest to trudniejsze pod względem okablowania wewnętrznego – będziesz musiał przeciągnąć kanały we właściwe miejsce, a także droższe podczas budowy. Ale wygląd jest solidny.
Planując dom prywatny możesz zebrać wszystkie kanały wentylacyjne w jednym miejscu i wynieść je na dach
Inny sposób na ułożenie kanałów wentylacyjnych: przeprowadź go przez ścianę, a następnie unieś wzdłuż ściany zewnętrznej. Zgodnie z zasadami, w przypadku normalnego ciągu z naturalną wentylacją, powinny one wznosić się 50 cm nad kalenicą, ale jeden wspólny kanał powietrzny zostanie wyprowadzony przez Ciebie lub osobny dla każdego pomieszczenia – zależy to od Twojego pragnienia lub układu. Obraz będzie wyglądał mniej więcej tak.
W ten sposób można zorganizować wentylację wyciągową w łazience i toalecie prywatnego domu
Jest jeszcze inna opcja: zrobić mechaniczny kaptur, który będzie działał wyłącznie z wentylatora. Wtedy, w zależności od układu, odpowiednia jest jedna z dwóch przedstawionych na zdjęciu opcji.
Opcje mechanicznej wentylacji wanny w prywatnym domu
W pierwszym przypadku (po lewej stronie) otwór wywiewny jest wykonany bezpośrednio w górnej części ściany (aby wymiana powietrza była skuteczna, musi znajdować się naprzeciwko drzwi, ukośnie, u góry). W tym urządzeniu używany jest konwencjonalny wentylator ścienny. Ten sam rysunek pokazuje, jak można zmniejszyć liczbę wymaganych kanałów. Jeśli w pobliżu znajdują się twoje łazienki i toalety, przez cienką przegrodę możesz zrobić otwór w przegrodzie i zainstalować ruszt. W takim przypadku wentylacja wanny przejdzie przez toaletę.
