Mieszkańcy prywatnych domów czasem zastanawiają się nad wilgocią w piwnicy. Takie apele do budowniczych są szczególnie częste wiosną – wraz z nadejściem powodzi z powodu powodzi rzecznych. Niektórzy właściciele po prostu przestają eksploatować tę część domu, obwiniając o wszystko naturę i myśląc, że hydroizolacja piwnic to skomplikowana i kosztowna sprawa. Jednak wraz z rozwojem technologii wykonanie hydroizolacji piwnic własnymi rękami nie będzie trudne.
Jak uniknąć?
Wcale nie warto oszczędzać – łatwiej (i często znacznie taniej) zbudować dobrą piwnicę za pierwszym razem, niż ją modyfikować i przerabiać w nieskończoność. Z tego powodu jednocześnie konieczne jest dokładne uszczelnienie ścian podstawy domu i usunięcie z niej wody w odpowiednim czasie. Jeśli woda mimo wszystko dostała się do piwnicy, postaraj się jak najszybciej się jej pozbyć, aby uchronić piwnicę przed nadmierną wilgocią.
Dalekowzroczny właściciel już w trakcie budowy obiektu z pewnością zadba o sprawną organizację konstrukcji odwodnienia i nienaganną hydroizolację pomieszczeń piwnicznych. System drenażowy niewątpliwie pomoże wilgoci odpadowej spłynąć w głąb gruntu i nie mieć kontaktu z piwnicą, a wilgoć w piwnicy nie będzie w żadnym wypadku istotnym problemem.
Zgodnie z obwodem piwnicy wcześniej wybudowanego budynku, dozwolone jest wykonanie kanałów odwadniających. A jeśli jest taka możliwość, napraw je od środka piwnicy. W tym celu z reguły stosuje się fałszywy parkiet.
Jeśli piwnica jest zalana lub tylko podtapia, pilnie należy zająć się problemem. Jeśli zaleje z wód gruntowych, należy je skierować, a konstrukcję osuszyć, a tym samym można chronić piwnicę.
Uszczelnianie ścian fundamentowych poziomu zerowego
Impregnując glebę w pobliżu podstawy domu, woda tworzy efekt hydrostatyczny, przepychając ją przez wszystkie uszkodzenia i połączenia podstawy domu. Izolacja powłoki będzie pierwszą funkcją ochronną.
Wielu deweloperów preferuje te powłoki ze względu na niską cenę, ale kupujący muszą zachować ostrożność: okres ważności takich kompozycji wynosi około 5-6 lat.
Styropian jest skuteczny, aby zachować integralność powłoki podczas zasypywania podstawy domu. Materiał ten jest stabilny, bardzo trwały i odporny na bakterie żyjące w glebie. Płyty styropianowe przyczyniają się do powstania przegrody termicznej pomiędzy podstawą domu (fundamentem) a wypełnianym gruntem. Mimo to producenci twierdzą, że obecne wysoce elastyczne powłoki nie wymagają żadnej ochrony, ale nie należy rezygnować z kolejnej izolacji ścian fundamentowych w budynku mieszkalnym.
Przed nałożeniem powłoki na beton samolot musi zostać oczyszczony. Ponadto konieczne jest prawidłowe ustalenie wysokości poziomu gruntu po zakończeniu robót ziemnych, a czynnik ten należy wziąć pod uwagę przy nakładaniu powłoki. Nieprawidłowo określony poziom spowoduje, że pod zasypką znajdzie się część ściany bez odpowiedniej (lub bez) hydroizolacji. Nieuniknione pęknięcia spowodowane skurczem w fundamencie ostatecznie doprowadzą do przecieków i skurczu, więc musisz przetworzyć cały fundament z marginesem.
Powłokę przeciwwilgociową zastąpią geokompozytowe (podstawa drenażowa, specjalny filtr i przesłony) maty drenażowe przymocowany do ścian podstawy domu.
Problem z użyciem podobnych materiałów polimerowych jest odpowiedni: przy braku skutecznego drenażu gruntu u podstawy domu, ciśnienie hydrostatyczne wody wypycha wodę między ściany i maty. Dzięki tej opcji woda będzie przenikać przez różne pęknięcia w ścianie fundamentowej.
Piasek i żwir – czystość w rurach drenażowych
Aby piwnica była sucha, ważne jest odprowadzenie wody z budynku. Głównym elementem konstrukcji drenażowej może być zwykła rura PVC o grubości 100 mm. Dzieje się tak dlatego, że w rzeczywistości specjalna rura z perforowanymi szczelinami jest trudna do bezpośredniego ułożenia, a każdy błąd w uszczelce inicjuje zapychanie się konstrukcji i słaby drenaż. Ponadto gniazda szybko się zapychają. W zwykłej rurze wywiercenie kilku rzędów otworów o średnicy 12 mm nie będzie trudne. Szereg warstw tkaniny filtracyjnej owiniętych wokół rury zapobiega zatykaniu się rury.
Prace nad odwodnieniem rozpoczynamy od wykopania wykopu aż do podeszwy podstawy domu. Następnie materiał filtracyjny jest rozwijany i umieszczany krawędziami w ziemi zgodnie z bocznymi ścianami wykopu.
Gravelite wylewa się na materiał, wyrównuje, a następnie umieszcza się rurkę z polichlorku winylu z lekkim kierunkiem na krawędzi rury wylotowej. W tym kroku konieczne jest połączenie dopływów wody znajdujących się w płaszczyźnie z rurami drenażowymi stopy fundamentowej z pionowymi pionami. W przyszłości kratki ujęć wody są zasypywane żwirem, aby nie były zatkane gruzem.
Na rurę wylewa się żwir. Jego poziom nie powinien sięgać górnej krawędzi podeszwy o około 20 cm, od góry jest pokryty tkaniną filtracyjną. Aby go pomieścić, na wierzchu kładzie się kolejny rząd żwiru lub kilka łopat piasku.
W celu bardziej niespiesznego zatykania się materiału filtracyjnego wyrzuca się na niego około 15 cm piasku. W efekcie stabilna i wydajna praca konstrukcji drenażowej (piasek chroni materiał, a materiał chroni kamyk).
Przy takim ustawieniu wilgoć w piwnicy raczej nie będzie problemem. Odpływy zewnętrzne podeszwy fundamentowej należy wykonać w kierunku 2-3 cm na 1 m długości rury (lub więcej). W przypadku, gdy łączna długość konstrukcji drenażowych przekracza 60 m, należy pomyśleć o dodatkowych kryteriach, np. zwiększeniu średnicy rury wylotowej.
Jeśli na miejscu nie ma znaczącej rolki lub w pobliżu nie ma kanału burzowego, konieczne będzie doprowadzenie drenażu podeszwy podstawy domu do pompy. W tym przypadku rura łącząca zewnętrzny obrys konstrukcji drenażowej z pompą poprowadzona jest do kolektora wodnego najkrótszą drogą.
Warto podkreślić, że nie należy łączyć wewnętrznego konturu konstrukcji odwadniającej z jej zewnętrznym sektorem.
Wynika to z faktu, że zagrożenie problemami w komponencie zewnętrznym jest znacznie większe niż w wewnętrznym: naruszenie zewnętrznego konturu połączonych konstrukcji doprowadzi do zalania piwnicy, ponieważ woda będzie przepływać pod rezydencja.
Przyczyną ogromnej części problemów z wodą pod mieszkaniem jest podlewanie zasypki. Powłoka nakładana na beton blokuje dostęp wody przez różne wady fundamentu domu. Perforowana rura PCV wypełniona wzdłuż podstawy domu odprowadza nadmiar wody z budynku. Wykonany ze żwiru, piasku i specjalnej tkaniny specjalny filtr chroni konstrukcję drenażową przed zalaniem.
Jeśli nie martwisz się o odprowadzenie wody deszczowej spływającej z dachu, wyląduje ona w piwnicy.
Organizacja odwadniania
Ponadto problem wody w piwnicy pomoże rozwiązać właściwy system odwadniający. Odprowadzenie wody z rynien z dala od budynku – takie rozwiązanie na pierwszy rzut oka może wydawać się prawdziwe. Jednak nie wszystkie budynki posiadają skuteczne odprowadzanie wody deszczowej. Innym sposobem na odprowadzenie wody deszczowej jest połączenie rynien z wieloodpływem, który ma mocne nachylenie z budynku.
Ze względu na gromadzenie się gruzu w rynnach średnica rur spustowych musi przyczyniać się do niezawodnego odprowadzania wilgoci, także podczas ulewy – nie mniej niż 100 mm. W tym przypadku najlepsza rura wylotowa dla projektu to 150 mm.
Wszelkiego rodzaju zwroty akcji nie są mile widziane w kanale rynnowym, ponieważ z pewnością zostaną zatkane różnymi odłamkami i innymi elementami życia. Jeżeli długość rynny jest większa niż 5 m, należy rozważyć kilka kanałów odpływowych.
I jeszcze jedno: rura odpływowa rynien nie powinna być podłączona do kanalizacji podeszwy podstawy domu. Najbardziej prawdopodobna blokada struktury drenażowej może przekształcić się w blokadę całej struktury drenażowej.
Co robić i jak usunąć?
Wewnętrzny obwód odwadniający (koncentruje wodę ze ścian podstawy domu), izolację przy płycie betonowej (nie pozwala na podnoszenie się pary i wody do góry), silną elektryczną pompę odpompowującą wodę – to trzy tworzące skuteczna konstrukcja drenażu piwnicy.
Pod płytą betonową umieszcza się warstwę żwiru o szerokości 20–25 cm. Taki nasyp jest solidną poduszką na beton, zapewniającą drenaż pod płytę. Już po ułożeniu żwiru instalowana jest paroizolacja wykonana z celofanu o dużej gęstości. Płótna zachodzą na siebie, najmniejsza ma 40-50 cm, a przy pomocy taśmy klejącej połączenia są uszczelniane.
Taka izolacja nie jest wspierana przez specjalistów zajmujących się betonem, ponieważ nie pozwala ona na odpływ wilgoci z zaprawy do gruntu, a to wydłuża cykl technologiczny. Problem ten rozwiązuje jednak warstwa piasku wypełniona izolacją o szerokości 70–80 mm.
Druga opcja to izolacja pod żwirem. W każdym przypadku krótkotrwałe korzyści z nienaruszonej izolacji podkonstrukcyjnej są warte krótkotrwałej niedogodności instalacji.
Połączenie podłogi piwnicy i ściany podstawy domu to najlepsze miejsce do zbierania i odprowadzania wody, która dostaje się do piwnicy. Dość skuteczną metodą przechwytywania wody jest plastikowy profil umieszczony pod betonową płytą. Fartuch ten zatrzymuje wodę sączącą się przez ściany. Otwory w profilu umożliwiają wnikanie wilgoci do żwiru w pobliżu płyty, skąd wypompowywana jest woda.
Jak wybrać?
Sprawnie działająca elektryczna pompa wody to podstawa konstrukcji odwadniających. Jakość usuwania nadmiaru wilgoci zależy od tego, jak prawidłowo i poprawnie działa. Istnieje szereg kryteriów, na które należy zwrócić uwagę przy wyborze tego urządzenia.
- Przede wszystkim projekt powinien mieć metalową (żeliwną) obudowę blokową.
- Niezbędna jest również możliwość odpompowania brudnej wody za pomocą sztywnych połączeń o wymiarach 10–12 mm.
- Ważne jest również, aby pompa miała automatyczny wyłącznik pływakowy, który jest bardzo bezpretensjonalny i prosty z technicznego punktu widzenia.
Pompa znajduje się w środku plastikowego odwadniacza, który filtruje i zbiera wodę. Podobny perforowany pojemnik jest instalowany w warstwie wypełniającej. Woda wpływa do kolektora wodnego z wewnętrznego obrysu konstrukcji drenażowych przez jego boczną ścianę. Zbiornik musi mieć hermetyczną pokrywę: zapobiegnie to parowaniu wilgoci, która może dostać się do piwnicy, a także ochroni kolektor wody przed dostaniem się różnych przedmiotów, które mogą zakłócić działanie wyłącznika.
Ale jest to bardzo niebezpieczne – zaufać suchości piwnicy tylko pompie. W warunkach budynku pozbawionego energii z powodu burzy piwnica szybko wypełni się wodą. W celu zabezpieczenia konstrukcja wyposażona jest w zapasową pompę akumulatorową, montowaną w tym samym kolektorze wodnym, w którym znajduje się pompa główna. Kanał powietrza wylotowego może być używany w ten sam sposób.
Bardzo wydajne systemy wykorzystują pompy, które są wyposażone w akumulatory i urządzenia napełniające do długotrwałego dodatkowego użytkowania. Ładowarka jest niezwykle ważna, ponieważ nieterminowe ładowanie może doprowadzić do zalania piwnicy.
Pompowana woda jest z reguły doprowadzana rurociągiem do ewentualnego odpływu lub wyprowadzana jak najdalej z budynku. Niezbędne jest zainstalowanie kanału powietrza wylotowego w taki sposób, aby nie był on w żaden sposób narażony na przemarzanie w okresie zimowym.
Zaufaj instalacji takich systemów tylko dla specjalistów. Jeśli wykonujesz pracę sam, istnieje ogromne ryzyko uszkodzenia zarówno fundamentu, jak i budynku jako całości.
Błędy, przez które woda dostaje się do piwnicy
Wszystko o kanalizacji i kanalizacji
Przepompownie i oczyszczalnie
Kanał ściekowy
Woda z kranu
Strażacy
Zakład Admiral produkuje kompletne przepompownie na potrzeby wodociągowe, przeciwpożarowe i kanalizacyjne.
Strona internetowa zakładu Admiral: admirał-omsk.ru
Woda w piwnicy: przyczyny, konsekwencje, jak jej zapobiegać
Często na posesji prywatnej dochodzi do sytuacji, gdy piwnica jest zalana. Jeśli tak się stanie, wtedy woda powoduje wiele niedogodności, w tym uszkodzenie mienia przechowywanego w pomieszczeniu. Konsekwencje mogą być całkowicie katastrofalne: szkody mają charakter nie tylko materialny, ale także kapitałowy, ponieważ atakowane są ważne struktury samego domu. Wielu nie wie, co zrobić w takiej sytuacji. Przede wszystkim musisz zadbać o hydroizolację piwnicy, a jeśli zalanie już nastąpiło, musisz wypompować całą wodę. W tym artykule przyjrzymy się głównym przyczynom zalania piwnic i sposobom ich eliminacji.
Zawartość
Przyczyny wody w piwnicy
Początkowo, zanim zajmiemy się problemem, należy określić, skąd się wziął. Woda może dostać się do piwnicy na kilka sposobów:
- Powierzchnia. Może się tak zdarzyć, jeśli woda burzowa i roztopowa nie jest prawidłowo odprowadzana. Jednak ten przypadek jest eliminowany w najprostszy sposób. Ten rodzaj powodzi zwykle występuje wiosną lub jesienią, kiedy opady są większe niż normalnie. Tutaj będziesz musiał zbudować wysokiej jakości ślepy obszar wokół budynku i chronić fundament przed wilgocią. Innym rozwiązaniem jest budowanie ścian piwnic z monolitu żelbetowego, ale nie zawsze jest to możliwe z wielu powodów;
- Drugi sposób, w jaki woda dostaje się do piwnicy, jest bardziej złożony i zależy bezpośrednio od poziomu, na którym znajdują się wody gruntowe na terenie. Woda dostaje się do piwnicy, ponieważ przesącza się przez pęknięcia i ubytki w ścianach i podłodze. A jeśli nie ma ochoty za każdym razem wchodzić do piwnicy z pompą, aby wypompować wodę, najlepiej zadbać o wysokiej jakości hydroizolację pomieszczenia. Z reguły ta hydroizolacja jest organizowana podczas budowy prywatnego domu. Ale wiele firm budowlanych po prostu ignoruje ten problem, ponieważ jest nie tylko pracochłonny, ale także kosztowny finansowo. Ważne jest, aby zrozumieć, że nawet po zainstalowaniu hydroizolacji problemu nie można całkowicie wyeliminować, ponieważ materiały hydroizolacyjne mogą z czasem tracić swoją skuteczność. Jest to szczególnie ważne w przypadkach, gdy dom znajduje się na podmokłej glebie lub w pobliżu zbiornika.
Opróżnianie piwnicy
Jeśli podczas budowy piwnicy naruszono pewne normy, prędzej czy później może dojść do sytuacji, że piwnica zostanie zalana wodami gruntowymi. Często zdarza się to wiosną lub jesienią, ponieważ w tych porach roku zaczynają spadać opady i topnieje śnieg.
Przede wszystkim, jeśli woda znajduje się w piwnicy, należy ją stamtąd usunąć. W przypadku, gdy nie ma go tak dużo, możesz sobie z tym poradzić. Jeśli jest dużo wody, będziesz musiał użyć specjalnego sprzętu – pompy odwadniającej. Takie jednostki są głównie zwarte, ale ich moc wystarczy do wypompowania całej wody z piwnicy, nawet jeśli zawiera drobne zanieczyszczenia i różne zanieczyszczenia.
Po usunięciu całej wody z piwnicy pomieszczenie należy dokładnie wysuszyć, usuwając z niego wszystkie przedmioty, szuflady, stojaki, szafki i tak dalej. Zabiegowi suszenia towarzyszy naturalna wentylacja, to znaczy wszystkie drzwi i okna, jeśli są, są otwarte.
Ponadto, jeśli piwnica wysycha zbyt długo, procedurę można przyspieszyć, instalując urządzenia pomocnicze – wentylatory i osuszacze. Nawiasem mówiąc, lepiej włączyć te dwa urządzenia jednocześnie, ponieważ wentylator nie może osuszyć powietrza, ale może nim cyrkulować.
Najszybszym sposobem na osuszenie piwnicy po jej zalaniu jest zainstalowanie w pomieszczeniu kociołka. Co więcej, możesz zrobić to sam, do czego potrzebujesz starego wiadra lub dowolnego metalowego pojemnika. Jeśli piwnica jest suszona w ten sposób, ważne jest, aby pomieszczenie było dobrze wentylowane.
Wspomniany kocioł jest również dobry w tym, że dym powstający podczas jego pracy pozwala na usuwanie zarodników pleśni i grzybów z pomieszczenia piwnicznego. Jednak dodatkowa dezynfekcja nie będzie zbyteczna, dlatego ściany najlepiej leczyć substancjami zawierającymi chlor.
Najczęstszymi środkami, które pozwalają usunąć grzyby i pleśń z piwnicy, są roztwory wapna i siarczanu miedzi. Dzięki temu rozwiązaniu profesjonaliści radzą, aby każdą powierzchnię piwnicy oczyścić, oczywiście, po wypompowaniu z niej wody i wysuszeniu. Przetwarzanie będzie również wymagane dla wszystkich mebli, które zostały zainstalowane w piwnicy.
Izolujemy piwnicę od wody
Aby poradzić sobie z wilgocią w piwnicy, najpierw musisz zrozumieć, w jaki sposób podłoga znajduje się w stosunku do wód gruntowych. Mogą znajdować się powyżej lub poniżej poziomu podłogi w piwnicy, od której zależy rozwiązanie problemu.
Tak więc systemy odwadniające są istotne, jeśli podłoga piwnicy znajduje się poniżej poziomu wód gruntowych. Skrypt w tym przypadku wygląda tak:
- Gleba jest usuwana z zewnątrz domu wzdłuż obwodu;
- Z zewnątrz domu oczyszcza się ściany i usuwa ewentualne resztki materiałów hydroizolacyjnych;
- Przywróć hydroizolację poziomo i pionowo, do czego należy użyć specjalistycznej mieszanki – hydrofobowej.
Mieszanka hydrofobowa to specjalny bezbarwny materiał, który może odpychać wodę. Ponadto wzdłuż ścian piwnicy układany jest system drenażowy, odprowadzający wodę deszczową i roztopioną z zewnątrz konstrukcji.
System odwadniający rozumiany jest jako zespół kanałów sztucznego pochodzenia, których zadaniem jest zbieranie i odprowadzanie wód naturalnych. Jako główną część opisywanego systemu stosuje się kanały lub rynny, do produkcji których istotne jest tworzywo sztuczne lub beton.
Od góry każda rynna pokryta jest kratką, która służy jako zabezpieczenie przed dostaniem się do środka różnych zanieczyszczeń. Taka siatka może być wykonana z miedzi, stali lub żeliwa. Kolejnym ważnym elementem systemu odwadniającego są kolektory, które gromadzą wodę z wielu kanałów i odprowadzają ją do głównego kanału. Główny kanał to otwarte zagłębienie lub rów, przez który woda wpływa do ujęcia wody. W tej sytuacji możesz również użyć pompki.
Rowy są zwykle zasypywane naturalnym filtrem, tj. żwirem lub innym podobnym materiałem.
Jeśli konieczne jest uszczelnienie piwnicy, w której podłoga znajduje się powyżej punktu wód gruntowych, procedura jest następująca:
- Jeśli chodzi o czyszczenie gleby w pobliżu fundamentu i czyszczenie ścian piwnicy, procedura pozostaje taka sama;
- Substancje o charakterze hydrofobowym będą wymagane tylko do hydroizolacji pionowej. Aby wykonać hydroizolację poziomą, konieczne jest użycie dołów, przez które pompowane są substancje hydroizolacyjne. Pit hole – otwory uzyskane po wywierceniu ścian;
- Wykonany jest system odwadniający, a sam rów jest wypełniony niezbędnymi materiałami.
Budowanie glinianego zamku
Wielu rzemieślników budując piwnice, fundamenty i mury buduje gliniane zamki, które dodatkowo chronią konstrukcję. Gliniany zamek można również nazwać glinianym ekranem, który jest warstwą gliny, którą ugniata się i zagęszcza w celu ochrony konstrukcji przed zalaniem.
Jeśli glina zostanie zagęszczona i zmiażdżona, woda nie przepłynie przez nią, a to z kolei zabezpieczy każdą strukturę.
Zamki z gliny mają następujące zalety:
- Wody gruntowe, deszczowe i roztopowe nie boją się chronionej konstrukcji;
- Nawet jeśli struktura ma szwy, nie trzeba ich obrabiać co roku;
- Materiał jest naturalny, a zatem bezpłatny.
Metoda ma również pewne wady:
- Zamek gliniany nie jest używany jako 100% ochrona przed wilgocią i wilgocią w piwnicy, więc może być wymagana dodatkowa hydroizolacja;
- Jeśli glina znajduje się w obszarze, w którym gleba zamarza, znacznie zwiększy swoją objętość. Dzieje się to na wiosnę i z tego powodu fundament konstrukcji może ulec deformacji;
- Glina może zawierać piasek (do 30%), dzięki czemu można zmniejszyć osadnictwo zamku.
Glina jest przygotowana do tej „konstrukcji” w następujący sposób. Najlepiej zabrać glinę, w której zawartość piasku nie przekracza 15%. Optymalny wskaźnik jego zawartości to 5%. Odczekaj chwilę przed użyciem glinki. Idealną opcją jest to, że glina leży przez całą zimę i zamarza. Czasami, w celu poprawienia jego wytrzymałości, do kompozycji dodaje się około 20% wapna. Roztwór przygotowuje się w następujący sposób: do gliny dodaje się trochę wody i wszystko dokładnie zagniata. Ważne jest, aby powstałe rozwiązanie było elastyczne i plastyczne.
W zależności od głębokości fundamentu domu wybierana jest szerokość glinianego zamku. Na przykład, jeśli głębokość wynosi 2 metry, to dolna część zamku powinna mieć szerokość 40 cm, a górna powinna mieć 25 cm.
Przed rozpoczęciem pracy będziesz musiał wykopać dół. Zmiętą glinę układa się w porcjach po 5-10 cm, a jeśli nie można sobie poradzić w ciągu jednego dnia, glinę należy przykryć folią chroniącą przed wilgocią w nocy. Niewidomy obszar jest wykonywany dopiero 2 tygodnie po ułożeniu glinianego zamku. Pomiędzy zamkiem a fundamentem układana jest specjalna folia hydroizolacyjna, która zapewnia dodatkową ochronę przed wilgocią.
