Wydawałoby się, że wbijanie gwoździa, zwłaszcza dla mężczyzny, to bułka z masłem, jednak ta prosta sprawa ma też swoje małe tajemnice.
Wbij gwóźdź w prawo – sprawa nie jest najtrudniejsza, ale wymaga umiejętności i doświadczenia. Dlatego jeśli nigdy się z tym nie spotkałeś, pierwsze próby mogą się nie powieść. Strach przed uderzeniem w palce młotkiem może doprowadzić do tego, że uderzenia będą niepewne, będziesz słabo trzymał gwóźdź, a wszystkie myśli sprowadzą się do tego, jak ręka pozostanie bezpieczna i zdrowa.
Proces gwoździowania
Jak wbić gwóźdź, na pewno wszyscy wiedzą, nawet ci, którzy nigdy tego nie ćwiczyli. Paznokieć trzyma się palcem wskazującym i kciukiem lewej ręki. Ważne jest, aby znajdował się pod kątem 90 stopni do powierzchni, a końcówka znajdowała się w miejscu, w które będzie wbijany gwóźdź. Konieczne jest wykonanie krótkich, zgrabnych pociągnięć. Gwóźdź powinien zatonąć 1/4 – 1/5 swojej długości, po czym mocniejszymi ruchami można wbić gwóźdź do samej głowy. Najlepiej ograniczyć liczbę uderzeń do minimum, ponieważ przy przesadzeniu mogą powstawać pęknięcia, w wyniku których powierzchnia szybko się zapadnie.
Po prostu wbić gwóźdź, mały uderzył w niego młotkiem. Tuż przed pogłębieniem gwoździa w drzewo należy wykonać kilka prostych manipulacji, aby zwiększyć jego wydajność. Aby gwóźdź lepiej wchodził w materiał, wyostrz jego końcówkę, wypoziomuj jeśli jest wygięty. Zdarza się, że paznokieć pokryty jest rdzą. Czyści się go papierem ściernym, a następnie smaruje pręt smarem lub mydłem. Oczywiście smarowanie sprawi, że proces wbijania gwoździa będzie szybszy i łatwiejszy, ale niektórzy eksperci zaniedbują ten środek. Faktem jest, że jeśli zanurzysz natłuszczony gwóźdź na mniej niż 1/3 – 1/2 jego długości, nie wątp, że wkrótce wyjdzie. Dzięki specjalnym fałdom na pręcie gwóźdź „siedzi” pewniej w otworze. Podobną rolę odgrywa również rdza, więc lepiej jej nie czyścić.
Dodatkowo w przypadku zamoczenia powierzchni drewna istnieje większa szansa, że gwóźdź wypadnie ze spoiny. Faktem jest, że wilgoć wywołuje pojawienie się tej samej rdzy, w wyniku czego staje się cieńsza. Dlatego biorąc pod uwagę ten fakt, przyda się wygięty pręt.
Gwoździe o średnicy 0,8-2 mm mają dobrze spiczaste końce. Z takimi produktami w ogóle nie będzie problemów, bo wystarczy, że naciśniesz kapelusz kciukiem, a pręt wejdzie w powierzchnię na przyzwoitą głębokość.
Ważną rolę odgrywa stabilność i masa powierzchni, w którą wbijany jest gwóźdź. Dla lepszej penetracji produktu najlepiej ułóż materiał poziomo. Konieczne jest również zapewnienie jej maksymalnej bezruchu.
5 powodów, dla których paznokcie się wyginają:
W trakcie wbijania gwoździa napastnik w ostatniej chwili przed uderzeniem w głowę porusza się po linii będącej kontynuacją gwoździa. Nienadążanie za ruchem główki młotka po prawidłowej trajektorii może prowadzić do tego, że: gwóźdź się ugnie. Jednak nie tylko to może spowodować skrzywienie „nóg” paznokcia. Przyczynami mogą być: materiał złej jakości, z którego wykonany jest produkt, to zbyt twarde drewno. Aby zmniejszyć ryzyko zgięcia, możesz użyj szczypiec i szczypiec, ale nawet to nie gwarantuje „nieelastyczności”. Często jest to drzewo. Węzeł wewnątrz planszy może stać się przeszkodą dla wędki i skierować ją w innym kierunku. A jeśli nadal będziesz uderzać młotkiem, wystająca część gwoździa najprawdopodobniej się ugnie. To tylko doda bólu głowy, ponieważ będziesz musiał wyjąć uszkodzony produkt i wykonać tę samą procedurę w innym miejscu, licząc na szczęście. Nie możesz jednak spieszyć się z wydobyciem paznokcia. Warto spróbować wyprostować go tym samym młotkiem i kowadłem.
Alternatywnie można użyć drugiego młotka lub dowolnego odpowiednio ukształtowanego kawałka żelaza. Takie prostowanie czasami trzeba wykonać kilka razy. Dlatego, aby złagodzić los paznokcia, rzemieślnicy uciekają się do pomoc w wierceniu. W odpowiednim miejscu wykonuje się otwór o wymaganej głębokości, ale nieco węższy niż grubość gwoździa. Wiertło „oczyści” ścieżkę i pokona wszystkie przeszkody w drewnie: sęki, pieczęcie itp.
Jak wbijać gwoździe bez pęknięć
Jeśli potrzebujesz wbić gwóźdź w cienką deskę, umieść go na wsporniku o płaskiej powierzchni. Zwiększasz więc prawdopodobieństwo zachowania integralności materiału. Następnie musisz zrobić otwór w desce za pomocą wiertła pasującego do średnicy gwoździa. Najważniejsze jest to, że dziura nie powinna przechodzić. Włókna drewna w nienawierconej części uciskają pręt, tym samym mocniej go zabezpieczając. Inną alternatywą jest wywiercenie otworu przelotowego, ale mniejszego niż średnica gwoździa.
Należy o tym pamiętać stosowanie cienkich paznokci zmniejsza ryzyko złamania deski. Te gwoździe obejmują produkty, których średnica nie przekracza 1/4 grubości deski. Możemy więc stwierdzić, że im grubszy gwóźdź, tym większe prawdopodobieństwo uszkodzenia deski. sprowokować powstawanie pęknięć a uszkodzenia drewna mogą być również gwoździami zbyt ostry koniec. Dlatego w niektórych przypadkach przed wbiciem gwoździa wskazane jest stępienie czubka gwoździa za pomocą przecinaków do drutu lub innych narzędzi.
Na pewno doprowadzi do powstania pęknięcia gwóźdź wbity blisko krawędzi czołowej powierzchni. Aby temu zapobiec, musisz wywiercić otwór, którego średnica wynosi 0,7-0,9 średnicy gwoździa. Może również prowadzić do rozłamu wbijanie dużej ilości gwoździ w jedną deskę w jednej linii. Najlepiej układać gwoździe w kilku rzędach lub w szachownicę.
Wstępne wiercenie będzie zbawieniem, jeśli powierzchnia zostanie wykorzystana lite drewno. Zazwyczaj w taki materiał trudno jest wbić gwóźdź, a często produkty są wygięte. Dzięki wstępnie wykonanej dziurze można uniknąć tego problemu. Podczas pracy z drewnem twardym lepiej jest używać gwoździ dachowych. W takim przypadku nie można skorzystać z pomocy wiertarki, ponieważ takie produkty bez większych trudności wchodzą w materiał.
Aby bardziej niezawodnie połączyć deski, wbij gwoździe pod kątem.
Zasada łączenia części za pomocą gwoździ polega na ściskaniu ich włóknami drzewnymi tych części. Paznokieć „osiada” bardziej niezawodnie, jeśli młotkiem w poprzek włókien. Jeśli połączenie desek umożliwia wbicie gwoździa pod kątem, jest to idealne rozwiązanie. W tym przypadku przejdzie przez większą liczbę włókien drewna, co zapewni mocniejszą „wspólnotę” materiału i paznokcia.
Użyj kołka, aby ukryć koniec gwoździa
Kiedy potrzeba ukryj koniec gwoździa, który wyszedł, podłożyć metalowy pręt pod środek wystającej części i skupiając się na jego kształcie uformować półpierścień z wystającej części gwoździa, a następnie stopniowo chować go w drewnie ciosy. Przy cienkich paznokciach łatwo wykonać tę procedurę za pomocą szczypiec lub szczypiec. W przypadku, gdy nie da się zgiąć końca gwoździa, najlepiej zastosować metodę opisaną powyżej, z „ukośnym” wbijaniem.
Gwoździe należy wbijać od strony cieńszej części, przy czym długość pręta powinna być 2-3 razy większa od grubości wbijanej powierzchni. Jeśli szerokość deski wynosi 100-120 mm, w każdym punkcie mocowania przybijany jest jeden gwóźdź. W przypadku, gdy szerokość deski przekracza 130 mm, stosuje się dwa gwoździe.
Jak wbijać gwoździe w sklejkę
Sklejka do przybijania gwoździ jest bardzo niezawodna, ponieważ materiał ten składa się z kilku warstw forniru, którego włókna są ustawione względem siebie pod kątem 90 stopni. Dzięki temu lądowanie gwoździa jest bardziej stabilne i mocne. Do łączenia dwóch pasków sklejki jest lepsze użyj małych paznokci, przybijając je do żądanych boków paska.
Wbijanie gwoździ w trudno dostępnych miejscach
W przypadkach, gdy trudno jest przebić się w określone miejsca czubkiem młotka, najlepiej: użyj finiszerów. Na przykład podczas budowy podłóg zaleca się stosowanie wykończeń ze stali narzędziowej do ostatecznego wbijania gwoździ w rowki nitowania parkietu. Część uderzeniowa finishera ma kształt wypukły, a ta, która styka się z główką gwoździa, jest wklęsła. Druga część („robocza”) jest utwardzana na długości 10 mm do twardości nieco mniejszej niż twardość pilnika.
Łączenie desek na gwoździe jest proste, ale pamiętaj, że takie łączniki mogą być bardzo zawodne. Dlatego wskazane jest, aby dodatkowo skleić drewniane części jakąś kompozycją, w przeciwnym razie szybko się poluzują.
W tym artykule dowiedziałeś się jak prawidłowo wbijać gwoździe, dzięki czemu można spokojnie przejść do części praktycznej. Zadbaj o palce, a także pracuj z sprawnymi młotkami.
Jak wbić gwóźdź
Chciano, aby początek tego artykułu był wymawiany, gdy gwóźdź jest niewłaściwie wbijany, młotek przelatuje obok główki gwoździa i uderza w palec . Ale tak się nie stało. Język rosyjski jest zbyt duży i potężny. Lepiej podamy teoretyczne podstawy prawidłowego wbijania gwoździ, a już w początkowej praktyce opanujesz różnorodność form słownych. Nic bez tego.
Na pierwszy rzut oka wielu powie: „To biznes – wbijać gwóźdź. Nic skomplikowanego. Nauczyciel szkoły zawodowej po takich słowach będzie wyglądał krzywo. Stolarz – wygłosi godzinny wykład. Ale tak naprawdę w pracy z gwoździem jest tylko widoczna prostota! Ich zatykanie jest praktykowane od ponad tysiąclecia, ponieważ paznokcie mają ponad pięć tysięcy lat.
Każdy gwóźdź ma własny młotek
Dla wygodnego wbijania ważną rolę odgrywa odpowiedniość wagi młotka do długości gwoździa oraz właściwy dobór kształtu młotka.
Optymalny stosunek to:
♦ Waga młotka 250 gr – długość gwoździ do 40 mm;
♦ waga młotka 500 gr – do gwoździ o długości 50-90 mm – to najpopularniejszy młotek;
♦ masa młotka do 800 g – dla gwoździ 100-150 mm;
♦ przy dłuższych długościach – młotki 800 – 1100 gr.
Na rynku istnieje wiele różnych rodzajów takich narzędzi napędowych. Najbardziej popularne są młotki stolarskie i stolarskie (wyciągacz do gwoździ). Pierwsza ma z jednej strony kwadratową część uderzeniową, z drugiej zwężoną. Taka konstrukcja pozwala wbijać gwoździe w najbardziej niedostępne miejsca. Na przykład w rowku podszewki lub bloku. Drugi z jednej strony napastnik wykonany jest w formie okrągłego obcasa, z drugiej – płaska część ze zwężającym się dekoltem. Za pomocą tego młotka szybko wyciągniesz wygięty lub stary gwóźdź.
Spójrz na życie szerzej i mocno trzymaj rękojeść młotka
Szczególnie wysokie wymagania stawiane są trzonkowi młotka. Powinna być wytrzymała, lekka, dobrze amortyzująca, wygodna w dłoni. Bezpieczeństwo w pracy zależy od jakości uchwytu.
Obecnie na rynku dominują dwa materiały – drewno i włókno szklane. Drewniana rękojeść do młotka wykonana jest z twardego drewna: buk, dąb, brzoza. Dobrze „gaśnie” odrzut, jest trwały, wymienny. Ale ma tendencję do kurczenia się, dlatego napastnik rozluźnia się i może odlecieć. Rękojeść młotka z włókna szklanego jest również bardzo wytrzymała. Bardzo dobrze leży w dłoni, posiada gumową powłokę dla lepszego chwytu. Napastnik nie odleci z niego. Ale w przypadku awarii wymiana rączki w takim młotku nie zadziała.
Zgodnie z GOST 11042-90 „Młoty o konstrukcji stalowej” regulowanych jest 10 rodzajów młotów. Najczęściej – konstrukcja, ma 4 rozmiary:
♦ MST-1 – waga do 0,25 kg, długość rączki – 28 cm;
♦ MST-2 – waga do 0,50 kg, długość rączki – 30 cm;
♦ MST-3 – waga do 0,80 kg, długość rączki – 30 cm;
♦ MST-4 – waga do 1,10 kg, długość rączki – 34 cm.
Technologia gwoździowania
Odpowiednio dobrany paznokieć to klucz do mocnego i niezawodnego połączenia. Należy wziąć pod uwagę następujące punkty:
1. Cieńsza część jest przymocowana do grubszej.
2. Jeśli wiązanie nie jest przesunięte, długość gwoździa powinna być około 3-4 razy cieńsza, średnica powinna być 10 razy mniejsza. Na przykład, aby przybić do belki deskę o grubości 20 mm, można wziąć gwóźdź o długości 60 mm i średnicy 2,5 mm.
3. Odległość od krawędzi części musi wynosić co najmniej 1 cm, w przeciwnym razie wywiercony zostanie w nim otwór o 0,5 mm mniejszy niż średnica gwoździa.
Technologia zatykania jest następująca:
♦ Wziąć gwóźdź dwoma palcami i nałożyć w miejscu mocowania.
♦ Chwyć młotek za rękojeść. Dolna krawędź dłoni od krawędzi rękojeści powinna wynosić około 20-30 mm.
♦ Pierwsze uderzenia są nakładane lekko. Po wbiciu gwoździa w podstawę o ⅓ siła uderzenia musi zostać zwiększona.
♦ Aby zapobiec zginaniu gwoździa, kierunek zaczepu musi pokrywać się z osią łącznika.
♦ Aby chronić palce, do przytrzymania gwoździa można użyć szczypiec.
Do wykańczania gwoździa z zanurzoną główką w części stosuje się doboy o odpowiedniej średnicy lub inne urządzenie cylindryczne.
♦ Jeśli gwóźdź jest wygięty, wyciągnij go za pomocą szczypiec lub ściągacza do gwoździ i wbij za pomocą nowego okucia. Umieść kawałek drewna pod narzędziem, aby nie uszkodzić przymocowanej części.
Praca z młotkiem wymaga pełnej zgodności z bezpieczeństwem pracy. Narzędzie musi być w dobrym stanie, wybijak jest mocno zamocowany klinem. Gdy jest osłabiony, wzmocnij go ciosami innym narzędziem na końcu przeciwnego napastnika.
Oprócz tradycyjnych gwoździ budowlanych dostępne są również inne, które mogą zapewnić znacznie większą siłę wiązania. Na przykład marszczony lub śrubowy.
Sklep internetowy KREPKOM posiada duży wybór zarówno gwoździ, jak i młotków. Oferujemy wysoką jakość za rozsądną cenę.
