Jak przenieść okap w kuchni na ulicę w prywatnym domu? Plan pracy

Jak zrobić kaptur w prywatnym domu: wymagania techniczne i przegląd zasad instalacji

Okna plastikowe, drzwi pancerne z jednej strony utrzymują pożądaną temperaturę w pomieszczeniach, a z drugiej powodują problemy z wymianą powietrza. Dobrze zaaranżowany okap w prywatnym domu złagodzi uczucie stęchlizny i kondensacji. W większości przypadków jest to jedyny sposób na stworzenie w nim zdrowego mikroklimatu.

Sugerujemy zapoznanie się z opcjami urządzeń wyciągowych, które mogą poprawić mikroklimat. Wspólnie z Państwem analizujemy wykonanie obliczeń na konkretnym przykładzie. Szczegółowo opisaliśmy proces instalacji wymuszonej wersji okapu dla tych, którzy chcą samodzielnie wykonać instalację.

Podane informacje opierają się na wymaganiach prawnych. Informacje uzupełniają ilustracje, przewodniki fotograficzne krok po kroku, schematy, tabele i filmy.

Opcje okapu w prywatnym domu

Zarówno w budynkach użyteczności publicznej, jak iw domach prywatnych stosuje się różne rodzaje systemów wentylacyjnych. Różnią się one przeznaczeniem, sposobem aktywacji przepływu powietrza i przemieszczaniem mas powietrza. System wentylacyjny przeznaczony do dostarczania czystego powietrza do domu nazywa się powietrzem nawiewanym.

Projekt, którego funkcją jest odprowadzanie powietrza wywiewanego na zewnątrz pomieszczenia, nazywa się wywiewem. Specjalną misję realizuje wentylacja z recyrkulacją. W takim przypadku część powietrza usuwanego z pomieszczenia mieszana jest z zimnymi masami powietrza zewnętrznego z dalszym podgrzewaniem tej mieszanki do zadanej temperatury i jej powrotem do pomieszczenia.

Wszystkie punkty dotyczące instalacji systemu wentylacyjnego należy uwzględnić na etapie przygotowania do budowy własnego domu (+)

Ruch powietrza następuje w wyniku procesów zachodzących naturalnie w wyniku wypierania z pomieszczenia zimnego powietrza o większej masie objętościowej, powietrza ogrzanego, o mniejszej masie.

Przepływ w takim układzie porusza się z małą prędkością, ponieważ masa ciepłych i zimnych mas różni się nieznacznie. Nieracjonalne jest stosowanie kanału powietrznego do wentylacji z naturalnym impulsem, jeśli jego długość pozioma przekracza 8 m.

Bardziej wydajny jest system ze sztuczną aktywacją przepływu powietrza, zapewnianą przez pracę wentylatorów. Kanały powietrzne w tym przypadku są długie i mogą przechodzić przez kilka pomieszczeń. Elementy systemu najczęściej umieszczane są na poddaszu. Ta opcja jest uzasadniona w przypadku budynków o dużej powierzchni.

Istnieje podział na systemy kanałowe i bezkanałowe. W pierwszym przypadku powietrze przepływa kanałami i kanałami powietrznymi, w drugim nie ma zorganizowanego ruchu powietrza. W takim przypadku musisz otworzyć świetliki, drzwi. Wentylacja naturalna stwarza bardziej komfortowe warunki dla mieszkańców domu.

System wentylacji, skoncentrowany na usuwaniu masy powietrza wywiewanego, zwalnia miejsce na wlot świeżego powietrza

Zgodnie z metodą usuwania powietrza wywiewanego schematy wentylacji wywiewnej dzielą się na kanałowe i bezkanałowe

W zależności od rodzaju indukującego ruch powietrza, systemy wentylacyjne są naturalne, wymuszone i połączone. W wariantach naturalnych powietrze porusza się bez użycia środków mechanicznych, w łączonych stosuje się środki mechaniczne i prawa fizyki.

W wymuszonych wersjach urządzenia do wentylacji wyciągowej powietrze jest usuwane dzięki pracy wentylatora wyciągowego zainstalowanego w kanale wyciągowym.

Potężny system nawiewno-wywiewny znajduje się zwykle na poddaszu domu. Kanały powietrzne zabezpieczone izolacją foliową

Systemy wymuszonego wywiewu wyposażone są głównie w pomieszczenia o niestabilnych wskaźnikach wilgotności i temperatury. W kuchniach są więcej niż odpowiednie.

Wentylator wyciągowy w łazience zapewni szybki spadek wilgotności, co wyeliminuje pojawienie się pleśni i uchroni konstrukcje budowlane z wykończeniami przed zniszczeniem.

Okap z piwnicy zapewni stabilną wytrzymałość fundamentu, pozwoli na wykorzystanie pomieszczeń podziemnych

Niezbędne wstępne obliczenia

Początkowym parametrem w obliczeniach jest objętość powietrza usuwanego i dostarczanego do pomieszczenia. Istnieje więcej niż jedna metoda, ale w najczęściej używanych normach sanitarnych i powierzchni pomieszczenia są brane pod uwagę.

Zgodnie z wymogiem pierwszego, należy oprzeć się na fakcie, że zapotrzebowanie na powietrze wm 3 / h. dla jednej osoby, która większość czasu spędza w domu, zależy od przeznaczenia pokoju:

• salon – 40;
• sypialnia – 20;
• kuchnia – 60;
• łazienka – 25.

W oparciu o drugie kryterium wychodzą one z następującego wymogu regulacyjnego: 1 m 3 powietrza zastępczego musi przypadać na 3 m² powierzchni mieszkalnej. Przy obliczaniu przekroju kanałów powietrznych kierują się tym, że optymalna wartość prędkości powietrza w kanale centralnym wynosi 5 m/s, aw kanale bocznym maksymalnie 3 m/s.

Możesz niezależnie określić średnicę rury według wzoru:

S = L/3600/v,

gdzie L – wydajność mierzona wm 3 / h, v – prędkość powietrza wm / s.

Dane dotyczące zużycia powietrza w zależności od przekroju kanału zestawiono w tabeli.

Opór aerodynamiczny kanału powietrznego o przekroju w kształcie koła jest mniejszy niż w przypadku kwadratu. Kwadratowy kształt jest bardziej zwarty, organicznie wpasowuje się we wnętrze pomieszczenia, ma duży zakres rozmiarów

Kanały powietrzne wykonane są z metalu, plastiku, folii aluminiowej, poliestru. Ostatnie dwa to systemy elastyczne. Mają dobre właściwości izolacji akustycznej i cieplnej i najlepiej nadają się do prywatnego domu.

Naturalna wymiana powietrza w domu

Naturalna wymiana powietrza opiera się na właściwości podniesienia się substancji gazowych i części płynnych o wyższej temperaturze. W ten sposób powietrze wywiewane jest w naturalny sposób usuwane z pomieszczenia przez umieszczony pionowo kanał wywiewny, jednocześnie zasysając powietrze zewnętrzne przez kanały nawiewne.

Wentylacja naturalna nie zawsze zapewnia komfort w domu. Często stosowana jest wersja mieszana, gdy oprócz naturalnego ruchu powietrza stosuje się również wentylatory (+)

O nieefektywności wentylacji nawiewnej świadczy nadmiar wilgoci w pomieszczeniu podczas chłodów lub zwiększona suchość w ciepłe dni. Obecność dużej ilości kurzu, brak tlenu – to również oznaki niewystarczającego przepływu powietrza z zewnątrz.

Konsekwencją słabego układu wydechowego jest powstawanie grzybów pod tapetą, w łazience, osadzanie się sadzy na ścianach kuchni, zaparowane szyby.

Sprawdzenie działania okapu jest łatwe. Wystarczy przynieść kartkę do kratki wentylacyjnej. Przy dobrej przyczepności zgina się w kierunku kanału wentylacyjnego, w przeciwnym razie nic się nie stanie. Należy stwierdzić, że maska ​​jest czymś zatkana i kanał należy wyczyścić, aby zapewnić przyczepność.

Skuteczność wentylacji naturalnej zależy bezpośrednio od stanu kratek i kanałów wentylacyjnych. Normalny ruch powietrza nie może być blokowany przez osady kurzu i tłuszczu

Aby sprawdzić działanie okapu systemu naturalnego, wystarczy przymocować do rusztu kartkę papieru. Jeśli nie jest naciskany przez przepływ powietrza, kanał wylotowy nie działa.

Jeśli masz wątpliwości co do środków ludowych, powinieneś skontaktować się z firmą zarządzającą, aby sprawdzić system za pomocą środków technicznych

Aby uzyskać wiarygodne odczyty, pomiary należy wykonywać w chłodny dzień. W tym momencie konieczne jest otwarcie otworów wentylacyjnych w celu wlotu powietrza.

Aby zapewnić prywatny dom z dobrą wentylacją, musisz zacząć od obliczenia wymiany powietrza. Zgodnie z jego wynikami dobiera się przekrój kanałów, rodzaj systemu wentylacyjnego i wykonuje się szkicową wersję schematu wentylacyjnego, w którym miejsca przejścia kanałów powietrznych i instalacja urządzeń wentylacyjnych, punkty wlotu i wylotu masy powietrza.

Domy prywatne znajdują się głównie poza miastem, gdzie powietrze, w przeciwieństwie do miasta, jest czystsze i nie ma potrzeby dodatkowego oczyszczania. Dlatego preferowana jest naturalna wentylacja w prywatnym domu.

Dużą przeszkodą w dopływie świeżego powietrza są plastikowe okna, w których nie ma szczelin, a szyba bardzo ciasno przylega do ram.

Wylot w instalacji zaworu zasilającego. Umieszczony jest na górnej ramie, dzięki czemu powietrze z ulicy trafia pod sufit i dopiero po zmieszaniu z przepływami konwencjonalnymi i uzyskaniu temperatury pokojowej opada.

Usytuowanie elementów układu wydechowego powinno zapewnić przejście strumienia powietrza obejmującego cały dom w kierunku od pomieszczeń „czystych” do tych, w których powietrze jest najbardziej podatne na zanieczyszczenia.

Zgodnie z tą zasadą w pomieszczeniach o specjalnych warunkach, do których należą kotłownie, kuchnie z kuchenką gazową, piwnice, pokoje z kominkami i głośnikami, toalety, obecność okapu jest obowiązkowa. W tych pomieszczeniach potrzebne są również zawory.

Cechy konstrukcyjne zaworu zasilającego pozwalają przewietrzyć pomieszczenie bez tworzenia przeciągów i bez zmniejszania wydajności okna. W takim przypadku kondensacja nie powstaje. Zawór typu szczelinowego, jak na zdjęciu, można zainstalować na istniejącej jednostce okiennej

Na ścianie zamontowane są zawory wentylacyjne. Ta rura odgałęziona o przekroju kołowym jest wkładana w otwór przelotowy w ścianie i zamykana prętami zarówno od wewnątrz, jak i od zewnątrz.

Z reguły wentylator ścienny może dostarczyć do domu 50-100 m³ powietrza na godzinę. Na podstawie tej normy i po wykonaniu odpowiednich obliczeń dobierają optymalną ich liczbę

Ruszt znajdujący się wewnątrz można regulować – otwierać i zamykać całkowicie lub częściowo. Podczas instalacji preferuj miejsce w pobliżu okna. Czasami zawór nawiewny montowany jest za grzejnikiem i wtedy powietrze wlotowe natychmiast się nagrzewa.

Wymagania dotyczące wentylacji prywatnego domu

Normy sanitarne i techniczne stawiają przed samolotem szereg wymagań. Decydując o tym, jak zrobić skuteczny kaptur w prywatnym domu, należy wziąć pod uwagę wszystkie punkty:

1. Wewnętrzne ściany kanałów muszą być gładkie. Aby zapewnić ten stan, wkłada się w nie okrągłe lub prostokątne kanały powietrzne o stałym przekroju.
2. Podstopnica wentylacyjna w dolnej części wyposażona jest w drzwi inspekcyjne. Musi być hermetycznie zamknięty.
3. Kanał wywiewny jest wyprowadzony na dach z wysokością minimum 1,5 m nad nim. Jeśli dach ma zepsuty kształt, to w celu uniknięcia wystąpienia odwrotnego ciągu spowodowanego turbulencją przepływów, w kanale wydechowym instalowany jest deflektor.
4. Urządzenie szybu wentylacyjnego. Jeśli początkowo nie przewidziano systemu wentylacji w budynku, do jednej ze ścian dołączony jest szyb. Aby poprawić przyczepność, musi być izolowany.
5. Zgodność z zasadami organizacji wentylacji. Nie da się połączyć mechanicznego okapu kuchennego ze zwykłym słońcem. Zaaranżowano dla niej osobny kanał, w przeciwnym razie będą problemy z funkcjonowaniem ciągu naturalnego w innych pomieszczeniach domu.
6. Maksymalna dopuszczalna odległość od sufitu do górnej części kratek wentylacyjnych wynosi 150 mm. Wraz ze wzrostem tej odległości pojawią się strefy stagnacji powietrza.

Drzwi oddzielające sąsiednie pomieszczenia, nawet gdy są zamknięte, nie powinny utrudniać przepływu powietrza.

Najlepszym rozwiązaniem jest zakup drzwi ze specjalną ozdobną kratką na dole. W przypadku zamontowania drzwi pełnych, między podłogą a skrzydłem drzwiowym pozostaje co najmniej 2 cm odstępu lub na dole wierci się szereg otworów.

Istotą podstawowego wymagania jest to, aby objętość usuwanego powietrza była równa ilości powietrza napływającego. Jeśli ta zasada nie będzie przestrzegana, wraz z powietrzem do pomieszczenia wnikną różne nieprzyjemne zapachy. Przy dużej nierównowadze między objętością napływającego powietrza a wywiewem pojawią się przeciągi.

Połączenie wentylacji z recyrkulacją

Recyrkulacja nazywana jest SV, gdy powietrze usunięte z pomieszczenia jest zawracane z powrotem przez dopływ z domieszką powietrza świeżego. Wadą jest to, że jego użycie jest ograniczone przez SNiP, aw regionach o zimnym klimacie nie działa bardzo wydajnie. Jego działanie ogranicza się do jednego pomieszczenia.

Recyrkulacja pozwala zaoszczędzić na zużyciu energii elektrycznej ze względu na fakt, że moc zużywana jest tylko na ogrzewanie niewielkiej ilości masy powietrza pobranej z ulicy

Schemat systemu recyrkulacji można przekształcić w zwykłą wentylację nawiewno-wywiewną zamykając zawór recyrkulacyjny i całkowicie otwierając nawiewno-wywiewny. Jeśli zrobisz odwrotnie, system zacznie krążyć w powietrzu.

Gdy przepustnice nawiewna i wywiewna są tylko częściowo otwarte, dodawane jest świeże powietrze zewnętrzne. Dopasowując stopień otwarcia optymalizują przepływ elementów, które zapewniają komfort życia.

Instalacja wymuszonego wyciągu w prywatnym domu

Wymuszona wymiana powietrza w porównaniu z naturalną wygrywa pod wieloma względami:

1. Działa niezależnie od pogody.
2. Skuteczniej oczyszcza powietrze.
3. Istnieje możliwość regulacji prędkości obrotowej i mocy wentylatorów.
4. Strumień powietrza można wprawić w ruch nie tylko za pomocą wentylatora kanałowego, ale również za pomocą prostych w montażu monobloków.

Główne wady to uzależnienie od zasilania oraz konieczność okresowej wymiany poszczególnych elementów. Istnieje kilka mechanizmów wymuszonej wentylacji.

Może to być pojedyncza jednostka nawiewno-wywiewna, układ nastawczy, wywiew, klimatyzator kanałowy. Najbardziej efektywne jest SV nawiewno-wywiewne. Projekt obejmuje wentylator, automatykę, czujniki, filtry.

Rozprowadzaniu zimnego powietrza w pomieszczeniu podczas pracy wentylacji nawiewno-wywiewnej zapobiega specjalna przepustnica umieszczona w obudowie

Wywiew wymuszony w standardzie posiada jeden wentylator i jest przeznaczony do małych pomieszczeń. W kamperze składowym wyposażenie jest takie samo, ale jest umieszczone osobno. Wydajność systemu mieści się w zakresie 80-7 000 m 3 /h.

Z praktycznych zaleceń doświadczonych rzemieślników wynika, że ​​w małym domu składającym się z 2 pomieszczeń wydajnie pracuje okap, przetwarzając od 200 do 300 m 3 powietrza na godzinę.

W budynkach o dużej powierzchni konieczne jest zamontowanie okapów o wydajności od 350 do 500 m 3 /h.

Technologia montażu okapu w kuchni

Okap w kuchni jest zwykle umieszczany nad piecem. Konieczne jest, aby okap wystawał poza płytę o 100-150 mm.

Spektakl dobierany jest z uwzględnieniem parametrów pomieszczenia według wzoru:

P = S x W x 12

Gdzie pierwszy symbol wskazuje moc drugiego – obszar trzeciego – wysokość kuchni.

W zależności od sposobu montażu okapy kuchenne są podwieszane, naścienne, wyspowe, do zabudowy oraz w zależności od rodzaju eksploatacji, obiegu i zasilania

Kanały powietrzne zwykle biegną po ścieżce pośredniej, co może zmniejszyć moc wydechu. W przypadku gwarancji do wartości uzyskanej w wyniku kalkulacji doliczane jest 30%. Technologia instalacji jest prosta, dlatego po zrozumieniu schematu możesz samodzielnie wykonać całą pracę.

Gdy nie ma wbudowanego BC. następnie najpierw wykonaj otwór w ścianie o średnicy pokrywającej się z przekrojem rury wydechowej. Jeśli to zalecenie zostanie zlekceważone, pracy będzie towarzyszył zwiększony hałas, a powietrze będzie wydobywać się z mniejszą prędkością.

Sama konstrukcja znajduje się na stacji co najmniej 0,7 m od powierzchni kuchenki elektrycznej i 0,8 m od kuchenki gazowej.

Następnym krokiem jest oznaczenie mocowania. Czasami w zestawie okapu znajduje się szablon, ale jeśli nie jest dostępny, możesz użyć poziomicy i taśmy mierniczej. Następnie przymocuj okap, trzymając go poziomo.

Konstrukcja jest podłączona do wykonanego wcześniej gniazdka, podłączona do sieci i przetestowana. Jeśli w domu jest gazowy podgrzewacz wody, wówczas rurę wentylacyjną można poprowadzić do komina kotła lub pieca grzewczego.

Poniższy wybór zdjęć zademonstruje proces instalacji okapu kuchennego z kopułą maskującą:

Aby wyprowadzić przewód spalinowy na ulicę, wiercimy ścianę. Najpierw używamy dyszy do wiercenia płytek, następnie wiertarki do ścian ceglanych i betonowych

Do urządzenia kanału wydechowego użyjemy rury falistej. Próbujemy na miejscu instalacji, w razie potrzeby modyfikujemy otwór

W rzeczywistości zaznaczamy punkty mocowania kopuły, którymi zamaskujemy urządzenie wyciągowe kanałem powietrznym

Docinamy karbowany kanał wydechowy zgodnie z wymaganymi wymiarami. Tnij zwykłymi nożyczkami

Przymocowujemy kopułę kamuflażową w miejscu jej przyszłej lokalizacji, sprawdzamy poziomy z pionami i długość pofałdowania

Kaptur wewnątrz kopuły łączymy z kanałem wydechowym. Najpierw lekko ściskamy pofałdowanie, aby potem dobrze przylegało, wyprostowane w otworze

Podłączamy okap do sieci i sprawdzamy jego działanie, przyczepiając do obszaru roboczego kartkę papieru

Jak przenieść okap w kuchni na ulicę w prywatnym domu? Plan pracy

Teraz zwyczajowo łączy się kuchnię z salonem, kuchnię z jadalnią, a nawet gabinet. Stało się to możliwe, gdy tylko ludzie nauczyli się radzić sobie z zapachami kuchennymi, dymem i parą za pomocą okapów kuchennych. Całe brudne powietrze natychmiast trafia do okapu i jest usuwane na zewnątrz mieszkania – genialne! Same kaptury stają się istotną częścią wnętrza, a czasem nawet przyjmują rolę „pierwszych skrzypiec”.

Czy potrzebuję kaptura i dlaczego nie zawsze działa?

Okap może nie tylko umożliwić łączenie kuchni z innymi pomieszczeniami, ale także stworzyć w kuchni komfortowy mikroklimat. Dzięki okapowi powietrze jest czystsze, nie gromadzą się zapachy i nie tworzy się pleśń.

Okap jest jednym z ogniw systemu wentylacyjnego, realizującym prace usuwania zanieczyszczonego powietrza z pomieszczenia. Niestety, często w budynkach mieszkalnych w kuchniach okapy nie działały od dawna, pozostawiając w pomieszczeniu powietrze z recyklingu. Wynika to z faktu, że kanały są brudne i wymagają czyszczenia. W domach prywatnych często nie usuwa się również zanieczyszczonego powietrza, ale z innego powodu – z powodu braku systemu wentylacji.

Mogą zapomnieć o okapie na etapie budowy, ale potem często pamiętają podczas pracy – w takich pomieszczeniach szybko robi się duszno, trzeba oddychać zawracanym ciężkim powietrzem (mówią „zatęchłe powietrze”), wilgotność jest przekroczona, co prowadzi do formowania.

Powietrze wywiewane należy usunąć z pomieszczenia. Jeśli nie było tego wcześniej, nigdy nie jest za późno na naprawienie sytuacji. Należy zainstalować ekstraktor. Okap pomoże zamienić duszną kuchnię, w której nie można przebywać, w przytulny i wygodny pokój, z którego nie chce się wychodzić.

Dowiemy się co, w jakiej kolejności i jak to zrobić, aby samodzielnie zamontować okap.

Co należy wziąć pod uwagę przy organizacji okapu w domu

Jeśli zdecydujesz się zainstalować w swoim domu okap, który odprowadza powietrze wywiewane na zewnątrz, możesz napotkać pewne prawne aspekty tego procesu.

Aby wyposażyć kaptur, konieczne jest wykonanie otworu, przez który ucieknie powietrze, a także wyregulowanie wylotu tego powietrza. Nasuwają się dwa pytania: czy można wykonać otwór przelotowy w ścianie budynku mieszkalnego i czy można usunąć brudne powietrze na zewnątrz mieszkania?

Jeżeli średnica otworu nie przekracza 200 mm, nie jest na to wymagane zezwolenie. Takie otwory można wykonać dla wentylacji i klimatyzacji. Jednak wyciągnięcie okapu do takiej dziury nie zadziała – zgodnie z prawem może to naruszyć komfort sąsiadów, przez których okno może przedostać się wywiewane powietrze. Przed zamontowaniem okapu należy zaprojektować kanał wyciągowy i przejść procedurę aprobaty.

Najprostszą i najwygodniejszą opcją jest okap z kanałem wywiewnym w ścianie.

Film pokazuje, jak prawidłowo zorganizować kanał wydechowy:

Wymagania dotyczące okapu w prywatnym domu

Wentylację w prywatnym domu można zorganizować na trzy sposoby:

• Naturalny – drzwi otwarte, wywietrzniki, kanał wentylacyjny.
• Wymuszony – za pomocą wentylatorów i okapów aktywujących wylot powietrza wywiewanego.
• Połączone, łącząc obie opcje.

Powietrze jest usuwane przez ścianę lub dach.

System wentylacji, który łączy wentylację nawiewno-wywiewną, działa dość skutecznie. Jego istota jest prosta: przez zawór zasilający powietrze z ulicy wchodzi do pomieszczenia, nagrzewając się – unosi się i wychodzi na zewnątrz przez otwór kanału lub rury.

Jednak ten system nie działa latem, ponieważ w pomieszczeniach jest zwykle chłodniej niż na zewnątrz. Dlatego dla komfortowego mikroklimatu nadal nie można obejść się bez okapu kuchennego.

Normy państwowe określają wymagania dotyczące umieszczenia okapu nad piecem:

• Odległość od kuchenki gazowej do okapu wynosi 55-56 cm dla okapu wbudowanego i 75-85 cm dla okapu podwieszanego.
• Do kuchenek elektrycznych odpowiednio 35-45 cm i 65-75 cm.

Jeśli kuchnia ma kuchenkę gazową, konieczne jest usunięcie co najmniej stu metrów sześciennych powietrza na godzinę, jeśli elektryczna – co najmniej 60.

Główne wymagania dotyczące organizacji wentylacji to:

• W przypadku urządzeń gazowych powinny być dwa kanały wentylacyjne – okap i naturalny ciąg.
• Minimalny przekrój kanału to 125 mm.
• Kanały wywiewne nie powinny przecinać się ze sobą iz innymi przewodami, którymi przepływa powietrze.
• Od sufitu do kratek wentylacyjnych nie powinno być więcej niż 100 mm.

Montaż kaptura własnymi rękami. Porządek pracy

Po wybraniu okapu i ustaleniu jego miejsca można przystąpić do prac przygotowawczych i instalacyjnych.

Aby zainstalować okap, musisz kupić rury. Eksperci zalecają wybór plastikowych kształtowników okrągłych o średnicy 125 mm. Ważne jest, aby zrozumieć, że kwadratowe i prostokątne wyglądają atrakcyjniej i są łatwiejsze w montażu, ale najważniejszą rzeczą, dla której wykonuje się prace, jest dobry wylot powietrza, a najlepszy ciąg będzie w rurze okrągłej. Możesz także kupić metalowe rury, ale są to:

• Będzie kosztować więcej.
• Będą trudniejsze do zainstalowania.
• Będzie głośniejszy podczas pracy wentylacji.

Uważaj na rury faliste. Są hałaśliwe i nieatrakcyjne. Nie należy również wybierać rur kanalizacyjnych – nie spełniają one wymagań dotyczących średnicy układu wydechowego.

Oprócz rur będziesz potrzebować:

• Platforma z kratą, kolankami, adapterami i złączkami oraz uchwytami.
• Środki izolacji akustycznej: grzejniki wykonane z izolonu, penofolu, ultraflexu.
• Kratka zewnętrzna kanału powietrznego jest plastikowa lub metalowa.
• 3 zawory zwrotne zapobiegające przeciągom. Wybierz z tego samego materiału co rury.
• Elementy złączne (kołki z wkrętami samogwintującymi).

Przygotuj również następujące narzędzia:

• Ruletka i poziom.
• Przekłuwacz.
• Bułgarski lub piła do metalu do cięcia rur.
• Śrubokręt.
• Zaprawa cementowa do wypełniania otworu po zamontowaniu rury.
• Należy pamiętać, że panele żelbetowe można wiercić tylko wierceniem diamentowym.

Przygotowanie do instalacji. Przede wszystkim ustalamy, gdzie znajduje się okablowanie elektryczne i upewniamy się, że kabel nie przechodzi tam, gdzie planowaliśmy zainstalować okap. W domu zwykle znajduje się schemat okablowania, na którym można zobaczyć, gdzie poprowadzony jest kabel. Jeśli obwód nie zostanie znaleziony, użyj ukrytego wykrywacza okablowania.

Przed rozpoczęciem pracy przykryj mebel, aby mniej kurzu się na nim dostało.

Najpierw zróbmy znaczniki. Średnica otworu na kanał powietrzny powinna wynosić 132 mm, jeśli rura ma średnicę 125 mm. Pozostała szczelina zostanie zakryta zewnętrzną kratką.

Okap musi znajdować się dokładnie nad piecem. Przestrzegaj wymagań dotyczących odległości od pieca do okapu, w zależności od typu pieca i okapu. Podczas znakowania weź pod uwagę wysokość samego kaptura.

Montaż można rozpocząć od przewiercenia ściany zgodnie z oznaczeniami.

Jeśli ważne jest, aby zachować odpowiednią czystość podczas wiercenia, będziesz potrzebować pomocnika, który może odkurzać bezpośrednio z młota.

Jeśli dom jest drewniany:

1. W środku oznaczenia otworu wiercimy otwór zwykłym cienkim wiertłem do drewna.
2. Na zewnątrz wokół otworu narysuj okrąg o pożądanej średnicy.
3. Wytnij dziurę wyrzynarką.
4. Oczyszczamy powstały otwór z gruzu budowlanego, wyrównujemy krawędzie.
5. Instalujemy wewnątrz rury i zawory zwrotne.
6. Na zewnątrz montujemy grill.

Poniższe kroki mają na celu zainstalowanie okapu i podłączenie do niego rur. Zadania te można wykonać w dowolnej dogodnej kolejności.

Mocowanie samego okapu odbywa się ściśle według jego instrukcji.

Zazwyczaj okap mocuje się na dwa sposoby – do ściany lub w szafce ściennej.

Jeśli instalacja odbywa się wewnątrz mebla, wówczas połączenie jest zorganizowane wewnątrz szafy, a energia elektryczna do niego jest dostarczana do wspólnego zacisku, skąd podłączone jest oświetlenie nad stołem i, jeśli to konieczne, do gniazdka. W ten sposób okablowanie, przełączniki i gniazda są ukryte. Jeśli nie zapewniono okablowania do innych zadań, realizowana jest autonomiczna instalacja gniazda.