Jak ułożyć rurę pod drogą: przegląd możliwych metod

Jak ułożyć rurę pod drogą: technologia jest prosta, szybka i pracochłonna

Podczas budowy domu i aranżacji działki właściciele gruntów muszą rozwiązać wiele problemów. Bardzo często trudności wiążą się z układaniem różnych połączeń, w których występuje przeszkoda prawie nie do pokonania: na przykład tor kolejowy lub jezdnia. W tym przypadku pojawia się logiczne pytanie, jak ułożyć rurę pod drogą. Metod rozwiązania zagadki jest kilka, ale najpopularniejszą technologią pozostaje „przebicie pod drogą”. Można to zrobić samodzielnie, ale najpierw lepiej zapoznać się z tą metodą bezwykopowego układania komunikacji, a następnie poznać alternatywne opcje.

Cechy układania bezwykopowego

Tradycyjna metoda wykopowa nie jest najlepszym rozwiązaniem nie tylko dla mediów układanych pod jezdnią, ponieważ:

• usunięcie gleby jest niemożliwe bez zniszczenia żyznej warstwy gleby;
• system korzeniowy roślin jest uszkodzony: drzewa i krzewy w niektórych przypadkach nie będą w stanie uniknąć śmierci;
• naprawa dróg asfaltowych będzie kosztować imponującą kwotę, a poza tym takie podejście raczej nie zadowoli zarówno sąsiadów, jak i władz.

Metoda bezwykopowa, w której nawierzchnia pozostaje nienaruszona, jest opłacalna. Ponadto mistrzów-właścicieli przyciąga dostępność metody dla osób nieprofesjonalnych. Są też inne korzyści:

• minimalne ryzyko uszkodzenia innej komunikacji;
• duża szybkość działania i praktycznie dowolna metoda;
• oszczędność pieniędzy, a także możliwość sprowadzenia pracy o każdej porze roku;
• prawie absolutna nieszkodliwość dla środowiska (jeśli nie pytasz o opinie mieszkańców podziemia).

Wadą można uznać za pewne koszty specjalnego sprzętu wiertniczego i personelu, który go obsługuje. Jednak zalety w tym przypadku są bardziej znaczące.

Co należy zrobić przed ułożeniem rurociągu?

Opracowanie projektu i jego zatwierdzenie to pierwszy etap do wykonania przez właścicieli. W każdym projekcie budowlanym musi istnieć szczegółowy, dokładny plan układania komunikacji.

Uzyskiwanie zgody

Wstępna koordynacja z lokalną administracją pozwoli uniknąć wszelkich problemów w przyszłości:

• inne komunikaty mogą przechodzić pod drogą i działając losowo, mogą łatwo ulec uszkodzeniu;
• inicjatywa podlega karze: kapitanowi raczej nie spodoba się poważna grzywna za nieautoryzowane wiercenie.

„Amatorskie” połączenie z autostradą bez zatwierdzenia projektu może prowadzić do tego samego rezultatu.

Badania gleby

Jeśli planujesz skontaktować się ze specjalistami, takie ankiety są zwykle przeprowadzane przez przedstawicieli firmy specjalizującej się w układaniu rurociągów. Inną opcją jest zaproszenie pracowników organizacji prowadzącej prace geodezyjne. W rezultacie mistrz będzie wiedział:

• rodzaj, skład gleby;
• o obecności / braku pustek, stałych wtrąceń;
• głębokość wód gruntowych, kierunek, prędkość ich przejścia;
• potencjalnie niebezpieczne „witryny w witrynie”.

Cała ta wiedza nie będzie w żadnym wypadku zbyteczna. Jeśli mówimy tylko o układaniu rurociągu, to świadomość właściwości gruntu da stuprocentową szansę na uniknięcie zawalenia się „świeżo wykonanego” tunelu.

Jak ułożyć rurę pod drogą: metody

Bezpośrednie przebicie to nie jedyny sposób na pokonanie przeszkody bez strat. Podczas układania autostrad użyj:

• przebijanie gleby;
• wiercenie poziome;
• penetracja z osłonami.

Aby określić, jak ułożyć rurę pod drogą, którą opcję preferować, należy zwrócić uwagę na szereg czynników. Obejmują one:

• charakterystyka gleby w miejscu pracy;
• cechy konkretnego budynku;
• poziom wód gruntowych;
• potrzeba hydroizolacji;
• dostępność dróg dojazdowych;
• materiały komunikacyjne;
• średnica rurociągu;
• jego długość.

Inną rozważaną kwestią jest ekonomiczna wykonalność zastosowania określonej metody. Ponieważ głównym wymogiem w tym przypadku jest zachowanie integralności odcinka drogi, częściej wybór zatrzymuje się na „przebiciu”. Ta metoda stopniowo zastępuje wszystkie inne technologie układania rur.

Co to jest przebicie pod drogą?

Przebicie gleby to nic innego jak przebijanie (przebijanie) gleby w kierunku poziomym. Ta opcja zapewnia, że ​​integralność nawierzchni nie zostanie naruszona. Ponadto proces ten nie wymaga kopania ziemi. Umożliwia układanie rur o średnicy do 550 mm, dzięki czemu w równym stopniu nadaje się do układania kabli wodnych, gazowych, kanalizacyjnych i elektrycznych pod jezdnią.

Chęć uniknięcia niepotrzebnych wydatków podczas układania komunikacji jest całkiem rozsądna: kosztów budowy nie można nazwać małymi, a wiercenie poziome za pomocą sprzętu jest stosunkowo niedrogie, ale nadal zajmie trochę pieniędzy. Jeśli sam wykonujesz pracę, możesz osiągnąć znaczne korzyści – od 30 do 40%. Sam proces układania bezwykopowego składa się z kilku etapów. To:

• przygotowanie dwóch rowów po bokach trasy;
• jazda, podczas której gleba jest zagęszczana;
• wciągnięcie rurociągu do powstałego otworu.

Dzięki pracy gleba pod drogą staje się gęstsza, a sama powłoka pozostaje nienaruszona. Przy dużej szerokości drogi – ponad 10 m – skorzystaj ze specjalnej wiertnicy przeznaczonej do HDD. Mniejsza długość nakłucia znacznie ułatwia pracę, zwłaszcza jeśli jest wykonywana ręcznie.

Jak samemu zrobić nakłucie?

Jak już wspomniano, ta metoda ręczna jest stosowana, ale tylko wtedy, gdy szerokość jezdni nie przekracza 10 m. W takim przypadku mistrz będzie potrzebował dobrej sprawności fizycznej, ale nawet Herkulesowi nie będą przeszkadzać pomocnicy. Zanim szczegółowo zastanowisz się, jak ułożyć rurę pod drogą, będziesz musiał poszukać sprzętu, narzędzi i materiałów.

Co musisz znaleźć?

Do operacji musisz zebrać wszystko, czego potrzebujesz. Lista obejmuje:

• Bułgarski;
• młot kowalski;
• spawarka;
• pompa z plastikową rurką;
• lejek i wąż (długość ok. 2 m);
• plastikowa beczka (200 l, z szyjką);
• zbrojenie (maksymalna grubość – 20 mm, długość kawałków – 2 m).

Będziesz także musiał kupić kilka kawałków rur stalowych o pożądanej średnicy.

Jak przebija się pręty zbrojeniowe?

Proces ręcznego układania rurociągu obejmuje kilka etapów.

1. Przede wszystkim po obu stronach odcinka drogi, na którym będzie układana trasa, wykopywane są doły. Ich głębokość i szerokość jest większa niż w głównym wykopie. Kolba powinna wynosić 120-130 mm. Następnie zaznacz oś przyszłej autostrady.
2. Zaczynają zatykać prowadnicę – kawałek zbrojenia, którego koniec jest wcześniej zaostrzony. W miarę zagłębiania się w ziemię do pierwszego pręta przyspawany jest drugi, a następnie, w razie potrzeby, kolejne. Następnie kontynuuj wbijanie prowadnicy w ziemię.
3. Po wyjściu zbrojenia nakłada się na niego przygotowany „rękaw” – kawałek rury, której krawędź robocza jest zaostrzona lub wycina się na nim zęby szlifierką. W rurkę z tyłu wkłada się wąż, który łączy się z pompą, którą umieszcza się w beczce z wodą.
4. Uderzają młotem kowalskim w tylny koniec rury. Po wypełnieniu ziemią jest wypłukiwany strumieniem wody. Możesz obejść się bez pompy, ale w tym przypadku praca stanie się bardziej skomplikowana. Rękaw będzie musiał być stale wyciągany i czyszczony z ziemi, a te manipulacje mogą spowodować upadek.
5. Rurociąg wchodzący w ziemię jest budowany za pomocą sprzętu spawalniczego. Operacja jest zakończona, gdy zaostrzony koniec pierwszego elementu zostanie pokazany po przeciwnej stronie drogi. Armatura zostaje wyciągnięta, a korpus, który będzie „działał” jako futerał ochronny, zostaje w ziemi.

Po zakończeniu okablowania wykopuje się rowy i doły, a następnie grunt jest starannie zagęszczany.

Jak układać „rury w rurze”?

W takim przypadku będziesz musiał również zakupić materiały, a sam możesz wykonać dyszę do narzędzia roboczego. Do przebicia będziesz potrzebować:

• grubościenna rura stalowa (średnica – 40 mm, jej długość jest większa niż szerokość jezdni);
• stal narzędziowa do stworzenia końcówki;
• spawarka do produkcji stożka (piramidy);
• szlifierka, a także łopata bagnetowa, młot kowalski, łom, poziomica.

Ta technologia jest również prosta, więc etapy trudności nie obiecują. Najpierw ze stali narzędziowej wykonuje się końcówkę, która jest przyspawana do rury.

1. Podobnie jak w poprzednim przypadku, główna praca zaczyna się od kopania. W takim przypadku wykop wejściowy musi być dłuższy niż rura robocza z zamontowaną końcówką. Dodatkowo musisz zostawić miejsce na „machanie” młotem.
2. Używając poziomnicy i cegieł, rurę układa się na środku wykopu, tak aby narzędzie opierało się końcówką o podłoże, które będzie wymagało przebicia.
3. Uzbrojony w młot kowalski, ciosy są nakładane na koniec, aż końcówka pojawi się po przeciwnej stronie.

Ostatnią operacją jest odcięcie końcówki i zdeformowanego końca rury za pomocą szlifierki. Jeśli ma zostać usunięty, to ta część pracy jest wykonywana bezpośrednio podczas układania rurociągu, w przeciwnym razie możliwe jest zawalenie.

Pomóż wiertarce ręcznej

To kolejna stosunkowo łatwa opcja dla tych, którzy nie czują się komfortowo z poprzednimi metodami. W takim przypadku mistrz będzie musiał kupić dwumetrową wiertarkę ręczną: metr narzędzia plus metr przedłużacza. Będziesz także potrzebował:

• kawałek zbrojenia: długość ok. 3-4 m, średnica – 16 mm;
• słup, który będzie pełnił rolę przewodnika;
• młot kowalski.

Praca krok po kroku wygląda tak:

1. Najpierw kopane są rowy po obu stronach drogi w taki sposób, aby wygodnie (siedząc) obracać w nich wiertło. Od strony wyjścia przyszłego rurociągu przykleja się słupek orientacyjny, aby nie można było zboczyć z pożądanego kierunku.
2. Następnie rozpoczynają „spotkanie” w przeciwległym wykopie: przekręcają tam wiertło (bez odchylania się od poziomu), aż znajdzie się pod drogą na pełną głębokość. Następnie biorą kawałek zbrojenia, jeden z jego końców należy wcześniej naostrzyć.
3. Wkłada się go do wywierconego otworu, pozostałą odległość wybija się młotem kowalskim, od czasu do czasu przewijając pręt. Po tym, jak pręt przebije się przez glebę, biorą wiertło i idą dokończyć to, co zaczęli w przeciwległym rowie.

Jeśli gleba pod drogą nie jest zbyt giętka, zaleca się wcześniejsze wykonanie małego wykopu z wykopu wyjściowego, a następnie bezpieczne wzmocnienie go deskami. Gdy grunt w miejscu pracy jest kamienisty, mogą pojawić się przeszkody, które trzeba będzie heroicznie pokonać.

Metoda poziomego wiercenia kierunkowego

Gdy szerokość wstęgi przekracza 10 metrów, lepiej zastosować inną technologię – wiercenie kierunkowe poziome lub w skrócie – HDD. Maksymalna średnica rury dla tej operacji wynosi 1200 mm, ale prywatni deweloperzy nie potrzebują takich liczb. Możliwe jest układanie dowolnych autostrad – zarówno metalowych, jak i plastikowych. Do poziomego wiercenia kierunkowego mistrz będzie potrzebował specjalnej wiertnicy zaprojektowanej do tego zadania.

Montuje się go w miejscu pobocza drogi, gdzie będzie zlokalizowany wjazd trasy rurociągu pod drogą. Do wiercenia otworów stosuje się monitor i lokalizatory: ten sprzęt pozwoli uniknąć nawet minimalnych odchyleń od zadanej trajektorii. HDD to metoda, która służy do układania komunikacji pod dowolnymi (sztucznymi, naturalnymi) obiektami, na dowolnej głębokości.

Układanie rurociągu za pomocą wiertnicy również składa się z kilku etapów.

1. Najpierw badają miejsce przyszłej pracy i studiują schemat komunikacji, następnie przygotowują okopy i instalują sprzęt.
2. Następnie kładzie się studnię pilotową. Do wykrawania stosuje się głowicę wiertarską, która składa się z rury i stożkowej końcówki wykonanej z twardego stopu. Posiada otwory do podawania płuczki bentonitowej. Jej zadaniem jest zmniejszenie tarcia, schłodzenie głowy, wyprowadzenie gleby na powierzchnię. Korpus narzędzia roboczego jest połączony z rurowym giętkim prętem, który jest uruchamiany za pomocą podnośników hydraulicznych.
3. Po ułożeniu pilota jest rozbudowywany. Przed tą operacją głowica wiertnicza jest odłączana, a na jej miejscu instalowany jest ekspander o działaniu odwrotnym, czyli obrzynarka. Aby średnica otworu była wystarczająca dla rurociągu, średnica ekspandera musi być 1,5-2 razy większa niż ona. Rimmer jest obracany i ciągnięty w kierunku wiertnicy.

Ostatnim etapem jest ciągnięcie rurociągu. W tym celu dysza z krętlikiem jest przymocowana do rury za pomocą kolczyka na zawiasach, co pozwoli uniknąć obracania się elementu. Drugi koniec krętlika jest połączony z obręczą, po czym rurociąg jest wciągany do studni.

Tak, jest to możliwa alternatywa, ale będzie wymagała dodatkowych inwestycji. Jeśli ktoś zastanawia się, ile będzie kosztował wynajem sprzętu, to mówi, że „zaangażowanie” instalacji wraz z obsługą będzie kosztować średnio 1000-1400 rubli za godzinę. Ceny oczywiście mogą wzrosnąć.

wiercenie ślimakowe

To kolejna odpowiedź na pytanie, jak ułożyć rurę pod drogą. W takim przypadku jednostka hydrauliczna działa jako główna jednostka robocza. To bezwykopowe układanie rurociągu różni się od poprzedniej metody.

1. Najpierw kopane są doły. Ich głębokość powinna być o metr większa od głębokości wykopu. Agregat hydrauliczny ze ślimakiem opuszczany jest na dno obszaru wlotu.
2. Studnia jest wiercona za pomocą rury wykrawającej. Kontroluj poprawność działania lasera. Część gleby zostaje usunięta, powstaje dziura.
3. Po tym, jak pierwsza sekcja z dyszą prawie całkowicie wejdzie w ziemię, doczepia się do niej kolejny element ze ślimakiem.
4. W tym momencie, gdy koniec kolumny pojawi się w przeciwległym dole, rozpoczyna się jego wyjmowanie ze studni, sukcesywnie wykręcając śruby.

Rury lub obudowy są natychmiast instalowane w tunelu. Maksymalna średnica takich otworów to 1720 mm.

Inne metody orurowania

Istnieją jeszcze 2 rodzaje sprzętu, którego można użyć w zależności od właściwości gleby.

1. Hydropunktura. W tym przypadku jako wyposażenie stosuje się wiertnicę poziomą, na której pręcie zakłada się głowicę penetrującą glebę strumieniem wody. Silne ciśnienie wytwarzane jest przez pompę odśrodkową. Ta technologia jest optymalna do pracy na glebach piaszczystych lub piaszczystych.
2. Wibropunktura. Tutaj stosuje się pneumatyczny stempel, który staje się „kolegą” młota pneumatycznego: wykonuje nie tylko ruchy obrotowe, ale także ruchy posuwisto-zwrotne. Ta metoda służy do układania rur w glebach gliniastych, a także w glinach.

Obie opcje są warte rozważenia, ponieważ są wydajne i zapewniają minimalny czas przestoju. I poważne oszczędności, ponieważ nawet przy wynajmie sprzętu i zaproszeniu specjalistów przebicie będzie kosztować mniej. Mówią, że różnica może być bardzo zauważalna – od 30 do 40%.

Czy ma sens samodzielne wykonywanie pracy?

Przed podjęciem ostatecznej decyzji o ułożeniu rury pod drogą należy zastanowić się nad celowością tego przedsięwzięcia. Jeśli tunel będzie miał długość większą niż 10 metrów, w takim przypadku lepiej jest zrezygnować z „wyczynu”, ponieważ proces ten zajmie dużo czasu i wysiłku.

Ten sam wniosek można wyciągnąć, jeśli na terenie znajdują się inne podziemne połączenia lub na terytorium znajdują się nieprzejezdne sekcje. Miękka gleba (piaszczysta, gliniasta) nieco uprości zadanie, ale musisz dobrze znać nie tylko swoją witrynę, ale także wszystkie cechy etapów.

Nakłucie „zrób to sam” można rozważyć, jeśli:

• istnieją umiejętności podobnych prac, a projekt został pomyślnie zatwierdzony;
• strona jest znana właścicielowi tak samo jak „ich pięć palców”;
• mistrz jest pewny swojej siły fizycznej, a przyjaciele zawsze przyjdą na ratunek;
• istnieje możliwość zakupu/wypożyczenia niezbędnych narzędzi/sprzętu;
• w miejscu wybranym do pracy na pewno nie ma innych podziemnych mediów.

Jeśli masz wątpliwości co do własnych umiejętności, a prace przygotowawcze, które mogą potrwać kilka tygodni, nie inspirują, lepiej zwrócić się do profesjonalistów. Zakończą zadanie w ciągu kilku dni. Dodatkowym atutem jest XNUMX% gwarancja bezpieczeństwa jezdni i toru, której nadal nie da się zapewnić przez samodzielną pracę.

Jak ułożyć rurę pod drogą? Nie jest łatwo, jeśli mistrz i jego pomocnicy wybrali niewdzięczną pracę ręczną i te same narzędzia. Łatwo i szybko, jeśli większość prac jest wykonywana przez specjalistyczny sprzęt i fachowców. Wielu rzemieślników, którzy decydują się na wykonanie uszczelki bez pomocy sprzętu, napotyka nieoczekiwane problemy. Dlatego wydaje się, że warto przekazać niewielką kwotę (1000-1500 r), ale aby uniknąć niepotrzebnych bólów głowy.

Poniższy film powie Ci, jak układane są rury pod drogą za pomocą domowych urządzeń:

Przebicie drogi pod gazociąg

Wykorzystując przebicie drogi pod gazociąg, budowniczowie budują nowe i naprawiają stare połączenia bez naruszania konstrukcji autostrady i nasypu kolejowego. Technologia ta służy do prowadzenia i dystrybucji komunikacji podziemnej w zatłoczonych obszarach osiedli, wiosek wypoczynkowych, pod budynkami i budowlami, terenami zielonymi i drzewami, zbiornikami naturalnymi i sztucznymi. Bezwykopowe układanie rurociągów stopniowo zastępuje metody powietrzne i rowowe.

Jaka jest metoda nakłuwania

Przebijanie pod drogą to zabieg wykonywany przy użyciu potężnego sprzętu hydraulicznego. Ta metoda służy do wykonywania studni w gęstych glebach gliniastych. Technologia HDD polega na wstępnym wykopywaniu dołów, które znajdują się w punktach wjazdu i wyjazdu z autostrady. Następnie w wykopie instalowana jest instalacja hydrauliczna.

Rury są przebijane w kierunku, wzdłuż wstępnie obliczonej trajektorii. Głowica kolumny zamknięta jest końcówką w kształcie stożka. Dzięki temu nakłucie jest łatwiejsze i szybsze, a gleba na ścianach studni zostaje zagęszczona.

Innym sposobem wykonania nakłucia jest penetracja. Stosuje się go, gdy pod płótnem układane są rury o średnicy 800 mm lub większej. Koniec sekcji jest wciskany w ziemię, po czym wchodzi do niej pracownik leżący na wózku. Ziemia jest wybierana za pomocą narzędzi ręcznych lub elektrycznych, wywożona przez wózki. Po oczyszczeniu przestrzeni wewnętrznej rury mocuje się do niej kolejny odcinek i wykonuje się kolejny cykl wgniatania i usuwania zabrudzeń. Procedura trwa do momentu wyjścia linii ze ściany drugiego dołu.

Innym rodzajem układania autostrad jest przebicie hydrauliczne. Jego różnica w stosunku do tonięcia polega na tym, że zamiast narzędzi mechanicznych stosuje się strumień wody pod wysokim ciśnieniem. Przemyta gleba wypływa grawitacyjnie z zagłębienia.

Metoda nakłuwania umożliwia układanie studni o długości do 70 m. Średnica otworów w zależności od rodzaju zastosowanych metod wynosi 600-2000 mm. Kolumnę przepychają podnośniki o sile do 3000 kN.

Sprzęt do nakłuwania dróg do zasilania gazem

Do transportu gazu budowane są rurociągi, których średnica waha się w granicach 30-600 mm. Oddzielnie wyróżnia się gazociągi o znaczeniu międzynarodowym, w których wielkość odcinka wewnętrznego może osiągnąć 2000 mm.

W zależności od rodzaju gleby, długości, średnicy i trajektorii odwiertu, przebijanie odbywa się za pomocą sprzętu mobilnego i stacjonarnego. Urządzenia mobilne wyposażone są w podwozie o napędzie kołowym i gąsienicowym.

Instalacje HDD podzielone są na następujące kategorie:

Płuca. Służą do układania tras o długości do 50 m i średnicy do 3 cm.Całkowita waga sprzętu mobilnego to 5-7 ton.

Średni. Zamontowany na wieloosiowym podwoziu o dużej zdolności do jazdy w terenie. Przeznaczony do układania komunikacji o długości do 150 m na obszarach zaludnionych i poza nimi, podczas gazyfikacji spółdzielni daczy. Instalacje ważą do 50 ton.

Ciężki. Stanowią zestaw modułów przewożonych na samochodach ciężarowych i naczepach. Po zmontowaniu sprzęt o wadze do 500 ton jest w stanie wywiercić studnię o średnicy 600 mm na odległość do 500 m.

Super ciężki. Sprzęt stacjonarny o wadze do 2000 ton służy do układania kanałów o długości do 1200 m i średnicy do 200 cm.

Wydajność sprzętu to 4-12 m/h.

Specyfika przebicia drogi przez poziome przewierty kierunkowe dla gazociągu

Technologia wykrawania jest skuteczna w gęstym gruncie, w którym nie ma wtrąceń skalnych, podziemnych mediów, zbiorników i innych obiektów, przez które nie można przecisnąć rur. Ponadto przebicie pod drogą pod gazociągiem można wykonać tylko w linii prostej.

W niektórych przypadkach z wielu powodów nie jest to praktyczne. Tak więc zorganizowanie wykopu na bagnistym terenie i w mieście jest prawie niemożliwe do wykonania. W pierwszym przypadku konieczne jest wykonanie drenażu i zainstalowanie kesonu. W drugim przypadku konieczne będzie wyburzenie części obiektów naziemnych, zablokowanie i rozebranie wcześniej zainstalowanych mediów podziemnych.

Bezwykopowe układanie gazociągów metodą HDD odbywa się bez wyrywania głębokich wykopów. Do pracy wystarczy niewielki ogrodzony teren z solidną podstawą, na której montowany jest sprzęt. Wiercenie można prowadzić po złożonej trajektorii z odchyleniami od linii prostej w pionie i poziomie.

Produkcja kanału podziemnego odbywa się w następującej kolejności:

Doprowadzenie sprzętu do stanu roboczego. Sprawdzenie działania systemu nawigacyjnego.

Wiercenie studni pilotowej. Kanał główny służy do naciągania sznura stalowych ogniw za pomocą specjalnych dysz.

Dobrze ekspansja. Aby to zrobić, ekspandery są naprzemiennie mocowane do kolumny, której rozmiar zwiększa się z każdym nowym pociągnięciem.

Wciąganie do kanału rury wykonanej ze stali lub tworzywa polimerowego.

Instalacja gazociągu w podziemnym rurociągu.

W procesie wykonywania studni do głowicy podawany jest płyn wiertniczy. Służy do zmniejszenia tarcia, chłodzenia narzędzia i wzmocnienia ścian studni.

Jakie są alternatywy

Dostawa gazu do osiedli, stowarzyszeń ogrodniczych i przedsiębiorstw może odbywać się na różne sposoby. Specyfiką komunikacji tego typu jest konieczność ochrony ich przed wpływami mechanicznymi i otwartym ogniem.

Aby spełnić te wymagania, instalację rurociągu można przeprowadzić w ten sposób:

Rów. Aby ułożyć autostradę, odrywa się rów o głębokości 100-200 cm, a na dnie wykopu kładzie się poduszkę żwiru i piasku. Rury są chronione przed naciskiem podczas falowania gleby warstwą piasku, który wylewa się wzdłuż krawędzi i od góry. Po zasypaniu wykopów przeprowadzane są prace renowacyjne. Po kilku miesiącach można zaobserwować osiadanie gruntu nad torem.

Powietrze. Rurociąg układany jest na podporach stalowych lub bloczkach żelbetowych. Do aranżacji autostrady wymagane jest zaangażowanie ciężkiego sprzętu do podnoszenia i robót ziemnych. Trasa gazociągu wymaga regularnego czyszczenia trawy, krzewów i drzew.

Obie metody wiążą się z czasowym wstrzymaniem ruchu na drodze, naruszeniem jej nawierzchni, urodzajną warstwą gleby, usunięciem roślinności i małej architektury. Technologie są drogie i czasochłonne.

Jakich rur użyć do gazociągu pod drogą?

Projekt układania rur gazowych odbywa się w taki sposób, aby rurociąg nie był poddawany naciskowi gruntu na całej swojej długości. Spełnienie tego wymogu jest możliwe tylko wtedy, gdy komunikacja prowadzona jest w tunelu wykonanym z mocnego i trwałego materiału. Ponieważ gaz jest substancją chemicznie aktywną, do jego transportu stosuje się wyroby stalowe odporne na węglowodory.

Do prowadzenia autostrady pod ziemią stosuje się następujące rodzaje rur:

Sekcje obudowy wykonane z żelaza, polietylenu usieciowanego, polipropylenu i polichlorku winylu o średnicy 50-2000 mm. Zewnętrzne zapobiegają zniszczeniu rurociągu wewnętrznego pod wpływem uderzeń, ciśnienia i wysokich temperatur. Studnia ma średnicę o 5-7 cm większą niż średnica obudowy.

Rury wewnętrzne do transportu gazu z czarnego żelaza. W celu ochrony przed korozją linia jest poddawana specjalnym środkom i pokryta wodoodporną farbą. Rurociągi wykonane są z produktów o przekroju wewnętrznym 30-600 mm.

Zalety metody przebicia drogi dla gazociągu

Zalety metody poziomego wiercenia kierunkowego są następujące:

nie ma potrzeby przyciągania ciężkiego sprzętu i dużego zespołu pracowników;

trasa przebiega wokół uzbrojenia podziemnego, przeszkód sztucznych i naturalnych;

żyzna gleba i rośliny na powierzchni nie są uszkodzone;

szybkie układanie rur;

nie jest wymagane wstępne zatwierdzenie projektu przez liczne urzędy;

minimalna ilość prac konserwatorskich.

Prace można wykonywać o każdej porze roku, w glebie luźnej, mokrej i zamarzniętej.