Układanie płytek to zawsze czasochłonna i kosztowna część naprawy. Mimo swojej praktyczności, ceramika to nie jedyny sposób na zaprojektowanie łazienki. Podpowiadamy, jak urządzić łazienkę z wyjątkiem płytek: te materiały są również odporne na wilgoć, ale są tańsze.
ściany
Najbardziej budżetowy sposób na zaprojektowanie łazienki – plastikowe panele. Ich montaż jest łatwy w obsłudze, a elementy można układać w dowolnym kierunku: ustawione pionowo podnoszą optycznie sufit, podnosząc pomieszczenie, a poziomo powiększają przestrzeń.
Panele nie boją się wilgoci i nie odkształcają się pod wpływem zmian temperatury. Ściany nie muszą być wypoziomowane przed instalacją: materiał ukryje wszystkie wady. Panele mogą imitować okładzinę, płytki, mieć fakturę drewna lub połysk.
Doskonałym rozwiązaniem do małych łazienek są białe bezszwowe elementy: wizualnie powiększają przestrzeń, a brak rysunków i wzorów sprawia, że wnętrze jest bardziej stylowe.
Aby udekorować łazienkę bardziej niestandardowo, warto wybrać tapetę odporną na wilgoć. Będą kosztować mniej niż płytki, a większość początkujących poradzi sobie z klejeniem. Wybór wzorów tapet jest bardzo bogaty, a ich wymiana w razie potrzeby nie będzie trudna. Nadaje się do łazienki:
- Zmywalna tapeta winylowa.
- Ciecz odporna na wilgoć.
- Płótna z wytłaczanego włókna szklanego, które można malować.
Tapetę można wykorzystać do dekoracji ściany akcentującej lub górnej części ściany, gdzie nie dostaje się wilgoć. Dla dodatkowej ochrony jest gęsty, można go polakierować. Nie przyklejaj ich w miejscach wilgotnych: na wewnętrznej powierzchni kabiny prysznicowej oraz na ścianach przy wannie.
Aby zaoszczędzić na dekoracji łazienki, projektanci często używają farby odpornej na wilgoć. Gama kolorystyczna takiego rozwiązania jest znacznie szersza niż w przypadku płytek, ponadto bez większych trudności można zmienić kolor ścian.
Przed pierwszym nałożeniem kompozycji powierzchnię ścian należy usunąć ze starego wykończenia, potraktować środkiem antyseptycznym, wyrównać i zagruntować.
Aby łazienka wyglądała ciekawiej, możesz zastosować różne odcienie farby. Odpowiednie są preparaty akrylowe, silikonowe i lateksowe.
Kolejnym budżetowym, trwałym i przyjaznym dla środowiska materiałem do dekoracji ścian wewnętrznych w łazience jest tynk dekoracyjny. Dobrze kryje wszystkie drobne pęknięcia, łatwo się aplikuje i wygląda efektownie. Ponadto tynk pochłania wilgoć, ale chroni ściany przed patogenną mikroflorą. Przed aplikacją powierzchnię należy zaimpregnować, wyrównać i zagruntować.
Najtańsza mieszanka jest mineralna, ma niską plastyczność. Akryl jest nieco droższy, ale bardziej elastyczny i wytrzymały. Najbardziej trwałym i wysokiej jakości tynkiem dekoracyjnym jest silikon, ale jego cena jest powyżej średniej.
Okładzina łazienki z drewna to kosztowny proces, ponieważ tylko elitarne gatunki drewna (dąb, jesion, buk brazylijski) mogą wytrzymać długotrwałe działanie wilgoci. W suchych obszarach dopuszczalne jest stosowanie naturalnego materiału, ale wymaga starannego traktowania bejcą i lakierem.
Jeśli lubisz styl industrialny, wybierz cienkościenną cegłę lub płytkę przypominającą cegłę (zwaną również fornirem) do łazienki, która jest gotowa na wodę.
W przypadku podłóg w łazience, oprócz płytek, istnieje kilka optymalnych opcji. Jednym z nich jest samopoziomująca posadzka poliuretanowa. Jest odporny na wilgoć i nie posiada spoin. Aby stworzyć niepowtarzalny projekt, możesz wybrać dowolny wzór. Przed wylaniem podłogi konieczne jest staranne przygotowanie podłoża.
Aby imitować drewno w łazience, odpowiedni jest odporny na wilgoć, impregnowany woskiem laminat, który ochroni podłogę przed gromadzeniem się pleśni. Powierzchnię należy przetrzeć natychmiast po kontakcie z wodą. Wodoodporny laminat nie wchłania wilgoci i jest trwalszy.
Drewniana podłoga jest droższym materiałem, ale ma przyjemną fakturę i jest przyjazna dla środowiska. Odpowiednie drewno tekowe, modrzewiowe, dębowe, a także deski tarasowe. Przed ułożeniem podłoga musi być wyrównana, impregnowana i zagruntowana. Części są przyklejane do podłoża klejem poliuretanowym, który służy jako uszczelniacz.
Ważne jest, aby deski były impregnowane związkami zwiększającymi wodoodporność (olej, bejca, lakier). Przy niewłaściwej instalacji i obróbce drzewo może ulec deformacji.
Linoleum to materiał do łazienki, który przy odpowiednim montażu wytrzyma około 15 lat. Powinieneś wybrać komercyjny rodzaj linoleum z powierzchnią antypoślizgową. Faktura powłoki może imitować drewno lub kamień. Materiał należy ułożyć na płaskiej podłodze, a szwy starannie uszczelnić.
Pułap
Najbardziej budżetowy, ale jednocześnie najkrótszy sposób wykończenia sufitu w łazience – farba na bazie wody. Najdłużej wytrzyma emulsja do prac elewacyjnych, która jest odporna na parowanie i ekstremalne temperatury. Przed malowaniem powierzchnia jest szpachlowana, szlifowana i pokrywana podkładem.
Sufit można wykonać na zawiasach – będzie to wymagało odpornej na wilgoć płyty gipsowo-kartonowej i metalowej ramy profilowej. Zaletą tego projektu jest to, że nie wymaga wstępnego wyrównania powierzchni, chociaż spoiny muszą być szpachlowane do wykończenia. W sufit podwieszany można wbudować oprawy oświetleniowe.
Plastikowe panele i aluminiowe listwy to bardziej budżetowy sposób na wykończenie sufitu w łazience. Wymagają również ramy. Panele PCV i listwy aluminiowe nie boją się wody, są łatwe w pielęgnacji.
Kolejną nowoczesną i praktyczną wersją okładziny sufitowej jest płótno na bazie winylu. Sufity napinane są szybko montowane, wyglądają zwięźle, mają różnorodne wzory i stopnie połysku, a także możliwość wbudowania oświetlenia. Płótno jest w stanie wytrzymać do 100 litrów wody w przypadku powodzi od sąsiadów z góry.
Ci, którzy chcą wykończyć sufit drewnem, powinni wybrać deski wykonane ze świerku, teku, cedru lub olchy o grubości nie większej niż 25 mm, impregnowane związkami hydrofobowymi. Bardziej kompetentnym wyborem do łazienki byłby sufit podwieszany, który zapewni wentylację materiału.
Łazienka lub łazienka, w pełni wykafelkowana, pozbawia pokój komfortu. Wymienione metody wykończenia nie tylko pomogą zaoszczędzić budżet, ale także wprowadzą do wnętrza oryginalność i kompletność.
Panele na płytki do łazienki, toalety, kuchni
Przebudowa łazienki to przedsięwzięcie kosztowne i czasochłonne. Dużo pieniędzy wymaga dekoracji ścian. Ale są materiały, które pozwalają szybko i niedrogo uporządkować wszystko. Jedną z opcji są odporne na wilgoć panele ścienne do łazienki. Są różnego rodzaju iw różnych formach uwalniania. Ogólne – szybkość i łatwość montażu oraz niski koszt (w porównaniu z płytkami).
Plastik pod płytką wygląda dobrze
Jakie są
Odporne na wilgoć panele ścienne do łazienki to nie tylko dobrze znane panele listwowe z PVC. Istnieją jeszcze cztery rodzaje materiałów wykończeniowych tego typu:
- Na bazie wysokociśnieniowej płyty MDF.
- Płyta pilśniowa laminowana folią odporną na wilgoć. pokryta folią PVC.
- Panele z blachy PCV.
Najczęściej panele ścienne do łazienek są zaprojektowane tak, aby wyglądały jak płytki lub mozaiki. To zrozumiałe – najczęstszy projekt. Wzór imituje również szwy – są lekko cofnięte, barwione na inny kolor. Wszystko jak w oryginale. Przy dobrej wydajności nie możesz od razu zrozumieć, czy kafelek jest przed tobą, czy panele ścienne są wyłożone kafelkami. Różnica polega na stopniu połysku. Panele są bardzo lekkie. Ale w ostatnich latach coraz popularniejsze staje się zastosowanie ceramiki matowej do wykańczania łazienek – łatwiej o nią dbać (ślady wody nie są widoczne). Tutaj naprawdę trudno wyłapać różnicę bez dotykania powierzchni.
Najczęściej panele łazienkowe odporne na wilgoć są wyłożone kafelkami, ale są też inne wzory.
Można też znaleźć opcje imitujące kamień (marmur, dziki kamień), cegłę, drewno, skórę i inne naturalne materiały. Jeśli mówimy o wyglądzie, wybór jest szeroki, a projekty są bardzo ciekawe.
Panele ścienne na bazie MDF, płyty pilśniowej i wiórowej dostępne są w trzech rodzajach:
- W formie listew (szyny), które połączone są zamkiem.
- W postaci płytek kwadratowych lub prostokątnych. Rozmiary mogą być różne – 50 * 50 cm i 100 * 100 cm Można je łączyć za pomocą zamków, specjalnych profili lub od końca do końca.
- Panele z blachy. To więcej niż płyta, za pomocą której można od razu wykończyć całą wysokość (lub prawie całą) ściany. Szerokość to zwykle 120 cm, wysokość 250 cm lub 270 cm.
Odporne na wilgoć panele w łazience mogą mieć postać poręczy lub desek
Forma wydania jest wybierana w zależności od projektu, który chcą otrzymać. Należy pamiętać, że sposób instalacji zależy od formy wydania. Panele ścienne rack są montowane na skrzyni, pozostałe dwa typy mogą być również na ramie lub można bezpośrednio na ścianie. W takim przypadku wybór zależy od tego, jak zakrzywione są ściany.
Skrócony opis
Chociaż wszystkie materiały mają tę samą nazwę, ich właściwości są różne. Przede wszystkim różni się stopień odporności na wilgoć. PVC może bezpiecznie znosić bezpośredni kontakt z wodą, płytą MDF i płytą pilśniową – pod warunkiem, że nacięcia są odpowiednio uszczelnione i integralność folii do laminowania. Panele na bazie płyty wiórowej są najbardziej narażone na działanie wilgoci, dlatego w miarę możliwości najlepiej nadają się do wykończenia toalety, kuchni, korytarza i innych pomieszczeń o stosunkowo normalnych warunkach pracy.
Wygląda jak drewno, ale w rzeczywistości to panele ścienne
Panele z blachy PCV
Spośród wszystkich wymienionych 100% wodoodpornych paneli PCV. Jest to arkusz plastiku o grubości kilku milimetrów (zwykle 3 mm), na którym wytłaczany jest wzór. Obraz jest nakładany na przód panelu za pomocą specjalnych farb odpornych na ścieranie. Te odporne na wilgoć panele ścienne do łazienki można stosować bez wahania. Zdecydowanie nie boją się wody.
Panele ścienne PCV do płytek – zwykły wystrój Bardziej interesująca opcja Dużo wariantów mozaiki W formie panelu z płytek Tak wygląda wanna po przyklejeniu płytek PCV pod mozaiką
Montowane są bezpośrednio na ścianach – przyklejone do kompozycji odpornej na wilgoć. Co więcej, ściany nie muszą być idealnie płaskie. Plastik dobrze ukrywa nierówności, zwłaszcza nacięcia, ale lepiej usunąć ostre wypukłości. Takie panele są cięte nożyczkami lub ostrym nożem, sklejane od końca do końca. Spoina może być dodatkowo pokryta uszczelniaczem odpornym na wilgoć – przezroczystym lub dopasowanym.
Do projektowania narożników służą również specjalne profile z tworzywa sztucznego, które jednocześnie łączą materiał i nadają łączeniu wykończony wygląd. Podsumowując, dobra opcja na remont łazienki w budżecie.
Panele ścienne MDF
W pomieszczeniach o dużej wilgotności i możliwości bezpośredniego wnikania wody można zastosować panele ścienne na bazie MDF. W przypadku tego materiału stosowana jest technologia wysokiego ciśnienia, dzięki której płyta jest bardzo gęsta. Cząsteczki drewna są sprasowane tak mocno, że woda praktycznie nie przedostaje się między nie. Aby poprawić wydajność, do kompozycji dodaje się dodatkowe spoiwa i impregnaty, dzięki czemu baza jest prawie wodoodporna. W rezultacie odporne na wilgoć panele ścienne z MDF są w dotyku bardziej podobne do plastiku.
Istnieją różne opcje paneli z blachy MDF Tak wygląda ściana po wykończeniu płytkami ściennymi
Na tę podstawę nakładana jest folia do laminowania z wzorem, a wszystko to jest pokryte cienką warstwą przezroczystego gęstego polimeru. Folia ta stanowi dodatkową barierę dla wody i to dzięki niej odporne na wilgoć panele ścienne do łazienki mogą być stosowane nawet w obszarze bezpośredniego wnikania wody.
Ten rodzaj materiału wykończeniowego ma pewną cechę: aby wykończenie było wodoodporne, połączenia są pokryte szczeliwem. Przechodzą również przez skrzyżowanie na podłogę i sufit. Aby zapobiec przedostawaniu się wilgoci do materiału przez nacięcia. Ten sposób montażu to gwarancja długiej żywotności wykończenia, nawet w wilgotnych pomieszczeniach.
Wybierając materiał, bądź ostrożny: w sklepach są duże ilości paneli ściennych MDF do suchych pomieszczeń. Zainstalowanie ich w łazience jest błędem, ponieważ bardzo szybko się wypaczą.
Płyty pilśniowe
Płyty pilśniowe produkowane są w podobnej technologii, jedynie włókna drzewne mają większą frakcję i mniejszą gęstość. W związku z tym są bardziej podatne na wilgoć – mogą pęcznieć. Aby wyeliminować tę wadę, materiał jest impregnowany związkami odpornymi na wilgoć. Najlepsze do łazienek są płyty pilśniowe impregnowane bitumem, zwane również płytami pilśniowymi.
Na bazie płyty pilśniowej z impregnacją
Następnie płyta pilśniowa jest laminowana folią, na którą nakładana jest powłoka ochronna. Ten materiał jest również nazywany panelami ściennymi z laminowanej płyty pilśniowej lub płyty pilśniowej. Podobnie jak w przypadku MDF, folia stanowi dodatkowe zabezpieczenie przed wilgocią i musi być nienaruszona. Podczas montażu konieczne jest również pokrycie spoin i nacięć szczeliwem.
Na bazie płyty wiórowej
Panele ścienne z płyty wiórowej wykonane są z jeszcze większych kawałków drewna – wiórów i drobnych wiórów. Zwykły materiał boi się wnikania wody. Przy dużej wilgotności pęcznieje i po wyschnięciu nie wraca do normalnego stanu. W przypadku paneli ściennych stosowana jest wersja odporna na wilgoć – z dodatkiem dodatkowych spoiw. Podobnie jak w innych przypadkach powierzchnia jest laminowana. Ale nawet po tym nie powinieneś używać takiego materiału wykończeniowego w łazience. Wyjątkiem są specjalne wodoodporne panele. Ale ich koszt jest prawie taki sam jak w przypadku odpornej na wilgoć płyty MDF, a jeśli wybierzesz jeden z nich, to płyta MDF jest wyraźnie lepsza.
Imitacja płytek ściennych na materiałach wykończeniowych z blachy – sposób na szybkie i niedrogie wykonanie napraw w łazience
Panele ścienne z płyty wiórowej doskonale nadają się do dekoracji toalety, korytarza lub przedpokoju. Są sztywne, aby wytrzymać obciążenie i znaczne naprężenia mechaniczne. Więc w tych pokojach pokazali się dobrze. Ale przy wyborze zwróć uwagę na klasę emisji formaldehydu. Do produkcji tego materiału stosuje się spoiwa syntetyczne, które uwalniają formaldehyd. Ten parametr jest znormalizowany i kontrolowany. W dokumentach jest to oznaczone łacińską literą E i znajdującymi się obok niej cyframi. Najniższa klasa emisji E0 nie jest wyższa niż w przypadku drewna. Sejf – E1. Z takich materiałów można nawet robić meble dziecięce. Lepiej nie brać innych materiałów – nie można ich używać do lokali mieszkalnych.
