Czy kiedykolwiek trzymałeś w rękach ogromną diodę LED wielkości ludzkiej pięści? Oczywiście, że nie, bo nie istnieją. Pokażę ci, jak zrobić takie oryginalne drobiazgi własnymi rękami. Ta dioda LED będzie dokładnie taka sama jak jej mały brat, z tą różnicą, że będzie świecić znacznie jaśniej.
Potrzebuję
- Plastikowa butelka.
- Deska to tekstolit, folia.
- Gruby drut.
- Kawałek taśmy LED.
- Rezystor 5-10 Ohm.
- Żywica epoksydowa z utwardzaczem.
Robienie dużej diody LED
Zastanówmy się więc na początek, z czego składa się dioda LED. Pierwszy to dwa piny, które wchodzą w korpus diody LED. Dalej widać dwie strony, jedna mniejsza to anoda, a druga większa to katoda. Na katodzie znajduje się platforma z odbłyśnikiem i kryształem półprzewodnikowym. Przede wszystkim obiektyw, który jest monolitem z korpusem LED.
Najpierw zróbmy imitację dużego kryształu półprzewodnikowego z odbłyśnikiem. Bierzemy pasek LED i lutujemy z niego elementy chipa. Jeśli nie ma suszarki do włosów, podgrzej ją lutownicą.
Następnie moduł świetlny smarujemy gorącym klejem i przyklejamy prostopadle do największej platformy – katody.
Następnie przygotowujemy formę do wylewania żywicy epoksydowej. W tym celu posłuży nam plastikowa butelka.
W obszarze pokrywy znajduje się pusty obszar, w którym zostanie wylana żywica epoksydowa. Aby nie marnować dodatkowego materiału, puste przestrzenie na karku wypełniamy folią.
Czas na polerowanie. Pastę polerską można pobrać od kierowców. Ostatnią deską ratunku jest pasta do zębów.
Domowa dioda LED z węglika krzemu
W tym artykule opisano proces tworzenia działającej domowej diody LED. Przez długi czas myślałem, że stworzenie od podstaw aktywnych elementów elektronicznych to pomysł niemożliwy. Jak bardzo się myliłem. Galenowy (z siarczku ołowiu PbS. – Notatka. przeł.) detektor diodowy sięga czasów narodzin radia. Dioda pojawiła się mniej więcej w tym samym czasie. To moja pierwsza (właściwie druga po Galenie) próba wykonania półprzewodnika.
Wszystko czego potrzebujesz to kilka kawałków, które ma każdy dom, plus kilka kawałków węglika krzemu (SiC). Węglik krzemu można kupić tanio w serwisie eBay. Mały kawałek wystarczy na kilkanaście diod LED.
Przede wszystkim musisz wybrać odpowiednią matrycę SiC do swoich diod LED. Weź węglik krzemu i ostrożnie połam go na tak małe kawałki, że można je zebrać tylko pęsetą. Znajdź metalową powierzchnię i umieść na niej kilka takich kawałków. Podłącz metal do dodatniego bieguna źródła napięcia stałego o napięciu 10-15 V. Podłącz igłę do ujemnego bieguna źródła. Przytrzymaj pęsetą kawałek węglika krzemu i upewnij się, że ma dobry kontakt z metalem. Następnie dotknij kryształu igłą i znajdź miejsce, które wystarczająco dobrze się świeci.
Po znalezieniu odpowiedniego kryształu musisz go gdzieś naprawić. W tym celu wziąłem gwóźdź z szeroką główką. Służy również jako dobry radiator.
Na łeb gwoździa nałożyć lut i stopić go lutownicą. Gdy lut jest płynny, włóż do niego kryształ SiC za pomocą pęsety, upewniając się, że strona kryształu, która będzie emitować światło, znajduje się na górze. Możesz lekko zatopić kryształ, aby lut owinął się wokół niego ze wszystkich stron. Po wyjęciu lutownicy i stwardnieniu lutu kryształ zostanie bezpiecznie zamocowany. Jeśli to nie zadziała, można proces w kółko powtarzać, węglik krzemu nie reaguje z lutowiem.
Teraz musisz nawiązać kontakt punktowy. Weź szpilkę i nawiń wokół niej drut. Zdjąłem stopę z rezystora 0,25 wata. Przylutuj drut do szpilki i odetnij nadmiar, jak pokazano.
Zrób pętlę na drucie tak, aby wyskoczyła, a jej koniec przylutuj do drugiego gwoździa, zamocowanego obok pierwszego, na którym znajduje się kryształ. Cała konstrukcja powinna być zlokalizowana tak, jak pokazano na poniższym rysunku:
Mam dwa gwoździe właśnie wlutowane w płytkę stykową, ale polecam wzmocnienie konstrukcji kilkoma kawałkami metalu.
I na koniec musisz ostrożnie zgiąć sprężynę, aby końcówka spoczywała na obszarze kryształu, który emituje światło.
Najlepszy punkt pracy dla tej diody LED to około 9 woltów. W tym przypadku dioda LED pobiera około 25 mA. Przy tych parametrach poświata jest dość jasna, a dioda LED nie przegrzewa się. Aby upewnić się, że to dioda się wypaliła, odwróciłem polaryzację źródła zasilania i oczywiście nie dostałem żadnej poświaty.
Aby pokazać, że proces można powtórzyć wiele razy z tym samym rezultatem, wykonałem drugą diodę LED. Wynik jest dokładnie taki sam. Zmontowałem drugą diodę LED w zaledwie 10 minut.
Produkcja diod LED w opisany sposób jest naprawdę prosta i tania. Jeśli jednak zasugerujesz bardziej niezawodny i łatwiejszy sposób, chętnie go wypróbuję.
