Która sucha szafa jest lepsza: płyn czy kompost? Co kupić: torf lub opcja chemiczna © Geostart

Która sucha szafa jest lepsza: płyn czy kompost? Co kupić: opcja torfowa lub chemiczna

Sucha szafa to doskonały zamiennik szamba. Jego zakup jest uzasadniony brakiem sieci kanalizacyjnej, lokalnej oczyszczalni czy szamba. Samodzielna jednostka przydaje się podczas długich podróży po kraju lub do opieki nad chorymi.

Wśród szerokiej gamy urządzeń prezentowane są modele o różnych zasadach działania, różniące się sposobem montażu, łatwością obsługi i ceną. Aby pomóc zdecydować, która sucha szafa jest lepsza – torfowa, płynna lub chemiczna, porównamy ich cechy i porozmawiamy o niuansach działania.

Ogólna klasyfikacja suchych garderoby

Przede wszystkim konieczne jest wyznaczenie opcji dla istniejących autonomicznych systemów sanitarnych.

Wszystkie rodzaje toalet niezależnie od kanalizacji można sklasyfikować według kilku kryteriów:

• sposób przetwarzania produktów odpadowych;
• metoda instalacji autonomicznej hydrauliki;
• rodzaj zasilania urządzenia hydraulicznego.

Większość suchych szaf składa się z dwóch komór. Górny blok z siedziskiem pełni funkcję muszli klozetowej, dolna część to zbiornik do zbierania i przetwarzania ekskrementów.

Kontenery posiadają odłączane połączenie. Po napełnieniu dolny schowek należy wyczyścić. Częstotliwość obsługi zależy od typu urządzenia

W oparciu o technologię unieszkodliwiania odpadów, nowoczesne garderoby można podzielić na dwie kategorie:

1. Płyn. Przetwarzanie odbywa się za pomocą specjalnych odczynników, które rozkładają frakcje stałe. W zależności od użytego płynu takie toalety dzielą się na biologiczne i chemiczne.
2. Kompostowanie. Produkty odpadowe trafiają do zbiornika magazynowego, gdzie są suszone przez prasowanie lub mieszane z torfem. Kompost uzyskany w wyniku takiej obróbki jest zakopywany w ziemi lub składowany w pryzmie kompostowej, w której będzie musiał leżeć przez kolejne 2-3 lata, aż w pełni „dojrzeje”, po czym dopuszczalne jest ich nawożenie łóżka.

Kompostowniki są podzielone na dwa rodzaje: elektryczne lub torfowe. Zasadniczo różnią się od siebie sposobem przetwarzania.

Ich wspólną cechą jest uzyskanie na wyjściu gotowego kompostu, nadającego się do dalszego nawożenia ogrodu, warzywnika lub ogrodu kwiatowego.

W zależności od metody instalacji suche szafy są podzielone na modele stacjonarne i mobilne. Pierwsze z nich polegają na przydzieleniu jednostce stałego miejsca. Z reguły wymaga tego zasada działania samej biotoalety. Na przykład rozmieszczenie kanału wentylacyjnego wywiewnego, łączącego rurę drenażową.

Modele stacjonarne obejmują instalacje sanitarne torfowe i elektryczne.

Moduły mobilne działają bez podłączania jakiejkolwiek komunikacji. Mają niewielkie wymiary, które pozwalają przenosić je z miejsca na miejsce, zabrać ze sobą w daleką podróż, na piknik itp. Prawie wszystkie suche toalety z płynem są przenośne.

W zależności od rodzaju zasilania autonomiczne systemy sanitarne dzielą się na moduły lotne i niezależne.

Pierwsza kategoria obejmuje wszystkie modele elektryczne. Działają z sieci 220 V, niektóre suche szafy można podłączyć za pomocą akumulatora samochodowego

Suszarnie na płyn i torf działają bez prądu. Doskonale nadają się do użytku w terenie.

Cechy działania urządzeń płynnych

Modele te są bardzo poszukiwane ze względu na ich mobilność i przystępną cenę. Są wygodne w opiece nad osobami starszymi, chorymi, do szybkiego zorganizowania toalety w warunkach polowych. Jednak do stałego użytkowania w domu lub na wsi lepiej wybrać inny model, który nie wymaga tak częstej konserwacji.

Zasada działania urządzenia i działania

Suszarnie na płyny są całkowicie autonomiczne. Nie jest wymagana instalacja rury wentylacyjnej, węża spustowego ani podłączenia elektrycznego.

Autonomiczna bio-szafa jest bardzo prosta, w projekcie są dwa bloki:

1. Górny węzeł. Zaprojektowany jak muszla klozetowa z deską, pokrywą i zbiornikiem na chemikalia lub płyny z aktywnymi naturalnymi składnikami. Tutaj znajduje się pompa płucząca.
2. Urządzenie pamięci masowej. Dolna komora to wolumetryczny zbiornik na nieczystości. Jego pojemność waha się od 12-25 litrów.

W korpusie zbiornika można umieścić wnękę do przechowywania odczynników, pręt rozdzielający oraz zawór bezpieczeństwa.

Do modułu dolnego wlewa się taki sam skład chemiczny lub biologiczny jak w części górnej. Po wejściu do pojemnika na odpady rozpoczyna się ich obróbka – ścieki są rozdzielane do konsystencji płynnej, usuwany jest nieprzyjemny zapach

Obie komory są ze sobą bezpiecznie połączone. Dolny zbiornik jest dodatkowo wyposażony w uszczelkę zatrzymującą zapachy.

Konstrukcja większości modeli zapewnia wskaźnik – lampka ostrzegawcza informuje użytkownika, kiedy nadchodzi czas opróżnienia zbiornika. Lampka kontrolna zmienia kolor z zielonego na czerwony.

Po napełnieniu górny blok jest usuwany, a dolny jest kierowany do punktu spustowego. Co to będzie, studzienka kanalizacyjna poza terenem, kanalizacja lub ziemia, zależy od warunków pracy i rodzaju użytego odczynnika

Niepożądane jest wrzucanie zwykłego papieru toaletowego do suchej toalety z płynem – nie rozkłada się on pod działaniem związków rozszczepiających i prowadzi do szybkiego napełnienia zbiornika.

Płyny do uzupełniania suchych garderoby

Aby stymulować rozkład odpadów, do jednostki wlewa się odczynniki chemiczne lub związki biologiczne.

Cechy różnych wypełniaczy:

1. Ciecze chemiczne. Szybko reagują i są w stanie przerobić odpady na płynną masę w ciągu jednego dnia, całkowicie neutralizując zapach. Chemikalia są agresywne, konieczne jest opróżnienie napędu do kanalizacji lub oddzielnego wykopu z dala od terenu, aby odczynniki nie szkodziły środowisku.
2. Biokompozycje. Preparaty przyjazne dla środowiska z kompleksem mikroorganizmów: bakterii i enzymów. Rozkładają zanieczyszczenia na wodę i składniki obojętne. Drenaż można wykonać bezpośrednio do gruntu – przetworzona masa nie zaszkodzi roślinom i zwierzętom.

Związki biologiczne zamieniają ścieki w nawóz na podwórko.

Preparaty organiczne mają łagodniejsze działanie. Jednocześnie skutecznie usuwają nieprzyjemne zapachy, zapobiegają rozwojowi drobnoustrojów chorobotwórczych i chorobotwórczych.

Jedyną wadą płynów biologicznych jest wysoki koszt.

Najczęściej stosowane chemikalia to:

• substancje zawierające formalinę;
• związki zawierające azot i amonowe.

Pierwsza grupa chemikaliów jest uważana za bardzo żrącą i toksyczną. Szybko usuwają odpady, neutralizują zapach. Jednak ich stosowanie jest dopuszczalne tylko w warunkach miejskich – konieczne jest usuwanie cieczy zawierającej formalinę tylko przez sieć kanalizacyjną.

Takie toalety nie nadają się do domków letniskowych, pikników. Lub opuszczając miejsce spoczynku, będziesz musiał zabrać ze sobą napełniony zbiornik i wyrzucić jego zawartość kanałem miejskim

Przybliżone zużycie leku – 1 litr na 4 miesiące, około 8 dolewek.

Płyny amonowe są bezpieczniejsze. Jednak składniki aktywne w kontakcie z tlenem mogą szybko się rozkładać – w ciągu 5-7 dni. Istotnym plusem jest możliwość wykorzystania ścieków pochodzących z recyklingu do kompostu. Do ich utylizacji nie jest potrzebna kanalizacja, więc z takiej suchej szafy można korzystać poza miastem.

Plusy i minusy modeli płynnych

Do mocnych stron wszystkich rodzajów suszarni z płynem należy mobilność, wszechstronność użytkowania, niezależność od komunikacji, lojalność wobec polityki cenowej. Dodatkowo urządzenia są całkowicie hermetyczne i higieniczne – nie wydzielają nieprzyjemnych zapachów.

Modele płynne można umieszczać na zewnątrz podczas wycieczek terenowych, stosować w kioskach, na jachtach lub w pomieszczeniach np. do opieki nad ciężko chorą osobą

Wady takich suchych szaf:

• konieczność zakupu materiałów eksploatacyjnych;
• częstotliwość czyszczenia zbiornika magazynowego – pojemność 20-25 litrów jest przewidziana na 50 zastosowań, przy korzystaniu przez trzy osoby zbiornik będzie musiał być opróżniany co tydzień.

Dodatkowym minusem bio-toalet chemicznych jest toksyczność odpadów poddanych recyklingowi.

Kompostowanie suche szafy: niuanse operacyjne

Modele kompostujące – torfowe i elektryczne są uważane za bezpieczne dla środowiska. Każdy typ ma swoją własną charakterystykę pracy i działania, mocne i słabe strony. Cechy wspólne: konieczność zainstalowania rury wentylacyjnej i węża odpływowego, wykorzystanie jako nawozu odpadów pochodzących z recyklingu.

Modele torfowe – schemat pracy

Cały cykl oczyszczania ścieków odbywa się w oparciu o naturalne procesy. W rozkładzie odpadów aktywną rolę przypisuje się torfowi z mikroorganizmami. Naturalny minerał służy jako rodzaj gąbki, dzięki czemu masa jest sypka i jednorodna. Biobakterie rozkładają odpady stałe, aktywują proces kompostowania.

Polecamy również przeczytanie artykułu o tym, jaki wypełniacz wybrać do toalety torfowej. Aby uzyskać więcej informacji, kliknij link.

Urządzenie agregatu torfowego jest bardzo proste. Niektórzy rzemieślnicy robią prototyp zakupionej suszarni za pomocą improwizowanych środków.

Objaśnienia do schematu: 1 – korpus komory górnej, 2 – siedzisko, 3 – pokrywa pojemnika z torfem, 4 – uchwyt dozownika, 5 – zbiornik torfu, 6 – kanał wentylacyjny, 7 – dozownik, 8 – pojemnik magazynowy

Modele torfowe są uważane za stacjonarne. Pożądane jest zainstalowanie ich w kompaktowym, wentylowanym pomieszczeniu. Aby usunąć nieprzyjemny zapach, konieczne jest podłączenie pionowego kanału wentylacyjnego.

Należy zadbać o spuszczenie cieczy – ze zbiornika magazynowego wyprowadzany jest wąż odpływowy z odprowadzeniem do ziemi, kanalizacji lub studzienki kanalizacyjnej. Część ścieków płynnych odparowuje poprzez wentylację.

1. Po skorzystaniu z toalety przekręć uchwyt dozownika – torf automatycznie wsypywany jest do pojemnika na odpady.
2. Ciecz jest odprowadzana do gruntu przez rurkę.
3. Po napełnieniu zbiornika zawartość wlewa się do dołu kompostowego. Pożądane jest, aby nawóz przetrwał kolejny rok.

Częstotliwość czyszczenia kontenera uzależniona jest od jego objętości oraz liczby użytkowników. Średnio zbiornik o pojemności 100 litrów, obsługiwany przez czteroosobową rodzinę, będzie musiał być opróżniany co miesiąc.

Zasada działania bio-toalety elektrycznej

Urządzenie i technologia recyklingu odpadów w elektrycznej suchej szafie jest nieco bardziej skomplikowana. Zapewnia separację odpadów na frakcję płynną i stałą. Pierwsze są odprowadzane do osobnego zbiornika lub otworu spustowego przez wąż spustowy, drugie trafiają do dolnego zbiornika.

Frakcje stałe suszy się. Wynika to z aktywnej wentylacji w schowku.

W niektórych modelach, aby przyspieszyć proces, następuje dodatkowe ogrzewanie – odpowiedni element grzejny jest umieszczony pod zbiornikiem kompostu

Gazy i nieprzyjemne zapachy są usuwane przez rurę wentylacyjną. Często elektryczne suche szafy są wyposażone w wymuszony wydech.

Wysuszone do stanu sproszkowanego odpady trafiają do oddzielnego odbiornika. Po napełnieniu jest czyszczony. Częstotliwość konserwacji wynosi 2-3 razy w roku.

Zalety i wady kruszyw kompostujących

Pomimo różnych technologii przetwarzania modele torfowe i elektryczne mają kilka wspólnych zalet.

• przyjazność dla środowiska i bezpieczeństwo;
• możliwość wykorzystania kompostu w produkcji roślinnej;
• zmniejszenie liczby czyszczeń zbiornika magazynowego;
• całoroczne użytkowanie na wsi, w prywatnym domu.

Modele mają również wspólne wady. Oba typy suszarni są uważane za stacjonarne, wymagają podłączenia kanału wentylacyjnego, rozmieszczenia drenażu.

Toalety elektryczne i torfowe nie nadają się do użytku w mieszkaniu, na piknikach, w transporcie. Ich przeznaczeniem jest całkowita wymiana toalety stacjonarnej w budynku mieszkalnym na wsi

Oprócz ogólnych zalet i wad każde urządzenie ma swoją specyfikę.

Charakterystyczne cechy suszarni torfowych:

• słabe czyszczenie muszli klozetowej – nie ma odpływu wody;
• konieczność zakupu kompozycji torfowej – odpowiedni jest suchy wypełniacz z bakteriami glebowymi, aerobami i pokruszonymi trocinami;
• wymagana jest skuteczna wentylacja pomieszczenia, w przeciwnym razie zauważalne są nieprzyjemne zapachy;
• trudność opróżniania zbiornika – napędy mają zwykle dużą objętość, dość trudno jest je sprowadzić do kompostownika i wyczyścić;
• awarie w mechanizmie dystrybucji torfu – czasami trzeba ręcznie wlać suchą mieszankę.

Ważną zaletą „torfowisk” jest przystępny koszt. To najpopularniejsze modele wśród letnich mieszkańców.

Cechy elektrycznych systemów sanitarnych:

• lotność – nie można korzystać z toalety bez prądu;
• praca wyłącznie w pozycji siedzącej – przy nacisku na siedzisko kurtyna przesuwa się, odrywając zbiornik magazynowy;
• bardzo wysoka cena.

Spłukiwanie nie jest wymagane w toalecie elektrycznym. Po skorzystaniu z toalety pojemnik na odpady jest automatycznie zamykany.

Dzięki wbudowanemu wymuszonemu układowi wydechowemu nieprzyjemny zapach z pomieszczenia jest szybko erodowany. Do obsługi szafy elektrycznej nie są potrzebne żadne materiały eksploatacyjne

Wskazane jest zainstalowanie takiej jednostki w domach prywatnych lub domkach całorocznych, pod warunkiem, że nie ma przerw w dostawie energii elektrycznej.

Na naszej stronie internetowej znajduje się artykuł, w którym przedstawiono ocenę suchych szaf na domek letniskowy.

Porównanie głównych parametrów różnych suszarni

Aby określić, którą toaletę lepiej kupić – torfową, płynną, chemiczną lub elektryczną, konieczne jest przeprowadzenie analizy porównawczej głównych wybranych parametrów.

1. Higiena. W związku z tym prymat modeli elektrycznych i płynnych ze spłukiwaniem wodą. Toalety torfowe często wymagają ręcznego zasypywania odpadów suchą mieszanką.
2. Usługa. Liderem jest jednostka elektryczna. Ilość czyszczeń jest minimalna, nie ma trudności z opróżnieniem zbiornika. Częściej niż inne toaleta płynna wymaga opróżniania, ta opcja nie nadaje się do obsługi przez dużą rodzinę.
3. Mobilność. Nie ma równych modeli płynnych. Są wybierane na wycieczki, czasowe użytkowanie na wakacjach.
4. Uruchomienie. Szafa na płyny jest gotowa do użycia natychmiast po napełnieniu zbiorników czystą wodą i odczynnikami. Urządzenia kompostujące wymagają bardziej pracochłonnego przygotowania.
5. Przyjazność dla środowiska. Wszystkie modele, z wyjątkiem toalet chemicznych, są przyjazne dla środowiska.

Pod względem komfortu wszystkie suche szafy są mniej więcej równoważne – wysokość siedziska odpowiada wymiarom standardowej muszli klozetowej. Istnieje niuans w używaniu ćmy elektrycznej – dopuszczalna jest tylko pozycja siedząca.

kryterium ceny. Koszt suszarni torfowych i płynnych jest w przybliżeniu równy. Cena uzależniona od producenta, objętości pojemników magazynowych oraz dodatkowego wyposażenia modułu

Koszt wersji elektrycznej jest kilkakrotnie wyższy niż ceny konkurentów. Ale ta sucha szafa nie wymaga kosztów utrzymania, z wyjątkiem płacenia za energię elektryczną. W innych kwestiach zużycie energii elektrycznej jest minimalne i nie wpłynie szczególnie na budżet rodzinny.

W przypadku domku letniskowego nie trzeba kupować drogiego modelu suchej szafy – możesz go zbudować sam. I jak to zrobić, szczegółowo omówiliśmy w tym artykule.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Opis zasady działania suszarni torfowych i płynnych. Porady dotyczące porównania modeli i wyboru:

Przegląd różnych typów autonomicznych systemów sanitarnych, zasad eksploatacji i konserwacji:

Nie da się powiedzieć z całą pewnością, która sucha szafa jest lepsza, a która gorsza. Różne modyfikacje będą najlepszym rozwiązaniem w danej sytuacji. Jeśli potrzebujesz przenośnej toalety do sporadycznego użytku, wystarczy przenośne urządzenie do płynów.

W przypadku domu lub letniej rezydencji bez autonomicznej kanalizacji lepiej kupić kompostownię. Nie trzeba go często czyścić, a odpady z recyklingu można oddać do użytku i wykorzystać do nawożenia grządek.

A którą suchą garderobę wybrałeś? Czym się kierowali? Czy jesteś zadowolony z zakupionego osprzętu hydraulicznego? Powiedz o tym naszym czytelnikom. Zostaw swoje komentarze w bloku linków pod artykułem.

Która sucha szafa jest lepsza: płyn czy kompost? Co kupić: opcja torfowa lub chemiczna

Sucha szafa to doskonały zamiennik szamba. Jego zakup jest uzasadniony brakiem sieci kanalizacyjnej, lokalnej oczyszczalni czy szamba. Samodzielna jednostka przydaje się podczas długich podróży po kraju lub do opieki nad chorymi.

Wśród szerokiej gamy urządzeń prezentowane są modele o różnych zasadach działania, różniące się sposobem montażu, łatwością obsługi i ceną. Aby pomóc zdecydować, która sucha szafa jest lepsza – torfowa, płynna lub chemiczna, porównamy ich cechy i porozmawiamy o niuansach działania.

Ogólna klasyfikacja suchych garderoby

Przede wszystkim konieczne jest wyznaczenie opcji dla istniejących autonomicznych systemów sanitarnych.

Wszystkie rodzaje toalet niezależnie od kanalizacji można sklasyfikować według kilku kryteriów:

• sposób przetwarzania produktów odpadowych;
• metoda instalacji autonomicznej hydrauliki;
• rodzaj zasilania urządzenia hydraulicznego.

Większość suchych szaf składa się z dwóch komór. Górny blok z siedziskiem pełni funkcję muszli klozetowej, dolna część to zbiornik do zbierania i przetwarzania ekskrementów.

Kontenery posiadają odłączane połączenie. Po napełnieniu dolny schowek należy wyczyścić. Częstotliwość obsługi zależy od typu urządzenia

W oparciu o technologię unieszkodliwiania odpadów, nowoczesne garderoby można podzielić na dwie kategorie:

Kompostowniki są podzielone na dwa rodzaje: elektryczne lub torfowe. Zasadniczo różnią się od siebie sposobem przetwarzania.

Ich wspólną cechą jest uzyskanie na wyjściu gotowego kompostu, nadającego się do dalszego nawożenia ogrodu, warzywnika lub ogrodu kwiatowego.

W zależności od metody instalacji suche szafy są podzielone na modele stacjonarne i mobilne. Pierwsze z nich polegają na przydzieleniu jednostce stałego miejsca. Z reguły wymaga tego zasada działania samej biotoalety. Na przykład rozmieszczenie kanału wentylacyjnego wywiewnego, łączącego rurę drenażową.

Modele stacjonarne obejmują instalacje sanitarne torfowe i elektryczne.

Moduły mobilne działają bez podłączania jakiejkolwiek komunikacji. Mają niewielkie wymiary, które pozwalają przenosić je z miejsca na miejsce, zabrać ze sobą w daleką podróż, na piknik itp. Prawie wszystkie suche toalety z płynem są przenośne.

W zależności od rodzaju zasilania autonomiczne systemy sanitarne dzielą się na moduły lotne i niezależne.

Pierwsza kategoria obejmuje wszystkie modele elektryczne. Działają z sieci 220 V, niektóre suche szafy można podłączyć za pomocą akumulatora samochodowego

Suszarnie na płyn i torf działają bez prądu. Doskonale nadają się do użytku w terenie.

Cechy działania urządzeń płynnych

Modele te są bardzo poszukiwane ze względu na ich mobilność i przystępną cenę. Są wygodne w opiece nad osobami starszymi, chorymi, do szybkiego zorganizowania toalety w warunkach polowych. Jednak do stałego użytkowania w domu lub na wsi lepiej wybrać inny model, który nie wymaga tak częstej konserwacji.

Zasada działania urządzenia i działania

Suszarnie na płyny są całkowicie autonomiczne. Nie jest wymagana instalacja rury wentylacyjnej, węża spustowego ani podłączenia elektrycznego.

Autonomiczna bio-szafa jest bardzo prosta, w projekcie są dwa bloki:

W korpusie zbiornika można umieścić wnękę do przechowywania odczynników, pręt rozdzielający oraz zawór bezpieczeństwa.

Do modułu dolnego wlewa się taki sam skład chemiczny lub biologiczny jak w części górnej. Po wejściu do pojemnika na odpady rozpoczyna się ich obróbka – ścieki są rozdzielane do konsystencji płynnej, usuwany jest nieprzyjemny zapach

Obie komory są ze sobą bezpiecznie połączone. Dolny zbiornik jest dodatkowo wyposażony w uszczelkę zatrzymującą zapachy.

Konstrukcja większości modeli zapewnia wskaźnik – lampka ostrzegawcza informuje użytkownika, kiedy nadchodzi czas opróżnienia zbiornika. Lampka kontrolna zmienia kolor z zielonego na czerwony.

Po napełnieniu górny blok jest usuwany, a dolny jest kierowany do punktu spustowego. Co to będzie, studzienka kanalizacyjna poza terenem, kanalizacja lub ziemia, zależy od warunków pracy i rodzaju użytego odczynnika

Niepożądane jest wrzucanie zwykłego papieru toaletowego do suchej toalety z płynem – nie rozkłada się on pod działaniem związków rozszczepiających i prowadzi do szybkiego napełnienia zbiornika.

Płyny do uzupełniania suchych garderoby

Aby stymulować rozkład odpadów, do jednostki wlewa się odczynniki chemiczne lub związki biologiczne.

Cechy różnych wypełniaczy:

Związki biologiczne zamieniają ścieki w nawóz na podwórko.

Preparaty organiczne mają łagodniejsze działanie. Jednocześnie skutecznie usuwają nieprzyjemne zapachy, zapobiegają rozwojowi drobnoustrojów chorobotwórczych i chorobotwórczych.

Jedyną wadą płynów biologicznych jest wysoki koszt.

Najczęściej stosowane chemikalia to:

• substancje zawierające formalinę;
• związki zawierające azot i amonowe.

Pierwsza grupa chemikaliów jest uważana za bardzo żrącą i toksyczną. Szybko usuwają odpady, neutralizują zapach. Jednak ich stosowanie jest dopuszczalne tylko w warunkach miejskich – konieczne jest usuwanie cieczy zawierającej formalinę tylko przez sieć kanalizacyjną.

Takie toalety nie nadają się do domków letniskowych, pikników. Lub opuszczając miejsce spoczynku, będziesz musiał zabrać ze sobą napełniony zbiornik i wyrzucić jego zawartość kanałem miejskim

Przybliżone zużycie leku – 1 litr na 4 miesiące, około 8 dolewek.

Płyny amonowe są bezpieczniejsze. Jednak składniki aktywne w kontakcie z tlenem mogą szybko się rozkładać – w ciągu 5-7 dni. Istotnym plusem jest możliwość wykorzystania ścieków pochodzących z recyklingu do kompostu. Do ich utylizacji nie jest potrzebna kanalizacja, więc z takiej suchej szafy można korzystać poza miastem.

Plusy i minusy modeli płynnych

Do mocnych stron wszystkich rodzajów suszarni z płynem należy mobilność, wszechstronność użytkowania, niezależność od komunikacji, lojalność wobec polityki cenowej. Dodatkowo urządzenia są całkowicie hermetyczne i higieniczne – nie wydzielają nieprzyjemnych zapachów.

Modele płynne można umieszczać na zewnątrz podczas wycieczek terenowych, stosować w kioskach, na jachtach lub w pomieszczeniach np. do opieki nad ciężko chorą osobą

Wady takich suchych szaf:

• konieczność zakupu materiałów eksploatacyjnych;
• częstotliwość czyszczenia zbiornika magazynowego – pojemność 20-25 litrów jest przewidziana na 50 zastosowań, przy korzystaniu przez trzy osoby zbiornik będzie musiał być opróżniany co tydzień.

Dodatkowym minusem bio-toalet chemicznych jest toksyczność odpadów poddanych recyklingowi.

Kompostowanie suche szafy: niuanse operacyjne

Modele kompostujące – torfowe i elektryczne są uważane za bezpieczne dla środowiska. Każdy typ ma swoją własną charakterystykę pracy i działania, mocne i słabe strony. Cechy wspólne: konieczność zainstalowania rury wentylacyjnej i węża odpływowego, wykorzystanie jako nawozu odpadów pochodzących z recyklingu.

Modele torfowe – schemat pracy

Cały cykl oczyszczania ścieków odbywa się w oparciu o naturalne procesy. W rozkładzie odpadów aktywną rolę przypisuje się torfowi z mikroorganizmami. Naturalny minerał służy jako rodzaj gąbki, dzięki czemu masa jest sypka i jednorodna. Biobakterie rozkładają odpady stałe, aktywują proces kompostowania.

Urządzenie agregatu torfowego jest bardzo proste. Niektórzy rzemieślnicy robią prototyp zakupionej suszarni za pomocą improwizowanych środków.

Objaśnienia do schematu: 1 – korpus komory górnej, 2 – siedzisko, 3 – pokrywa pojemnika z torfem, 4 – uchwyt dozownika, 5 – zbiornik torfu, 6 – kanał wentylacyjny, 7 – dozownik, 8 – pojemnik magazynowy

Modele torfowe są uważane za stacjonarne. Pożądane jest zainstalowanie ich w kompaktowym, wentylowanym pomieszczeniu. Aby usunąć nieprzyjemny zapach, konieczne jest podłączenie pionowego kanału wentylacyjnego.

Należy zadbać o spuszczenie cieczy – ze zbiornika magazynowego wyprowadzany jest wąż odpływowy z odprowadzeniem do ziemi, kanalizacji lub studzienki kanalizacyjnej. Część ścieków płynnych odparowuje poprzez wentylację.

Częstotliwość czyszczenia kontenera uzależniona jest od jego objętości oraz liczby użytkowników. Średnio zbiornik o pojemności 100 litrów, obsługiwany przez czteroosobową rodzinę, będzie musiał być opróżniany co miesiąc.

Zasada działania bio-toalety elektrycznej

Urządzenie i technologia recyklingu odpadów w elektrycznej suchej szafie jest nieco bardziej skomplikowana. Zapewnia separację odpadów na frakcję płynną i stałą. Pierwsze są odprowadzane do osobnego zbiornika lub otworu spustowego przez wąż spustowy, drugie trafiają do dolnego zbiornika.

Frakcje stałe suszy się. Wynika to z aktywnej wentylacji w schowku.

W niektórych modelach, aby przyspieszyć proces, następuje dodatkowe ogrzewanie – odpowiedni element grzejny jest umieszczony pod zbiornikiem kompostu

Gazy i nieprzyjemne zapachy są usuwane przez rurę wentylacyjną. Często elektryczne suche szafy są wyposażone w wymuszony wydech.

Wysuszone do stanu sproszkowanego odpady trafiają do oddzielnego odbiornika. Po napełnieniu jest czyszczony. Częstotliwość konserwacji wynosi 2-3 razy w roku.

Zalety i wady kruszyw kompostujących

Pomimo różnych technologii przetwarzania modele torfowe i elektryczne mają kilka wspólnych zalet.

• przyjazność dla środowiska i bezpieczeństwo;
• możliwość wykorzystania kompostu w produkcji roślinnej;
• zmniejszenie liczby czyszczeń zbiornika magazynowego;
• całoroczne użytkowanie na wsi, w prywatnym domu.

Modele mają również wspólne wady. Oba typy suszarni są uważane za stacjonarne, wymagają podłączenia kanału wentylacyjnego, rozmieszczenia drenażu.

Toalety elektryczne i torfowe nie nadają się do użytku w mieszkaniu, na piknikach, w transporcie. Ich przeznaczeniem jest całkowita wymiana toalety stacjonarnej w budynku mieszkalnym na wsi

Oprócz ogólnych zalet i wad każde urządzenie ma swoją specyfikę.

Charakterystyczne cechy suszarni torfowych:

• słabe czyszczenie muszli klozetowej – nie ma odpływu wody;
• konieczność zakupu kompozycji torfowej – odpowiedni jest suchy wypełniacz z bakteriami glebowymi, aerobami i pokruszonymi trocinami;
• wymagana jest skuteczna wentylacja pomieszczenia, w przeciwnym razie zauważalne są nieprzyjemne zapachy;
• trudność opróżniania zbiornika – napędy mają zwykle dużą objętość, dość trudno jest je sprowadzić do kompostownika i wyczyścić;
• awarie w mechanizmie dystrybucji torfu – czasami trzeba ręcznie wlać suchą mieszankę.

Ważną zaletą „torfowisk” jest przystępny koszt. To najpopularniejsze modele wśród letnich mieszkańców.

Cechy elektrycznych systemów sanitarnych:

• lotność – nie można korzystać z toalety bez prądu;
• praca wyłącznie w pozycji siedzącej – przy nacisku na siedzisko kurtyna przesuwa się, odrywając zbiornik magazynowy;
• bardzo wysoka cena.

Spłukiwanie nie jest wymagane w toalecie elektrycznym. Po skorzystaniu z toalety pojemnik na odpady jest automatycznie zamykany.

Dzięki wbudowanemu wymuszonemu układowi wydechowemu nieprzyjemny zapach z pomieszczenia jest szybko erodowany. Do obsługi szafy elektrycznej nie są potrzebne żadne materiały eksploatacyjne

Wskazane jest zainstalowanie takiej jednostki w domach prywatnych lub domkach całorocznych, pod warunkiem, że nie ma przerw w dostawie energii elektrycznej.

Porównanie głównych parametrów różnych suszarni

Aby określić, którą toaletę lepiej kupić – torfową, płynną, chemiczną lub elektryczną, konieczne jest przeprowadzenie analizy porównawczej głównych wybranych parametrów.

Pod względem komfortu wszystkie suche szafy są mniej więcej równoważne – wysokość siedziska odpowiada wymiarom standardowej muszli klozetowej. Istnieje niuans w używaniu ćmy elektrycznej – dopuszczalna jest tylko pozycja siedząca.

kryterium ceny. Koszt suszarni torfowych i płynnych jest w przybliżeniu równy. Cena uzależniona od producenta, objętości pojemników magazynowych oraz dodatkowego wyposażenia modułu

Koszt wersji elektrycznej jest kilkakrotnie wyższy niż ceny konkurentów. Ale ta sucha szafa nie wymaga kosztów utrzymania, z wyjątkiem płacenia za energię elektryczną. W innych kwestiach zużycie energii elektrycznej jest minimalne i nie wpłynie szczególnie na budżet rodzinny.

Przegląd różnych typów autonomicznych systemów sanitarnych, zasad eksploatacji i konserwacji:

Nie da się powiedzieć z całą pewnością, która sucha szafa jest lepsza, a która gorsza. Różne modyfikacje będą najlepszym rozwiązaniem w danej sytuacji. Jeśli potrzebujesz przenośnej toalety do sporadycznego użytku, wystarczy przenośne urządzenie do płynów.

W przypadku domu lub letniej rezydencji bez autonomicznej kanalizacji lepiej kupić kompostownię. Nie trzeba go często czyścić, a odpady z recyklingu można oddać do użytku i wykorzystać do nawożenia grządek.