Ostatnio popularna stała się teoria postrzegania kolorów i wpływu różnych odcieni na stan psychiczny i fizyczny człowieka. Informacje o psychologii i symbolice koloru są szeroko rozpowszechniane w Internecie, a użytkownicy są zainteresowani przymierzaniem różnych odcieni i kombinacji kolorów.
Ale w prawdziwym życiu ta wiedza jest rzadko używana. Na przykład przy dekorowaniu wnętrza pokoju. Dokonując napraw i kupując nowe meble dbamy o to, aby kolory były dobrze połączone, słuchamy rad projektantów, zwracamy uwagę na estetykę domu. Rzadko jednak myślimy o psychologicznym znaczeniu kolorystyki konkretnego pomieszczenia w mieszkaniu. Więc teraz wypełnimy tę lukę.
Kolor we wnętrzu a zjawisko preferencji kolorystycznej
Wybierając kolorystykę domu, stawiamy na własne preferencje. Rzeczywiście, jeśli nie lubię czerwieni i pomarańczy, to żadna rada projektanta nie skłoni mnie do zakupu mebli w tych kolorach. Rzeczywiście, w pokojach, sypialni, kuchni powinna być nie tylko piękna, ale i wygodna. Ale często podążając za modą, ludzie wybierają kombinacje odcieni, które ich następnie drażnią i powodują dyskomfort.
W przeciwieństwie do projektantów psychologowie zwracają uwagę na indywidualne preferencje kolorystyczne. A te preferencje nie sprowadzają się do zwykłego „lubię – nie lubię”. Znany badacz efektu preferencji kolorystycznych Max Luscher napisał, że człowiek wybiera z różnorodnej palety odcień, którego energii mu brakuje. Za pomocą tej energii kolorów przywraca siłę, tonizuje układ nerwowy lub odwrotnie, uspokaja, a nawet leczy.
Luscher wyróżnił kompensujący przewodnik składający się z 4 podstawowych kolorów, z których każdy uzupełnia, aktywuje jedną ze stron osobowości lub zespół cech. To ich brakuje człowiekowi, aby czuć się całością.
-
– dodaje człowiekowi wiary we własne możliwości i rozpala w nim zgaszony płomień namiętności. – podnosi poczucie własnej wartości i napełnia osobę twórczą energią życiową. – powoduje uczucie zadowolenia z życia i łagodzi stres wewnętrzny. – kolor wewnętrznej wolności, bez której nie jest możliwa ani kreatywność, ani poczucie lekkości bytu.
Dlatego osoby przepełnione energią, otoczone czerwienią, często mają skłonność do agresji, a uspokojone i zadowolone z siebie w niebieskim wnętrzu stają się całkowicie bierne. Ale to dość uproszczony schemat, zwłaszcza że kolorów i odcieni jest znacznie więcej. Dlatego bardziej szczegółowo zajmiemy się odcieniami we wnętrzu.
Kolory we wnętrzu: klasyczne podejście
Tradycyjnie w malarstwie i projektowaniu paleta kolorów jest podzielona na odcienie zimne i ciepłe. Odcienie czerwieni, brązu, pomarańczy – od pomarańczowego do bladej brzoskwini – i żółtego to odcienie ciepłe. A niebieski i niebieski są uważane za zimne kolory. Zieleń i fiolet zajmują miejsce pośrednie i w zależności od odcienia mogą być ciepłe lub zimne. Na przykład jasnozielony jest bardziej ciepły, a szmaragdowy i akwamaryn są zimne. Podobnie jest z fioletem, który dzieli się na niebiesko-fioletowy (zimny) i czerwono-fioletowy (ciepły).
Nadal istnieją odcienie, które nie mieszczą się w spektrum, ale można je również podzielić według poziomu temperatury. Tak więc różowy jest ciepły, choć chłodniejszy niż czerwony, a biały jest zimny i jeszcze zimniejszy niż niebieski. Nie bez znaczenia jest tu także skojarzenie ze śniegiem.
Podział na odcienie zimne i ciepłe jest tylko częściowo związany z odczuciami estetycznymi i bynajmniej nie jest kaprysem artystów. Badania psychologiczne potwierdziły, że na poziomie doznań kolory odbierane są jako ciepłe i zimne. Dlatego w pomieszczeniu z wnętrzem w czerwieni i pomarańczu wydaje się cieplejszy niż w niebiesko-niebieskim, a jeszcze bardziej niebiesko-białym.
Brązowe odcienie, choć nie tak gorące jak czerwone, są wygodniejsze właśnie ze względu na ich ciepło i naturalność. Najczęściej brąz kojarzy się z kolorem drewna i chleba, natomiast jaśniejsze tony kojarzą się z orzechami i miodem. Dlatego ten kolor jest również „pyszny”, co czyni go jednym z najlepszych do dekoracji kuchni.
Dobry projektant pamięta też, że kolory mogą być lekkie lub ciężkie. Jasne odcienie sprawiają, że nawet masywne rzeczy są lekkie i przewiewne, ale im ciemniejszy kolor, tym cięższy i gęstszy jest malowany przez niego przedmiot. A pomieszczenie, w którym dominują jasne kolory, wydaje się nie tylko wypełnione światłem, ale także bardziej przestronne. I nawet duży pokój, zdominowany przez ciemne kolory mebli i ścian, jest postrzegany jako mniejszy i bardziej ciasny niż jest w rzeczywistości.
Nasza paleta nastrojów
Z punktu widzenia psychologii działanie kolorów jest bardziej złożone i indywidualne. Zależy to nie tylko od fizycznych cech samego koloru, ale także od cech psychicznych osoby, która ten kolor postrzega. Dlatego dla jednego niebieski będzie wydawał się zimnym kolorem, a drugi w pokoju pomalowanym na ten kolor będzie czuł się komfortowo.
Psychologowie dzielą kolory przede wszystkim ze względu na poziom i charakter energii, a także ich wpływ na człowieka. Należy pamiętać, że wynik tego wpływu zależy nie tylko od energii cienia, ale także od stanu psychicznego i fizycznego osoby, na przykład nastroju, poziomu zmęczenia, skłonności do określonego rodzaju aktywności , itp. Ponieważ jest wiele czynników, to dobierz kolorystykę pomieszczeń potrzebnych indywidualnie dla każdej osoby.
Czerwony
Nie tylko ociepla pomieszczenie, ale także aktywizuje nasz układ nerwowy, zwiększa tętno, a nawet podnosi ciśnienie krwi. Ludzie, przebywając w pomieszczeniu zdominowanym przez krwistoczerwone i szkarłatne odcienie, stają się bardziej podekscytowani, namiętni, a często bardziej porywczy i agresywny.
Dlatego tych, którzy spędzili cały dzień na inteligentnej pracy, w cyklu codziennych spraw i aktywnie komunikowali się z innymi ludźmi, czerwony kolor będzie denerwował i męczył. Dla zmęczonych i szukających spokoju mieszkańców dużych miast ten kolor mieszkania nie jest odpowiedni.
Kolor czerwony jest bardzo kontrowersyjny i należy go stosować we wnętrzu ostrożnie i dozować:
- Z jednej strony czerwień aktywuje wszystkie procesy psychiczne i fizyczne, a z drugiej pomaga zmniejszyć i otępić zdolności umysłowe.
- Czerwień pozytywnie wpływa na osoby osłabione i chore, dodając im energii. Ale w dużych ilościach zwiększa ciśnienie i opony.
- To najseksowniejszy kolor, budzi namiętność i zwiększa atrakcyjność. Z drugiej strony kolor czerwony wzmaga irytację, agresywność i prowokuje konflikty.
Zastanów się więc, jak wykorzystać go w sypialni. Albo obudzi zmysłowość w tobie i twoim partnerze, albo sprowokuje kłótnię.
pomarańczowy
Chociaż ten kolor nie jest tak agresywny jak czerwony, należy również do kolorów energetycznych. Kolor pomarańczowy podnosi na duchu i orzeźwia, nastraja do pozytywów i wywołuje uczucie lekkiego podniecenia. Co oczywiście jest przydatne, jeśli istnieje miejsce, w którym można zastosować to podekscytowanie. A jeśli nie ma takiej sfery, to osoba we wnętrzu, zaprojektowana w pomarańczowych odcieniach, szybko się męczy i jest silna chęć ucieczki. Dlatego pomimo pozytywnej energii psycholodzy zalecają stosowanie bardziej miękkich „bielonych” odcieni pomarańczy: brzoskwini, terakoty, moreli itp. Bardziej spokojne i bliższe brązom odcienie tworzą atmosferę komfortu i pewności siebie. Są jeszcze wygodniejsze niż brązowe, które dla osób o pogodnym usposobieniu mogą być odbierane jako ponure i przygnębiające.
Orange ma jeszcze jedną ciekawą cechę – pobudza kreatywność. W połączeniu z komponentem energetycznym ta cecha sprawia, że ten kolor jest idealny do dziecięcych pokoi zabaw. Dzieci po prostu się tym nie męczą.
A pomarańczowy wydaje się być przeznaczony do komunikacji, w przestrzeni tego koloru nawet najbardziej ponuro i małomówni ludzie otwierają się, wypełzają ze skorupy i stają się przyjaźniejsi.
Żółty
Najbardziej pozytywny, wesoły i słoneczny kolor. Ale biorąc pod uwagę wysoki poziom energetyczny koloru żółtego, nie należy go również stosować przy projektowaniu pomieszczeń przeznaczonych do wypoczynku. Chyba że w ograniczonych ilościach w połączeniu z odcieniami brązu, beżu, jasnej zieleni. Ale żółty, podobnie jak pomarańczowy, świetnie sprawdza się w salach zabaw, pokojach przeznaczonych do komunikacji i oczywiście dla dzieci. W. Goethe, który zasłynął nie tylko jako poeta, ale także jako autor traktatu o kwiatach, powiedział, że kolor żółty rozgrzewa jego duszę.
Elementy wnętrza pomalowane tym kolorem wydają się być wypełnione światłem słonecznym i jaśniejsze niż w rzeczywistości, a samo pomieszczenie odbierane jest jako przestronne i wypełnione powietrzem.
Mówimy jednak tylko o czystych odcieniach żółci. Szarożółty i inne brudne odcienie tego koloru wywołują nieprzyjemne wrażenie. Te kolory kojarzą się z chorobą i nieczystością. Tak, a skojarzenia z tym kolorem mogą być różne. Tak więc w krajach Europy Zachodniej w średniowieczu był uważany za symbol zdrady i sprzedajności.
Ponadto żółty, podobnie jak wszystkie kolory energetyczne, nie jest przeznaczony do długotrwałej percepcji. W tym przypadku powoduje zmęczenie i podrażnienie.
Zielony
Ten kolor nazywa się neutralnym, ponieważ jest dość spokojny, ale nie pasywny i ma zrównoważoną energię. Mówią, że wnętrze w stylu zielonym jest odpowiednie dla pracoholików. Rzeczywiście, kolor ten pomaga utrzymać równowagę w ciele i utrzymać siłę do długotrwałej aktywności produkcyjnej. Ale wnętrze rzadko jest urządzone w odcieniach zieleni, ponieważ z zielonymi odcieniami trzeba obchodzić się jeszcze ostrożniej niż z żółtymi.
W rzeczywistości tylko kolor młodej trawy jest naprawdę pozytywny w tej palecie, a nawet jasnozielony z dużą ilością żółtego. Im ciemniejsza zieleń, tym ciemniejsza i tym bardziej wywiera nacisk na psychikę. Niebiesko-zielone odcienie są nie tylko ponure, ale i zimne. A bagna rzadko powodują przyjemność estetyczną, najwyraźniej kojarzoną z tym samym bagnem lub mundurem wojskowym. Dlatego zieleń we wnętrzu lepiej zastosować jasną, rozbieloną i w połączeniu z ciepłymi odcieniami – wesołą żółć lub spokojny brąz.
Niebieski i błękitny
Właściwie niebieski kolor jest zbyt ponury, więc rzadko jest używany we wnętrzu. Z wyjątkiem pretensjonalnego stylu wiktoriańskiego z dodatkiem ciepłych odcieni złota i starego drewna. Ten kolor odnajdziemy również we wnętrzu w stylu skandynawskim w połączeniu z bielą. Ale w obu przypadkach ponury i zimny błękit nie działa najlepiej na psychikę, w szczególności na nastrój. A nie radziłbym mieszkać w pokoju o takim kolorze. Powiedzmy, że może jest w sypialni, ponieważ nadal jest tam głównie ciemno.
Nawiasem mówiąc, niebieski hamuje apetyt, więc ci, którzy chcą schudnąć, mogą stosować go w kuchni.
Ale niebieski to kolor jasny i spokojny, niosący echo pogodnej radości, świeżości i spokoju. Niebieski promuje również kreatywność, a nawet, zdaniem badaczy, podnosi poziom inteligencji. Tyle że to dzieło poetów, a nie naukowców-wynalazców. Zaletą tego koloru we wnętrzu jest różnorodność odcieni, które pozytywnie wpływają na nasz nastrój i tworzą atmosferę elegancji i przepychu.
Purpurowy
Kolor jest bardzo wymowny, a jego zastosowanie we wnętrzu w dużej mierze zależy od gustu, a nie nastroju. Przede wszystkim, ponieważ ciemnofioletowy jest posępny i nie pozytywny, jest używany jedynie jako detale i dodatki, np. poduszki na sofę czy małe dywaniki. O ile oczywiście właściciel lokalu nie przepada za mistycyzmem – uwielbiają ten kolor i obdarzają go różnymi symbolami. Ogólnie rzecz biorąc, kolor fioletowy jest najbardziej niepokojącym kolorem, jeśli jest go dużo, to wywołuje uczucie bezprzyczynowego strachu i może nasilać depresję lub napady paniki.
Ale jasny fiolet i jego wiele odcieni można wykorzystać do stworzenia uduchowionej, romantycznej atmosfery. W połączeniu z różem kolor ten daje poczucie buduaru glamour i jest bardziej odpowiedni dla nastolatki niż dla szanowanej osoby dorosłej.
brązowy
Dla wszelkich odcieni tego koloru charakterystyczne jest trwałe skojarzenie z miękkim ciepłem, niezawodnością i wygodą. Jest chętnie stosowany we wnętrzach, zwłaszcza w jasnych odcieniach. Brąz jest jednak zbyt spokojnie leniwy. W jego otoczeniu nie ma ochoty na jakąkolwiek aktywność. Ale jeśli kojący błękit przynajmniej skłania cię do kreatywności i niespiesznej refleksji, to pod wpływem brązu po prostu chcesz spać. Albo zdrzemnij się wygodnie w fotelu i powoli zjedz (po prostu jedz, nie jedz) coś smacznego.
Jednak w szaleńczym tempie naszego życia pokój w odcieniach beżu i brązu będzie odbierany jako kącik do odpoczynku duszy. Aby jakoś zneutralizować usypiający efekt tego koloru, możesz dodać zieleń. Do tego idealne są żywe zielenie roślin domowych.
Kolor we wnętrzu różnych pomieszczeń
Tworząc paletę kolorystyczną swojego wnętrza, musisz pamiętać nie tylko o własnych upodobaniach, ale także o funkcjonalnym przeznaczeniu pomieszczenia. Kolor pasujący do salonu może w ogóle nie pasować do sypialni lub kuchni. Przecież te pomieszczenia pełnią różne funkcje, co oznacza, że nastrój powinien tworzyć różne rzeczy, w różny sposób wpływać na stan psychiczny i fizyczny.
Kolor we wnętrzu kuchni
Kuchnia to miejsce szczególne, można powiedzieć, święte. Tam przygotowywane jest nie tylko jedzenie, którego jakość i korzyści zależą od stanu emocjonalnego gospodyni, ale gromadzi się cała rodzina. Dlatego atmosfera w kuchni powinna być spokojna i przyjazna, ponieważ najbardziej szkodliwe i destrukcyjne konflikty to te, które powstają przy stole obiadowym.
Ważną rolę w tworzeniu poczucia komfortu i niezawodności odgrywa kolorystyka kuchni. Najpopularniejszym kolorem tego pokoju jest brąz, kolor komfortu i radości z prostych radości życia. Ale lepiej jest używać jasnych odcieni tego koloru: beżu, kremu, złotego miodu. Są jednocześnie ciepłe i radosne. W tej kolorystyce kuchnia będzie nie tylko przytulna, ale również wyda się bardziej przestronna, wypełniona światłem. A to jest szczególnie ważne w małych mieszkaniach.
Odrobiny radości brązowi dodają detale wnętrza w kolorze żółtym lub jasnozielonym. A niuanse niebieskiego i jasnoniebieskiego sprawią, że Twoja kuchnia będzie bardziej szanowana w brązowych odcieniach.
Nadaje się do wnętrz kuchennych i pomarańczowych. Ten kolor stworzy świąteczną atmosferę. Ale lepiej jest używać pastelowych, wybielonych odcieni, ponieważ jasna pomarańcza jest zbyt denerwująca i ekscytująca. Trzeba też pamiętać, że ten kolor zwiększa apetyt, co raczej nie będzie odpowiadać tym, którzy już uwielbiają jeść.
Z drugiej strony, tłumiący apetyt niebieski jest nie na miejscu w kuchni. Ponadto jest ciemna i ciężka. Niebieski jest bardziej odpowiedni niż niebieski, ale ten zimny, oderwany, pasywny kolor nie jest najlepszym wyborem do przytulnego miejsca, jakim jest kuchnia.
kolor salonu
Tutaj w salonie, gdzie światło i poczucie przestrzeni grają ważną rolę, dobrze pasuje niebieski z plamami błękitu i uzupełniony bielą. Ale powinieneś również wziąć pod uwagę orientację okien pokoju. W pokoju z oknami na północ w niebiesko-niebieskim wnętrzu będzie za zimno.
W salonie przeznaczonym na spotkania ze znajomymi dopuszcza się też czerwień, ale całe wnętrze w tym kolorze ma ciężki, przytłaczający efekt. Dlatego lepiej jest używać czerwieni w połączeniu ze spokojniejszymi, chłodniejszymi i jaśniejszymi odcieniami, na przykład jasnofioletowym, liliowym, kremowym, brzoskwiniowym.
Kolorowanie sypialni
Kolorystyka sypialni powinna być wykonana z uwzględnieniem faktu, że jest to miejsce wypoczynku. Dlatego preferowane są miękkie, spokojne odcienie. Wybór między ciepłą i zimną paletą zależy tutaj wyłącznie od własnych preferencji. Jedyny kolor, który nie jest zbyt odpowiedni, ponieważ główny ton w sypialni to zielony. Ale jako osobne detale dobrze wygląda z beżowo-brązowymi lub złocistożółtymi odcieniami.
A jednak z punktu widzenia psychologii biały kolor nie nadaje się do sypialni. Jego obfitość nie tylko chłodzi pokój, ale także kojarzy się z oddziałem szpitalnym. Jednak zestawienie bieli z błękitem, bieli z bladą zielenią, bieli z różem tworzy tu wrażenie przestronności i lekkiego spokoju. To prawda, że takie kombinacje są bardziej odpowiednie do sypialni dziewczynki.
Mówiłem już o czerwieni i jej niekonsekwencji, więc wybór jej do wnętrza sypialni jest ściśle indywidualny.
Kolory dla dzieci
W pokoju dziecięcym najlepiej nadaje się ciepła, równomierna gorąca linia z przewagą pomarańczy, żółci, a nawet czerwieni. Kolory tej części widma są niezbędne do prawidłowego rozwoju psychiki dziecka, nie tylko pobudzają niemowlęta, ale także aktywują ich procesy fizjologiczne i poznawcze.
Ale nadal, jeśli można podzielić pokój dziecięcy na miejsce do zabawy i spania, lepiej wybrać spokojniejsze odcienie miejsca odpoczynku: beżowy, różowy, jasnozielony, jasnozielony. Często sypialnia chłopców jest wykonana na niebiesko. Wynika to z tradycji płci i jest dopuszczalne, jeśli dziecko jest nadpobudliwe – kolor niebieski dobrze łagodzi nadmierne podniecenie. Ale spokojniejsze dzieci w zimnych kolorach mogą nie być zbyt wygodne.
Niebieski kolor we wnętrzu: psycholog, projektant, dietetyk i komentarz somnologa
Niebo, morze, godne zaufania dżinsy, błękitnokrwiści ludzie. Niebieski kolor ma wiele odcieni i wiele psychologicznych sprzeczności: niebieskie usta jako sygnał strachu, zimna i siniaków. Jak widzisz niebieski we wnętrzu?
Spis treści:
- Jakie kolory połączyć z niebieskim we wnętrzu?
- Jak niebieskie naczynia wpływają na sylwetkę?
Wnętrze w kolorze niebieskim: jak wpływa na komfort
Niebieski może przekazać do wnętrza lekkość kopuły nieba lub siłę i niezbadane głębiny morza.
Książka The Tao of Colour autorstwa Leatrice Iceman mówi, że niebieskie wnętrza najczęściej zamawiają ludzie o niebieskich oczach, ci, którzy mieszkają nad morzem lub chcieliby tam zamieszkać. W swojej praktyce również obserwuję ten fakt: na przykład moimi ostatnimi klientami jest małżeństwo, które wyposażyło dom nad jeziorem. I oboje mają oczy koloru nieba.
niebieski kochankowie pewni siebie, konserwatyści, ograniczają się do wąskiego kręgu przyjaciół. Osoby, które nie przepadają za tym kolorem, mają niespokojne natury, nie znoszą rutyny, lubią zmieniać swoją pracę i styl życia (projekt Olgi Sobko, 2016).
Niebieski z utalentowaną grą jego odcieni doda głębi i szczególnego uroku Twojemu wnętrzu. Beżowe odcienie palety kolorów pomogą złagodzić chłód niebieskiego. Jeśli do niebieskich ścian dodasz miodowy wystrój, wnętrze będzie wyglądać drogo i bogato. Błękit i biel to absolutna klasyka, rygor, świeżość, przepych.
Połączenie kolorów niebieskiego i żółtego nie jest już trendem. Żółty lepiej zastąpić odcieniem beżu lub jasnoszarego: doda wnętrzu miękkości i ciepła, tłumiąc tym samym moc błękitu. Te kombinacje nadają się zarówno do salonu, jak i sypialni.
Ciemnoniebieski – to kolor spokoju, refleksji, zmysłowości (projekt Olgi Sobko, 2018).
W sypialniach częściej stosuje się ciemnoniebieskie odcienie, w salonach – niebiesko-zielone, niebieskie odcienie są bardziej odpowiednie do pokoi dziecięcych, gdzie ściana akcentująca może być wykonana w jasnoszaro-niebieskim kolorze.
Błędem jest sądzić, że niebieski jest tylko dla chłopców! (projekt Olgi Sobko, 2018).
Niebieski pomaga łagodzić klaustrofobię, dzięki czemu można go bezpiecznie wykorzystać do dekoracji małych pomieszczeń bez okien, takich jak łazienki czy przedpokoje.
Ciemnoniebieski – idealny do obszarów, w których występuje woda (projekt Olgi Sobko, 2017).
Jeśli jesteś bardziej konserwatywny i nie jesteś gotowy na użycie koloru niebieskiego w całym pomieszczeniu, użyj go z akcentem: w meblach, tekstyliach lub dodatkach. Na przykład, jeśli masz w swojej kuchni styl prowansalski, umieść zestaw naczyń z porcelany Delft na otwartych półkach – wygląda po prostu niesamowicie. Jeśli to loft, nie skąpić na ceramicznym wazonie podłogowym w kolorze morskiej zieleni. Lub kup sofę w kolorze niebieskim. Połóż go na tle jasnych ścian, podeprzyj poduszkami i tiulem.
Użyj kolorów o różnej intensywności w jednym pomieszczeniu: wygląda to bardzo kontrastowo (projekt Olgi Sobko, 2017).
W przypadku klasyków odpowiednie są zarówno głębokie odcienie niebieskiego, jak i jasne kolory (błękit chabrowy, niebiański). Jeśli Twój styl to Prowansja, niebieski może stać się głównym kolorem we wnętrzu. Styl marynistyczny – nie ma nigdzie bez błękitu. W stylu skandynawskim niebieskie odcienie dodają wnętrzu lekkości i świeżości. Niebieskie, krzykliwe odcienie (akwamaryn, lazur, kobalt niebieski) będą pasować do wnętrza w stylu pop-artu.
Drewno i głęboki błękit: miejskie wnętrze wygląda niecodziennie (projekt Olgi Sobko, 2018).
Projektant może udekorować wnętrze na różne sposoby i przedstawić fakturę koloru. Lubię, gdy niebieski wydaje się miękki i puszysty. Być może dlatego, że uwielbiam rasę kotów rosyjskich niebieskich lub dlatego, że moim ulubionym kwiatem jest petunia podwójna.
Chcesz wiedzieć, że Twoje inne ulubione kolory wpływają na komfort i nastrój? Czytać:
