Niedrogie naprawy kosmetyczne w mieszkaniu

Wyremontowałem pokój, który był ostatnio odnawiany dwadzieścia lat temu. Wydałem na to 16 921 R.

Odziedziczyłam po babci jej pokój w naszym rodzinnym mieszkaniu. W tym artykule opowiem Ci, jak wykonać proste naprawy i przywrócić meble, aby pomieszczenie nabrało nowoczesnego wyglądu.

Czego się nauczysz

To jest pokój, w którym skończyłem. Próbowałem siebie jako projektant i malarz-tynkarz. Poczułam się też jak osoba z przyszłości, gdy w masce pełnotwarzowej stałam w chmurze kurzu z lakieru złuszczanego z mebli

Jak wyglądał pokój przed remontem?

Nasz apartament znajduje się w starych zasobach mieszkaniowych w Petersburgu. Tak nazywają się domy wybudowane przed rewolucją. Nasz został zbudowany w latach 1890. XIX wieku. Takie budynki różnią się od nowoczesnych nierównymi ścianami, wysokimi sufitami i dziwacznymi układami. Mają też stiukowe sufity, malowane ściany, piece kaflowe, witraże i parkiety ze starej typografii. Podoba mi się, gdy podczas remontów zachowują szczególny, starożytny duch petersburskich mieszkań – to ich atrakcja.

Spędziłem na przemeblowaniu pokoju

W mieszkaniu wyremontowaliśmy wszystkie pokoje, poza pokojem babci. Sprzeciwiła się remontowi jako zbyt gorączkowemu, a my go nie naciskaliśmy. Dlatego stopniowo jej pokój popadł w opłakany stan: stare tapety, zniszczone drewniane ramy i sowieckie meble. Tylko parkiet jest dobrze zachowany.

Przygotowanie do naprawy

Zdecydowałem, że remont będzie moim kreatywnym projektem, a nie wyniszczającą nieuchronnością. I pomogło mi to łatwiej odnieść się do wszystkich perypetii tego procesu. Było podekscytowanie: co w końcu dostanę. Poza tym nie spieszyło mi się, a naprawy wykonywałem tylko w wolnym czasie.

Nie jestem projektantką, ale wyczuwam kolory, styl i kombinacje faktur. To dla nas sprawa rodzinna: mój brat jest artystą, a mama ostatnio zainteresowała się malarstwem akwarelowym. Uwielbiam też różne strony i grupy w sieciach społecznościowych, w których znajdują się ciekawe wnętrza. Wydaje mi się, że taka „obserwacja” bardzo pomaga, gdy samodzielnie wymyślasz aranżację wnętrza.

Dlatego od razu w mojej głowie pojawił się przybliżony obraz tego, jak chcę widzieć swój pokój. To było dla mnie ważne.

Malowane ściany, nie tapety. Zależało mi na jasnych kolorach, więc zdecydowałem, że trzy ściany będą niebieskie, a jedna żółta. Nie chciałem też kleić tapety, bo to dodatkowa procedura i musiałem wszystko ułatwić i przyspieszyć. Opcja malowania starych tapet też się nie sprawdziła: wisiały na ścianach od dwudziestu lat i chciałem jakiejś aktualizacji.

Szare meble. Postanowiłem, że przemaluję lakierowane meble mojej babci, aby wyglądały bardziej nowocześnie. Wybrałem szary kolor, ponieważ pomyślałem, że szare półki będą wyglądać fajnie na żółtej ścianie. Połączenie tych kolorów jest jednym z moich ulubionych.

Łóżko w formie podnóżka. Nie brałem pod uwagę sofy ani kanapy, ponieważ chciałem spać na łóżku: wieczorem po prostu odrzuć kołdrę i połóż się, a rano odłóż wszystko. Mam dość “rytuałów na kanapę”: wieczorem rozłóż się i pościel, rano zdejmij pościel i złóż sofę z powrotem.

Przed przystąpieniem do naprawy znalazłem i zapisałem zdjęcia z Google i Pinterest z pożądanym wynikiem w folderze na moim laptopie, sortując wszystko według kolorów i ich kombinacji. Wiedziałem, że to właśnie robią projektanci wnętrz: zestawiali „deski nastroju” lub „deski nastroju” dla wizualizacji i inspiracji.

Pinterest jest również wygodny, ponieważ możesz zapisać wszystkie swoje ulubione zdjęcia bezpośrednio na swojej tablicy – tak nazywają się foldery użytkownika na tej stronie. Polecam również wykonanie zapytania na Pintereście zarówno w języku rosyjskim, jak i angielskim, ponieważ wyniki są bardzo różne. Jeśli poprosisz w języku angielskim, otrzymasz więcej zdjęć, ponieważ ta sieć społecznościowa jest popularna na całym świecie.

Na Pintereście jest wiele zdjęć, na których gromadzone są harmonijne kombinacje kolorów. Pomaga to wybrać paletę, ale nie zawsze najbardziej udaną dla konkretnego wnętrza. Dostałem przebicie z kombinacją niebiesko – żółto – szarą, więc kolory trzeba było już w trakcie dopasowywać

Pinterest to skarbnica pomysłów na aranżację wnętrz. Tam natknąłem się na to zdjęcie, a także pomalowałem jedno okno na żółto

Plan pracy

Zawsze wydawało mi się, że naprawa jest trudna i kosztowna. Myślałem, że sam sobie z tym nie poradzę, bo nie rozumiem materiałów budowlanych, nie wiem co i jak robić. Ale nie było innych opcji, ponieważ nie było pieniędzy na zatrudnienie rzemieślników. Dlatego wszystko musieliśmy robić sami i jak najtaniej.

Mój brat mi pomógł. Sam wykonał remont kilka lat temu i zasugerował, jakie materiały kupić. Na przykład poradził, aby zamiast słynnego „Rotbanda” wziąć zwykły gips. Jest tańszy i świetnie pasuje do moich potrzeb. Inny brat powiedział, jaka farba jest potrzebna do ścian, sufitu, okien i kaloryferów. Wyjaśnił, co malować iw jakiej kolejności. Bez jego rady poświęciłbym znacznie więcej czasu, wysiłku i pieniędzy na naprawy, zastanawiając się, co jest co.

Nie chciałem robić wszystkiego idealnie poprawnie i ściśle według technologii. Zależało mi na utrzymaniu budżetu i uporządkowaniu pokoju – tak, aby było czysto, schludnie i po prostu miło się w nim przebywać. Chciałem też zachować ducha Petersburga, z którego tak słyną apartamenty w starym funduszu. Dlatego nie dążyłem do wyrównania ścian, sufitu i otworów okiennych do standardów europejskich.

1. Zerwij tapetę.
2. Uszczelnij dziury po gwoździach i małe dziury w ścianach.
3. Zagruntuj ściany.
4. Pomaluj ściany, sufit, okna i drzwi.
5. Przemaluj meble.

Jedną z najprzyjemniejszych czynności w procesie renowacji było odklejanie tapety. Nie wymaga wysiłku – po prostu rozerwij się i rozerwij. Rodzaj medytacji

Ponieważ zamierzałem malować ściany bezpośrednio na cemencie, nie powinno być na nich ani jednej kartki papieru. Wszystkie takie skrawki trzeba było odrywać szpatułką. Na najbardziej „uparte” kawałki starej tapety spryskałem wodą z butelki ze spryskiwaczem, po czym zostały idealnie zeskrobane

Prace malarskie

Sufit. Zacząłem od malowania sufitu. Ponieważ miałem naprawę „bez zasad”, postanowiłem nie usuwać starego wybielacza, nie leczyć wycieków i nie zamykać pęknięć – ale malować natychmiast zgodnie z tym, co jest.

Do sufitu kupiłem najtańszą farbę dyspersyjną w hipermarkecie budowlanym. Zaplanowałem, że jedno wiadro 3 kg wystarczy na cały sufit. Na etykiecie było napisane „3 kg ≈ 18-24 m²”, a powierzchnia mojego pokoju wynosiła 14 m². W rezultacie zabrało mi trzy takie wiadra do sufitu. Malowany w dwóch warstwach. Być może zużyłam tyle farby, bo nie stosowałam technologii – czyli w żaden sposób nie przygotowałam sufitu do malowania.

zabrała mnie farba na suficie o powierzchni 14 m²

Początkowo miałem trudności z sufitem: wałek nie nakładał świeżej farby, a jedynie usuwał stary wybielacz. Musiałem malować szerokim pędzlem, a cienkim pędzlem zrobić kręcony pasek na styku ze ścianą. W rezultacie malowanie pędzlem wydawało mi się jeszcze łatwiejsze niż wałkiem. Dodatkowo stałem na wysokiej drabinie prawie pod sufitem, więc moja ręka nie męczyła się zbytnio.

Jedno wiadro farby kosztowało 159 R. Pomalowanie całego sufitu kosztowało mnie 477 R.

Sufit oczywiście nie okazał się idealny przy takim podejściu – pozostały na nim wszystkie nierówności i ślady przecieków. Ale stał się czystszy i jaśniejszy. A pokój natychmiast zaczął wyglądać schludniej. Żartobliwie mówię, że to „sufit w stylu prowansalskim”

Pokazałem tę część sufitu na zdjęciu na początku artykułu – jeszcze przed naprawą. Wyciek w rogu nie jest już tak zauważalny, a pęknięcia nie są widoczne. Powierzchnia wygląda po prostu nierówno. Ale dla mnie to nie jest krytyczne.

Ściany. Następnie musiałem pomalować ściany, ale wcześniej zrobiłem dwie rzeczy.

Najpierw zagruntowałem ściany – czyli nałożyłem specjalną pastę, aby farba lepiej przylegała do powierzchni ścian. Dodatkowo podkład zabezpiecza ściany przed pleśnią i pleśnią. Do mojego pokoju wystarczył jeden litr płynnego podkładu. Należy go rozcieńczyć wodą, nałożyć wałkiem na ściany i pozostawić do wyschnięcia. W jakiej proporcji rozcieńczyć i jak długo czekać na wyschnięcie, wskazane na opakowaniu.

płynny grunt trafił na ściany o wysokości 3,2 m i łącznej długości 11,5 m

Po drugie załatałam dziury po gwoździach i drobne wgniecenia, aby nie gromadził się w nich kurz, a powierzchnia ściany wyglądała na bardziej jednolitą. Takich dziur i wybojów w ścianach było wiele. Do tego potrzebowałem mieszanki gipsowej. Kupiłem worek 5 kg, który całkowicie zużyłem. Mieszankę należy rozcieńczyć wodą do uzyskania gładkości. Do tego użyłem miksera budowlanego, który dał mi mój brat. Czy uda się ubić miksturę ręcznie – nie wiem.

Nie hodowałem całej torby od razu, ale w częściach. Mieszanina szybko twardnieje i należy ją nałożyć na ścianę na czas. Dodałem wodę na oko, skupiając się na tym, aby tynk miał konsystencję gęstej śmietany.

Nakładanie tynku na ściany jest proste: bierzesz miksturę szpachelką, zakrywasz otwór, wyrównujesz tę łatę na ścianie ostrą stroną szpatułki. Podobała mi się ta część pracy: w porównaniu z malowaniem sufitu to były prawie wakacje.

Ogólnie rzecz biorąc, najpierw trzeba było zamknąć otwory, a dopiero potem zagruntować ściany. Ale popełniłem błąd i zrobiłem coś przeciwnego. Nie wpłynęło to na wynik malowania.

Łatwo też było malować ściany wałkiem. Ale mam problem z kolorystyką. Planowałem zrobić jedną ścianę na żółto, ale kiedy ją pomalowałem, okazało się to straszne. Ta ściana przesunęła się do przodu i wizualnie zmiażdżyła. A brat wymyślił taki ruch: zostaw szeroki żółty pasek na ścianie i pomaluj niebieską farbą po bokach.

Za radą brata kupiłem jedną z najbardziej budżetowych farb – markę Marshall. Malował takie ściany i był zadowolony z rezultatu: farba dobrze leżała na powierzchni i pokryła ją gęstą warstwą. Kolory są żywe i nie wyblakły ani nie wyblakły z biegiem czasu.

Zabrało mi pięć wiader po 2,5 litra: cztery niebieskie i jedno żółte. Malowała dwiema warstwami, ale nie cała farba się zużyła – pozostało pół wiadra niebieskiej farby i jedna trzecia wiadra żółtego. Planuję wykorzystać je później przy naprawie toalety i łazienki.

farba poszła na ściany o wysokości 3,2 m i łącznej długości 11,5 m

Farba sprzedawana jest w kolorze białym, a aby uzyskać inne kolory, trzeba wykonać „barwienie”, gdy do białej farby doda się trochę farby o pożądanym odcieniu. Przyciemniałem się w hipermarkecie budowlanym, gdzie kupiłem farbę. Istnieją specjalne maszyny, które mocno obracają wiadro i w ten sposób mieszają kolorową farbę z białą. Barwienie jednego wiadra kosztowało 63 R.

Żółta farba kosztowała więcej niż niebieska. Najbardziej budżetowa farba do 399 R nie nadawała się do barwienia na żółto, więc musiałem kupić wiadro żółtego z innego przedziału cenowego tej samej marki – 455 R każdy.

W sumie na farbę ścienną wydałem 2297 R.

Wybrałem potrzebne odcienie kolorów i ich zgodność ze sobą za pomocą papierowej palety, którą mój brat zostawił po naprawie. Palety papierowe różnych marek można również zobaczyć w miejscach, w których farba jest zabarwiona

Było to wygodne, bo papiery z kwiatami mogłem przyczepić do siebie i do ścian w pokoju. Od razu widać, które odcienie są lepiej połączone, które są zimniejsze lub cieplejsze.

Okna i drzwi. Przed malowaniem okien i drzwi zeskrobałem z nich popękaną farbę szpachelką, a w ścianie między oknami załatałem kilka oczywistych nierówności mieszanką tynku.

Pomalowałem okna i drzwi dwiema warstwami uniwersalnej emalii akrylowej. Nie rozumiałem niuansów i wybrałem najbardziej budżetową opcję z półki w hipermarkecie budowlanym.

emalia została użyta na dwóch oknach i jednych drzwiach

Moje okna są szerokie – każde 1,25 m. Drzwi też są dość duże – 2,7×0,95 m, dodatkowo trzeba je było pomalować z obu stron. Ta praca zajęła dwa pełne wiadra po 2,5 kg. Na początku kupiłem jedno wiadro, a kiedy zdałem sobie sprawę, że potrzebuję więcej farby, musiałem wziąć drugie.

Pomalowałem ramy okienne i figurową część drzwi małymi wałkami o długości 6 cm, a wszystko inne pędzlami i dużymi wałkami. Aby farba nie dostała się na szybę, uszczelniłem je taśmą konstrukcyjną po obwodzie ram. Ogólnie szkło było również w opłakanym stanie. Ale postanowiłem jeszcze nic z nimi nie robić. Właśnie zmyłem i zeskrobałem farbę z ostatniej naprawy.

Jedno wiadro emalii kosztowało 364 R. Wydałem 703 R na pomalowanie dwóch okien i drzwi, bo jedno wiaderko kupiłem ze zniżką, prosząc sąsiada w kolejce do kasy o kartę zniżkową.

Baterie. Baterie wymagają specjalnej farby. Jeśli malujesz zwykłym, po podgrzaniu w sezonie grzewczym może pęknąć lub pojawi się rdza. Kupiłem więc emalię akrylową do grzejników. Mam szczęście, że ogrzewanie nie zostało jeszcze włączone. W przeciwnym razie istnieje ryzyko, że nawet specjalna farba może nierównomiernie wyschnąć na ciepłych akumulatorach.

Przed malowaniem nie usunąłem starej powłoki i nie zagruntowałem akumulatorów – chociaż jest to zalecane w artykułach o naprawach. Po prostu przetarłem baterie wodą z mydłem, aby usunąć brud i kurz.

warte wiadra emalii

Malowałem głównie pędzlem. A do powierzchni wewnętrznych użyłem wałka o długości 6 cm z uchwytem: łatwo go wsunąć między sekcje grzejnika i dobrze pomalował wszystkie wewnętrzne powierzchnie sekcji. Zajęło trochę więcej niż pół wiadra o pojemności 0,8 litra na dwie baterie, chociaż pomalowałem na dwie warstwy i nie oszczędzałem.

Kupiłem też najbardziej tanią emalię, wiadro kosztowało 241 R.

Emalia na baterie może być zabarwiona na dowolny kolor. Postanowiłem jednak zostawić je w kolorze białym, a powierzchnia za bateriami miała taki sam kolor jak ściany – wydaje mi się bardziej harmonijna. Ogólnie rzecz biorąc, ta powierzchnia za bateriami również musi być pokryta emalią do grzejników. Ale pomalowałem to farbą ścienną. Półtora roku po naprawie nic się nie odkleiło ani nie pękło.

Parkiet w pokoju jest dobrze zachowany. Po prostu wyczyściłem go szczoteczką na 110 R i roztworem amoniaku, który usuwa brud. Dzięki temu deski stały się lżejsze. Ale jeśli go odkleisz i zalakierujesz, będzie ogólnie przepiękny

Jak tanio dokonać kosmetycznych napraw w mieszkaniu

Ale rzeczywiście, kwestia naprawy to nieprzyjemna sprawa dla przeciętnego obywatela. Przy dzisiejszych cenach materiałów i usług budowlanych Jedi będziesz musiał poważnie się rozwidlić. A ile czasu i nerwów trzeba poświęcić, a nawet mieszkać w zrujnowanym mieszkaniu! Nie życzysz sobie tego wrogowi. Ale naprawa jest niezbędną koniecznością i prędzej czy później nadal będziesz musiał się z nią zmierzyć. Niektórym rzemieślnikom, nawet w czasach kryzysu, wciąż udaje się szybko i niedrogo wykonać remont mieszkania własnymi rękami. Ale jak oni to robią?

Niedrogie – to kosmetyczna naprawa własnymi rękami i materiałami domowymi. Takie naprawy nie wymagają dużych nakładów finansowych, ale czystość i świeżość Twojego mieszkania jest gwarantowana. Tanie nie zawsze jest złe.

Od czego zacząć?

Zdobądź mały notatnik. W nim zapiszesz wszystkie pomysły, ceny i numery telefonów sklepów lub specjalistów. Ale najważniejsze jest to, że będzie zawierał plan naprawy i kosztorys. Plan powinien odzwierciedlać wszystkie Twoje życzenia: wymiana okien na plastik, podwieszany sufit lub po prostu bielenie, nowe płytki w łazience, tapetowanie lub kilka nowych gniazdek w kuchni. Napisz dokładnie to, co chcesz.

Zdecydowałem się na tapetę – to znaczy tapetę, jeśli chcesz tynk dekoracyjny – to niech tak będzie. Rury brzęczą – wymień, przebitą toaletę – wyrzuć. Możesz pomyśleć, że w oparciu o twoje pragnienia, remont mieszkania zrób to sam nie zadziała szybko i niedrogo. Ale prawdopodobnie tego nie wiesz, a jedynie wjeżdżasz w ramy. Jak się okaże – to zrobisz, jeśli nie – to nie wielka strata, to tylko notatka w zeszycie.

Następnie przejdź do oszacowania: czego dokładnie potrzebujesz i w jakiej ilości. Ile metrów płytek, fugi, worków z kitem, tapet, płyty wiórowej i innych rzeczy. Zawsze możesz poprawić te wpisy.

Aby dowiedzieć się dokładnie, jakich materiałów, jakiej jakości i ceny potrzebujesz, odwiedź sklepy internetowe i fora budowlane, aby uzyskać pomoc. Uważnie przestudiuj charakterystykę i politykę cenową, w przybliżeniu oblicz koszt. Jednocześnie obliczyć, jak samodzielnie wymienić kran, przykleić tapetę lub zainstalować płytę gipsowo-kartonową.

Zdecyduj sam: mogę to zrobić sam, ale tutaj musisz poszukać elektryka lub hydraulika.

Jak możesz zaoszczędzić?

Wiele opcji. Na początek pamiętaj: lepiej kupować materiały do ​​remontu mieszkania w zimnych porach roku – cena jest znacznie niższa. Lato to sezon budowlany. Zimą możesz natknąć się na 50% zniżki w marketach budowlanych lub na promocję „Kup 2, odbierz 3 za darmo”! Możesz więc kupić tę samą tapetę w niskiej cenie, ale o znacznie lepszym wyglądzie i jakości. A jeśli leżą przez kilka miesięcy w suchej spiżarni lub szafie, nic im się nie stanie.

Sprawdź lokalne fora, zwłaszcza jeśli mieszkasz w dużym mieście. Tam na pewno znajdziesz wiele osób, które własnoręcznie wykonały już niedrogie remonty mieszkań. Zdjęcia wykończeń, porady, adresy i numery telefonów specjalistów, które z pewnością znajdziesz w tym samym miejscu. Natkniesz się również na nagłówek „naprawa” i „pozostałości materiałów”. Okresowo sprawdzaj, kto i co ciekawego sprzedaje lub rozdaje. Po naprawach ludzie często mają materiały, których nikt nie kupi w cenie wyprzedaży, ale szkoda je wyrzucać. Możesz więc kupić kilka worków szpachli, a nawet hiszpańskich płytek za śmieszną cenę. Osoba ma jeszcze 2-3 metry, nie ma ich gdzie położyć, a w toalecie będzie dobrze. Tam też można znaleźć resztki kabla lub fugi „na tabliczkę czekolady”.

Bardziej efektowni ludzie, osiedlając się w nowych budynkach, często wymieniają nowiutką instalację wodno-kanalizacyjną lub okna PCV na droższe, a te są za bezcen. Czemu? Ponieważ chcą „Rehau” lub „tylko Francja”, a takie okno będzie dla ciebie w porządku. Wszystko jest lepsze od starego drewnianego. Kiedy się wzbogacisz, kup sobie Rehau.

Narzędzia do naprawy

Narzędzie budowlane kosztuje dużo pieniędzy, więc lepiej nie wydawać na nie pieniędzy. Opcjonalnie – weź go na chwilę, jest wszędzie wynajmowany. A jeszcze lepiej, jeśli pożyczysz go od znajomych, przyjaciół lub krewnych. I nie zapomnij podziękować tej osobie za pomoc. Jak? Ty wiesz lepiej.

Skorzystaj z okazji, aby zapytać, czy mogą pomóc w dekoracji mieszkania. Zwłaszcza jeśli twoi znajomi dobrze znają kartę budowlaną. Pomoże również szybko i niedrogo wykonać remont mieszkania własnymi rękami, a nawet o wysokiej jakości. Tak, i na pewno twój przyjaciel zrobi znaczną zniżkę na starą pamięć.

Instrukcje krok po kroku

1. Pojęcie naprawy obejmuje następującą listę:

3. Napraw w pokoju, zacznij od przygotowania sufitu i ścian do dekoracji. Aby to zrobić, rozmyj sufit na płycie. Zwilż obszar sufitu ciepłą wodą, pozwól farbie wybielającej lub wodnej pęcznieć, a następnie usuń całą starą powłokę sufitową szpachelką i ponownie spłucz obszar. Zmieniaj wodę tak często, jak to możliwe. Trwałość jego powłoki będzie zależeć od sposobu umycia sufitu.

4. Kolejnym krokiem jest naprawa sufitu. Rozwiń wszystkie pęknięcia szpachelką, aby stały się głębsze. Zagruntować podkładem, szpachlować szpachlówką i pozostawić do wyschnięcia. Po wyschnięciu podkładu przeszlifować sufit i ponownie go zagruntować. Napraw ściany przed malowaniem sufitu.

5. Po pracy z sufitem przystąp do usunięcia starej tapety. Aby to zrobić, zwilż starą tapetę wodą, pozwól jej namoczyć się przez chwilę, a gdy tylko zmoknie, usuń ją szpachelką. Ściana musi być sucha i czysta przed przystąpieniem do naprawy.

Wszystkie pęknięcia na ścianie rozciągnąć szpachelką, zagruntować podkładem i uszczelnić szpachlą. Gdy te miejsca, które nakładasz, wyschną, przeszlifuj je, a następnie ponownie pokryj podkładem. Jeśli będziesz przyklejać grubą tapetę, nie używaj szpachli wykończeniowej.

6. Kolejnym krokiem jest malowanie sufitu lub tapetowanie sufitu. Rozcieńczyć farbę wodną zgodnie z opisem na puszce i pomalować sufit 2 razy. Jeśli zdecydujesz się przykleić tapetę do malowania, przyklej ją i pomaluj również 2 razy. Farby domowe są tańsze, więc Twój budżet nie ucierpi.

7. Przed tapetowaniem ścian należy pomalować drzwi i ramy okienne farbą. Jeśli kupisz farbę „P” od rosyjskich producentów, a nie od importowanych, będzie to kosztować znacznie mniej. Po wyschnięciu farby przystąp do tapetowania. Aby zaoszczędzić na zakupie tapety, wybierz producenta krajowego. Pod względem jakości i trwałości tapety rosyjskich producentów nie ustępują importowanym.

8. Ostatnim etapem jest malowanie podłogi. Jeżeli mebel nie był wyjęty, to nóżki i obwód mebla uszczelniamy taśmą maskującą, a po malowaniu usuwamy – mebel pozostanie czysty. Wybierz farbę krajową – wyjdzie taniej, ale nie wpłynie to na jakość obrazu.

ściany

Ściany to pierwsza rzecz, która zawsze rzuca się w oczy. Oczywiście każdemu spodobają się gładkie ściany i piękne stylowe tapety, ale jeśli nie ma pieniędzy na niwelację i drogie materiały, możesz ograniczyć się do wymiany starych tapet. Tylko poprzez ponowne przyklejenie tapety odmienisz mieszkanie. Całkiem możliwe jest zebranie niedrogiej, gęstej tapety na papierze lub włókninie i można je przykleić nawet na niezbyt równych ścianach. Tapeta flizelinowa szczególnie dobrze ukrywa drobne nierówności.

Jest jeszcze jedna opcja. Poprzedni właściciele zostawili w mieszkaniu kilka rolek tapety, których nie potrzebowali podczas remontu. Na przykład, właśnie zmieniłem niektóre szczególnie brudne i podarte fragmenty tapety. Wystarczyło wymienić paski tapety tam, gdzie najbardziej ucierpiały. Są to wystające narożniki, miejsca przy ościeżnicach drzwiowych, w przedpokoju przy wejściu, w kuchni niedaleko pieca – wszystko to będzie kosztować znacznie mniej niż całkowita wymiana, a obudowa będzie wyglądać znacznie lepiej.

Pułap

Jeśli mamy do czynienia z warstwami wybielającymi lub wapiennymi, najlepiej je najpierw wyczyścić. Liczne osady wapienne, łuszczące się i kruszące są nie tylko estetycznie brzydkie, ale także szkodliwe dla zdrowia. Zmycie wapna nie jest trudne, należy najpierw zmiękczyć warstwy, zwilżając małe fragmenty sufitu wodą ze spryskiwacza, a następnie zmyć biel twardą szpachelką lub skrobakiem.

Jeśli na suficie jest stara odchodząca tapeta, należy je usunąć.

Po zdarciu sufit można dodatkowo przeszlifować zwykłym papierem ściernym, czyli papierem ściernym, i zagruntować. Jeśli powierzchnia jest gładka, bez wgłębień i pęknięć, taniej będzie pomalować sufit farbą akrylową, lepiej użyć matowej farby w jasnych, czystych kolorach. Jeśli pojawią się drobne wady, tapeta je ukryje. Tapeta na sufit powinna być biała lub bardzo jasna, bez wyraźnego wzoru i z bardzo drobnym pofałdowaniem.

Inną ekonomiczną opcją przekształcenia sufitu jest przyklejenie płyt piankowych.

Jeśli są to posadzki betonowe to z reguły nie trzeba z nimi nic więcej robić w zakresie przygotowania, są one dość równe i trwałe. Skrzypiące podłogi drewniane są znacznie poważniejszym problemem i nie da się ich naprawić, przynajmniej z czasem, ale problem skrzypienia można tymczasowo rozwiązać. W podłogach drewnianych skrzypienie pojawia się, gdy sąsiednie deski ocierają się o siebie.

W szczególnie „głośnych” miejscach na podłodze można wywiercić kilka otworów zwykłą wiertarką i wlać trochę pianki montażowej. Pianka wypełni i uszczelni puste przestrzenie między deskami, a podłoga przestanie skrzypieć. Należy to zrobić ostrożnie, bez fanatyzmu, aby podłoga nie puchła.

Mocne „fale” i nierówne podłogi drewniane można wyrównać, przybijając na wierzchu płyty pilśniowe, sklejkę lub płyty OSB. Aby uzyskać niezbędną wytrzymałość, grubość sklejki lub płyty OSB powinna wynosić około 1 centymetra. Jako wykończenie podłogi linoleum jest nadal najbardziej ekonomiczne i trwałe. Na szczęście wybór linoleum w sklepach jest szeroki.

Jeśli już wymyśliliśmy tapetę na ścianach, to co zrobić z podłogą wyłożoną kafelkami? Wymiana płytki oczywiście może być wyjściem, jeśli płytka nie przykleja się do ściany, ponieważ nie ma innego wyjścia. W rzadkich przypadkach, gdy płytka łatwo odsuwa się od zaprawy, a sama zaprawa dobrze przylega do ściany, płytkę można łatwo odtworzyć, posmarowując ją cienką warstwą kleju PVA i mocno dociskając do zaprawy. Tutaj najważniejsze jest, aby odcisnąć prawą stronę płytki na zaprawie, a klej PVA bardzo mocno sklei ceramikę zaprawą – sprawdzone! Ale jeśli płytka trzyma się mocno, a zakup nowej jest drogi, możesz trochę popracować nad tym, co masz.

Po pierwsze płytki można i należy dokładnie umyć. Ponieważ jest to płytka, zniesie znacznie bardziej agresywne środki czyszczące niż żel do naczyń, ale będzie też wyglądać znacznie lepiej, gdy zostanie oczyszczona z kamienia, rdzy i innych śladów użytkowania. Konieczne jest również oczyszczenie szwów między płytkami.

Nie musisz obawiać się uszkodzenia fugi, wręcz przeciwnie, musisz wyczyścić jak najwięcej fugi. Pleśń często osadza się między płytkami w łazience i bardzo trudno ją stamtąd usunąć.

Po usunięciu jak największej ilości fugi wraz z niechcianą florą i fauną, szwy można potraktować specjalnym środkiem antyseptycznym. Następnie można je wypełnić świeżą zaprawą. Lepiej wybrać kolor fugi, który jest neutralny lub zbliżony do koloru płytki.

Hydraulika

Dokładnie sprawdź osprzęt hydrauliczny. Brak pęknięć i wiórów? Nie ma potrzeby zmiany kanalizacji. Środki do czyszczenia instalacji wodno-kanalizacyjnych pomogą nadać wszystkim powierzchniom ceramiki sanitarnej bardziej reprezentacyjny wygląd, a jasna zasłona prysznicowa dopełni pracę.

Przy okazji możesz też odświeżyć żeliwną wannę farbą. Oczywiście nie od wewnątrz, ale od zewnątrz. Ale lśniąc świeżo pomalowanymi bokami wanna natychmiast nabierze bardziej eleganckiego wyglądu. A jeśli jednak wewnętrzna powierzchnia wanny jest uszkodzona i zużyta, warto zwrócić się do specjalistów od renowacji wanien, którzy w domu pokryją powierzchnię wanny nową emalią.

Z reguły taka usługa jest tańsza niż zakup i instalacja nowej wanny. A oto kolejna opcja: zrób zasłonę kąpielową nie tylko na górze, ale także na dole (użyj kleju i rzepów).

Elektryk

Sprawdź wszystkie gniazdka. Jeśli widzisz stopiony plastik wokół otworów na wtyczki lub nawet tylko ciemne plamy, te gniazda należy bez wahania wymienić! Oprawy są zmieniane w razie potrzeby. Jeśli są nienaruszone, nie przestarzałe i wszystkie żarówki są włączone, wystarczy je wyjąć, umyć i odwiesić. Nie zapomnij wyłączyć zasilania w mieszkaniu podczas pracy z elektrykiem!

10 sposobów na mniejsze wydatki na dekorowanie mieszkania i zdobycie prawdziwego arcydzieła

1. 100% jedwab poliestrowy. Płytki imitujące kamień, linoleum przypominające parkiet, laminat przypominający onyks, Trekhgorka pod Ralph Lauren. Porcelanowa kamionka „pod pytonem”. Coś tam „sztucznie postarzane”… Wstyd nawet o tym myśleć. Niestety, numer nie przejdzie. Przejrzyj dobre magazyny wnętrzarskie. Tam, wszędzie, kamień jest kamieniem, dachówka to nic innego jak dachówka, a drewno jest dokładnie tym, czym jest drewno. Jeśli nie ma pieniędzy na parkiet, a zwykły laminat jest poniżej Twojej godności, poszukaj dobrej deski inżynierskiej. W rezultacie otrzymasz podłogę, która wygląda na znacznie droższą niż wydane na nią pieniądze. Dobrą alternatywą dla płytek porcelanowych do kuchni, łazienek i przedpokoju są płytki cementowe. Wynik będzie wyglądał sto razy drożej.

2. Sąsiednie pokoje powinny kontrastować. Jeśli masz jasny salon, rozważ pomalowanie przedpokoju na głęboki, stosunkowo ciemny kolor. W każdym razie koszt farby będzie taki sam, a wynik może wyglądać naprawdę drogo.

3. Jeśli włączony dobry dywan bez pieniędzy?, poszukaj wykładziny z mieszanki wiskozy lub włókien, która naśladuje dywan z włosiem jedwabiu lub wełny.

4. Posadź zasłony na grubej podszewce. Nawet niedroga tkanina zasłonowa poważnie na tym skorzysta. Szukaj tkanin o szerokości trzech metrów. Daje to znaczne oszczędności. Jeśli nie jesteś gotowy na duże wydatki, zrezygnuj z drukowanych tekstyliów (tkanin ze wzorem). Przy krojeniu tkanin ze wzorem, ze względu na konieczność prawidłowego łączenia tkanin, pojawia się dużo ścinków. Im więcej relacji, tym więcej odpadów. Nie używaj taśmy do zasłon do zasłon. Niech krawcowa położy „ręczne” fałdy. Nie jest tak drogo, a fałdy zebrane na warkoczu wyglądają bardzo tanio.

5. Zestaw słuchawkowy. Te same rzeczy we wnętrzu są dozwolone tylko w jednym przypadku: jeśli są to sparowane rzeczy, które tworzą symetryczną kompozycję. Żyrandole, lampy stołowe i kinkiety z jednego zestawu pozostawiają ci, którym Bóg nie dał wyobraźni. On też – zestawy mebli tapicerowanych “sofa-dwa krzesła” i podobny czuły smutek. Więcej szczegółów znajdziesz w następnym akapicie.

6. Gotowe rozwiązania. Złe wieści: nie ma. Przynajmniej dla nas. Kabina prysznicowa zbudowana jest metodą budowlaną, ponieważ jest to pomieszczenie. O ile nie prowadzisz akademika lub podziemnego salonu masażu ze striptizem, kabina prysznicowa (to smutna konstrukcja z żółtawego akrylu i skośnych drzwi) nie sprawdzi się dla Ciebie. Nie wydawaj pieniędzy na „projektową” instalację wodociągową. Niech wygląd wyposażenia sanitarnego łazienki (kuchnia, łazienka) będzie podyktowany funkcją. Kupuj umywalki i baterie o prostych kształtach, bez nieodpowiedniego wystroju. Miska ustępowa powinna być niewidoczna i podołać swoim obowiązkom. Nikt ich nie pokocha, prawda?

7. Obrazy, druki, druki, fotografie i plakaty oprawa w proste, ale głębokie ramki ze szkłem i koniecznie passe-partout. Nawet obraz wydrukowany na domowej drukarce atramentowej (lub naiwny dziecięcy rysunek) wygląda w takiej ramie bardzo znacząco. Baw się rozmiarem passe-partout. Mała praca w bardzo szerokim passe-partout wygląda bardzo „designersko”. A tak przy okazji, karton na passe-partout może mieć prawie dowolny kolor.

8. Przytulność. Kolejny zbiorowy fetysz. Zgodnie z moimi obserwacjami to, co nazywamy „komfortem” u naszych Palestyńczyków, to w 99 procentach przypadków poetyckie skurcze. Pod wieloma względami jest to cielesne wspomnienie minionego dzieciństwa, ciepłego i czułego skromnego sowieckiego życia z dywanami pełnymi saprofitów, życzliwą babcią, czechosłowackim kryształem i nieczytanym przez nikogo Dreiserem w wypolerowanej polskiej ścianie „Hanka”. Wygody nie doda drogi demon jak okrągłe łóżko z muzyką i minibarem, lada barowa z wbudowanym akwarium itp. To samo dotyczy tak bogatych rzeczy, jak lambrekin, girlanda i łup. Nie martw się: w dobrym, przemyślanym wnętrzu przytulność nieuchronnie przychodzi naturalnie. Dlatego…

9. … Żegnaj, Cyganko Sera! Poszwy na kołdry z grubego perkalu w małe Nefertiti, ręczniki w szkarłatnych różach, poszewki na poduszki w odcieniach „zabłąkanych oczu”, nylonowe koce z lampartami szanghajskimi. Wszystko to są atrybuty szyku kołchozowego, wybaczcie, że jestem bezpośredni. Nie dodają komfortu. Kolorystyka pstrokata jest często konieczna dla tych rzeczy tylko po to, aby ukryć ich wyjątkowo kiepską jakość. Niech pościel i ręczniki będą gładkie białe (opcje: kość słoniowa, ecru). Ale z doskonałej egipskiej bawełny.

10. Jednak w przypadku kości słoniowej ważne jest również, aby nie przesadzać. Brzoskwinia, beż, piasek… Przeciętny zakres niuansów jest dobry dla hoteli sieciowych. Ponieważ ich wzornicze wnętrza z pewnością zadowolą każdego. Twoje wnętrze powinno Cię zadowolić. W końcu jest manifestacją twojej esencji, prawda? Wybierz paletę wachlarzy dowolnego producenta farb. Czy czujesz przyjemny ciężar? To są twoje możliwości. Nie przegap ich!