O odwodnieniu powierzchni ulic miejskich: rodzaje, przeznaczenie i zasady aranżacji © Geostart

O odwodnieniu powierzchni ulic miejskich: rodzaje, przeznaczenie i zasady aranżacji

Melioracje na obszarach chronionych budowane są [29] według wcześniej opracowanych projektów, z uwzględnieniem zapisów SNiP [9]. W celu odwodnienia obszarów miejskich stosuje się następujące rodzaje odwodnienia:

• 1) odpływy stałe do odwadniania dużych obszarów zabudowy przed zalaniem wodami gruntowymi, wodą z systemów nawadniających oraz wodą z kanałów i zbiorników;
• 2) odwodnienie terenów parkowych do osuszania terenów podmokłych;
• 3) dreny lokalne, przeznaczone do ochrony piwnic poszczególnych budynków lub kwartałów przed dostępem do wód gruntowych.

Głównymi rodzajami odwodnienia na obszarze miejskim są otwarte (rowowe) i zamknięte rurowe.

W praktyce odwadniania terytoriów osad rozróżnia się drenaże:

• — poziomy;
• – pionowy;
• – połączone.

Drenaż poziomy składa się z poziomego drenażu rurowego o średnicy 125 – 300 mm oraz placka filtracyjnego.

drenaż pionowy składa się z szeregu odwiertów (studni), z których woda jest odprowadzana za pomocą pomp lub instalacji syfonowych.

Połączony drenaż Składa się z poziomego odpływu i studni, z których woda spływa sama do kolektora drenażowego.

Jako odpływy stosowane są rury: ceramiczne bezkielichowe, kielichowe perforowane lub szczelinowe, a także betonowe, azbestobetonowe lub z tworzywa sztucznego. W korpusie tych rur drenażowych rozmieszczone są okrągłe lub szczelinowe otwory do przyjmowania wód gruntowych. Średnica tych otworów wynosi od 8 do 10 mm.

Minimalna głębokość odpływu powinna wynosić 0,3 m poniżej głębokości obliczonego sezonowego zamarzania gleby dla tego obszaru.

Obliczanie odwodnień poziomych składa się z obliczeń hydrogeologicznych i hydraulicznych.

Obliczenia hydrogeologiczne zainstalować:

• — przepływ wód gruntowych w drenach;
• – położenie zwierciadła wód gruntowych obniżonych w wyniku działania drenażu (krzywa depresji);
• — odległość między drenami;
• – głębokość układania.

Obliczenia hydrauliczne określać:

• — średnice rur drenażowych;
• – spadki podłużne.

Minimalne dopuszczalne spadki linii odwadniających są przyjmowane dla:

• – rury o średnicy od 200 do 300 mm – 2% o;
• – rury o średnicy do 200 mm – 3% o;
• – odpływy główne i kolektory – 1,5% o.

Odwodnienia reprezentują system odwadniający, który obejmuje kompleks konstrukcji inżynierskich, w tym:

• – ujęcia wody;
• – sieć wodociągowa;
• — sieć regulacyjna;
• – siatka ogrodzeniowa.

Wszystkie te elementy systemu odwadniającego znajdują się w granicach obszaru odwadnianego.

ujęcia wody służą jako rzeki, strumienie, wąwozy, rowy lub inne niskie miejsca, w których woda może być odprowadzana z odwodnionego terenu.

Sieć wodociągowa – jest to system otwartych kanałów lub zamkniętych kolektorów i rur, którymi zebrana woda spływa z odwodnionego terenu do ujęć wody.

Regulacyjne część odpływu składa się z samego odpływu. Może być dwojakiego rodzaju:

• – odwodnienie otwarte – sieć rowów i kanałów, która jest rozmieszczona na dużych obszarach lub wzdłuż granic działek wzdłuż ulic;
• – zamknięty drenaż. To z kolei może być typu poziomego, pionowego lub kombinowanego.

Siatka ogrodzeniowa – kanały o głębokości od 1,0 do 1,5 m zapewniają przechwytywanie wód powierzchniowych i gruntowych pochodzących z terenów sąsiednich położonych powyżej.

Cechy układu drenażu powierzchniowego

Terminowe zbieranie i usuwanie roztopów i wody deszczowej z terenu terenu, na którym znajduje się dom i sąsiednie budynki, pomagają rozwiązać problem powodzi i wysokiej wilgotności terenu, aby chronić fundamenty budynku. W tym celu instalowane są systemy odwadniające.

Obecnie stosuje się 2 główne typy systemów odwadniających:

• powierzchowny. Systemy odwodnienia powierzchniowego odprowadzają wodę z ulic, dachów domów, chodników, trawników, domków letniskowych i działek ogrodowych, a następnie odprowadzają ją do sieci kanalizacyjnej;
• głęboko. Jest to dość złożona konstrukcja inżynierska, której celem jest obniżenie wód gruntowych.

W systemie odwodnienia powierzchniowego wykorzystywane są 2 rodzaje systemów odwadniających:

• liniowy. Stosuje się go, gdy woda jest pobierana z dużego obszaru. Konieczne jest, aby obszar, z którego pobierana jest woda, miał nachylenie dla naturalnego spływu;
• punkt. Pobór wody odbywa się na niewielkim obszarze: miejsce na źródło wody, odpływy itp.

Odwodnienie liniowe to rynny wpuszczane – korytka z tworzywa sztucznego, betonu lub polimerobetonu, na górze montowane są kraty. Od wybranego materiału odwodnienia liniowego zależeć będzie jego odporność na obciążenia transportu drogowego, odporność na ekstremalne temperatury oraz trwałość. Tace z polimeru i polimerobetonu nie boją się zamarzania wody. Rynny betonowe i polimerobetonowe dobrze wytrzymują obciążenie. Pułapki na piasek pozwalają na mniejsze zatykanie odpływu piaskiem, gruzem i brudem. Odwodnienie punktowe ma podobną konstrukcję, ale zamiast korytka zainstalowano wpust deszczowy. Kratki ozdobne pełnią funkcję ochronną. Wykonane są z żeliwa lub stali. Najbardziej efektownie prezentuje się stal nierdzewna użyta na kraty, charakteryzuje się podwyższoną wytrzymałością i jest łatwa w utrzymaniu czystości.

Wykonywanie prac przy montażu systemów odwodnień powierzchniowych

Systemy odwodnienia liniowego i punktowego prezentowane na stronie https://www.standartpark.by/catalog/poverkhnostnyy-vodootvod/ są zwykle stosowane razem, zapewniając optymalny odbiór wody w zależności od warunków zewnętrznych.

Na samym początku instalacji trwają prace przygotowawcze. Konieczne jest uwzględnienie wszystkich niuansów rzeźby terenu, terenu, konstrukcji budowlanych i narzędzi. Na podstawie tych danych sporządzany jest rysunek przyszłego systemu odwadniającego z obliczeniem przepustowości każdego elementu odwadniającego. Przy obliczaniu w celu uzyskania marginesu bezpieczeństwa systemu długość wszystkich systemów odwadniających zwiększa się o 10%.

Tace na tace i wpusty deszczowe muszą być umieszczone na głębokości co najmniej 10 cm, a kraty ozdobne montuje się kilka milimetrów pod powierzchnią chodnika. Następnie rowy wylewa się betonem, a na betonie są już zainstalowane piaskowniki, tace i wloty wody deszczowej.

Aby uzyskać wysokiej jakości i trwały drenaż, zaleca się uszczelnienie pomiędzy rynną a betonem papą lub papą. Ostatnim etapem montażu jest podłączenie do kanalizacji oraz montaż kratek ochronnych.

Kliknij Media LLC, UNP 192220456

Nasz kanał Telegram. Dołącz do nas!

Czy jest coś do powiedzenia? Napisz do naszego bota Telegram. Jest anonimowy i szybki

Subskrybuj nasze wiadomości w Google, dodaj do ulubionych w Yandex News

Jeśli znajdziesz błąd, zaznacz fragment tekstu i kliknij Ctrl + Enter.

Układ i rodzaje odwodnień powierzchniowych

Systemy odwodnienia powierzchniowego są wyposażone w taki sposób, aby zapewnić niezawodną ochronę terenu, domu i budynków gospodarczych przed szkodliwym działaniem nadmiernej wilgoci. Dobrze zaprojektowany i wyposażony system usuwania wilgoci z powierzchni spełnia następujące funkcje:

• chroni żyzną warstwę przed erozją;
• chroni rośliny i trawniki przed nadmierną wilgocią;
• usuwa wilgoć z zewnętrznych ścian i fundamentów budynków;
• zapobiega przedostawaniu się wód powierzchniowych w głąb gleby;
• zapobiega deformacji, opadaniu i pęcznieniu powłok dekoracyjnych na podwórku.

Konstrukcje odwadniające muszą być instalowane na obszarach o złożonym ukształtowaniu terenu, których cechy powierzchni wykluczają lub utrudniają naturalny drenaż.

Rodzaje

Do odprowadzania wody roztopionej i deszczowej w celu osuszenia górnych warstw gleby stosuje się dwa rodzaje systemów:

• punktowe ujęcia wody;
• systemy liniowe.

W zależności od cech konkretnego miejsca, a także wymagań właściciela (technicznych, estetycznych) instalowane są systemy odwadniające:

• otwarte punktowe i liniowe, do ochrony których używają kraty, które zapobiegają przedostawaniu się gruzu, liści i gałęzi do systemu. Stwórz otwarte przestrzenie wzdłuż ścieżek ogrodowych, na liniach odpływowych, wzdłuż obwodu ślepego obszaru fundamentów;
• zamknięty punktowo i liniowo, całkowicie zanurzony w ziemi.

Najbardziej racjonalną opcją jest połączenie systemów punktowych i liniowych. Połączenie różnych typów może znacznie ograniczyć prace ziemne, a tym samym obniżyć koszty aranżacji systemu odwodnienia powierzchniowego.

Udogodnienia

Lokalny zbiór wód roztopowych i deszczowych zapewnia punktowe odprowadzanie wody. Odwodnienie punktowe składa się z wlotu deszczowego zamkniętego rusztem siatkowym oraz zewnętrznych rur kanalizacyjnych. Rury zapewniają drenaż do studni kanalizacji burzowej lub szamba. Instalują elementy systemów punktowych w przejściach, pod rynnami, przy ścieżkach przed domami, na parkingach, przy wejściach, wyjściach itp.

System odwodnienia punktowego składa się z następujących części:

• wloty wody deszczowej;
• odpływy drenażowe;
• drabiny;
• okiennice przeciwdeszczowe.

Cechy liniowych systemów odwadniających

Zadaniem odwodnień liniowych jest uporządkowanie gromadzenia nadmiaru wilgoci na dużych powierzchniach. Przy aranżacji odwodnienia liniowego zastosuj:

• tace drenażowe wykonane z tworzywa sztucznego, polimerobetonu, betonu;
• piaskowniki do zatrzymywania piasku, liści i drobnego gruzu;
• rury rozgałęźne do łączenia elementów systemu;
• zdejmowane kratki.

Warunkiem zaaranżowania efektywnego systemu odwodnienia powierzchniowego jest opracowanie projektu uwzględniającego charakterystykę konkretnego terenu, szacunkowe ilości roztopów i wód opadowych, cechy komponentów i materiałów użytych do budowy systemu. Warunkiem długiej żywotności konstrukcji jest ich zakup od sprawdzonego dostawcy.

Drenaże, ich przeznaczenie i klasyfikacja

W Rosji przy odwadnianiu ziemi tradycyjnie używa się dwóch głównych terminów: „drenaż” to usuwanie nadmiaru wody przez sieć otwartych kanałów; „drenaż” – usuwanie nadmiaru wody przez system zamkniętych (podziemnych) cieków wodnych. Czasami używa się terminu „zamknięty drenaż”. W Anglii, USA i innych krajach drenaż rozumiany jest jako każdy rodzaj drenażu terytoriów. Termin „drenaż” (z ang. drenaż – drenaż) jest szeroko stosowany w melioracji i charakteryzuje sposób odwadniania terenu za pomocą cieków podziemnych – drenaży w postaci rur lub innych zagłębień, które odbierają nadmiar wód gruntowych i odprowadzają je poza odwodnione powierzchnia. Melioracja została rozwinięta głównie w rolnictwie. Dlatego klasyfikację rodzajów odwodnień zapożyczono głównie z melioracji hydrotechnicznej gruntów rolnych. Pewne rodzaje dostosowań przyniosły cechy zastosowania drenażu w budownictwie leśnym i krajobrazowym.

Zgodnie z orientacją docelową rozróżnia się następujące rodzaje drenażu:

• drenaż – do odwadniania nadmiernie wilgotnych gleb mineralnych i torfowych;
• odsalanie – do zwalczania zasolenia gruntów nawadnianych użytkowanych rolniczo oraz na terenach obiektów architektury krajobrazu w strefach suchych;
• napowietrzanie – poprawiające wymianę gazową ciężkich gleb gliniastych na terenach różnych obiektów. Ten rodzaj drenażu znajduje zastosowanie w budownictwie krajobrazowym przy zagospodarowaniu ciężkich, zimnych gleb, a także przy renowacji zabytkowych budynków drewnianych z ziemnym podziemiem.

Zgodnie z zasadą działania rozróżnia się następujące rodzaje drenażu:

• systematyczne (rys. 3.1, a) – równomiernie rozłożone na odwodnionym obszarze;
• selektywny (rys. 3.1, b) – obejmujący odrębne kontury odwodnionego terenu;
• head (cut-off) – przechwytuje nadmiar wód gruntowych dostających się do odwodnionego obszaru z boku (np. z górnej części skarpy lub w przypadku zalania terenu).

Zgodnie z warunkami naturalnymi (glebowymi, geologicznymi, hydrogeologicznymi) i ekonomicznymi rozróżnia się następujące rodzaje odwodnień:

• poziome – gdy cieki odpływowe (dreny) położone są poziomo z pewnym spadkiem w kierunku odpływu wody. Obejmuje również systemy odwadniania wąskich wykopów (ryc. 3.2);
• pionowe (rys. 3.3) – wykonywane w formie studni lub studni pionowych.

Podstawowym warunkiem zastosowania odwodnienia pionowego w rolnictwie (do odwodnienia dużych powierzchni obiektu) jest obecność silnej warstwy przepuszczalnej, która jest połączona hydraulicznie z leżącą nad nią odwodnioną glebą.

Ryż. 3.1. Systematyczne (a) i selektywne (b) rodzaje drenażu (według E.S. Markowa): 1 – otwarte kanały; 2 – zamknięty kolektor; 3 – dreny; 4 – oglądanie dobrze; 5 . 7 – poziomy powierzchni ziemi

Ryż. 3.2. Odwodnienia wykopów wąskich (wymiary podano wm): a – z matą drenażową Enkadrain (zalecenia firmy): 1 – drenaż syfonowy; 2 – enkadrain; 3 – gleba macierzysta; 4 – zasypywanie lokalną glebą; 5 – geodrenaż; 6 – filtr geotekstylny; b – z odpływem materiału i filtrem z kruszywa; c – drenaż tłucznia: 1 – zasypywanie piaskiem; 2 – geotkanina; 3 – filtr z kruszonego kamienia; 4 – odpływ z filtrem wstępnym; 5 – dolny filtr powrotny

Ryż. 3.3. Schemat działania studni odwadniających drenażu pionowego: a – z pompowaniem wody; b – z wchłanianiem wody do gleby; 1 – warstwa wodoodporna; 2 – przepuszczalna warstwa przepuszczalna; 3 – poziom wód gruntowych; 4 – pompa; 5 – absorbująca warstwa wodonośna

Wskaźnikiem orientacyjnym wykorzystania odwodnienia pionowego jest spełnienie następującej nierówności:

kT ≥ 100 m²/dzień ,

gdzie к — współczynnik filtracji, m/dzień; Т to miąższość formacji przepuszczalnej i wodonośnej, m.

W odniesieniu do reliefu rozróżnia się następujące rodzaje drenażu:

• poprzeczne (rys. 3.4, a) – gdy odpływy są skierowane w poprzek zbocza; używany do znacznych zboczy (ponad 0,005);
• podłużny (rys. 3.4, b) – gdy kierunek odpływów pokrywa się ze spadkiem skarpy.

Ryż. 3.4. Poprzeczne (a) i podłużne (b) rodzaje drenażu: 1 – dreny; 2 – otwarte kanały; 3 – zamknięty kolektor; 4. 9 – poziomy powierzchni ziemi; 10 – usta kolekcjonerów

Zgodnie z projektem cieku podziemnego wyróżnia się następujące rodzaje odwodnienia:

• rurowe (ceramika, drewno, azbestocement, plastik, beton porowaty itp.);
• wnęka – bez użycia rur (kret, szczelinowy);
• wgłębienie z wypełniaczem (np. zafascynowany, tłuczeń kamienny, żwir itp.).

W zależności od materiałów, z których wykonany jest drenaż, rozróżnia się następujące rodzaje drenażu:

• drewniane (deska, ryflowane, słup, fascyn itp.);
• ceramika – wykonana z fajek ceramicznych;
• kamień – wykonany z płyt kamiennych ułożonych w taki sposób, aby tworzyły zagłębienie dla przepływu wody;
• betonowe – wykonane z rur z betonu porowatego, które wytrzymują stosunkowo wysokie ciśnienie zasypki;
• azbestocementowe – wykonane z perforowanych rur azbestocementowych. Jest zakazany w wielu krajach ze względu na potencjalną rakotwórczość;
• tworzywo sztuczne – w postaci rur falistych i perforowanych wykonanych z głównych rodzajów tworzyw sztucznych: polichlorek winylu (PVC), polietylen niskociśnieniowy (HDPE), polietylen wysokociśnieniowy (PVD), polipropylen (PP). Do tej pory jest to główny rodzaj odwodnienia, który stanowi 80% wszystkich budowanych odwodnień.

O odwodnieniu powierzchni ulic miejskich: rodzaje, przeznaczenie i zasady aranżacji

Usuwanie wód opadowych z ulic to jeden z palących problemów mieszkańców wielu miast. Padał lekki deszcz i nie można było już dotrzeć do wejścia – po drodze utworzyła się ogromna kałuża. Sytuacja jest ci znana, prawda? Ale jak się go pozbyć?

Jakie problemy rozwiązuje system odwadniający?

Problem usuwania wody deszczowej i roztopionej, a także spływania z podlewania i mycia ulic jest dość istotny we współczesnym mieście. Aby go rozwiązać, wyposażony jest system odwodnienia powierzchniowego – zestaw tac, piaskowników, studzienek drenażowych i innych elementów wyposażenia inżynierskiego zmontowanych w jeden system odwadniający.

Korzyści z drenażu powierzchniowego

System drenażowy skutecznie usuwa nadmiar wilgoci i wody z opadów atmosferycznych, odprowadzając ją z budynków mieszkalnych, dróg, parków, placów. Pozwala to na usunięcie obciążenia hydraulicznego dróg i fundamentów budynków mieszkalnych i domków. A w rezultacie wydłużyć ich żywotność o 2-3 razy.

Wyraźnie o problemach, które powstają z powodu niewłaściwie wyposażonego drenażu lub jego całkowitego braku w kolejnej kolekcji zdjęć.

Jak widać, właściwie zaprojektowany i dobrze wykonany system odwadniający ma szereg zalet:

• Możesz ulepszyć terytorium, sadząc kwiaty, krzewy, wyposażając tereny rekreacyjne.
• System pozwala chronić fundamenty budynków przed zniszczeniem, wydłużać okresy remontów.
• W piwnicach i na posadzkach piwnicznych woda nie będzie się gromadzić i stagnować, co wydłuży ich żywotność.
• Brak wzrostu poziomu wilgotności zapobiegnie powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pleśni, grzybów i innych szkodliwych mikroorganizmów.
• Terminowy drenaż pozwoli uniknąć wymywania gleby i wydłuży żywotność nawierzchni, płyt chodnikowych.

Innymi słowy, obecność odwodnienia powierzchniowego umożliwia stworzenie komfortowych warunków funkcjonowania ulic, terenów przyległych, terenów rekreacyjno-rozrywkowych dla mieszkańców.

Drenaż z różnych obiektów

Ze względu na częste, a czasem intensywne opady, szczególnie istotna jest kwestia drenażu – w mieście nawet 2 mm opadów daje spływ. Powodem tego są powłoki wodoodporne, które występują w dużych ilościach – to asfalt na drogach i podwórkach, dachach domów itp.

Dlatego tak ważne jest terminowe pozyskiwanie wód powierzchniowych z terenu lokalnego, parkingów, dworców, parków, placów, dróg, mostów i innych obiektów. Z czym z powodzeniem radzi sobie system odwadniający, zbierając ścieki i kierując je do oczyszczalni.

Trudno przecenić znaczenie drenażu z różnych terytoriów w mieście. Dzięki dobrze wyposażonemu systemowi zbierania spływów stopionych i powierzchniowych zmniejsza się obciążenie hydrauliczne, co ma pozytywny wpływ na stan zewnętrzny konstrukcji i obiektów, na odstępy między remontami oraz na całkowity okres użytkowania.

Rodzaje i rozmieszczenie odwodnień powierzchniowych

System odwadniania powierzchni może być punktowy i liniowy. Najczęściej, aby zapewnić efektywne funkcjonowanie drenażu, te dwa rodzaje drenażu są łączone. Następnie zastanawiamy się, z jakich elementów składają się takie systemy. Porozmawiamy również o materiałach, z jakich wykonane są poszczególne elementy do montażu systemu oraz o zasadach doboru właściwego.

Cechy drenażu liniowego

Liniowy układ odwadniający pozwala na szybkie odprowadzenie ścieków z dużego obszaru, na przykład wzdłuż obwodu budynku mieszkalnego, stadionu lub jezdni.

System odwodnienia liniowego składa się z wpustów deszczowych, krat ochronnych, zbiorników retencyjnych piasku (piaskowników) oraz innych elementów konstrukcyjnych. Zamontowany system jest podłączony do kanalizacji.

Kraty zakrywające górną część tacki na odpady chronią ją przed wnikaniem dużych śmieci i gwarantują bezpieczeństwo przechodniom i pojazdom

Wszystkie elementy do montażu systemu odwadniającego wykonane są z betonu zbrojonego włóknem, betonu, polimerobetonu, tworzywa sztucznego, stali nierdzewnej. W zależności od miejsca montażu i przewidywanych obciążeń dobierane są produkty z serii standardowej lub wzmocnionej.

Przyjrzyjmy się ich cechom przykład produktu Standardpark , składający się z serii podstawowej i rozszerzonej.

Produkty z serii Podstawowy (standard) zakładają użytkowanie w warunkach lekkiego ruchu – tereny parkowe, chodniki przejściowe, obiekty sportowe, domki letniskowe oraz zagospodarowanie terenu osiedlowego. Klasa obciążenia A15-C250, co odpowiada wadze do 25 ton.

Sekcja hydrauliczna tac wynosi 100-300 mm. Materiały do ​​produkcji elementów: beton polimerowy, beton zbrojony włóknem, plastik (tace), stal nierdzewna, stal ocynkowana, miedź, żeliwo (kratki ochronne).

Seria Napęd (wzmocnione) – produkty przeznaczone są do pracy w warunkach zwiększonego obciążenia od 25 do 60 ton, klasa wytrzymałości od C250 do E600. Przeznaczony do użytku w miejscach o dużym natężeniu ruchu, w tym ciężkich samochodów ciężarowych. Produkowany z tworzywa sztucznego, polimerobetonu i trwałego betonu. Sekcja hydrauliczna (szerokość konstrukcji produktu) to 100, 150 i 200 mm.

Tacki i kraty ochronne różne co do koloru, wymiarów. Montuje się je wzdłuż dróg, na całym obwodzie domów i domków, aby zbierać ścieki z okolicy.

Wzmocniona seria max różni się od poprzednich zwiększonym poziomem obciążenia – produkty mają wysoką klasę wytrzymałości D400, E600 lub F900, co pozwala im wytrzymać obciążenia do 90 ton.

Do produkcji używa się żelbetu, polimerobetonu i tworzywa sztucznego, wzmacniając korytka ocynkowanymi dyszami. Kraty wykonane są z żeliwa odpornego na uderzenia.

Cechą produktów serii Max jest możliwość mocowania śrub i nakrętek. Taka konstrukcja zapewnia wysoką konserwację drenażu liniowego

Co to jest drenaż punktowy?

Innym rodzajem odwodnienia powierzchniowego są lokalne wloty deszczowe (punktowe, lokalne). Podobnie jak system liniowy zbierają ścieki w celu dalszego odprowadzenia ich do wód opadowych. Ale zbieranie odbywa się w pewnym momencie – pod rynną, pod kranem, przy wejściu do domu, przy wejściu i innych miejscach, w których najprawdopodobniej tworzą się kałuże.

Urządzenie i główne elementy konstrukcyjne systemu punktowego można znaleźć na poniższym obrazku.

Odwodnienie punktowe pozwala na efektywne gromadzenie spływów do wlotu wody deszczowej. Która jest pokryta od góry kratką ochronną wykonaną z wytrzymałego materiału

Cechy produktów do montażu systemu punktowego rozważymy na przykładzie produktów firmy Standartpark:

• Seria standardowa Podstawowy – kanalizację punktową, w tym kolektor deszczowy z tworzywa sztucznego i kratkę ujęcia wody. Można go dodatkowo uzupełnić o kosz na śmieci i przegrodę syfonową. Konstrukcje przeznaczone są do montażu w miejscach o małym obciążeniu – lekkim natężeniu ruchu samochodów i pieszych.
• Wzmocniona seria max przeznaczony do wysokich i ultrawysokich obciążeń. Zbiorniki (studnie) na deszczówkę wykonane są z polimerobetonu i żelbetonu, wzmocnione dyszami ze stali ocynkowanej. Kratki zabezpieczające wlot wody deszczowej wykonane są z wytrzymałego żeliwa, co odpowiada klasie obciążenia D400 E600 i F900.

Wpusty deszczowe mogą być używane jako piaskowniki lub studnie odwadniające. Aby zbudować studnię, musisz zainstalować kilka pojemników jeden na drugim, zwiększając w ten sposób pożądaną długość. Jako studnie rewizyjne wykorzystywane są również wielosekcyjne wpusty deszczowe.

Elementy punktowe mogą być montowane razem z systemem liniowym – seria wzmocniona nadaje się jako piaskowniki do korytek wzmocnionych, których przekrój hydrauliczny wynosi 300, 400, 500 mm.

Jeśli jesteś zainteresowany zorganizowaniem drenażu do użytku domowego, zalecamy zapoznanie się z informacjami na temat wykonania i podłączenia domowej studni drenażowej.

Zalecenia dotyczące doboru materiałów

Warunki pracy – podstawowe kryterium, które powinno opierać się na doborze elementów systemu. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie zastanowić się, gdzie system zostanie zainstalowany, jakie są oczekiwane obciążenia i cechy klimatyczne regionu.

Porozmawiajmy bardziej szczegółowo o niuansach, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze sprzętu do instalacji systemu odwadniania powierzchni, a zwłaszcza tac i kratek ochronnych:

• klasa obciążenia;
• obliczenia hydrauliczne;
• pasmo;
• odległość do kolektora.

Klasa wytrzymałości (obciążenie) – jest to maksymalna dopuszczalna waga, pod wpływem której produkt nie straci swoich właściwości. W produkcji tac kierują się normą EN 1433.

Zużycie wody lub obliczenia hydrauliczne obliczone w l / s, których obliczenie uwzględnia:

• intensywność opadów według SNiP 2.04.03-85;
• współczynnik powierzchni spływu;
• obszar spływu;
• standardowe opady w regionie.

Równie ważny jest parametr pasmo taca – czyli jej zdolność do przekierowania pewnej ilości spływu na sekundę. Jest to szczególnie ważne podczas obfitych opadów deszczu lub obfitych roztopów. Na przykład przy średnicy hydraulicznej 200 mm wydajność drenażowa tacy z tworzywa sztucznego wynosi około 18 l / s, w przypadku produktu betonowego i polimerobetonu wartość ta wynosi do 11 l / s.

Przy pomiarze odległości drenażu od miejsca przyjęcia spływu do jego wysłania do kolektora konieczne jest obliczenie kąta nachylenia, który bezpośrednio wpływa na prędkość przepływu wody

Ważne jest, aby wysoka przepustowość odwodnienia odpowiadała marginesowi bezpieczeństwa poszczególnych elementów, z których montowany jest system odwodnienia.

Subtelności projektowania i instalacji systemu

Zaprojektowanie i wykonanie systemu odwodnienia to zadanie wstępne, które należy wykonać na początku budowy. Jednocześnie ważne jest kompleksowe podejście do kwestii odprowadzania ścieków, zarówno w mieście, jak i na osiedlu wiejskim, dbając od razu o odwodnienie powierzchniowe, ułożenie kanalizacji deszczowej, odprowadzanie ścieków bytowych, zagospodarowanie terenu.

Jak przygotowywany jest projekt odwodnienia?

Projektując system odwodnienia powierzchniowego konieczne będzie uwzględnienie szeregu czynników, m.in. topografii, opadów, rodzaju gleby, głębokości wód gruntowych, rodzaju obiektu, przeznaczenia i warunków eksploatacji obiektu.

Aby sporządzić projekt, należy skontaktować się z serwisem projektowym, którego specjaliści opracują projekt zgodnie z normami i wymaganiami SNiP.

Dlaczego musisz złożyć następujące dokumenty:

• Ogólny plan terenu, na którym naniesiono wymiary i lokalizację wszystkich budynków i budowli.
• Plan sytuacyjny z topografią terenu, wskazujący lokalizację zbiornika magazynowego na ścieki / studnię drenażową.
• Raport techniczny o warunkach geologiczno-inżynierskich terenu.

Specjaliści przy sporządzaniu projektu na pewno dobiorą odpowiedni sprzęt do aranżacji systemu, wskazując klasę wytrzymałości oraz wymaganą liczbę elementów konstrukcyjnych.

Schemat przedstawia przykładowe rozwiązanie techniczne odwodnienia korytami przez drabinę z zastosowaniem serii wzmocnionej do rozmieszczenia odwodnienia liniowego

Projekt polega na obliczeniu i wyborze optymalnego miejsca ułożenia odwodnienia liniowego.

Projekt zawiera następujące obliczenia i schematy:

• Umieszczenie liniowych korytek odwadniających.
• Obliczanie sekcji hydraulicznej tac, dobór ich optymalnej lokalizacji.
• Lokalizacje odcinkowych wlotów wód opadowych z uwzględnieniem przewidywanych punktów maksymalnego zrzutu ścieków.
• Punkty przyłączenia rur drenażowych (ich kąt nachylenia) oraz studni rewizyjnych z zaznaczeniem ich lokalizacji na planie.
• Schematy instalacji wszystkich elementów systemu kanalizacyjnego – korytka, wpusty deszczowe, studnie rewizyjne.
• Pełna lista wszystkich elementów niezbędnych do aranżacji systemu – korytek, wpustów deszczowych, rur, studni, włazów i wszelkich akcesoriów.

Taki projekt pozwoli na wdrożenie efektywnego systemu odwodnienia powierzchniowego na określonym terenie. Na przykład możesz przejść do poniższego linku i zobaczyć przykład drenażu punktowego.

Kluczowe zasady instalacji systemu

Montaż systemu odbywa się zgodnie z zatwierdzonym projektem iz uwzględnieniem zaleceń konkretnego producenta, od którego zakupione są elementy odwodnienia powierzchniowego. Nawiasem mówiąc, najlepiej kupować wszystkie komponenty od jednego producenta, którego produkty pasują do Ciebie pod względem ich właściwości i kategorii cenowej.

Następnie krótko rozważamy podstawowe zasady i etapy instalacji systemu odwadniania powierzchni.

Najpierw za pomocą specjalnych uchwytów pracownicy ręcznie układają i uszczelniają przewody wodne. Następnie do wykopu wlewa się betonową „poduszkę”, której grubość jest wskazana w zaleceniach producenta tac. Linię ułożenia korytek do montażu odpływu wyznacza sznurek.

Przede wszystkim instalowane są piaskowniki, a następnie zaczynają instalować tace, instalując je od końca do końca. Wszystkie punkty połączeń są zaplombowane.

Podczas montażu ważne jest, aby krawędzie wszystkich rynien znajdowały się 3 mm poniżej poziomu powłoki. Na nich zainstalowana jest kratka ochronna, którą mocuje się za pomocą śrub / zacisków znajdujących się w zestawie.

Podłączenie odwodnienia liniowego do kanalizacji ogólnej odbywa się za pomocą piaskowników. Ważne jest również zapewnienie odwodnienia punktowego w miejscach, w których woda wypływa z rury.

Jeśli chodzi o czas instalacji systemu, specjaliści, jeśli spodziewane są niewielkie nakłady pracy, poradzą sobie nawet w jeden dzień.

Wymagania prawne dotyczące rozmieszczenia drenażu

Układ odwodnienia powierzchniowego współczesnego miasta reguluje szereg dokumentów, począwszy od projektu, a skończywszy na wymaganiach dotyczących jakości materiałów i ich właściwości technicznych.

Na przykład kompleksy sportowe i boiska sportowe znajdują się pod wpływem Komitetu Technicznego Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznej. Dlatego kontrola nad rozmieszczeniem systemów odwadniających jest prowadzona przez tę organizację.

Rzućmy okiem na główne:

Ogólne wymagania dotyczące materiałów do rozmieszczenia systemów odwadniających określono w GOST 33068-2014 (EN 13252:2005). Zalecenia dotyczące obliczania systemów odwadniających podczas budowy dróg reguluje ODM 218.2.055-2015. Specyfikacje wlotów wody deszczowej są określone w GOST 3634-99.

Czyszczenie i czyszczenie rynien, rynien, rur, drenów i innych konstrukcji inżynierskich przeznaczonych do odprowadzania wód powierzchniowych i gruntowych z placów jest obowiązkiem osób odpowiedzialnych za czyszczenie odpowiednich terytoriów.

Odpowiednio zaprojektowany i zainstalowany system odwadniający pozwoli zachować atrakcyjny wygląd dla zagospodarowanych terenów nowoczesnego miasta, działek ogrodowych i prywatnych gospodarstw domowych. Wydłuży również żywotność dróg, mostów, fundamentów budynków i budynków mieszkalnych, zmniejszając obciążenia hydrauliczne konstrukcji. Ale aby stworzyć projekt odwodnienia, lepiej skontaktować się ze specjalistami, którzy wezmą pod uwagę rodzaj gleby, cechy klimatyczne i szereg innych ważnych punktów.