Obliczanie kanałów burzowych: analiza ważnych cech projektowych © Geostart

Obliczanie kanałów burzowych: analiza ważnych cech konstrukcyjnych

Konstrukcja techniczna przeznaczona do zbierania i odprowadzania wody deszczowej (roztopionej) nazywana jest kanalizacją burzową. Jest to jeden z tych ważnych obiektów o przeznaczeniu gospodarczym i technicznym, które są integralnymi elementami budynków mieszkalnych, użytkowych, przemysłowych.

Ważnym czynnikiem przy budowie jest obliczenie kanałów burzowych. Budowa systemu „na ślepo” grozi zalaniem lub przesuszeniem terenów krajobrazowych, a także zniszczeniem struktury gleby.

W prezentowanym przez nas artykule szczegółowo przeanalizowano rodzaje wód opadowych, opisano metody ich budowy. Przedstawiono podstawowe zasady projektowania systemów odprowadzania wody atmosferycznej. Podano cenne zalecenia dotyczące budowy.

Klasyfikacja rodzajów „wód burzowych”

Praktyka budowania różnego rodzaju konstrukcji pokazuje zastosowanie trzech rodzajów systemów, z których każdy różni się sposobami zbierania i usuwania produktów opadowych:

1. Oparte na otwartych kanałach i korytkach (rowu).
2. W oparciu o zamknięte studnie i rurociągi (zamknięte).
3. W oparciu o połączone rozwiązanie (mieszane).

Pierwszy projekt realizowany jest w praktyce poprzez budowę kanałów, które łączą ze sobą zlewnie i docelowo odprowadzają zebraną wodę poza wyznaczony obszar.

W zależności od rodzaju wpustów burzowych kanały burzowe dzielą się na liniowe i punktowe. Liniowe są łatwiejsze do układania i obliczania. Dodatkowo możesz skupić się na doświadczeniach z budowania takiej komunikacji dostępnych w regionie.

Odwodnienia liniowe to system korytek osłoniętych kratką ochronną i dekoracyjną. Tace ułożone są ze spadkiem w kierunku kanału, do którego sieć jest połączona poprzez piaskownik

Punktowe wpusty deszczowe montuje się w przypadku zorganizowania odpływu z dachu. Znajdują się bezpośrednio pod rynną. Pod względem zużycia materiału ta metoda jest tańsza, pod względem kosztów pracy – droższa.

Woda z punktowych wpustów deszczowych kierowana jest do studni kolektorowej systemem rur ułożonych w gruncie. Dla urządzenia tej opcji konieczne jest dokładne obliczenie maksymalnej objętości odpływów w celu dobrania optymalnej średnicy rury

Wszystkie te elementy kanałów burzowych mają otwartą komunikację z otoczeniem. Budowa takich konstrukcji wymaga stosunkowo niewielkiej ilości zasobów i materiałów.

Schemat kanalizacji burzowej typu zamkniętego należy uznać za bardziej zaawansowany pod względem projektu. Powstają tu ukryte linie odwadniające, a także system wlotów wody deszczowej – specjalne zbiorniki pośrednie.

Kanalizacja burzowa typu otwartego w wzornictwie przemysłowym. Głównymi elementami konstrukcyjnymi są tace betonowe, na które nałożone są blachy kratowe. Na tej samej zasadzie budowane są otwarte systemy kanalizacji deszczowej dla budownictwa prywatnego.

Zebrana woda jest odprowadzana przez sieci rurociągów ułożonych i ukrytych pod ziemią. Z reguły zebrane produkty opadowe odprowadzane są do oczyszczalni i dalej do akwenu naturalnych zbiorników wodnych.

Trzecia opcja to mieszany kanał burzowy. Zbudowany jest w oparciu o elementy montażowe przeznaczone zarówno do systemów otwartych jak i podziemnych.

Projekt kanalizacji burzowej mieszanej opiera się na racjonalności eksploatacji systemu w określonych obszarach obszaru. Nie mniejszą rolę w podjęciu decyzji o wyborze opcji łączonej odgrywa finansowa strona jej realizacji.

Oddzielnie konieczne jest podświetlenie systemu rowów (tac) do zbierania i odprowadzania wody deszczowej. Ten schemat kanalizacji burzowej, wraz z prostym schematem jego produkcji, jest nieodłącznym elementem wszechstronności działania.

Kanalizacja deszczowa ma tę zaletę, że wraz z funkcją odprowadzania wód opadowych może pełnić rolę dostawcy wilgoci dla plantacji rolniczych. Jest to również ekonomiczna opcja budowy w porównaniu z innymi projektami.

Dzięki konstrukcji rowu możliwe jest zorganizowanie nie tylko dość skutecznego odprowadzenia produktów opadów atmosferycznych. Ten sam system można z powodzeniem wykorzystać jako konstrukcję nawadniającą np. na potrzeby gospodarki domowej (daczy).

Co jest brane pod uwagę w obliczeniach?

Dla każdego prywatnego placu budowy (obszar eksploatowany terytorium) projekt indywidualnego schematu kanalizacji burzowej jest rzeczą powszechną.

Jednak zawsze jako podstawę przyjmuje się rozwiązania typowe dla typowych projektów budowy kanalizacji deszczowej. Standardowe rozwiązania domyślnie zakładają odwołanie się do obliczeń technicznych przed rozpoczęciem budowy systemu.

Obliczenia przeprowadzane są z uwzględnieniem SNiP i z uwzględnieniem następujących czynników charakterystycznych dla danego obszaru i obiektu:

• natężenie opadów w ciągu roku;
• właściwości gleby;
• powierzchnia obiektu;
• masa odprowadzanej wody;
• wymagany obszar odwadniający.

Oprócz informacji o usuniętej masie opadów, inne informacje można uzyskać kontaktując się z lokalną służbą meteorologiczną. Warunkową ilość odprowadzanych produktów opadów atmosferycznych oblicza się według wzoru, w którym jako dane obliczeniowe przyjmuje się powierzchnię zlewni i parametr intensywności tych opadów.

Kanały burzowe są budowane, jeśli planowane jest ułożenie terenu przed domem powłoką, która nie przepuszcza dobrze wody. Należą do nich asfalt, płyty chodnikowe, gres porcelanowy

Kanalizacja burzowa jest szczególnie potrzebna na obszarach o dużych opadach poza sezonem. Informacje o opadach można uzyskać w lokalnym serwisie meteorologicznym.

Instalacje systemu burzowego wymagają obszarów z przewagą gleb gliniastych w sekcji geologicznej, które słabo przepuszczają i nie przepuszczają wody w ogóle na swoją grubość i do warstw leżących poniżej

Konieczne jest zbudowanie kanalizacji burzowej, jeśli dom jest budowany na niespoistych gruntach, których cząstki łatwo zmywają wodą i osłabiają fundament

Forma matematyczna wzoru:

M = (A * 20) * S * k,

W nim odpowiednio:

• М – masa odprowadzanej wody;
• А – intensywność opadów atmosferycznych przez 20 minut;
• S – powierzchnia zlewni (dla dachu również + 30% całkowitej powierzchni ścian budynku);
• k to współczynnik pochłaniania wilgoci przez materiał obiektu.

Pokrycia dachowe często pełnią rolę materiałów obiektu (k=1); konstrukcje betonowe i asfaltowe (k=0,9); gleba (k=0,75); kruszony kamień, żwir (k=0,45).

Cechy konstrukcyjne systemu

Usuwanie opadów atmosferycznych z dachu budynku odbywa się poprzez system zbierania wód opadowych. Są to zewnętrzne linie rur pionowych umieszczone pod końcowymi punktami rynien odbiorczych. Z kolei rynny odbiorcze montowane są po obwodzie połaci dachowej pod dolną krawędzią powłoki.

Odbiór wody opadowej (roztopionej) z powierzchni dachu odbywa się przede wszystkim za pomocą rynien. Te elementy konstrukcyjne są montowane wzdłuż dolnej krawędzi pokrycia dachowego i przylegają do pionu w najniższym punkcie połaci. Dalej wzdłuż rury woda kierowana jest do odbiornika deszczu.

Na dachach płaskich odpływ trafia bezpośrednio do pionów rurowych. W tym schemacie rurociągi odpływowe są zwykle montowane pionowo wewnątrz budynków, a ich górne kielichy są wyprowadzone na dach i są integralne z wykładziną dachową. Na płaskich dachach domów prywatnych dopuszczalne jest posiadanie jednego lejka spustowego.

Jeśli w domu zastosowano wewnętrzne piony z otwartym odpływem, ich konstrukcja powinna zapewniać możliwość odprowadzania roztopionej wody zimą do domowej kanalizacji. Linia drenażowa musi być wykonana z uszczelnieniem wodnym. Na podstawie obliczonych danych dotyczących masy zużycia wody wybiera się średnicę rur do budowy pionu kanalizacji burzowej.

Tabela doboru rur do pionu:

Średnica rury, mm	85	100	150	200
Masa wody deszczowej, l/s	10	20	50	80

Preferowanym materiałem na rury odpływów wewnętrznych jest plastik, cement azbestowy, żeliwo. Rury cynowe i plastikowe są zwykle używane do budowy zewnętrznego systemu kanalizacji burzowej.

Podczas instalowania poziomych linii magistralnych wymagane jest zachowanie standardowego nachylenia (nie mniej niż 0,005 m i nie więcej niż 0,15 m na 1 m długości linii).

Projekty kanalizacji burzowej dla budownictwa prywatnego zwykle przewidują zastosowanie rur z tworzyw sztucznych do instalacji autostrad liniowych. To najbardziej niezawodna opcja, ale najbardziej ekonomiczna. Jednak częste uszkodzenia poszczególnych odcinków niweczą wszelkie oszczędności.

W przypadku konserwacji konieczne jest zapewnienie instalacji rewizji i czyszczenia. Na pionach kanalizacji burzowej rewizje montuje się w granicach dolnej kondygnacji budynku.

W celu obliczenia przepustowości liniowych korytek sztormowych należy uwzględnić powierzchnię obrabianego obiektu, nachylenie w kierunku kanałów oraz przyjęty do pokrycia terenu współczynnik nasiąkliwości. Oprócz tych danych konieczne będzie również obliczenie sekcji hydraulicznej tacy.

Sekcja tacki uzyskana w wyniku obliczeń należy zaokrąglić w górę i zgodnie z tymi danymi wybrać produkt. Jest to wskazane w dokumentacji technicznej tac

Oprócz obliczenia sekcji hydraulicznej, przed zakupem należy zdecydować o klasie obciążenia, wziąć pod uwagę czy pojazdy przejadą przez tacę

Oprócz obliczeń matematycznych konieczne jest dokładne określenie, z jakim nachyleniem będą układane kanały. nadmierny ruch wody może przyczynić się do zatkania i przeciążenia w punktach wejścia

Kluczem do normalnej pracy kanalizacji deszczowej jest nie tylko projekt i obliczenia, ale także przestrzeganie zasad układania. Na przykład tace z tworzywa sztucznego są instalowane tylko na ruchomym betonie, należy również przestrzegać kierunku układania

Ogólne zasady aranżacji „wody burzowej”

Właściciele domów prywatnych są w stanie samodzielnie budować komunikację w celu zbierania i odprowadzania wody deszczowej (stopionej). Po wykonaniu wszystkich obliczeń i zdobyciu wymaganych materiałów przystąp do układania kanałów burzowych.

Przede wszystkim, zgodnie z planem, w okolicy kopią rowy pod odwodnienie. Wykopy są doprowadzane do miejsc pionów kanalizacyjnych (rury odpływowe). Przy planowaniu systemu gospodarki prywatnej wystarcza głębokość wykopu 300-500 mm.

Podczas kopania rowów należy wziąć pod uwagę nachylenie przyszłych rurociągów (lub tac) w kierunku centralnego zbiornika retencyjnego. Dno gotowych wykopów jest zagęszczane przez ubijanie i pokryte warstwą piasku rzecznego (o wysokości co najmniej 200 mm)

Na terenie pod rynnami wykopywane są i instalowane doły na wpusty deszczowe. Te elementy systemu to prostokątne pojemniki o małej objętości (5-10 litrów).

Do montażu studni rewizyjnych i obrotowych zaleca się stosowanie gotowych przemysłowych pojemników z tworzywa sztucznego lub wykonanie odlewanych z polimerobetonu. Pierwsza opcja jest droższa, ale łatwiejsza w instalacji i utrzymaniu.

Produkowane przemysłowo wloty wody deszczowej z reguły uzupełniane są koszami-zbieraczami dużych gruzu. Naturalne szczątki nieuchronnie trafiają do kanałów burzowych ze strumieniami wody deszczowej.

Jeden z wielu istniejących projektów wpustów burzowych. Materiał produkcyjny – plastik. Najlepszy wybór dla prywatnych projektów nieruchomości. Takie pojemniki są zwykle uzupełniane koszami filtracyjnymi, które zatrzymują duże zanieczyszczenia.

W oparciu o wybraną technologię budowy kanałów burzowych (otwartych lub zamkniętych) korytka układa się w wykopach lub montuje się linię rur polimerowych.

Jeśli wykonywany jest prosty system rynnowy z odpływem do pobliskiego trawnika, należy przewidzieć ryzyko możliwej erozji gleby w obszarach odpływowych. Elementy montowane w sposób zamknięty na złączach muszą być uszczelnione.

Zebrana w ten sposób komunikacja musi być podłączona do wspólnego zbiornika magazynowego lub kolektora sieci scentralizowanej.

Należy również zadbać o budowę filtrów piaskowych bezpośrednio przed wejściem do wspólnego zbiornika. I nie zapomnij zainstalować włazów. Ich instalacja jest konieczna na odcinkach autostrad o długości większej niż 10 metrów, a także w miejscach schematu, w których powstają zwoje linii odwadniającej.

Sposoby odprowadzania zebranej wody

Poważnym zadaniem dla właścicieli nieruchomości podmiejskich jest odprowadzenie wód opadowych zebranych z całej powierzchni terenu.

Jeśli w pobliżu domu nie ma scentralizowanej komunikacji, istnieją dwie opcje rozwiązania tego problemu:

1. Zbieranie w specjalnym zbiorniku, a następnie wykorzystanie do nawadniania;
2. Odprowadzanie wody ze zbiornika do gruntu lub na tereny naturalne.

Pierwsza opcja jest uważana za racjonalną, pod warunkiem, że na terenie domu znajdują się obiekty do nawadniania. W takim przypadku potrzebne będzie proste urządzenie (przydomowa przepompownia) do pompowania wody ze zbiornika magazynowego z późniejszym dostarczaniem do obszarów nawadnianych.

Schemat odprowadzenia nagromadzonej wody deszczowej do gruntu. Jeden z tych możliwych schematów, które są dostępne dla właścicieli domów wiejskich. Wydajność w zakresie prędkości wycofywania jest niska, ale biorąc pod uwagę zastosowanie na małych obszarach, ten schemat jest całkiem odpowiedni

Drugiej opcji towarzyszą duże trudności. Konkluzja na ziemię to długotrwały proces. Czas potrzebny na wycofanie zależy od zdolności gleby do wchłaniania wilgoci. W różnych obszarach reliefowych współczynnik nasycenia gleb wilgocią może się znacznie różnić.

W celu skierowania produktu kanalizacji burzowej na obszary naturalne („w rzeźbę terenu” lub „w krajobraz”) konieczne będzie wdrożenie dodatkowego schematu. Schemat ten obejmuje centralny kolektor wody i system oczyszczania gruntu, na przykład pole filtracyjne.

Schematowi wyjściowemu „na ulgę” lub „w krajobraz” towarzyszy złożoność budowy modułów zabiegowych. Obie opcje wymagają koordynacji z organami ochrony środowiska.

Zazwyczaj w sprawie uzgodnienia właściciel nieruchomości (gruntu) musi skontaktować się z następującymi organizacjami:

1. Zakład Dozoru Przyrodniczego.
2. Departament Rybołówstwa.
3. Departament Nadzoru Konsumenckiego.
4. Gospodarka dorzeczowo-wodna.
5. TsGMS.

Przez przedmiot umowy rozumie się „Projekt standardów charakteryzujących procedurę udzielania absolutorium”. Na podstawie takiego projektu wydawane jest pozwolenie zezwalające na zrzut zanieczyszczeń „na krajobraz” lub „na ukształtowanie terenu” oraz decyzja o udostępnieniu jednolitej części wód.

Odprowadzanie wody z kanałów burzowych „do ulgi” lub „do krajobrazu”. Takie schematy nie są w żaden sposób regulowane przez dokumenty SNiP.

Wdrożenie takich opcji w sposób niezgodny z prawem niesie ze sobą ryzyko wysokich grzywien, a prawne zwolnienie wymaga koordynacji z władzami.

Prywatne projekty nieruchomości tradycyjnie obejmują inne sieci komunikacyjne wraz z kanałami burzowymi. Domowa kanalizacja i kanalizacja są również częścią komunikacji domowej. Zasada ich działania niewiele różni się od funkcjonowania kanalizacji deszczowej, w której właściciele prywatnych domów często widzą możliwość wykorzystania tych sieci.

Tymczasem łączenie kanalizacji burzowej z systemem kanalizacji domowej jest zabronione przez SNiP. Zakaz łączenia różnych rodzajów kanalizacji wynika z oczywistych czynników.

Tak więc pod warunkiem odprowadzania wód opadowych do kanalizacji domowej i biorąc pod uwagę dużą intensywność opadów, normalny poziom ścieków jest kilkakrotnie zawyżany.

Zalanie studni roboczych prowadzi do zablokowania ścieków bytowych i kałowych. Osady błota, naturalne zanieczyszczenia wdzierają się do domowej kanalizacji. W efekcie po kolejnej ulewie organizatorzy konstrukcji będą musieli wyczyścić system.

Połączenie wód burzowych z kanalizacją grozi katastrofalnym skutkiem. Przepełnienie systemu odwadniającego z powodu naruszenia obciążeń projektowych prowadzi do zalania fundamentu budynku.

Częste podtopienia zaburzają strukturę gruntu, co powoduje przemieszczenie się bloków fundamentowych, podmycie podłoża pod monolityczną konstrukcją, a w przyszłości może doprowadzić do zniszczenia budynku.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Przydatne filmy rozszerzą Twoje horyzonty dotyczące wyznaczania i instalacji kanałów burzowych.

Wideo nr 1 Woda deszczowa w prywatnym domu – od projektu do instalacji:

Wideo nr 2 Technologie przemysłowe:

Etapy projektowania i dokładne obliczenia kanałów burzowych są integralną częścią budowy domów prywatnych. Starannie przemyślany projekt kanalizacji deszczowej i dokładne obliczenia to trwałość budynku i komfortowe środowisko dla jego mieszkańców.

Chcesz porozmawiać o tym, jak urządziłeś kanał burzowy we własnym domku letniskowym? Chcesz udzielić przydatnych informacji i zamieścić zdjęcie na temat artykułu? Proszę wpisać komentarze w polu poniżej.

Obliczanie kanałów burzowych: analiza ważnych cech konstrukcyjnych

Konstrukcja techniczna przeznaczona do zbierania i odprowadzania wody deszczowej (roztopionej) nazywana jest kanalizacją burzową. Jest to jeden z tych ważnych obiektów o przeznaczeniu gospodarczym i technicznym, które są integralnymi elementami budynków mieszkalnych, użytkowych, przemysłowych.

Ważnym czynnikiem przy budowie jest obliczenie kanałów burzowych. Budowa systemu „na ślepo” grozi zalaniem lub przesuszeniem terenów krajobrazowych, a także zniszczeniem struktury gleby.

Klasyfikacja rodzajów „wód burzowych”

Praktyka budowania różnego rodzaju konstrukcji pokazuje zastosowanie trzech rodzajów systemów, z których każdy różni się sposobami zbierania i usuwania produktów opadowych:

Pierwszy projekt realizowany jest w praktyce poprzez budowę kanałów, które łączą ze sobą zlewnie i docelowo odprowadzają zebraną wodę poza wyznaczony obszar.

Wszystkie te elementy kanałów burzowych mają otwartą komunikację z otoczeniem. Budowa takich konstrukcji wymaga stosunkowo niewielkiej ilości zasobów i materiałów.

Schemat kanalizacji burzowej typu zamkniętego należy uznać za bardziej zaawansowany pod względem projektu. Powstają tu ukryte linie odwadniające, a także system wlotów wody deszczowej – specjalne zbiorniki pośrednie.

Kanalizacja burzowa typu otwartego w wzornictwie przemysłowym. Głównymi elementami konstrukcyjnymi są tace betonowe, na które nałożone są blachy kratowe. Na tej samej zasadzie budowane są otwarte systemy kanalizacji deszczowej dla budownictwa prywatnego.

Zebrana woda jest odprowadzana przez sieci rurociągów ułożonych i ukrytych pod ziemią. Z reguły zebrane produkty opadowe odprowadzane są do oczyszczalni i dalej do akwenu naturalnych zbiorników wodnych.

Trzecia opcja to mieszany kanał burzowy. Zbudowany jest w oparciu o elementy montażowe przeznaczone zarówno do systemów otwartych jak i podziemnych.

Projekt kanalizacji burzowej mieszanej opiera się na racjonalności eksploatacji systemu w określonych obszarach obszaru. Nie mniejszą rolę w podjęciu decyzji o wyborze opcji łączonej odgrywa finansowa strona jej realizacji.

Oddzielnie konieczne jest podświetlenie systemu rowów (tac) do zbierania i odprowadzania wody deszczowej. Ten schemat kanalizacji burzowej, wraz z prostym schematem jego produkcji, jest nieodłącznym elementem wszechstronności działania.

Kanalizacja deszczowa ma tę zaletę, że wraz z funkcją odprowadzania wód opadowych może pełnić rolę dostawcy wilgoci dla plantacji rolniczych. Jest to również ekonomiczna opcja budowy w porównaniu z innymi projektami.

Dzięki konstrukcji rowu możliwe jest zorganizowanie nie tylko dość skutecznego odprowadzenia produktów opadów atmosferycznych. Ten sam system można z powodzeniem wykorzystać jako konstrukcję nawadniającą np. na potrzeby gospodarki domowej (daczy).

Co jest brane pod uwagę w obliczeniach?

Dla każdego prywatnego placu budowy (obszar eksploatowany terytorium) projekt indywidualnego schematu kanalizacji burzowej jest rzeczą powszechną.

Jednak zawsze jako podstawę przyjmuje się rozwiązania typowe dla typowych projektów budowy kanalizacji deszczowej. Standardowe rozwiązania domyślnie zakładają odwołanie się do obliczeń technicznych przed rozpoczęciem budowy systemu.

Obliczenia przeprowadzane są z uwzględnieniem SNiP i z uwzględnieniem następujących czynników charakterystycznych dla danego obszaru i obiektu:

• natężenie opadów w ciągu roku;
• właściwości gleby;
• powierzchnia obiektu;
• masa odprowadzanej wody;
• wymagany obszar odwadniający.

Oprócz informacji o usuniętej masie opadów, inne informacje można uzyskać kontaktując się z lokalną służbą meteorologiczną. Warunkową ilość odprowadzanych produktów opadów atmosferycznych oblicza się według wzoru, w którym jako dane obliczeniowe przyjmuje się powierzchnię zlewni i parametr intensywności tych opadów.

Forma matematyczna wzoru:

M = (A * 20) * S * k,

W nim odpowiednio:

• М – masa odprowadzanej wody;
• А – intensywność opadów atmosferycznych przez 20 minut;
• S – powierzchnia zlewni (dla dachu również + 30% całkowitej powierzchni ścian budynku);
• k to współczynnik pochłaniania wilgoci przez materiał obiektu.

Pokrycia dachowe często pełnią rolę materiałów obiektu (k=1); konstrukcje betonowe i asfaltowe (k=0,9); gleba (k=0,75); kruszony kamień, żwir (k=0,45).

Cechy konstrukcyjne systemu

Usuwanie opadów atmosferycznych z dachu budynku odbywa się poprzez system zbierania wód opadowych. Są to zewnętrzne linie rur pionowych umieszczone pod końcowymi punktami rynien odbiorczych. Z kolei rynny odbiorcze montowane są po obwodzie połaci dachowej pod dolną krawędzią powłoki.

Odbiór wody opadowej (roztopionej) z powierzchni dachu odbywa się przede wszystkim za pomocą rynien. Te elementy konstrukcyjne są montowane wzdłuż dolnej krawędzi pokrycia dachowego i przylegają do pionu w najniższym punkcie połaci. Dalej wzdłuż rury woda kierowana jest do odbiornika deszczu.

Na dachach płaskich odpływ trafia bezpośrednio do pionów rurowych. W tym schemacie rurociągi odpływowe są zwykle montowane pionowo wewnątrz budynków, a ich górne kielichy są wyprowadzone na dach i są integralne z wykładziną dachową. Na płaskich dachach domów prywatnych dopuszczalne jest posiadanie jednego lejka spustowego.

Jeśli w domu zastosowano wewnętrzne piony z otwartym odpływem, ich konstrukcja powinna zapewniać możliwość odprowadzania roztopionej wody zimą do domowej kanalizacji. Linia drenażowa musi być wykonana z uszczelnieniem wodnym. Na podstawie obliczonych danych dotyczących masy zużycia wody wybiera się średnicę rur do budowy pionu kanalizacji burzowej.

Tabela doboru rur do pionu:

Średnica rury, mm	85	100	150	200
Masa wody deszczowej, l/s	10	20	50	80

Preferowanym materiałem na rury odpływów wewnętrznych jest plastik, cement azbestowy, żeliwo. Rury cynowe i plastikowe są zwykle używane do budowy zewnętrznego systemu kanalizacji burzowej.

Podczas instalowania poziomych linii magistralnych wymagane jest zachowanie standardowego nachylenia (nie mniej niż 0,005 m i nie więcej niż 0,15 m na 1 m długości linii).

Projekty kanalizacji burzowej dla budownictwa prywatnego zwykle przewidują zastosowanie rur z tworzyw sztucznych do instalacji autostrad liniowych. To najbardziej niezawodna opcja, ale najbardziej ekonomiczna. Jednak częste uszkodzenia poszczególnych odcinków niweczą wszelkie oszczędności.

W przypadku konserwacji konieczne jest zapewnienie instalacji rewizji i czyszczenia. Na pionach kanalizacji burzowej rewizje montuje się w granicach dolnej kondygnacji budynku.

W celu obliczenia przepustowości liniowych korytek sztormowych należy uwzględnić powierzchnię obrabianego obiektu, nachylenie w kierunku kanałów oraz przyjęty do pokrycia terenu współczynnik nasiąkliwości. Oprócz tych danych konieczne będzie również obliczenie sekcji hydraulicznej tacy.

Ogólne zasady aranżacji „wody burzowej”

Właściciele domów prywatnych są w stanie samodzielnie budować komunikację w celu zbierania i odprowadzania wody deszczowej (stopionej). Po wykonaniu wszystkich obliczeń i zdobyciu wymaganych materiałów przystąp do układania kanałów burzowych.

Przede wszystkim, zgodnie z planem, w okolicy kopią rowy pod odwodnienie. Wykopy są doprowadzane do miejsc pionów kanalizacyjnych (rury odpływowe). Przy planowaniu systemu gospodarki prywatnej wystarcza głębokość wykopu 300-500 mm.

Podczas kopania rowów należy wziąć pod uwagę nachylenie przyszłych rurociągów (lub tac) w kierunku centralnego zbiornika retencyjnego. Dno gotowych wykopów jest zagęszczane przez ubijanie i pokryte warstwą piasku rzecznego (o wysokości co najmniej 200 mm)

Na terenie pod rynnami wykopywane są i instalowane doły na wpusty deszczowe. Te elementy systemu to prostokątne pojemniki o małej objętości (5-10 litrów).

Do montażu studni rewizyjnych i obrotowych zaleca się stosowanie gotowych przemysłowych pojemników z tworzywa sztucznego lub wykonanie odlewanych z polimerobetonu. Pierwsza opcja jest droższa, ale łatwiejsza w instalacji i utrzymaniu.

Produkowane przemysłowo wloty wody deszczowej z reguły uzupełniane są koszami-zbieraczami dużych gruzu. Naturalne szczątki nieuchronnie trafiają do kanałów burzowych ze strumieniami wody deszczowej.

Jeden z wielu istniejących projektów wpustów burzowych. Materiał produkcyjny – plastik. Najlepszy wybór dla prywatnych projektów nieruchomości. Takie pojemniki są zwykle uzupełniane koszami filtracyjnymi, które zatrzymują duże zanieczyszczenia.

W oparciu o wybraną technologię budowy kanałów burzowych (otwartych lub zamkniętych) korytka układa się w wykopach lub montuje się linię rur polimerowych.

Jeśli wykonywany jest prosty system rynnowy z odpływem do pobliskiego trawnika, należy przewidzieć ryzyko możliwej erozji gleby w obszarach odpływowych. Elementy montowane w sposób zamknięty na złączach muszą być uszczelnione.

Zebrana w ten sposób komunikacja musi być podłączona do wspólnego zbiornika magazynowego lub kolektora sieci scentralizowanej.

Należy również zadbać o budowę filtrów piaskowych bezpośrednio przed wejściem do wspólnego zbiornika. I nie zapomnij zainstalować włazów. Ich instalacja jest konieczna na odcinkach autostrad o długości większej niż 10 metrów, a także w miejscach schematu, w których powstają zwoje linii odwadniającej.

Sposoby odprowadzania zebranej wody

Poważnym zadaniem dla właścicieli nieruchomości podmiejskich jest odprowadzenie wód opadowych zebranych z całej powierzchni terenu.

Jeśli w pobliżu domu nie ma scentralizowanej komunikacji, istnieją dwie opcje rozwiązania tego problemu:

Pierwsza opcja jest uważana za racjonalną, pod warunkiem, że na terenie domu znajdują się obiekty do nawadniania. W takim przypadku potrzebne będzie proste urządzenie (przydomowa przepompownia) do pompowania wody ze zbiornika magazynowego z późniejszym dostarczaniem do obszarów nawadnianych.

Schemat odprowadzenia nagromadzonej wody deszczowej do gruntu. Jeden z tych możliwych schematów, które są dostępne dla właścicieli domów wiejskich. Wydajność w zakresie prędkości wycofywania jest niska, ale biorąc pod uwagę zastosowanie na małych obszarach, ten schemat jest całkiem odpowiedni

Drugiej opcji towarzyszą duże trudności. Konkluzja na ziemię to długotrwały proces. Czas potrzebny na wycofanie zależy od zdolności gleby do wchłaniania wilgoci. W różnych obszarach reliefowych współczynnik nasycenia gleb wilgocią może się znacznie różnić.

Aby skierować produkt kanalizacji burzowej na obszary naturalne („w rzeźbę terenu” lub „w krajobraz”), konieczne będzie wdrożenie dodatkowego schematu. Schemat ten obejmuje centralny kolektor wody i system oczyszczania gruntu, na przykład pole filtracyjne.

Schematowi wyjściowemu „na ulgę” lub „w krajobraz” towarzyszy złożoność budowy modułów zabiegowych. Obie opcje wymagają koordynacji z organami ochrony środowiska.

Zazwyczaj w sprawie uzgodnienia właściciel nieruchomości (gruntu) musi skontaktować się z następującymi organizacjami:

Przez przedmiot umowy rozumie się „Projekt standardów charakteryzujących procedurę udzielania absolutorium”. Na podstawie takiego projektu wydawane jest pozwolenie zezwalające na zrzut zanieczyszczeń „na krajobraz” lub „na ukształtowanie terenu” oraz decyzja o udostępnieniu jednolitej części wód.

Odprowadzanie wody z kanałów burzowych „do ulgi” lub „do krajobrazu”. Takie schematy nie są w żaden sposób regulowane przez dokumenty SNiP.

Wdrożenie takich opcji w sposób niezgodny z prawem niesie ze sobą ryzyko wysokich grzywien, a prawne zwolnienie wymaga koordynacji z władzami.

Prywatne projekty nieruchomości tradycyjnie obejmują inne sieci komunikacyjne wraz z kanałami burzowymi. Domowa kanalizacja i kanalizacja są również częścią komunikacji domowej. Zasada ich działania niewiele różni się od funkcjonowania kanalizacji deszczowej, w której właściciele prywatnych domów często widzą możliwość wykorzystania tych sieci.

Tymczasem łączenie kanalizacji burzowej z systemem kanalizacji domowej jest zabronione przez SNiP. Zakaz łączenia różnych rodzajów kanalizacji wynika z oczywistych czynników.

Tak więc pod warunkiem odprowadzania wód opadowych do kanalizacji domowej i biorąc pod uwagę dużą intensywność opadów, normalny poziom ścieków jest kilkakrotnie zawyżany.

Zalanie studni roboczych prowadzi do zablokowania ścieków bytowych i kałowych. Osady błota, naturalne zanieczyszczenia wdzierają się do domowej kanalizacji. W efekcie po kolejnej ulewie organizatorzy konstrukcji będą musieli wyczyścić system.

Połączenie wód burzowych z kanalizacją grozi katastrofalnym skutkiem. Przepełnienie systemu odwadniającego z powodu naruszenia obciążeń projektowych prowadzi do zalania fundamentu budynku.

Częste podtopienia zaburzają strukturę gruntu, co powoduje przemieszczenie się bloków fundamentowych, podmycie podłoża pod monolityczną konstrukcją, a w przyszłości może doprowadzić do zniszczenia budynku.

Etapy projektowania i dokładne obliczenia kanałów burzowych są integralną częścią budowy domów prywatnych. Starannie przemyślany projekt kanalizacji deszczowej i dokładne obliczenia to trwałość budynku i komfortowe środowisko dla jego mieszkańców.