Obliczanie ogrzewania podłogowego: zużycie rur na 1 m2, liczba obwodów i inne parametry

Obliczanie ogrzewania podłogowego według strat ciepła, określanie długości rur i inne dane

W ostatnich latach podłogi ogrzewane wodą są coraz częściej wybierane jako alternatywa dla grzejników. W ten sposób rozwiązane są główne problemy domów prywatnych – zimne podłogi i gromadzenie się ciepłego powietrza pod sufitem. Aby jednak system działał normalnie i pokrył wszystkie straty ciepła, na etapie projektowania wymagane jest profesjonalne obliczenie ogrzewania podłogowego. Jest to dość skomplikowane i lepiej, aby zostało przeprowadzone przez jego specjalistów. Ale jeśli chcesz, możesz to zrobić sam.

Co jest wymagane do obliczeń

Aby dom był ciepły, system grzewczy musi kompensować wszelkie straty ciepła przez przegrodę budynku, okna i drzwi oraz system wentylacyjny. Dlatego głównymi parametrami, które będą wymagane do obliczeń, są:

• wielkość domu;
• materiały ścienne i sufitowe;
• wymiary, liczba i konstrukcja okien i drzwi;
• moc wentylacyjna (objętość wymiany powietrza) itp.

Należy również wziąć pod uwagę klimat w regionie (minimalna temperatura w zimie) i pożądaną temperaturę powietrza w każdym pomieszczeniu.

Dane te pozwolą obliczyć wymaganą moc cieplną systemu, która jest głównym parametrem określania mocy pompy, temperatury chłodziwa, długości i przekroju rury itp.

Kalkulator zamieszczony na stronach internetowych wielu firm budowlanych, które świadczą usługi w zakresie jego instalacji, pomoże wykonać obliczenia cieplne rury do ciepłej podłogi.

Uwaga! Jeżeli podłoga podgrzewana wodą jest wykorzystywana jako dodatkowe, a nie główne źródło ciepła, to uzyskane wartości mocy są redukowane do pewnego procentu.

Podstawowe obliczenia

Aby obliczyć rurę do ogrzewania podłogowego, wybierz pompę, a kolektor do systemu grzewczego domku pomoże określić wymaganą moc systemu.

Obliczanie strat ciepła

Wymagana moc obwodów cieplnych (M) zależy od strat ciepła (Q) i jest określona wzorem:

M u1,2d Q × XNUMX

Ogrzewaj liście przez ściany zewnętrzne, zakładki, okna.

Do notatki! Ponieważ w naszym przypadku podłoga będzie ogrzewana, straty ciepła przez nią nie są brane pod uwagę.

Aby określić straty, trzeba znać wartości oporów cieplnych (R) wszystkich konstrukcji. Łatwo je obliczyć, dzieląc grubość ściany lub innej konstrukcji przez współczynnik przewodzenia ciepła, który jest inny dla każdego materiału. Jest w tabeli:

Na przykład, jeśli dom zbudowany jest z belki o grubości 20 cm, opór cieplny ścian zewnętrznych oblicza się w następujący sposób:

0,2 / 0,18 u1,11d XNUMX m² ° C / W

Jeśli ściany są izolowane wełną mineralną, obliczenia należy wykonać zarówno dla niego, jak i dla materiału wykończenia elewacji. Złożoność obliczeń polega również na tym, że straty ciepła obliczane są indywidualnie dla każdej konstrukcji: powierzchnia otworów jest odejmowana od powierzchni ściany, określany jest opór cieplny okien i profili okiennych z podwójnymi szybami, Uwzględnia się moc potrzebną do ogrzania powietrza wchodzącego przez kanały wentylacyjne itp.

Opór cieplny ściany jest sumą oporów wszystkich jej warstw Źródło www.bazalt-most.ru

Dlatego lepiej zaufać ekspertom. Ale szczególnie oszczędni i świadomi czasu właściciele domów mogą skorzystać z następującej formuły:

Q u1d XNUMX / R x (TV – Tn) x S,

gdzie S to powierzchnia konstrukcji, a Tv i Tn to temperatura wewnątrz pomieszczenia i na zewnątrz (minimum).

Pokażemy na przykładzie, jak obliczyć ciepłą podłogę. Załóżmy, że powierzchnia ścian zewnętrznych w pomieszczeniu naszego domu wykonana z drewna wynosi 50 m², minimalna temperatura w zimie na zewnątrz to -30 °, a wewnątrz powinna wynosić + 24 °. Następnie:

Q u1d 1,11 / 24 x (30 – (-50)) x 2432 uXNUMXd XNUMX W

Ale to nie wszystko, powinieneś wziąć pod uwagę orientację pokoju po stronie świata. Jeśli jest skierowana na południe, pozostaw wartość bez zmian, jeśli na północ pomnóż przez współczynnik 1,1, zachód lub wschód – 1,05.

Następnie, korzystając z tego samego wzoru, osobno obliczamy straty ciepła przez okna, sumując ich powierzchnię, przez drzwi wejściowe, sufit, instalację wentylacyjną (przez objętość powietrza na jednostkę czasu). I podsumowujemy wszystkie wyniki. I tak dalej dla każdego pomieszczenia, zwłaszcza jeśli mają utrzymywać różne temperatury.

Załóżmy, że ostatecznie dostaliśmy 12500 watów. Mnożymy przez 1,2 i otrzymujemy wymaganą moc systemu 15000 15 W lub XNUMX kW.

Dobór pompy i rozdzielacza

Sprzęt dobierany jest zgodnie z wydajnością ogrzewania podłogowego określoną stratami ciepła. Wybierając, musisz zrobić margines 15-20%, aby upewnić się, że system działa w trybie normalnym. W naszym przypadku wymagany jest sprzęt o mocy 18 kW.

Ale jednostka mieszająca musi mieć wymaganą liczbę wylotów, równą liczbie obwodów ogrzewania podłogowego.

Obliczanie długości rur i liczby obwodów

Zużycie rur do ogrzewania podłogowego na m2 zależy od sposobu układania i rozstawu rur. Z reguły wybiera się go w granicach 15-30 cm, zmniejszając do 10 cm w strefach zimnych: wzdłuż ścian zewnętrznych, przy drzwiach wejściowych.

Łatwiej jest obliczyć wymaganą długość rury na obwód, dzieląc powierzchnię grzewczą (S) przez krok układania (N) i dodając 10% do kolan:

L = S/N x 1.1

To bardzo ważne! Nie zapomnij dodać długości rury zasilającej i powrotnej z rozdzielacza do obwodu.

Możesz sprawdzić obliczenia zgodnie z tabelą pokazującą zużycie rur w zależności od etapu układania.

• Jeśli wynik jest mniejszy niż 100 m, można zastosować rury o średnicy 16 lub 18 mm.
• Jeśli 100-120 m, przekrój zwiększa się do 20 mm.
• Jeśli więcej niż 120 m, w pomieszczeniu układane są 2 lub 3 kontury, dzieląc je na w przybliżeniu równe części.
• Idealnie, wszystkie kontury w domu powinny mieć tę samą długość, ale w praktyce jest to trudne do osiągnięcia, więc dopuszczalna jest różnica 30-40%.

Opis wideo

Jak wybrać formę układania i rozbić pokój na kontury, możesz dowiedzieć się, oglądając wideo:

Liczba obwodów jest określana na podstawie wymiany ciepła każdego. Na przykład zdecydowałeś się skupić na pomieszczeniu o powierzchni 12 m², odległość od kolektora wynosi 5 m. Długość rur w tym przypadku z krokiem 20 cm wyniesie 76 m :

12/0,2 x 1,1 + 2 x 5 = 76

Jeśli przenikanie ciepła 1 m² wynosi 80 W, całe pomieszczenie ma 12 x 80 = 960 W. A twój sprzęt o mocy 15 kW będzie w stanie „ciągnąć” 15000/960 = 15,6 obwodów tej długości. Tak jest w teorii – w rzeczywistości lepiej je zmniejszyć o 2. Otrzymujemy 13 obwodów i wybieramy kolektor o tej samej liczbie wyjść.

Lub wybieramy inne opcje, zmieniając krok układania, długość konturu, średnicę rur.

wniosek

Decydując się na ogrzewanie w ten sposób tylko strefy wejściowej i łazienki, można skorzystać z samodzielnych obliczeń lub kalkulatora wodnego ogrzewania podłogowego – długość rury, jej przekrój i inne parametry w tym przypadku nie są tak istotne. Ale lepiej powierzyć projekt ogrzewania całego domku doświadczonym specjalistom, którzy uwzględnią wszystkie straty ciepła i będą mogli wybrać optymalny schemat.

Jak najlepiej zrobić ciepłą podłogę do restauracji o powierzchni 1000 mXNUMX?

Elektryczne ogrzewanie podłogowe jest reprezentowane przez różne rodzaje systemów: cienka mata grzewcza, kabel grzejny, mata z pręta węglowego, folia na podczerwień, z których każdy ma swój własny zakres właściwości i zastosowań.

Piśmienny dobór i kalkulacja ogrzewania podłogowego zapewnia najbardziej wydajne działanie systemu grzewczego przy najniższych kosztach energii.

Aby samodzielnie dokonać dokładnego wyboru i obliczenia ciepłej podłogi, skorzystaj z opisanych poniżej formuł lub skontaktuj się ze specjalistami sieci sklepów Warm Floor w Twoim mieście.

Wybór ogrzewania podłogowego przeprowadzone na podstawie następujących danych:

1. Wymagany stopień ogrzewania w pokoju lub budynku. Elektryczne ogrzewanie podłogowe może służyć jako komfortowe ogrzewanie powierzchni podłogi, a także jako jedyne źródło ciepła w mieszkaniu.
2. Rodzaj podłogiużywany w pomieszczeniach. Każda powłoka ma inną przewodność cieplną i czułość termiczną, które muszą być kompatybilne z systemem grzewczym.
3. Typ mocowania – jastrych cementowy (na etapie remontu); ogrzewanie podłogowe pod płytki lub suchy montaż pod laminat (do napraw kosmetycznych).
4. Całkowita powierzchnia podłogi, w której zostanie zamontowana ciepła podłoga oraz przestrzeń niezajęta przez meble.

Pierwszym krokiem do stworzenia optymalnej temperatury przy ogrzewaniu podłogowym jest określenie wymaganego stopnia nagrzania: czy wystarczy Ci komfortowo ogrzać powierzchnię podłogi (tzw. „ogrzewanie dodatkowe”), czy też trzeba zrekompensować brak centralnego ogrzewania ze względu na ciepłą podłogę (ogrzewanie główne). Odpowiedź na to pytanie określi poziom mocy, jaką powinien posiadać system ogrzewania podłogowego. Dla wygodnego ogrzewania – to 100-150 W / m 2; dla głównego ogrzewania – 160-200 W / m 2; dla zimnych nieogrzewanych pomieszczeń (balkony i loggie) – 200-250 W/m2.

Ważne jest, aby wymagana moc była zgodna z wybraną podłogą, którą zwykle określają producenci progi temperaturowe. Tak więc dla laminatu i linoleum optymalna moc to 100-130 W/m2, temperatura powierzchni podłogi powinna mieścić się w zakresie 26-28 °C. Dlatego zaleca się stosowanie tych powłok tylko przy ogrzewaniu podłogowym do dodatkowego ogrzewania. W większości przypadków do takich powłok stosuje się folię na podczerwień KEEPLY. Alternatywnymi opcjami są termomat Devidry (producent DEVI) i TVK-130 LP (THERMO).

Dla naszych klientów usługa doboru i kalkulacji ciepłej podłogi jest bezpłatna!

Koszt analogów ogrzewania podłogowego Keeply BASIC wynosi około 325-350 rubli. za metr bieżący. To 650-700 rubli. za metr kwadratowy.

Jednocześnie sama folia termiczna to tylko elementy grzejne, a nie gotowy do montażu system „ciepłej podłogi”.

Oprócz folii grzewczej konieczny jest zakup akcesoriów do montażu – zaciski lub oczka, izolacja bitumiczna, przewody elektryczne. Więcej.

Płytki i gresy nadają się zarówno do ogrzewania pierwotnego, jak i wtórnego, tj. kompatybilny z dużą mocą – 150-220 W/m2. Producenci DEVI, THERMO, WARMSTAD i IQWATT posiadają maty grzewcze, które mają szerokie zastosowanie jako ogrzewanie podłogowe pod płytki i gres.

Wybierając ciepłą podłogę, należy wziąć pod uwagę stan powierzchni bazowejna którym system będzie montowany:

• dla wyremontować do instalacji zalecane są systemy kablowe (model Warmstad WSS firmy WARMSTAD (Rosja); Deviflex 18T producenta DEVI (Dania); przewód grzejny SVK-20 firmy THERMO (Szwecja)), montowany pod wylewką cementową o wysokości 3-5 cm. ciepła podłoga jest całkowicie kompatybilna z każdą wykładziną podłogową. System włącza się po wyschnięciu jastrychu, po 30 dniach.
• W przypadku gdy stół jest już wyposażony, odpowiednie są maty grzewcze, takie jak mata podłogowa IQ firmy IQWATT lub ciepła podłoga na podczerwień UNIMAT. Cienkie maty montuje się w cienkiej warstwie wyrównującego gruntu (grubość 1-1,5 cm), a termomaty UNIMAT pod klej do płytek (2-3 cm).
• Inna opcja dla wyposażonego jastrychu – instalacja na sucho, co pozwala zaoszczędzić wysokość pomieszczenia. Do tego celu przeznaczona jest folia na podczerwień KEEPLY, CALEO lub VIOLET, którą można włączyć natychmiast po instalacji.

Zwróć uwagę na lokalizację obiektu, w którym zostanie zainstalowane ogrzewanie podłogowe. Warto wziąć pod uwagę takie czynniki jak obecność ogrzewanych pomieszczeń poniżej i powyżej lub zimny fundament (grunt). W przypadku dużych strat ciepła materiał termoizolacyjny należy umieścić pod systemem grzewczym.

Większość systemów ogrzewania podłogowego instaluje się w tej części pomieszczenia, w której nie ma dużych przedmiotów lub wyposażenia (łóżko, szafa, lodówka), czyli w wolnej przestrzeni. Jest to konieczne, aby uniknąć “zablokowanie” systemu i jego dalsze przegrzanie. Jeśli nie ma pewności, że meble zawsze będą w tym samym miejscu, to należy zdecydować się na ciepłe pole z funkcja samoregulacji – mata rdzeniowa UNIMAT. Ta właściwość pozwala systemowi dostosować się do otoczenia, zmniejszając lub zwiększając poziom mocy w razie potrzeby, a tym samym oszczędzając energię elektryczną.

Obliczanie ciepłej podłogi odbywa się na trzy różne sposoby, w zależności od rodzaju systemu grzewczego.

1. Obliczanie mat grzewczych i folii na podczerwień

Przy doborze wymaganego zestawu maty grzewczej, folii na podczerwień (KEEPLY, CALEO, FIOLET FLOOR) stosujemy następujący wzór:

gdzie:
S_całkowity – powierzchnia pokoju;
S_zan. – powierzchnia zajęta (zamknięta) przez meble;
S to obszar wymaganego zestawu.

Przykład obliczenia:

Powierzchnia pokoju dziecięcego to 12 m 2 z czego 5 m 2 zajmują meble. Zgodnie ze wzorem:

12 m 2 – 5 m 2 u7d 2 m XNUMX

Aby ogrzać to pomieszczenie, powinieneś wybrać ciepłą podłogę o powierzchni 7 m 2.

W przypadku termomaty jego skracanie i wydłużanie jest zabronione, dlatego powierzchnia układanej ciepłej podłogi jest zaokrąglana w dół. Folie termiczne KEEPLY, CALEO i VIOLET FLOOR można ciąć, co umożliwia łączenie poszczególnych pasków ogrzewania podłogowego i łączenie różnych zestawów tej marki. Na przykład na 9 m2 można zainstalować folię na podczerwień 5 i 4 m 2 lub 4, 3 i 2 m 2 . A także jeden duży zestaw może być używany w kilku pokojach. Wszystko zależy od konfiguracji pomieszczenia i pożądanego schematu układania ciepłej podłogi.

2. Obliczenie kabla grzejnego

Aby określić wymaganą moc przewodu grzejnego, stosuje się wzór:

gdzie:
Р_wym. – wymagana moc ogrzewania pomieszczeń (ogrzewanie komfortowe: 100-150 W/m 2; ogrzewanie główne: 160-200 W/m 2; dla zimnych nieogrzewanych pomieszczeń – 200-250 W/m 2);
S_darmowy – powierzchnia wolna od mebli (obliczona według wzoru: S_całkowity – S_zan.);
P to moc przewodu grzejnego.

Przykład obliczenia:

Do ogrzewania kuchni o łącznej powierzchni 10 m 2, z czego 4 m 2 zajmują meble, z reguły wymagana jest moc 160 W. Zatem wymagana moc kabla termicznego będzie wynosić:

160 W * (10 m 2 – 4 m 2) u960d XNUMX W

Moc przewodu grzejnego powinna być jak najbardziej zbliżona (w górę) do wymaganej. Dlatego do tej kuchni zaleca się kabel grzejny o mocy 1020 W (kabel grzewczy SVK-20), jeśli mówimy o linii modelowej THERMO. Montaż ciepłej podłogi zostanie przeprowadzony z obliczeniem powierzchni pomieszczenia i etapu układania.

3. Obliczanie maty prętowej UNIMAT

Mata na podczerwień UNIMAT ma funkcja samoregulacjiTak nie boi się blokowania mebli a powierzchnia zestawu powinna być równa powierzchni pomieszczenia.

W celu wygodnego sterowania i ekonomicznego użytkowania ciepłej podłogi (do 35%) zaprojektowano termostat. Dostępne są termostaty mechaniczne (z ręcznym sterowaniem) oraz programowalne z funkcjami zapisywania ustawień, trybami zmniejszania kosztów energii itp.

Nasze sklepy oferują szeroką gamę wielofunkcyjnych termostatów do systemów grzewczych europejskich producentów, wśród których najpopularniejsze to:

Ogrzewanie restauracji lub kawiarni

Stworzenie optymalnych warunków przebywania osoby w pomieszczeniach wiąże się z zachowaniem określonych parametrów mikroklimatu. Parametry te obejmują temperaturę, wilgotność względną powietrza, jego skład, ruchliwość itp. Zadaniem ogrzewania jest utrzymanie temperatury wewnątrz lokalu na poziomie zapewniającym komfortowy pobyt ludzi w zimnych porach roku.

Główne problemy ogrzewania kawiarni i restauracji

• Kawiarnie i restauracje na świeżym powietrzu muszą ogrzewać tereny zewnętrzne, szczególnie wiosną i jesienią. Ponieważ jest to otwarta przestrzeń, nie da się jej ogrzać tradycyjnymi systemami grzewczymi.
• Systemy grzewcze nie powinny wytwarzać zapachów, zanieczyszczać powietrza w pomieszczeniach szkodliwymi substancjami uwalnianymi podczas pracy.
• Niski poziom hałasu

Ogrzewanie lokalu gastronomicznego może być realizowane na różne sposoby, w zależności od lokalnych warunków. Rozważmy te metody bardziej szczegółowo.

Podgrzewanie wody.

Zaopatrzenie restauracji lub kawiarni w ciepło, w tym wbudowane lub wbudowane w budynki o różnym przeznaczeniu, może odbywać się zarówno z sieci zewnętrznych, jak i ze źródeł autonomicznych.

W przypadku dostarczania ciepła z zewnętrznych sieci ciepłowniczych konieczne jest zainstalowanie indywidualnego punktu grzewczego lub sterownika. Możliwe jest również utworzenie punktu grzewczego (sterownika) wspólnego dla przedsiębiorstwa energetycznego i budynku, w którym jest on zabudowany, z oddzielnymi licznikami energii cieplnej. System ogrzewania restauracji (kawiarni) wbudowanej w budynek należy projektować oddzielnie od systemu ogrzewania samego budynku.

W przypadku korzystania z autonomicznego źródła ciepła potrzebny będzie kocioł o wymaganej mocy. W zależności od specyficznych warunków kocioł może pracować na gazie, energii elektrycznej, paliwie stałym lub płynnym.

Od źródła ciepła gorąca woda przepływa przez systemy rurowe do urządzeń grzewczych. Zarówno grzejniki, jak i konwektory mogą służyć jako urządzenia grzewcze w restauracji (kawiarni). Dobór rodzaju urządzeń, ich obliczenia cieplne i hydrauliczne przeprowadzane są na etapie projektowania. Aby kontrolować temperaturę w pomieszczeniu, na przyłączach do urządzeń grzewczych można zamontować termostaty, które są w stanie utrzymać zadaną temperaturę w pomieszczeniu i zapobiec nadmiernemu zużyciu energii cieplnej.

W przypadku obecności przeszkleń ekspozycyjnych w holu restauracji (kawiarni) można zastosować konwektory wbudowane w konstrukcję podłogi. Takie konwektory mogą być również wyposażone w wentylatory elektryczne, aby wytworzyć silniejszy pionowy przepływ ciepłego powietrza wzdłuż przeszklenia.

W sali restauracyjnej istnieje możliwość zastosowania systemu ogrzewania podłogowego. Ten rodzaj ogrzewania jest w stanie zapewnić bardziej komfortowe warunki pobytu osoby. W konstrukcji podłogi układane są pętle rur, przez które przepływa woda o temperaturze około 40-50 stopni. To mniej niż w tradycyjnym systemie grzewczym, dlatego zastosowano specjalne jednostki mieszające, które obniżają temperaturę. W zależności od strat ciepła w pomieszczeniu można określić, czy do ogrzewania wystarczy tylko ciepła podłoga, czy też wymagana jest dodatkowa instalacja urządzeń grzewczych.

Jeśli planuje się klimatyzować restaurację (kawiarnię) za pomocą systemu „chiller-fan coil”, możliwe jest wykorzystanie tego systemu do ogrzewania w zimnych porach roku. Wymaga to agregatu chłodniczego z funkcją pompy ciepła. Inną opcją jest możliwość podłączenia instalacji klimatyzacji hydraulicznej do węzła cieplnego budynku. W ten sposób latem do klimakonwektorów dostanie się woda schłodzona w chillerze (lub płyn niezamarzający), a zimą będzie można podłączyć do punktu grzewczego za pomocą zworek.

Ogrzewanie elektryczne.

Jeżeli nie ma możliwości wyposażenia ogrzewania wody jako podstawowego źródła ciepła, dopuszcza się wykorzystanie energii elektrycznej. W tej wersji istnieje możliwość zastosowania konwektorów elektrycznych do ogrzania restauracji (kawiarni), po prostu montuje się je na ścianie, mają nowoczesny wygląd, a do podłączenia wystarczy poprowadzić okablowanie elektryczne. W kawiarni można również znaleźć promienniki do użytku osobistego oraz promienniki podczerwieni, głównie w dużych halach.

Istnieje również możliwość zainstalowania elektrycznego ogrzewania podłogowego. W tym celu pętle specjalnego kabla elektrycznego pasują do instalacji podłogi, a nie do wszystkich rur do pompowania podgrzanej wody. Wadą ogrzewania elektrycznego jest dość wysoki koszt energii elektrycznej.

W kawiarniach-barach i restauracjach (głównie ze sporą frekwencją np. w restauracjach typu fast food), aby wyeliminować dopływ chłodnego powietrza do pomieszczenia, należy zamontować kurtynę powietrzno-temperaturową przy wejściu z ulicy lub w przedsionku jest brane pod uwagę. Kurtyna tworzy płaski, silny przepływ powietrza, który rozbija strefy o różnych temperaturach po obu stronach otwartych drzwi wejściowych.

Ze względu na niewielką powierzchnię wymaganą do ogrzewania na system ten stawiane są stosunkowo łagodne wymagania w zakresie mocy. Taki system jest dość prosty w instalacji i obsłudze. Ten system jest całkowicie autonomiczny i zależy tylko od energii elektrycznej. Wszystkie elementy mają estetyczny wygląd, są kompaktowe i dlatego można je umieścić w pomieszczeniu gospodarczym. Implementację tego obwodu pokazano na rysunku. Taki system nie wymaga żadnych specjalnych warunków instalacji.

Zestaw elementów do takiego systemu grzewczego składa się z:

• Kocioł elektryczny;
• Pompa obiegowa;
• Zbiornik wyrównawczy;
• Grupa bezpieczeństwa kotła;
• Programista pracy tygodniowej (opcjonalnie);
• Zawory odcinające (krany, zawory itp.);
• Okucia (ostrogi, złączki, trójniki, kątowniki, kształtki itp.);
• Rury;
• Grzejniki.

Zasadniczo nie jest to duży zestaw, biorąc pod uwagę złożoność funkcji, które będzie wykonywał system grzewczy. Szacunkowy koszt takiego systemu grzewczego wynosi od 100 do 150 tysięcy rubli (za pierwszą połowę 2008 roku). W dużej mierze koszt zależy od producentów sprzętu używanego do systemu grzewczego. Podane wartości dotyczą kotła elektrycznego Evan Warmos o mocy 5 lub 7.5 kW, pompy Grundfos, włoskich zaworów i armatury, a także rur metalowo-plastikowych oraz grzejników płytowych Kermi, Purmo lub podobnych.

System grzewczy można znacznie uprościć, instalując kocioł elektryczny, który zawiera już pompę, zbiornik wyrównawczy i grupę bezpieczeństwa. Na przykład kocioł Evan Warmos-QX z serii Lux. Kosztuje więcej niż oddzielny kocioł Evan Standard, pompa, zbiornik wyrównawczy i grupa bezpieczeństwa, ale oszczędzasz więcej na kosztach instalacji. Dzięki temu system grzewczy stanie się nieco tańszy. T Instalując kocioł typu „wszystko w jednym” wygrywasz pod względem kosztów instalacji i wyglądu, ale w przypadku awarii pompy będziesz musiał wymienić cały kocioł. W wersji ze standardowym kotłem, gdy pompa ulegnie awarii, wymieniasz tylko pompę, co samo w sobie jest tańsze i koszt wymiany pompy jest znacznie mniejszy niż koszt wymiany w pełni zintegrowanego kotła.

Popularne modele

Ogrzewanie powietrzne.

Ogrzewanie powietrzne może być stosowane w restauracjach (kawiarniach), które wymagają wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej. Powietrze ma stosunkowo niską pojemność cieplną, dlatego do ogrzewania pomieszczeń potrzebne są dość duże ilości powietrza. Pociąga to za sobą zwiększenie przekrojów kanałów powietrznych oraz zastosowanie urządzeń o dużym zużyciu energii elektrycznej do indukowania ruchu powietrza.