Płyta zworki pod płytami stropowymi. Układanie stropów żelbetowych i nadproży

Zwracam uwagę na fakt, że budowniczowie powszechnie praktykują, aby nie stosować prefabrykowanych żelbetowych nadproży, jeśli po 20-60 cm powyżej górnej części otworu okiennego w miejscu otworu okiennego wykonywany jest żelbetowy monolityczny strop ze wzmocnionym zbrojeniem ? W tym przypadku zamiast skoczka w warstwie zaprawy cementowej o grubości 3 mm są warunkowo instalowane 4-16 pręty 40. zbrojenia. czasami to „nadproże” zmienia się w blachę stalową na całej grubości ściany. Jaka jest Twoja opinia na to pytanie?

Myślę, że przy odległości 200 mm miara po prostu nie będzie pasować i wtedy należy ułożyć zbrojenie. A na dużych odległościach (500-600) położyłbym zworkę nienośną.

I chciałbym to zobaczyć.
Jak ręcznie ułożyć sweter o wadze 100-300 kg pod wykonanym wcześniej sufitem?
Opcja z okuciami też nie jest zbyt dobra – to normalne ze swetrem z rogów.

Zwracam uwagę na fakt, że budowniczowie powszechnie praktykują, aby nie stosować prefabrykowanych żelbetowych nadproży, jeśli po 20-60 cm powyżej górnej części otworu okiennego w miejscu otworu okiennego wykonywany jest żelbetowy monolityczny strop ze wzmocnionym zbrojeniem ?

W tym przypadku zamiast skoczka w warstwie zaprawy cementowej o grubości 3 mm są warunkowo instalowane 4-16 pręty 40. zbrojenia. czasami to „nadproże” zmienia się w blachę stalową na całej grubości ściany.

na otworze okiennym z wyjściem na balkon ekipa jest ciężka, z narożnikami na budowie robią takie rzeczy, że się zdziwisz. Jakoś wykonałem płytę o grubości 100 mm na całą grubość ściany (300 gazokrzemian 60 izolacja 120 mur), ale jednocześnie mur został wykonany przed pracami monolitycznymi, pozostały te same 200 – 500 mm, które zostały następnie ułożone.

w czym więc problem? o ile zrozumiałem autora, okazuje się, że jest to monolityczny sweter. no to nie będzie beton B15 ale coś takiego jak B5 no cóż prawie nie ma obciążenia

ale opcja z narożnikiem wydawała się lepsza. chociaż nie należy stosować narożnika jako elementu gięcia

Nadproża z betonu komórkowego D600 na wewnętrzną wiwersę ściany zewnętrznej, narożnik na zewnętrzną wiwersę z cegieł licowych. Naprawiam katalog zakładu w pliku.

chcę być fotografem

Po prostu nie mów tego przed budowniczymi, jakoś pozwoliłem moim idiotom zablokować w ten sposób otwory 900 mm, więc potem zaczęli to samo wpasowywać w otwór 2,5 m.
Moim zdaniem naturalne jest odlewanie nadproża razem ze stropem, jeśli od góry okna do płyty jest 200-300mm. Oczywiście z zewnętrzną izolacją elewacji. A potem w końcu przy dwuwarstwowym murze z wewnętrzną izolacją zostanie to pokazane do pełnej grubości i wtedy będą zbierać grzyby na ścianach..

A co z łukowymi oknami w sejsmice. Zwykle łuk układa się z cegły: najpierw gięta sklejka, a następnie łuk jest murowany, ale co, jeśli sejsmiczność wynosi 7-8 punktów? Cegły nie wypadają z łuku? Możliwe jest oczywiście ułożenie siatki wzmacniającej w szwach w półokręgu, ale jest to mało prawdopodobne, aby rozwiązać problem. Może mocniej zaginać sklejkę i monolit nadproża: od dołu powtarza półokrągły kontur okna, a od góry poziomą powierzchnię dla kontynuacji muru (podpierającego podłogę, czy to prefabrykowaną, czy monolityczną), zapewniając jednocześnie, że to nadproże jest podparte na sianie według SNiP i oczywiście nie na całej grubości stosu i ze wzmocnieniem dolnej strefy – wydaje mi się, że jest to najbardziej optymalna opcja do budowy takich skoczków w sejsmice, a Jaka alternatywa jest równoważna pod względem wytrzymałości i odporności sejsmicznej, ale mniej pracochłonna?

Płyta zworki pod płytami stropowymi. Układanie stropów żelbetowych i nadproży

Przy wznoszeniu ceglanych ścian nieuchronnie konieczne staje się zamontowanie nadproża żelbetowego nad otworem okiennym. Są to belki żelbetowe o różnych przekrojach i długościach, produkowane fabrycznie. Aby wybrać wymagany rozmiar produktu, konieczne jest wykonanie wstępnych obliczeń, które uwzględnią takie dane, jak obciążenie nadproża i szerokość otworu.

Jednocześnie mówiąc o obciążeniu mają na myśli ciężar własny skoczka łącznie z ciężarem ściany i sufitu. W przypadku budynków mieszkalnych, gdzie obciążenia nie są tak duże, zwyczajowo wszystkie przypadki dzieli się na trzy grupy:

1. Sufit spoczywa na ścianie.
2. Sufit nie opiera się na ścianie, a sama ściana jest samonośna.
3. Zworkę układa się w ceglanej przegrodzie o grubości 12 cm.

Rodzaje nadproży żelbetowych

Zanim przejdziemy do obliczeń, przyjrzyjmy się typom samych zworek. Aby zrozumieć, jakie opcje są dla Ciebie dostępne, powinieneś otworzyć stronę dowolnego producenta wyrobów żelbetowych i zobaczyć, jakie rodzaje nadproży żelbetowych występują w ich nomenklaturze. Klikając w link, zobaczysz długą listę rozmiarów wraz z ich charakterystyką. Aby dowiedzieć się, jak szybko się w nim poruszać, warto nauczyć się rozszyfrowywania oznaczeń. Zróbmy to na przykładzie zworki 2PB 16-2:

• 2PB – ta część oznaczenia oznacza, że ​​produkt należy do pewnego rodzaju i rodzaju przekroju. W tym przypadku – nadproże prętowe drugiego typu przekroju .
  • Nadproża prętowe (PB) mogą mieć szerokość 120 lub 250 mm, co wymusza stosowanie kilku produktów jednocześnie w przypadkach, gdy grubość przegrody przekracza 120 mm. Produkują również nadproża stropowe (PP) o szerokości 380 i 510 mm.
  • Drugi typ przekroju (2PB) ma wymiary 120×140 mm. Pozostałe typy mają następujące wymiary: 1PB – 120×65 mm, 3PB – 120×220 mm, 4PB – 120×290 mm, 5PB – 50×220 mm.

  Teraz, znając różnorodność nadproży żelbetowych, możesz przejść bezpośrednio do obliczeń.

  Jak dobrać nadproża żelbetowe

  Więc najpierw wprowadźmy wstępne dane. Powiedzmy, że musimy obliczyć, która zworka powinna być rozpięta, aby rozpiąć przęsło o szerokości 1350 mm w ścianie samonośnej o grubości 240 mm i wysokości ściany nad otworem 800 mm. Budowa trwa w warunkach zimowych.

  Grubość ścian 240 mm wskazuje, że potrzebne będą dwa nadproża belkowe o szerokości 120 mm. Zimą na samonośne nadproże pobierane są obciążenia z wysokości ściany równej rozpiętości projektowej. Szacowany rozpiętość oblicza się w następujący sposób:

  1350 + 2*100/3 = 1420 mm

  100 mm w tym przypadku to minimalna głębokość podparcia skoczka. Ponieważ wysokość muru okazała się mniejsza niż obliczona rozpiętość, w przyszłości użyjemy jej w obliczeniach – 800 mm.

  0,24*0,8*1,8*1,1/2 = 0,19 t/m = 190 kg/m

  W tych obliczeniach 1,8 t/m3 to waga cegły, 1,1 to współczynnik. niezawodność, 2 – liczba zworek. Musimy więc wybrać zworkę spośród tych, których indeks obciążenia wynosi co najmniej 2.

  Jak wspomnieliśmy powyżej, minimalna głębokość podparcia dla tych skoczków to 10 cm, co oznacza, że ​​najmniejsza możliwa długość skoczka w naszym przypadku to:

  1350 + 100*2 = 1550 mm

  Z listy standardowych rozmiarów może nam odpowiadać zworka 2PB 16-2 o długości zaledwie 1550 mm i obciążeniu projektowym do 200 kg/m. Jednak nadal musimy brać pod uwagę obciążenie od ciężaru własnego belki, które wynosi 70/1,55 = 45 kg/m. Oznacza to, że całkowite obciążenie wyniesie 190 + 45 = 235 kg / m, co przekracza maksymalne dopuszczalne dla tego skoczka.

  W naszym przypadku odpowiedni jest zworka 2PB 19-3. Jego własny ładunek wynosi 80 / 1,94 u41d 190 kg / m. Wtedy suma będzie równa 41 + 231 = 300 kg / m, co nie przekracza dopuszczalnego 1940 kg / m dla tej belki. Długość skoczka to XNUMX mm, a to również pasuje do naszych warunków.

  Sufit wsparty jest na gazobetonie za pomocą specjalnych pasów pancernych. Jego produkcja jest niezbędna do przyjmowania obciążeń grawitacyjnych i materiałów konstrukcyjnych kolejnych pięter lub dachu. Co to jest pas pancerny? Jest to monolityczna konstrukcja wykonana ze zbrojonego betonu, podążająca za konturami ścian. Pas pancerny montowany jest na ścianach nośnych, które są zbudowane z betonu komórkowego.

  Do wypełnienia pasa pancernego przygotowuje się szalunek do betonu, który jest konstrukcją do tworzenia formy, w której umieszcza się zbrojenie dla sztywności.

  Jeżeli płyty wsparte są na ścianach wewnętrznych domu, to ściany budowane są w taki sposób, że opierają się na fundamencie. Pas pancerny na ścianach wewnętrznych pod płytami stropowymi wzmacnia konstrukcję, ponieważ obciążenie rozkłada się na całą powierzchnię płyty. Pas pancerny nie jest uważany za konstrukcję wykonaną z cegły na gazobetonie, a także zbrojenie muru z betonu komórkowego wzmocnioną siatką.

  W przypadku podpierających płyt stropowych stawiane są następujące wymagania:

  • sufity i pokrycia powinny być montowane na taśmach antysejsmicznych;
  • połączenie płyt i pasów musi być wytrzymałe mechanicznie za pomocą spawania;
  • pas powinien pokrywać całą szerokość ściany, przy ścianach zewnętrznych 500 mm można go zmniejszyć o 100-150 mm;
  • do układania pasa konieczne jest użycie betonu o klasie co najmniej B15.

  Głębokość wsparcia

  

  Podparcie płyty stropowej na ścianie musi wynosić co najmniej 120 mm, należy również zapewnić niezawodne przyleganie płyty do ściany nośnej.

  Aby wypełnić pas pancerny, wstępnie instaluje się zbrojenie, którego liczbę i lokalizację określa się na podstawie obliczeń. Średnio akceptowane są co najmniej 4 pręty 12 mm. Jeżeli gazobeton nie będzie ocieplany, a jedynie tynkowany, to pasa nie wykonuje się na całej szerokości ściany, ale pomniejszoną o grubość warstwy izolacyjnej.

  Pas pancerny musi być izolowany, ponieważ jest to most zimna. Powstanie takiego mostu może zniszczyć gazobeton z powodu gromadzenia się wilgoci. Przy zmniejszaniu grubości pasa pancernego nie należy zapominać o minimalnej głębokości podparcia płyt na ścianach.

  Głębokości podparcia płyt na ścianach mają znormalizowane wartości:

  • przy podparciu wzdłuż konturu co najmniej 40 mm;
  • przy podparciu z dwóch stron o rozpiętości 4,2 m lub mniejszej, co najmniej 50 mm;
  • przy podparciu z dwóch stron o rozpiętości większej niż 4,2 m, co najmniej 70 mm.

  Obserwując te odległości, masz pewność, że Twój dom się nie zawali.

  Cel pasa pancernego

  

  Rozmieszczając miejsca podparcia płyt podłogowych, należy wziąć pod uwagę wydajność cieplną ścian i materiały, z których są zbudowane.

  Czy więc pas pancerny jest naprawdę niezbędny do podparcia płyt stropowych na gazobetonie? Spróbujmy to rozgryźć.

  Po pierwsze, pas na ramię zwiększa odporność konstrukcji Twojego domu na odkształcenia spowodowane różnego rodzaju obciążeniami. Na przykład skurcz konstrukcji, opady gleby pod nią, zmiany temperatury w ciągu dnia i zmiana pory roku.

  Beton komórkowy nie wytrzymuje dużych obciążeń i odkształca się pod wpływem przyłożonych sił zewnętrznych. Aby temu zapobiec, instalowane są pasy pancerne, które kompensują obciążenie. Armopoyas przejmuje cały ładunek, zapobiegając w ten sposób zniszczeniu konstrukcji. Beton komórkowy nie wytrzymuje obciążenia punktowego, dlatego mocowanie belek drewnianych podczas budowy dachu jest bardzo skomplikowane.

  Pas na ramię zapewnia wyjście z sytuacji. Druga nazwa pasa pancernego to rozładunek (ze względu na jego zdolność do równomiernego rozłożenia obciążenia pionowego). Jego zastosowanie pozwala nadać konstrukcji sztywność. Wraz z ruchem pary i wilgoci gazobeton, jako materiał porowaty, może się rozszerzać, co może prowadzić do ruchu płyt stropowych.

  Biorąc pod uwagę te czynniki, możemy śmiało powiedzieć, że pas pancerny do podparcia płyt stropowych następnej kondygnacji lub dachu jest po prostu niezbędny. W przeciwnym razie, przy jakimkolwiek odchyleniu poziomu, na beton komórkowy kładzie się obciążenie punktowe, które odkształca go i niszczy.

  Proces budowy pasa pancernego nie jest zbyt pracochłonny i kosztowny, a jednocześnie pozwoli dłużej utrzymać dom.

  Produkcja pasa pancernego

  

  Pas pancerny montowany jest na całym obwodzie budynku, natomiast zbrojenie łączy się przez spawanie lub dzianie specjalnym drutem.

  Aby rozpocząć prace nad konstrukcją pasa pancernego należy przygotować narzędzia i akcesoria:

  • młotek i gwoździe do montażu szalunku z drewnem;
  • wzmocnienie do montażu ramy;
  • zgrzewarka do zgrzewania prętów zbrojeniowych na narożach i połączeniach;
  • pojemnik, wiadro, szpatułka do wlewania zaprawy do szalunku.

  Jak wykonać szalunek? Konstrukcja szalunku nie jest bardzo skomplikowana. Użyj desek o grubości 20 mm, szerokości 200 mm – to optymalne wymiary. Nadmierna szerokość może prowadzić do zniszczenia szalunku w wyniku pojawienia się pęknięć. Zaleca się zwilżenie deski przed użyciem. Deski drewnianych elementów szalunkowych są ze sobą ściśle połączone. Jednocześnie unikaj dużych luk.

  Jeżeli szczelina ma szerokość do 3 mm, można się jej pozbyć przez obfite zwilżenie desek. Materiał pęcznieje i szczelina znika. Przy szerokości szczeliny w elementach drewnianych 3-10 mm zaleca się stosowanie holownika, jeśli szczelina jest większa niż 10 mm, wówczas jest on zatkany listwami. Deskowanie poziome i pionowe jest kontrolowane przez poziom budynku. Jest to konieczne ze względu na równomierność wypełnienia pasa pancernego i dalsze ułożenie płyty stropowej na pasie. Przy wielokrotnym użyciu drewnianych tarcz można je owinąć folią, dzięki czemu pozbędziemy się również szerokich szczelin.

  

  Im gładsza płyta używana do produkcji szalunków drewnianych, tym geometrycznie równy będzie pas pancerny.

  Zbrojenie jest umieszczane w szalunku. Idealną opcją jest użycie czterech prętów o średnicy 12 mm lub gotowej klatki wzmacniającej. Minimalne wymagania to ułożenie dwóch prętów 12 mm. Pręty zbrojeniowe są połączone „drabiną” o stopniu 50-70 mm. W narożach zbrojenie łączy się drutem stalowym lub spawaniem. Drabinę uzyskuje się instalując zworki między dwoma solidnymi prętami.

  Przy dużym obciążeniu płyt stosuje się trójwymiarową konstrukcję ramy. Aby rama nie dotykała bloczków z betonu komórkowego, układa się ją na kawałkach cegieł lub bloków. Przed wylaniem roztworu położenie ramy jest sprawdzane według poziomu. Po przygotowaniu roztworu wylewa się pas pancerny. Do rozwiązania stosuje się 3 wiadra piasku, 1 wiadro cementu i 5 wiader pokruszonego kamienia. Dla wygody pracy stosuje się mały żwir.

  Jeżeli planowane jest stopniowanie prac nad montażem pasa pancernego, wówczas napełnianie odbywa się zgodnie z zasadą pionowego odcinania. Oznacza to, że rama jest całkowicie wylana na wysokość do określonego miejsca, a następnie zworki są ustawione. Materiałem na zworki może być cegła lub blok gazowy.

  Praca jest zawieszona. Przed przystąpieniem do dalszych prac materiał zworek jest usuwany, zamrożona część wypełniona jest dobrze zwilżona wodą, co zapewnia lepsze oparcie. Wylewanie betonu powinno odbywać się bez tworzenia pustek, w tym celu powierzchnia jest wyrównywana zbrojeniem.

  Deskowanie można zdemontować po 3-4 dniach.

  Podparcie płyty stropowej na pasie pancernym konstrukcji bloku gazowego powinno wynosić 250 mm. Standardowa podpora to 120 mm.

  Armopoyas w otworach

  Stworzenie pasa pancernego nad otworami ma drobne cechy. W takim przypadku podparcie płyty będzie niekompletne, ponieważ sufit wisi nad pustką. Do podparcia płyty wznosi się filary z nadprożami w postaci belek.

  Filary można budować z cegieł, bloków. Każdy filar jest ułożony z półtorej cegły.

  Pomiędzy filarami wzniesiono żelbetowe nadproża. Wysokość belek powinna wynosić 1/20 długości otworu. Jeżeli odległość między słupkami wynosi 2 m, to wysokość belek wyniesie 0,1 m. Szerokość belek zostanie określona, ​​wysokość ze stosunku 0,1 m = 5/7. Jeżeli odległość między podporami wynosi 2 m, a wysokość belek wynosi 0,1 m, wówczas szerokość belek żelbetowych wynosi 0,07 m. Do wypełnienia belek stosuje się zdejmowany szalunek z desek.

  Obecnie w budownictwie najczęściej stosuje się prefabrykowane posadzki betonowe. Zakładanie płyt żelbetowych odbywa się na ścianach ceglanych i monolitycznych. A także na ścianach z pianobetonu, wcześniej wzmocnionego monolitycznym pasem.

  Układanie stropów żelbetowych.

  Po wykonaniu ścian pod znakiem górnej części podłogi możesz przejść na podłogę.

  Główną zasadą przy układaniu płyt stropowych jest przestrzeganie głębokości podparcia płyty. Podparcie płyty stropowej na murze ściany powinno wynosić 80–120 mm, a na betonowej ścianie lub konsoli belkowej 65–120 mm.

  Przed ułożeniem płyt na ścianę nakłada się zaprawę cementową klasy 100 i wyrównuje do grubości 8–13 mm. Płyty za pomocą dźwigu układa się naprzemiennie i ciasno „do siebie” na zaprawie, przy czym należy prowadzić monitoring w celu upewnienia się, że poziom dna płyt jest obserwowany. Niedopuszczalne są różnice płyt ze względu na grubość spoiny zaprawy.

  Ze względu na stożkowe końce między płytami pozostają szwy, które są zatkane zaprawą cementową klasy 100.

  Płyty żelbetowe o długości większej niż sześć metrów są spawane razem z prętami zbrojeniowymi o grubości 10–12 mm, w tym celu w górnej strefie takich płyt znajdują się specjalne części metalowe. Również wyloty z gładkiego zbrojenia o grubości 12 mm są przyspawane do osadzonych części płyt, w celu wbudowania ich w ścianę. Wpusty takie muszą być zagięte w ścianę, a ich długość jest tak obliczona, aby były całkowicie „ukryte” w ścianie nośnej.

  W przypadku, gdy podłoga jest pokryta dwoma rzędami płyt, rzędy te są ze sobą spawane.

  Układanie nadproży żelbetowych.

  Nad otworami okiennymi i drzwiowymi układane są nadproża żelbetowe w celu dalszego przedłużenia ścian. Zworki są nośne i nienośne (wypełniacz). Różnią się od siebie nośnością.

  Nadproża nośne są układane nad otworami ścian nośnych, takie nadproża są w stanie przenosić obciążenia nakładane na nie przez ścianę nośną i sufit. Głębokość podparcia zworki na ścianie z cegły wynosi 250 mm.

  Nad otworami przegród i ścian nienośnych układane są nadproża nienośne, które pełnią funkcję wypełnienia ściany lub przegrody i przenoszą tylko obciążenie ułożonego na nich muru. Głębokość oparcia nadproży żelbetowych na murze murowanym 250 mm, na murze przegrody 200 mm.

  Wszystkie nadproża żelbetowe układane są na zaprawie klasy 100 o grubości spoiny 8–12 mm.

  Sam obejrzałem ten film kilka razy, aby zrozumieć, co pracownicy robią źle i doszedłem do wniosku, że kilka czynników odgrywało jednocześnie ich rolę. Trzeba było podłożyć mniej zaprawy pod płytę, a zaprawa powinna leżeć równo i równo po jednej i po drugiej stronie, operatorowi dźwigu należało wydać dokładniejsze polecenia, aby w ostatniej chwili bardzo powoli i ostrożnie opuszczał płytę , być może zaprawa była trochę wodnista. Te płyty o silnej krzywiźnie nie mają PC 220. Ale patrząc w przyszłość powiem, że zdecydowałem się zablokować drugie piętro PNO, mają 160 mm, są trochę tańsze i zajęło to jedną długą długość, a nie dwa , do dostawy. I trochę tego żałowałem, tutaj krzywe PNO okazały się z nimi, jeszcze bardziej cierpieli z tego powodu, będzie też wideo. Piasek zasiali, ale prawdopodobnie nie odgarnęli betoniarki lub źle ją wyczyścili, w ogóle się nie przygotowali.

  Zrobić pas pancerny pod płytami, czy nie?

  Powiem ci najpierw, jak to zrobiłem, a potem wyjaśnię, dlaczego.
  Nie można tego nazwać pasem pancernym, więc nie, nie zrobiłem tego. Zrobiłem to inaczej, sprawdziliśmy poziom hydrauliczny i zainstalowaliśmy latarnie, ułożyliśmy siatkę murarską i wykonaliśmy jastrych, ale nie na całej szerokości ściany, a tylko w miejscach podparcia płyt (mam podporę nie więcej niż 140 mm). Pomogło to uniknąć wpadania roztworu w puste przestrzenie bloku podczas układania płyt, ułatwiając w ten sposób ich wyrównanie pod względem poziomu i względem siebie.
  Teraz o tym, dlaczego to zrobiłem. Trochę historii, na etapie projektowania myślałem też o pasie pancernym, ale w przeciwieństwie do bloku gazowego, zgodnie z zaleceniami producenta, nie ma potrzeby układania pasa pancernego. W internecie znalazłem informację, że niektórzy ludzie robią pasy pancerne z dwóch lub trzech rzędów zwykłych cegieł roboczych. Kiedy zaczęli układać bloczek Porotherm, upewniłem się, że bloczek może przenosić odpowiednio duże obciążenia pionowe i różnica wytrzymałości z cegłą roboczą nie jest znacząca dla porotherm M100 dla cegły M150, a niektóre cegły mogą być gorsze od bloczka w sile. Po co więc układać zimny most, pomyślałem, ponieważ przewodność cieplna bloku i cegły jest inna, co oznacza, że ​​będzie różnica temperatur, a to powoduje kondensację.

  Ważne!

  Jeśli sam projektujesz lub budujesz dom. Należy pamiętać, że płyt kanałowych nie można układać na nadprożach powyżej nadproża, powinny być co najmniej 3-4 rzędy cegieł. Jeśli nie jest to możliwe, na przykład decydujesz się na wysokie okna, jest wyjście, musisz ustawić nie skoczek, ale belkę. Oczywiście powinien być grubszy od skoczka zamiast standardowego 220mm, wykonać 308mm, co równa się 4 rzędom cegieł, wzmocnić według wszystkich zasad zbrojeniem o większej średnicy, użyć betonu klasy co najmniej M350.