Przyłącze kolektora FAR i złącze FV-Plast-Plast z nakrętką łączącą
Drodzy forumowicze, powiedzcie mi proszę!
Proszę o radę na oklepany, wieloraki temat.
Czy połączenie między uszczelką płaską kolektora (nie stożkiem euro) a złączem FV-Plast-Plast z nakrętką łączącą jest niezawodne?
W mieście wszystko zaśmiecone jest kolektorami na eurokonie, na uszczelki płaskie i gwinty rurowe – nie.
Rury w mieszkaniu wykonane będą z polipropylenu, wzmocnione. Złącze budzi zaufanie, złącze jest wysokiej jakości i całkowicie metalowe. Pomóż mi z rozwiązaniem, dzięki.
- Widok profilu
- Prywatna wiadomość
Arion, połączenie jest niezawodne, ale pomysł okablowania kolektora z polipropylenem jest zły. Nie będę pisał dlaczego, ciągle muszę tłumaczyć na tym forum.
- Widok profilu
- Prywatna wiadomość
Użyj uszczelek z fluoroplastu i wszystko będzie OK.
- Widok profilu
- Prywatna wiadomość
Arion,
Przejścia średnic zabijają mnie na tych złączach z nakrętką złączkową.
Od 1/2 kolektora do nasadki 8 mm i ponownie 1/2 wylotu do lutowania. Upadek kanału, na głowicy prysznicowej o dużej średnicy jest niewiele, a łazienka jest wypełniona przez dwie godziny.
Lepiej jest nakręcić MRV lub amerykański full-bore.
- Widok profilu
- Prywatna wiadomość
Jeśli krany kolektora można konserwować, Amerykanin nie jest tam potrzebny, więc jest to najlepsza opcja.
Mazaic napisał:
ale pomysł okablowania kolektora z polipropylenem jest zły.
- Widok profilu
- Prywatna wiadomość
val napisał:
uszczelki fluoroplastyczne i wszystko będzie OK.
Jeśli pozwalają na to płaszczyzny nośne, lepiej użyć uszczelek silikonowych.
- Widok profilu
- Prywatna wiadomość
tu pisał:
Arion,
Przejścia średnic zabijają mnie na tych złączach z nakrętką złączkową.
Od 1/2 kolektora do nasadki 8 mm i ponownie 1/2 wylotu do lutowania. Upadek kanału, na głowicy prysznicowej o dużej średnicy jest niewiele, a łazienka jest wypełniona przez dwie godziny.
Lepiej jest nakręcić MRV lub amerykański full-bore.
Co więcej, aby zwiększyć średnicę przejść złącza za pomocą nakrętki złączkowej, sklep zaoferował mi dwie opcje, choć obie to Valtec.
1 OPCJA – uszczelnienie złącza płaskiego
OPCJA 2 – Połączenia EUROCONUS
Według sprzedawcy oba połączenia są niezawodne, ale i tak poleca euroconus, bo. temperatura wody waha się.
Proszę doradzić, z góry dziękuję!
- Widok profilu
- Prywatna wiadomość
Arion,
Euroconus jest dla mnie lepszy.
- Widok profilu
- Prywatna wiadomość
Arion, euroconus jest lepszy.
- Widok profilu
- Prywatna wiadomość
Chłopaki dziś do sklepu przyszły zamówione złączki do polipropylenu Eurocone 3/4 na 20 rurek, przymierzyłem, naprawdę Eurocone siedzi ciasno i ciasno, dzięki za radę. Powodzenia.
- Widok profilu
- Prywatna wiadomość
I mam problem – stopniowo się rozwijają. Muszę się podciągnąć. Czy istnieje rozwiązanie? Ja też lubię autora fv plast z nakrętką złączkową pod płaską uszczelkę. I drugie pytanie: podczas dokręcania rury są skręcone – jak najlepiej dokręcić takie połączenia, aby nie skręcić rury.
- Widok profilu
- Prywatna wiadomość
id436251656 napisał:
I mam problem – stopniowo się rozwijają. Muszę się podciągnąć. Czy istnieje rozwiązanie? Ja też lubię autora fv plast z nakrętką złączkową pod płaską uszczelkę. I drugie pytanie: podczas dokręcania rury są skręcone – jak najlepiej dokręcić takie połączenia, aby nie skręcić rury.
id436251656 ,
Mam dokładnie to samo pytanie.
Połączenie wykonuje się na nakrętkach złączkowych FV-PLAST. Tak więc z czasem rozluźniają się. Przypisuję to temu, że po dokręceniu rura lekko się skręca i ma tendencję do powrotu do poprzedniej pozycji. A więc dokładnie te same pytania!
1. Jak prawidłowo dokręcić takie połączenia i co zrobić, aby się nie rozwijały.
2. Czy podczas skręcania można trzymać metalową cienką rurkę za pomocą regulowanych szczypiec? nie wyciszony?
Z góry dziękuję za radę.
PS Następnym razem zrobię okablowanie REHAU. PP nie lubił
Jak podłączyć i zamontować rury metalowo-plastikowe
Rury stalowe są stopniowo wyciskane z rynku: pojawili się godni konkurenci, którzy kosztują mniej, są łatwiejsze w instalacji i nie mniej służą. Na przykład instalacja wodno-kanalizacyjna na gorąco i na zimno, system grzewczy wykonany jest z metalu i tworzywa sztucznego. Jak prawidłowo zainstalować rury metalowo-plastikowe, jakich kształtek użyć, kiedy, jak za ich pomocą połączyć segmenty w jedną całość – wszystko to zostanie omówione.
Rodzaje kształtek do rur metalowo-plastikowych
Konstrukcja rur metalowo-plastikowych jest taka, że nie można ich spawać ani lutować. Dlatego wszystkie odgałęzienia i niektóre łuki wykonujemy za pomocą kształtek – specjalnych elementów o różnych konfiguracjach – trójników, adapterów, narożników itp. Za ich pomocą montowany jest system o dowolnej konfiguracji. Wadą tej technologii jest wysoki koszt okuć oraz czas jaki trzeba będzie poświęcić na ich montaż.
Przybliżony asortyment kształtek do montażu rur metalowo-plastikowych z prasą
Zaletą rur metalowo-plastikowych jest to, że dobrze się wyginają. Pozwala to na użycie mniejszej liczby okuć (są drogie). Ogólnie rzecz biorąc, kształtki do rur metalowo-plastikowych to:
- Fałda.
- Złączki zaprasowywane (złączki zaprasowywane).
Decyzja, jakiego typu okucia użyć, jest prosta. Zaciski stosuje się do rurociągów, do których zawsze jest dostęp – z czasem połączenia trzeba dokręcać. Prasy można zamurować. To cały wybór – musisz wiedzieć, jaki rodzaj instalacji rur metalowo-plastikowych będzie w danym obszarze.
Wygląd niektórych złączek z nakrętkami obrotowymi – śrubowe lub zaciskowe
Powszechną wadą rur metalowo-plastikowych jest to, że ze względu na konstrukcję kształtek przy każdym połączeniu odcinek rurociągu jest zwężony. Jeśli połączeń jest mało, a trasa nie jest długa, nie może to mieć żadnych konsekwencji. W przeciwnym razie konieczne jest zwiększenie przekroju rurociągu lub pompa o większej mocy.
Przygotowanie do instalacji
Przede wszystkim na kartce papieru należy narysować całą instalację wodno-kanalizacyjną lub grzewczą. We wszystkich punktach rozgałęzienia narysuj złączkę do zainstalowania i oznacz ją. Więc wygodnie jest je policzyć.
Narzędzia
Do pracy oprócz rury i zakupionych łączników potrzebne będą:
Urządzenie do cięcia rur. Urządzenie podobne do nożyc. Zapewnia prawidłowe położenie cięcia – ściśle prostopadłe do powierzchni rury. To jest bardzo ważne.
To narzędzie tnie rury metalowo-plastikowe (i nie tylko)
Kalibrator (kaliber) do rur metalowo-plastikowych. W procesie cięcia rura jest lekko spłaszczona, a jej krawędzie lekko wygięte do wewnątrz. Kalibrator jest potrzebny tylko do przywrócenia kształtu i wyrównania krawędzi. Idealnie, krawędzie są rozchylone na zewnątrz – w ten sposób połączenie będzie bardziej niezawodne.
- Zenker – urządzenie do fazowania. Sprawdzi się też nóż budowlany lub kawałek papieru ściernego. Kalibratory często mają wypustkę do fazowania, dzięki czemu można zrezygnować z tego narzędzia.
- Montaż sprzętu instalacyjnego:
- do zaciskania potrzebne są dwa klucze o odpowiednim rozmiarze;
- do złączek zaciskowych – szczypce do zaciskania.
W zasadzie wszystko. Zamiast obcinaka do rur możesz użyć piły z metalowym ostrzem, ale będziesz musiał wykonywać cięcia ściśle prostopadłe do powierzchni. Jeśli nie ufasz swojemu oku, weź skrzynkę uciosową od stolarza.
Procedura przygotowania
Sprzedawane rury metalowo-plastikowe o małej średnicy w zatokach. Przed instalacją odcina się kawałek o wymaganej długości z wnęki. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę długość, która wchodzi w okucie. Oznacza to, że konieczne jest odcięcie kawałka z niewielkim marginesem – 1,2-1,5 cm.
Krawędzie segmentu są sprawdzane, czy są zadziory (nie zdarzają się one przy cięciu przecinakiem do rur, jest to wada przy cięciu piłą), są wypoziomowane. Następnie za pomocą ukosowarki lub kawałka papieru ściernego fazują – szlifują plastik pod kątem zarówno wewnątrz rury, jak i na zewnątrz.
Cięcie, kalibrowanie, fazowanie
Następnie biorą kalibrator, mocno wbijając go w rurę i obracając, wyrównując geometrię, jednocześnie prostując krawędzie „zgniecione” do wewnątrz. Następnie możesz przystąpić do montażu rur metalowo-plastikowych i montażu okuć.
Jak wyrównać kawałek metalowo-plastikowej rury?
Jak już wspomniano, ten rodzaj rur idzie w zatokach, to znaczy są skręcone. Po odcięciu kawałka rękami trochę go prostujesz, ale jak osiągnąć idealną równość. Jest to ważne, jeśli instalacja rurociągu jest otwarta. Przepis jest prosty:
- Znajdź płaską deskę lub kawałek płyty wiórowej, sklejki itp.
- Owinąć segment do wypoziomowania miękką szmatką (można użyć starego ręcznika frotte).
- Rozwiń na desce, wyrównując.
Gdy segment stanie się równy, możesz skalibrować jego krawędzie.
Montaż rur metalowo-plastikowych za pomocą złączek zaciskowych
Złączki zaciskowe składają się z kilku części. Podstawą jest odlewany korpus z gwintem. Istnieje również pierścień zaciskowy, który mocuje kawałek rury do złączki i nakrętka łącząca, która zaciska połączenie. Ważnym detalem jest o-ring, który zapewnia szczelność.
Ta metoda instalacji jest dobra, ponieważ nie jest potrzebny żaden specjalny sprzęt. Drugim plusem jest to, że połączenie jest składane i, jeśli to konieczne, można wymienić złączkę. Jeśli się nie powiedzie lub istnieje potrzeba zmiany konfiguracji rurociągu. I to bardzo wygodne.
Ale jest wada: od czasu do czasu na wątku pojawia się przeciek. Wszystko jest eliminowane po prostu – dokręcanie o pół obrotu. Ale z tego powodu wszystkie połączenia muszą być dostępne i nie można ich zamurować. To także męczy potrzebę sprawdzenia – płynęło, nie płynęło. Nie wszystkim się to podoba.
Tak wyglądają złączki zaciskowe
Asortyment okuć jest szeroki: kątowniki, trójniki, krzyżaki, adaptery (od jednej średnicy do drugiej). A wszystko to pod różnymi kątami, w różnych średnicach.
Montaż rur metalowo-plastikowych na złączkach zaciskowych rozpoczyna się od usunięcia nakrętki łączącej i tulei oraz sprawdzenia obecności gumy uszczelniającej. Po tym właściwie zaczyna się montaż:
- Nakrętkę i pierścień zakłada się na rurę.
- Segment jest wciągany na złączkę, aż się zatrzyma. Nacisk wskazuje specjalny mały występ-ramię.
- Pierścień jest również ciągnięty aż do złączki.
To wszystko, proces instalacji złączki zaciskowej (śrubowej, gwintowanej) jest zakończony. Jest tylko jedno zastrzeżenie: jeśli napełnisz system płynem niezamarzającym, natychmiast wymień uszczelki. Te, które są dołączone do zestawu, bardzo szybko spłyną z płynem niezamarzającym. Umieść paronit lub teflon. Tylko one mogą zapewnić szczelność. Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku systemów z płynem niezamarzającym lepiej jest stosować złączki zaciskowe. Zdecydowanie nie przeciekają (jeśli są odpowiednio zaciśnięte).
Montaż złączek zaciskanych (wciskanych lub wciskanych) na rurach MP
Montaż rur metalowo-plastikowych za pomocą złączek zaciskowych wymaga specjalnych szczypiec. Niektóre są ręczne, a niektóre elektryczne. Każdy wyposażony jest w komplet okładzin dla różnych średnic. Ręczne są oczywiście tańsze. Tego sprzętu nie trzeba kupować – będzie potrzebny tylko raz. Dużo taniej do wynajęcia.
Złączka zaciskowa do rur MP
Złączka zaciskowa składa się z dwóch części – samego korpusu i tulei zaciskanej. Przed podłączeniem rur metalowo-plastikowych przygotowuje się cięcie. Podobnie jak w przypadku stosowania złączek zaciskowych, ale faza jest usuwana tylko od wewnątrz. Następnie procedura wygląda następująco:
- Na rurę nakładana jest tuleja.
- Na złączce jest zainstalowana uszczelka zapobiegająca korozji elektrochemicznej.
- Rurkę zakłada się na złączkę – aż się zatrzyma. W korpusie kształtki znajduje się otwór, w którym powinien być widoczny koniec rury.
- Weź szczypce, w których zainstalowane są odpowiednie podkładki (o pożądanej średnicy). Szczypce są instalowane blisko krawędzi złączki, łącząc ze sobą uchwyty zaciskowe i zagniatając część. Dzięki temu na rękawie powinny być wyraźnie widoczne dwa wklęsłe paski. Ich głębokość powinna być taka sama. Po zaciśnięciu złączki mogą obracać się wokół rury.
To wszystko, instalacja rur metalowo-plastikowych za pomocą złączki zaciskowej została zakończona. Takie złącze może wytrzymać ciśnienie do 10 atm, co jest wystarczające dla większości systemów. Nie nadaje się tylko do ogrzewania domów wielopiętrowych. więcej niż 16. Mogą mieć większe ciśnienie w systemie.
Jak zgiąć rurę metalowo-plastikową
Często podczas instalowania rur metalowo-plastikowych konieczne jest zginanie rury. Można to zrobić ręcznie lub za pomocą sprężyny. Łatwiej i szybciej pracuje się ze sprężyną, ale trzeba ją kupić (jest tania). Sprężyna jest wkładana do rury i wyginana w wymaganym kierunku. Rura powtarza gięcie, sprężyna jest usuwana. Za pomocą sprężyny można łatwo zginać rury metalowo-plastikowe – nie są wymagane duże wysiłki, działania są łatwo kontrolowane, można skorygować wynik.
Zaletą tej metody jest to, że nie będziesz w stanie uszczypnąć ścian, co zdarza się przy nadmiernym wysiłku w metodzie ręcznej. Nie jest również możliwe wykonanie łuku bardziej stromego (o promieniu mniejszym niż minimalny) i ściskanie ścianek na zakręcie poprzez zwężenie odcinka przepływu.
Sprężyna do gięcia rur metalowo-plastikowych
Ręce zginać rury MP powinny być stopniowo. Bierzesz go rękami po obu stronach zakrętu (w tej samej odległości od środka przyszłego łuku), kciuki podpierają rurę od dołu. W tej pozycji zacznij obniżać krawędzie, jednocześnie naciskając kciukami w górę.
Ręczne gięcie rur metalowo-plastikowych
Dzięki tej metodzie czasami rura traci swoją geometrię z powodu nadmiernych wysiłków. To negatywnie wpływa na jego przepustowość. Takie obszary nie mogą być umieszczane w zaopatrzeniu w wodę lub ogrzewaniu. Aby uniknąć takich sytuacji, punkt gięcia jest podgrzewany. Można to zrobić tylko za pomocą suszarki do włosów w budynku. Nie można używać otwartego ognia. Podgrzewany plastik łatwo się wygina. Jednocześnie nie ściska (najważniejsze, żeby nie przesadzać).
Metody gięcia rur MP
Innym sposobem na uniknięcie deformacji jest wsypanie do środka piasku. Nie pozwoli, by ściany się skurczyły.
Jak przymocować do ścian
Przy otwartym układaniu rurociągu należy go jakoś zamocować na ścianach. Zwykle używa się do tego specjalnych plastikowych klipsów. Są pojedyncze – do układania jednej linii rurociągu. Powszechnie stosowany w kanalizacji. Są podwójne – najczęściej są instalowane do ogrzewania – zasilanie i powrót w układach dwururowych przebiegają równolegle.
Klipsy do mocowania rur metalowo-plastikowych na ścianie
Te klipsy są instalowane co metr (częściej). Pod każdym wierci się otwór w ścianie, wkłada się kołek wymaganego typu (dobierany w zależności od rodzaju materiału, z którego wykonane są ściany). Nie oczekuje się dużego obciążenia, ale instalacja wodno-kanalizacyjna i ogrzewanie wyglądają znacznie atrakcyjniej, jeśli wszystko jest ułożone dokładnie, jak na linijce.
Połączenia niestandardowe: z rurami metalowymi, zmień na inną średnicę
Podczas wymiany kanalizacji lub ogrzewania często konieczne jest połączenie metalu i metalu z tworzywem sztucznym. Najczęściej dzieje się to na wylocie z pionu. W takim przypadku metalowa rura jest odcinana w pewnej odległości – 3-5 cm, na niej przecinana jest nić. Następnie na gwint nakręca się złączkę z nakrętką złączkową (tulejką) lub gwintem wewnętrznym. Ponadto instalacja rur metalowo-plastikowych odbywa się zgodnie z konwencjonalną technologią.
Niektóre rodzaje okuć, które można zastosować przy przejściu z metalu na metal-plastik
Złączkę dobiera się zgodnie ze średnicą metalowej rury, a gwint adaptera musi być wewnętrzny – gwint zewnętrzny jest nacinany na rurze. To połączenie wymaga uszczelnienia. Wykończ len i posmaruj pastą do pakowania lub po prostu użyj taśmy fum.
Połączenie dwóch rur o różnych średnicach odbywa się dokładnie w ten sam sposób. Wymaga jedynie odpowiedniego dopasowania adaptera z nakrętkami/złączkami o odpowiedniej średnicy.
Przykładowy układ systemu zaopatrzenia w wodę
Najpierw narysuj plan hydrauliki. Można to zrobić na kartce papieru, wskazując niezbędne okucia. Należy pamiętać, że do montażu kranów konieczne jest zainstalowanie złączki z gwintowanym końcem. Krany są potrzebne przy wylotach sprzętu AGD i instalacji wodno-kanalizacyjnych, do grzejników. Umożliwia to wyłączanie urządzeń bez blokowania całego systemu. Rodzaj gwintu i jego rozmiar dobierany jest w zależności od rodzaju zastosowanego kranu.
Przykład systemu zaopatrzenia w wodę na rurach metalowo-plastikowych
Potrzebne są również łączniki przejściowe przed i za licznikiem (woda lub ogrzewanie w zależności od rodzaju systemu). Po sporządzeniu szczegółowego planu zapisz wymiary we wszystkich obszarach. Zgodnie z tym rysunkiem zastanów się, ile i czego potrzebujesz. Okucia można kupić ściśle według listy i wskazane jest zabranie rur z pewnym marginesem. Po pierwsze możesz popełnić błąd przy pomiarze, a po drugie, przy braku doświadczenia, możesz zepsuć jakiś kawałek – odciąć mniej niż jest to wymagane lub źle zacisnąć itp.
Negocjuj wymianę
Kupując wszystko, czego potrzebujesz, ustal ze sprzedawcą, że w razie potrzeby możesz wymienić/zwrócić niektóre okucia. Nawet profesjonaliści często popełniają z nimi błędy, a nawet ci, którzy decydują się na okablowanie instalacji wodociągowej lub grzewczej z metalu i plastiku własnymi rękami, a tym bardziej. Nikt nie odbierze Ci resztek rury, a kształtek – łatwo. Ale dla pewności zachowaj paragon.
Czasami wygodniej jest użyć kolektorów. Pozwalają na równoległe podłączenie kilku odbiorców. Istnieją kolektory do kanalizacji i do ogrzewania (przy rozprowadzaniu ciepłej podłogi)
Kiedy i jak zacząć
Po przybyciu do domu rozłóż armaturę, kontynuuj: montaż rur metalowo-plastikowych latem można wykonać natychmiast, zimą trzeba chwilę poczekać (12 godzin), aż wszystkie elementy nagrzeją się do temperatury pokojowej. Pożądane jest odcięcie na raz jednego kawałka rury o pożądanej długości. To trochę dłużej, ale nie pomylisz się. Dalsze działania w zależności od wybranego typu okuć.
Okablowanie grzewcze z rur metalowo-plastikowych wykonuje się tylko na złączkach zaprasowywanych
Po zakończeniu instalacji rur metalowo-plastikowych rurociąg jest sprawdzany. Jeśli jest to źródło wody, wystarczy otworzyć kran na wlocie. Należy to robić stopniowo i płynnie. System natychmiast zacznie napełniać się wodą. Jeśli nic nigdzie nie wyciekło, zrobiłeś wszystko dobrze. Jeśli jakiekolwiek połączenia przeciekają, należy je albo przerobić – jeśli zastosowano złączki zaciskowe, albo dokręcić – jeśli zespół był na złączach zaciskanych.
Jeżeli instalacja grzewcza została zmontowana z rur metalowo-plastikowych, przed uruchomieniem należy ją poddać próbie ciśnieniowej – próbie pod zwiększonym ciśnieniem poprzez wpompowanie do instalacji zimnej wody. Jeśli test wypadnie pomyślnie, możesz wykonać próbne uruchomienie ogrzewania.
