Poziomowanie sufitu do malowania: wybór technologii, opis krok po kroku dwóch metod

Opis krok po kroku dwóch głównych sposobów wyrównywania sufitu pod farbą na bazie wody

Dziś dekoracyjne wykończenie podłóg można wykonać za pomocą różnych gotowych do użycia materiałów. Jednak kolorowanie jest nadal powszechnym rozwiązaniem pomimo trudności w przygotowaniu podłoża. Zastanów się, jak prawidłowo wypoziomować sufit do malowania, przestrzegając wszystkich zasad dwóch popularnych technologii. Zapoznajmy się z zaleceniami i niuansami prac instalacyjnych.

Cechy techniczne wydarzenia

Szpachlowanie sufitu do malowania odbywa się w celu stworzenia gładkiej powierzchni o gęstej strukturze. Znaczenie wydarzenia jest takie, że cienkowarstwowa powłoka nie ujawnia nierówności, pęknięć i porów, które będą wyglądały jak ciemne paski i czarne kropki. Faktem jest, że większość farb dobrze wnika w podłoże pochłaniające wilgoć i nie ma właściwości wypełniającej drobne defekty. Ponadto oprawy oświetleniowe niemal zawsze doskonale oświetlają powierzchnię sufitu.

Kolejną cechą jest charakterystyka techniczna szpachli. Kompozycje są gotową masą pastopodobną, która zawiera drobnoziarnisty wypełniacz. W porównaniu z tynkiem dopuszczalne wartości grubości warstwy rzadko przekraczają 2-3 mm. Warto również wziąć pod uwagę fakt, że do barwienia stosuje się tylko kompozycje do wykańczania. Oznacza to, że powłoka ma jeszcze mniejszą grubość – mniej niż 1-2 mm. Nie każdą podstawę można natychmiast pokryć taką szpachlą w celu wysokiej jakości przygotowania sufitu.

Trzecią kwestią do rozważenia jest charakter bazy roboczej. Początkowo sufit może być wcześniej wyrównany i wymagana jest jedynie aktualizacja powłoki dekoracyjnej. Ta opcja jest najłatwiejsza. Ale są też te bardziej złożone, gdzie wymagany jest demontaż lub naprawa. W każdym razie wymagana jest pełna analiza sytuacji, aby prawidłowo określić metodę przygotowania szorstkiej, równej podstawy przed szpachlowaniem sufitu do malowania.

Prace montażowe

Niezależnie od wybranego rodzaju szorstkiego podłoża do szpachlowania ważne jest, aby sam sufit odpowiednio przygotować do późniejszej pracy. To wydarzenie jest realizowane z taką samą dbałością o późniejsze tynkowanie lub poszycie płyt gipsowo-kartonowych. Powodem jest to, że wykończenie dekoracyjne odbywa się na całej powierzchni podłogi, co oznacza, że ​​przez długi czas nie będzie możliwości wizualnej kontroli stanu sufitu.

Praca wygląda następująco:

• stare wykończenie dekoracyjne jest usuwane;
• słabo przylegające i złuszczające się obszary są zdemontowane;
• zidentyfikowane obszary z formacjami grzybiczymi są dezynfekowane;
• rdza jest usuwana;
• pęknięcia są naprawiane zbrojeniem;
• przeprowadza się profilaktykę środkami przeciwgrzybiczymi i antykorozyjnymi;
• tłuste plamy obecne na powierzchni są odtłuszczone.

Jeśli planowana jest wymiana lub ułożenie nowej ukrytej komunikacji na suficie, należy to również zrobić przed rozpoczęciem prac związanych z wyrównaniem sufitu. W przypadku tynku przebijają się stroboskopy. Nad podwieszonymi konstrukcjami wystarczy solidne zamocowanie rur i kabli za pomocą kanałów przeciwpożarowych. Po tych krokach możesz zacząć tworzyć płaski obszar.

Zgrubne wyrównanie

Dopasuj sufit do malowania na różne sposoby. Jeśli różnice w płaszczyźnie i poziomie są nieznaczne, bardziej racjonalnie byłoby zatrzymać się na tynku. Aby uzyskać bardziej globalną pracę z wystarczającą wysokością ścian, aby zapewnić komfortowy pobyt pod względem budżetu i złożoności prac instalacyjnych, lepiej jest preferować konstrukcje ze skrzynią i materiałami poszyciowymi. Tutaj dzisiaj większość mistrzów zaleca zatrzymanie się przy płytach kartonowo-gipsowych. Rozważmy każdą z opcji bardziej szczegółowo.

Tynkowanie

Przed tynkowaniem podłoże naprawione i potraktowane związkami ochronnymi należy zagruntować. W przeciwieństwie do ścian i podłóg, tutaj dodatkowym kryterium wyboru materiału jest wysoka wytrzymałość na odrywanie. Wśród optymalnych rozwiązań mistrzowie często zatrzymują się na podkładach akrylowych zawierających wypełniacz kwarcowy. Najbardziej znane są takie kompozycje o nazwie podkładu z Knauf – „Betonkontakt”. Można go nakładać pędzlem lub wałkiem o krótkim włosiu (pianka szybko staje się bezużyteczna).

Następnym krokiem jest instalacja beaconów. Nie zawsze jest to konieczne. W przypadku kosmetycznych napraw sufitu pod malowanie, lokalizować można jedynie za pomocą reguły wygładzania zauważalnych zagłębień w płaszczyźnie. Jeśli chcesz utrzymać poziom poziomy, nie możesz obejść się bez beaconów. Należy zauważyć, że w przypadku zastosowania metalowego profilu lub drewnianej belki, punkty orientacyjne będą musiały zostać zdemontowane po rozpoczęciu wiązania tynku. Lepiej jest wypełnić pozostałe stroboskopy roztworem, zanim całkowita masa środka wyrównującego stwardnieje.

Następnym krokiem jest wyrównanie terenu. Roztwór jest najpierw przerzucany lub nakładany za pomocą szpatułki, kielni, sokoła. Ponadto nadwyżka jest usuwana przez regułę. Po związaniu tynku duże pasy z otworami wypełnia się świeżą kompozycją. Dodatkowo można użyć kielni do spoinowania powierzchni, dzięki czemu łatwiej i szybciej nakłada się szpachlówkę oraz zmniejsza się jej zużycie.

Poszycie z płyt gipsowo-kartonowych

Płyty OSB lub sklejka mogą również pełnić rolę materiału poszyciowego. Ale płyty gipsowo-kartonowe są nadal częściej używane. Płótno jest zamocowane na wstępnie zmontowanej metalowej ramie profilowej. Skrzynia składa się z prowadnic wzdłuż obwodu i elementów stojaka pośrodku. Te pierwsze najlepiej mocować do ścian betonowych lub blokowych z uszczelką tłumiącą drgania, aby nie pojawiały się pęknięcia. Te ostatnie są dodatkowo mocowane za pomocą prętów i zawieszeń do podstawy sufitu, aby zapobiec zwisaniu konstrukcji pod własnym ciężarem. Ponadto takie podejście pozwala wyrównać położenie ramy pod względem poziomu i płaszczyzny. W razie potrzeby praca może być skomplikowana przez montaż pudełek, stopni, nisz na oświetlenie i innych wprowadzeń.

Przygotowanie wykończeniowe

Teraz zastanów się, jak prawidłowo zaszpachlować sufit do malowania. Tutaj najczęściej wybór materiału sprowadza się do popularnej mieszanki firmy Vetonit – LR+. Ale to rozwiązanie ma wiele zalet tylko przy wyrównywaniu podłoża, na przykład przy tapetowaniu. I są też ograniczenia w użytkowaniu – suche ogrzewane pomieszczenia. Oznacza to, że przed malowaniem konieczne jest wykonanie przygotowania wykończeniowego za pomocą dwóch rodzajów szpachli. Muszą koniecznie odpowiadać pod względem swoich właściwości technicznych warunkom klimatycznym w danym pomieszczeniu, w którym naprawiany jest sufit.

Na tynku

Pracę warto rozpocząć od usunięcia wystających żeber i piasku z powierzchni. Aby to zrobić, możesz użyć tej samej szpatułki, która była używana do tynkowania. Krawędź ostrza jest już uszkodzona i narzędzie nie nadaje się do szpachlowania. Skrobanie odbywa się ruchami ukośnymi, jak podcinanie. Jeśli zrobi się to pod odpowiednim kątem, to odcięcie nadmiaru nastąpi za pomocą szpatułki wbitej w tynk i uszkodzeniu go.

Następnie warto zmieść kurz z sufitu i nałożyć podkład impregnujący w 2 warstwach. Co więcej, każdy z nich musi całkowicie wyschnąć. Jeśli mówimy o mokrym pomieszczeniu lub kuchni, będziesz potrzebować odpornej na wilgoć gleby zawierającej dodatki antyseptyczne. W obu przypadkach kompozycje mają zdolność penetracji i dobrą przyczepność.

Istnieją dwa sposoby na szpachlowanie tynkowanego sufitu do malowania. Pierwszy polega na nałożeniu akceptowalnej warstwy szorstkiej mieszanki z jej dokładnym przeszlifowaniem. Drugi składa się z dwóch podobnych kroków. Rozwiązanie nakłada się metodą „zadrapania”. To wygląda tak:

1. Pierwszy bieg. Szpachlówkę nakłada się niewielką warstwą w jednym kierunku i usuwa w przeciwnym kierunku. Łopatkę należy trzymać pod kątem mniejszym niż 45 stopni w stosunku do podstawy. W ten sposób roztwór wciska się w pory i pęknięcia, to znaczy wypełnia się je tak całkowicie, jak to możliwe. A nadmiar jest usuwany. Nie ma potrzeby dociskania ostrza narzędzia, aby inne nierówności były wypełniane równolegle. Tutaj musisz usunąć wszystko, co zbędne, aby nie wykonywać szlifowania i dodatkowego podkładu. Chociaż nie będzie to zbyteczne.
2. Drugi wpis. Tutaj procedura jest wykonywana przez analogię z niewielką różnicą. Kierunek uderzeń jest wybierany prostopadle do poprzednich. Podczas usuwania nadmiaru szpatułkę należy trzymać pod kątem prostym do sufitu. Czyli wszelkie wnęki zostaną wypełnione i nie pojawią się nowe.

Druga opcja pozwala na wykonanie pracy na wyższym poziomie jakości. Proces trwa dłużej, ale wszystkie puste przestrzenie zostaną wyeliminowane w jak największym stopniu. Po całkowitym wyschnięciu powłoki wyrównującej powierzchnię należy przeszlifować i zagruntować. Skład jest taki sam jak użyty wcześniej. Następnie możesz nałożyć szpachlę wykończeniową do sufitu do malowania. Z jego pomocą drobne rysy i pory są po prostu wygładzone. Obserwuje się minimalną warstwę, zakładki są natychmiast wyrównywane. Im lepiej uformowana jest ta powłoka, tym łatwiej będzie szlifować papierem ściernym o ziarnistości ponad 120 jednostek.

Płyty gipsowo-kartonowe

Tutaj również musisz użyć dwóch rodzajów szpachli, ponieważ fabryczne wgłębienia na zbrojenie przekraczają 1 mm wysokości. Potrzebna będzie również niewielka ilość gipsu. Służy do wypełniania prostych spoin, które są wstępnie rowkowane pod kątem 45 stopni (każda krawędź) i zagruntowane podkładem.

Po stwardnieniu zaprawy wypełniającej wszystkie spoiny należy gruntować w sposób ciągły z marginesem szerokości. Następnie wzmocnienie szwów wykonuje się jedną z metod:

1. Siatka serpyanka. W szwach fabrycznych jest po prostu dokręcany grubą szpachlą. Ważne jest, aby trzymać narzędzie pod odpowiednim kątem do sufitu. Przy prostych spoinach roztwór rozprowadza się szpachelką szerokimi pociągnięciami tak, aby warstwa wyrównująca i siatka (powyżej 1,5 mm) nie były zauważalne.
2. taśma papierowa. Tutaj potrzebujesz produktów o perforowanej powierzchni. Istotą montażu jest nałożenie szpachli, umocowanie taśmy, a następnie wyciśnięcie nadmiaru roztworu przez małe otwory w płótnie. Grubość taśmy jest mniejsza niż sierpa, dlatego przy prostych spoinach wystarczy uformować wyrównującą warstwę szpachli o szerokości do 200 mm.
3. Bandaż budowlany. Tutaj technika różni się tym, że płótno mocuje się do kleju PVA za pomocą pędzla. A kit nakłada się po wyschnięciu. Ta metoda eliminuje nakładanie warstw zaprawy, ponieważ na cienkie zbrojenie można natychmiast nałożyć szpachlę wykończeniową.

W przypadku płyt kartonowo-gipsowych przed przyklejeniem sufitu do malowania farbą na bazie wody wielu ekspertów zaleca wstępne przyklejenie tapety „pajęczyna”. Takie rozwiązanie pozwoli Ci wyrównać bazę pod względem chłonności i struktury. Jeśli po prostu wykonasz ciągłe szpachlowanie w miejscach z zagęszczeniem środka wyrównującego, kompozycja dekoracyjna nadal będzie zachowywać się inaczej. Jest to uzasadnione tym, że tynk z kitem będzie dłużej i w większym stopniu odciągał wilgoć z farby niż cienka warstwa środka wyrównującego i tektury impregnowanej różnymi kompozycjami. Tapeta jest przyklejona na PVA. Płyn do wykańczania można łatwo nakładać na płótna bez żadnych zakładek.

Opis wideo

Ten film pokazuje szczegółowo proces tynkowania sufitu wzdłuż latarni morskich na przykładzie betonowych podłóg w mieszkaniu:

Opis wideo

W tym filmie mistrz dzieli się swoim podejściem do szpachlowania ścian i sufitów, dzięki czemu nie trzeba szlifować powierzchni:

Najważniejsze cechy

Poziomowanie sufitu przed malowaniem odbywa się różnymi rozwiązaniami zgodnie z dwiema głównymi technologiami.

Niezależnie od wybranej metody, sufit rodzimy musi najpierw zostać oczyszczony ze starych wykończeń, naprawiony i zabezpieczony środkami ochronnymi.

Jeśli wykonywane są naprawy kosmetyczne lub nierówności sufitu są początkowo niewielkie, przed szpachlowaniem tworzy się szorstką podstawę za pomocą tynku.

W przypadku dużych różnic poziomów bardziej racjonalne jest wykonanie wstępnego wyrównania stropu za pomocą systemu podwieszenia (częściej jest to płyta gipsowo-kartonowa).

Po tynkowaniu powierzchnię najpierw pokrywa się gruboziarnistą szpachlą w celu uzupełnienia ubytków, a następnie gładzią szpachlową w celu wygładzenia śladów kwarcu i papieru ściernego.

Na suficie przewodowym spoiny najpierw wypełnia się tynkiem, a następnie wykonuje się zbrojenie za pomocą gruboziarnistej szpachli, szpachlowanie wykańczające.

W przypadku materiałów okładzinowych, ze względu na niejednorodność i właściwości materiałów, zaleca się zamiast ciągłego szpachlowania przyklejać tapetę „pajęczynową” w celu wyrównania chłonności podłoża.

Jak: wyrównać sufit w mieszkaniu starego funduszu

Stały współpracownik Houzza, brygadzista, projektant. Właściciel biura projektowego https://ufaevdesign.ru/, Kurs online dotyczący tworzenia i nadzoru technicznego na Youtube https://clck.ru/ErLem, blog naprawczy https://zen.yandex.ru/remont_school.

Jestem zawodowym majstrem, od wielu lat wykonuję remonty projektowe pod klucz na różnych obiektach. To ja decyduję, jaką technologię wybrać podczas wykonywania pracy. Również podczas poziomowania sufitów.

W tym artykule opowiem Ci, jak najlepiej uzyskać płaski sufit podczas renowacji drugiego mieszkania. Pojawi się osobny materiał o sufitach w nowych budynkach i opcjach wyrównywania budżetu.

• projekt stworzony przez projektanta;
• stan początkowy obiektu;
• budżet naprawy.

Przykład na zdjęciu: szczeliny między płytami nie zostały zamaskowane. Ta technika wraz z innymi pozwoliła uzyskać efekt „mieszkania z historią”. Ale gdybyśmy robili naprawy w nowym budynku bez stylizacji retro, najprawdopodobniej klient poprosiłby o wypełnienie luk
__________________________

Okazuje się, że naszym zadaniem jest nie tylko wypoziomowanie sufitu, ale także dobranie najbardziej odpowiedniej dla konkretnego przypadku metody poziomowania, uwzględnienie wymogów bezpieczeństwa, utrzymanie wysokości lokalu oraz spełnienie budżetu. Oczywiście wszystkie prace muszą być wykonane z wysoką jakością.

Na zdjęciu: przykład gontów na ścianach (dokładnie tak samo wygląda na suficie)

STAN POCZĄTKOWY OBIEKTU

#1 Sufit z gontów
Zwykle jest tak, jeśli masz stary dom z czasów stalinowskich. Gonty to skrzynia z drewnianych listew przymocowanych do drewnianych belek stropowych. Na wierzch nakładany jest tynk, szpachlówka i malowanie. Co zrobić w takim przypadku?

Jeśli strop się ugiął, uszkodzenia są widoczne przez cały czas lub drewniana rama zaczęła gnić po „powodzi”, lepiej całkowicie zdemontować gonty – do belek. Następnie chroń drzewo przed korozją, przymocuj warstwę izolacji akustycznej i wypoziomuj sufit płytą gipsowo-kartonową lub sufitem napinanym (lepiej wyrównać sufit w mieszkaniu – powiem ci później).

Jeśli sufit jest w dobrym stanie, drewno nie gnije, możesz zaoszczędzić pieniądze i dokonać kosmetycznych napraw w okolicy z uszkodzoną powłoką i odmalować wszystko. Jest tylko jeden problem: renowacja gontów to kłopotliwa sprawa, a liczba kompetentnych specjalistów z roku na rok maleje.

#2 Pęknięty sufit
Jest to jeden z głównych problemów (obok różnicy wysokości) ceglanych i płytowych wieżowców wybudowanych w czasach Chruszczowa i Breżniewa. Jak pokazuje praktyka, w 9 na 10 starych mieszkań z płytami betonowymi na pewno będą pęknięcia.

1. Dokładnie wyczyść szwy między płytami ze starej szpachli.
2. Przykryj betonowe płyty podłogowe stykiem z betonem.
3. Przestrzeń między płytami wypełnij pianką montażową do pełnej głębokości.
4. Nadmiar zaschniętej pianki usunąć i szczelinę zakryć niekurczącą się szpachlą typu Uniflot lub Fugen z taśmą wzmacniającą.
5. Wyrównaj sufit za pomocą szpachli wykończeniowej i pomaluj farbą na bazie wody. Wszystko! Teraz nikt nie będzie w stanie zrozumieć, gdzie były pęknięcia na suficie i czy w ogóle były. A co najważniejsze – jeśli praca zostanie wykonana dobrze, pęknięcie w tym miejscu już nigdy się nie pojawi.

Na zdjęciu: proces wyrównywania sufitu do malowania. Po wypełnieniu szczelin szpachlówką mistrz sprawdza, czy sufit jest równy i czy nie ma odchyleń od poziomu

• Niewielką różnicę wysokości (do 30 mm) można wyrównać tynkiem i pomalować.
• Jeśli różnica jest większa niż 30 mm, lepiej nie tynkować: nikt nie może zagwarantować, że taka warstwa utrzyma się na suficie przez wiele lat. Staraj się radzić sobie z malowaniem bez niwelowania różnic. Lub zrób sufit napinany.

Jakie problemy mogą pojawić się podczas naprawy sufitów?

1. Nierówności na tynku. Zdarza się, że klient zaakceptował pracę (po sprawdzeniu wcześniej poziomicą laserową), zapłacił mistrzom i dopiero wieczorem w ciemności zobaczył, że sufit przypomina powierzchnię księżyca. Jak tego uniknąć?

Sprawdź obiekt, a ewentualne wady sufitu powinny znajdować się tylko w ciemności. W ciągu dnia rozproszone światło z okna nie pozwala dostrzec nieprawidłowości. W ciemności zbliż latarkę do powierzchni sufitu i skieruj ukośną wiązkę wzdłuż jej płaszczyzny – zauważalne będą najmniejsze wady.

Na zdjęciu: profesjonalni malarze natychmiast wyrównują powierzchnię, kierując na nią ukośną wiązkę światła. Ta metoda nazywa się – “pod lampą” Stosuje się go nie tylko przy naprawie sufitu, ale także przy wyrównywaniu ścian.

2. Nieprawidłowości w malowaniu
Czasami (jak na przykładzie na zdjęciu) nierównomierna kolorystyka jest wymyśloną techniką dekoracyjną. Najważniejsze, że nie okazuje się to nieprzyjemną niespodzianką dla właścicieli.

Gdyby sufit nie był odświeżany przez długi czas, można go było pokryć farbą wapienną lub nawet olejną. W takim przypadku należy ostrożnie usunąć starą powłokę, ponownie zaszpachlować sufit i pokryć go ekologiczną farbą na bazie wody. Tutaj ważne jest dokładne oczyszczenie sufitu ze starych tłustych plam i staranne zagruntowanie. Słabej jakości podkład daje nierównomierne malowanie.

Pomysł na zdjęcie: jeśli linia przylegania sufitu do ścian nie jest zbyt równa, wadę tę można ukryć techniką malarską znaną od czasów nowych budowli Breżniewa. Wystarczy obniżyć linię między farbą sufitową a okładziną ścienną około 7 do 15 cm poniżej płaszczyzny sufitu.

• Projekt wnętrza przewiduje oświetlenie punktowe.
• Wzdłuż sufitu biegną rury instalacji wentylacyjnych lub gaśniczych.
• Konieczne jest ukrycie gzymsów na zasłony (zastaw hipoteki).
• Wymagana jest izolacja akustyczna od górnych lokatorów.
• Jeśli między płytami stropowymi występują znaczne różnice wysokości.

Na zdjęciu: mieszkanie wynajęte z automatycznym systemem gaśniczym – rury z dyszami biegną po całym suficie. Aby zamaskować je bez obniżania sufitu, projektantka zaproponowała „żagle” – tkaninę na rzepy, którą łatwo prać i prasować. Trudno było jedynie dobrać odpowiednią gęstość: tkanina miała zakrywać lampy zamontowane na suficie i dawać efekt miękkiego, rozproszonego światła.

• Płyta gipsowo-kartonowa (na zdjęciu) jest zamontowana na żelaznej ramie, więc ta technologia natychmiast zajmuje co najmniej 8 cm wysokości.
• Sufity napinane mogą konkurować wysokością z tynkiem – można je obniżyć tylko o 3 cm (!) od dołu. W końcu wysokość standardowej plastikowej bagietki, do której przymocowane jest płótno, wynosi tylko 27 mm. Najważniejsze, aby nie używać konstrukcji i materiałów, których wysokość przekracza 30 mm.

Standardowe reflektory mają ukrytą część 60 mm, więc nam nie pasują. Bierzemy lampy płaskie z ukrytą częścią do 30 mm lub lampy „wyrastające” w dół, przypominające odwrócone szkło (na zdjęciu). Opcjonalnie zawieszamy tradycyjny żyrandol, który nie ma ukrytej części.

Przewody układamy w kanałach płyt podłogowych lub wzdłuż sufitu. Nie stosujemy ryflowania, dzięki czemu nie musimy obniżać sufitu poniżej. Bez pofałdowania można układać tylko drut typu VVGng-Ls. NG oznacza tutaj „nie rozprzestrzenia spalania podczas układania grupowego”. Oznacza to, że ryzyko zapłonu płótna sufitowego jest minimalne. Ls – o zmniejszonej emisji dymu i gazów (niski dym).

Pomysł ze zdjęciem nie polega na zakryciu okablowania (zrób to w sposób otwarty za pomocą metalowych kanałów kablowych)

Wszystkie porady zawarte w artykule dotyczą głównie mieszkań drugorzędnych. O tym, jak wybrać najbardziej odpowiedni sposób wyrównania sufitu w nowym budynku, opowiem w następnej publikacji.

TWOJA KOLEJ…
Powiedz nam, z jakimi problemami musiałeś się zmierzyć podczas poziomowania sufitów. Jakie metody wyrównania zostały użyte?