Regulacja pompowni: samoregulacja ciśnienia © Geostart

Pod przepompownią (oczywiście na skalę krajową) zwykle rozumie się zestaw połączonych ze sobą urządzeń, zaprojektowanych w celu rozwiązania wspólnego problemu – nieprzerwanego dostarczania wody do domu. Taką stację można kupić od razu w zmontowanej kompaktowej formie lub zmontować z osobnych jednostek – nie zmienia to w znaczący sposób zasady jej budowy, regulacji i działania. W każdym razie system jest tworzony i konfigurowany tak, aby działał w trybie automatycznym, aby zminimalizować potrzebę interwencji ze strony właścicieli. Oczywiste jest, że w tym przypadku priorytetem będą kwestie wydajności, wygody dla właścicieli domów i maksymalnej trwałości sprzętu.

Przy montażu w fabryce lub przy samodzielnym montażu z poszczególnych części, urządzeń i zespołów pompownia musi być wyregulowana. Ale nawet w przypadku zakupu gotowego, nigdy nie zaszkodzi wiedzieć o zasadach i procedurze jego konfiguracji. Ustawienia fabryczne nie zawsze są odpowiednie dla rzeczywistych warunków pracy. Ponadto same te warunki mogą ulec zmianie, co będzie wymagało rekonfiguracji. I wreszcie każdy sprzęt może zawieść. Oznacza to, że po naprawie lub wymianie poszczególnych elementów problem z regulacją może ponownie pojawić się w całej swojej powadze. A jeśli właściciel sam wie, jak poradzić sobie z tym zadaniem, nie będzie musiał wydawać pieniędzy na dzwonienie do mistrza.

Co więcej, założenie stacji nie jest takie trudne.

Co musisz wiedzieć o ogólnej budowie i zasadzie działania przepompowni

W sklepach klientom oferowane są gotowe kompleksy, które nazywane są przepompowniami. Na ich przykładzie najwygodniej jest przestudiować strukturę tego systemu, ponieważ wszystkie węzły są ułożone tak zwarte, jak to możliwe. Jednocześnie zasada organizacji pozostanie niezmieniona, nawet jeśli kupisz wszystkie urządzenia osobno i niezależnie wykonasz taką instalację z niezbędnymi parametrami.

Oczywiste jest, że głównym urządzeniem stacji będzie pompa (poz. 1), pompująca wodę ze źródła i przekazująca ją dalej do punktów poboru. Pompa może być powierzchniowa, samozasysająca, jak na ilustracji, lub zatapialna – wszystko zależy od rodzaju źródła, jego położenia i głębokości.

Drugim, nie mniej ważnym elementem stacji jest koniecznie zbiornik hydroakumulatorowy (poz. 2). Ma specjalną konstrukcję, jest podzielony na komory powietrzne i wodne, jest w stanie gromadzić zapas wody pod określonym ciśnieniem i, jeśli to konieczne, podawać go do punktów poboru wody nawet bez włączania pompy. Pomaga zminimalizować liczbę załączeń stacji, utrzymując równomierne ciśnienie w dopływie wody. Dzięki niemu praca domowego systemu zaopatrzenia w wodę staje się tak wygodna, bezpieczna i ekonomiczna, jak to tylko możliwe.

Akumulator hydrauliczny w autonomicznym systemie zaopatrzenia w wodę

Mimo całej prostoty konstrukcji takich zbiorników ich znaczenie w autonomicznym systemie zaopatrzenia w wodę prywatnego domu jest niezwykle wysokie. Jak się mają? akumulatory zimnej wody , jakie funkcje są im przypisane, jak obliczane są ich główne parametry – w osobnym szczegółowym artykule naszego portalu.

Te dwa główne urządzenia stacji koniecznie mają między sobą bezpośrednie połączenie hydrauliczne. Może to być krótki odcinek rury lub nawet wzmocniona elastyczna rura (jak na rysunku), jeśli stacja jest zwarta, lub długa rura, jeśli na przykład używana jest pompa głębinowa. Ale w każdym razie pompa ma możliwość pompowania wody bezpośrednio do komory wodnej akumulatora.

Do takiego połączenia hydraulicznego stosuje się specjalne adaptery lub złączki. Bardzo często stosuje się złącze z pięcioma wylotami (poz. 3), które pozwala łatwo podłączyć całą hydraulikę (3 wyjścia), oprzyrządowanie i automatykę (odpowiednio 2 kolejne wyjścia).

Pompa jest pompowana do wlotu przez rurę ssawną (poz. 4) i przekazywana do rozgałęzienia rur wodnych przez jeden z wylotów (poz. 5) wspomnianej wyżej kształtki

Manometr (poz. 6) jest niezbędny zarówno podczas konfigurowania systemu, jak i do wizualnej kontroli poprawności jego działania już podczas pracy.

Pompa jest zasilana przez skrzynkę przyłączeniową (poz. 7). Ale stacja nie stanie się jednością bez jednostki automatyki odpowiedzialnej za terminowe włączanie i wyłączanie bez interwencji człowieka, to znaczy tylko zgodnie z ustalonymi ustawieniami ciśnienia w systemie. Rolę automatyzacji powierzono wyłącznikowi ciśnieniowemu (poz. 8). To właśnie jego prawidłowa regulacja staje się główną „przeszkodą”. Oznacza to, że kable zasilające, przed wejściem do skrzynki przyłączeniowej samej pompy, najpierw przechodzą przez ten przekaźnik.

Był to przykład kompaktowej przepompowni. Ale cechy takich gotowych kompleksów nie zawsze są wystarczające dla określonych warunków pracy. Dlatego przepompownia bardzo często jest montowana niezależnie od oddzielnych urządzeń. W takim przypadku schemat obwodu pozostaje praktycznie niezmieniony.

Poniżej pokazano, że tak powiem, schemat blokowy takiej stacji.

Numeracja głównych elementów systemu jest zachowana analogicznie do poprzedniego schematu – łatwiej jest zrozumieć urządzenie. Grube niebieskie strzałki pokazują połączenia hydrauliczne z kierunkiem przepływu wody. Linie przerywane w kolorze zielonym – połączenia do złącza pięciopinowego (manometr jest wkręcany w gwintowaną rurę G ¼, a nakrętka złączki wyłącznika ciśnieniowego jest wkręcana w gwintowaną złączkę G ¼. Czerwony kolor przedstawia linię zasilania z 220 V źródło do pompy, przechodząc przez presostat, gdzie automatyczne włączanie i wyłączanie stacji.

Teraz ogólnie o tym, jak to wszystko działa.

• Podczas zakładania stacji przede wszystkim powstaje pewne nadciśnienie w komorze powietrznej akumulatora. Dzięki temu zbiornik może pracować dokładnie zgodnie z oczekiwaniami – zarówno w celu zgromadzenia pewnej ilości wody, jak i utrzymania stałego ciśnienia w układzie.

Wielkość tego ciśnienia, jak również inne wskaźniki ciśnienia, zostaną omówione bardziej szczegółowo poniżej.

• Presostat jest ustawiony na dolny (włączenie pompy) i górny (wyłączenie) próg. Oznacza to, że cała praca pompy jest ograniczona do pewnego zakresu ciśnienia. W takim przypadku dolny próg musi koniecznie być wyższy niż ciśnienie wstępnego pompowania komory powietrznej akumulatora. A jednocześnie – aby spełnić wymagania dotyczące ciśnienia wody dla normalnej pracy wszystkich urządzeń hydraulicznych i podłączonych urządzeń gospodarstwa domowego.
• Gdy pompa jest włączona, zaczyna pompować wodę do systemu. Jeśli w tym samym czasie wszystkie zawory poboru wody są zamknięte, akumulator jest napełniany. Jego komora wodna zwiększa się w miarę napełniania, to znaczy komora powietrzna odpowiednio się zmniejsza. Co prowadzi, ze względu na ściśliwość gazu, do wzrostu całkowitego ciśnienia w układzie. Presostat „monitoruje” wskaźniki prądu, a po osiągnięciu ustawionego górnego limitu powinien zadziałać, aby przerwać obwód zasilania pompy. System przechodzi w tryb czuwania
• Jeśli teraz otworzysz gdzieś kran z wodą (relatywnie, ponieważ może to być dowolna armatura), woda wypłynie z niego pod ciśnieniem ustalonym w systemie. Jeśli przepływ wody nie jest szczególnie znaczący i nie prowadzi do spadku ciśnienia w układzie do dolnej granicy, wówczas pompa się nie włącza. Oznacza to, że zużywane są tylko zapasy zgromadzone w zbiorniku magazynowym.
• Oczywiste jest, że w miarę zużywania wody objętość komory wodnej akumulatora zaczyna się zmniejszać, a ciśnienie odpowiednio maleje. Jeżeli wymagany jest znaczny przepływ, a co za tym idzie ciśnienie spada do minimum dopuszczalnego, czyli do ustawionego progu dolnego, przekaźnik załącza pompę. Sprzęt pompujący będzie działał, dopóki ciśnienie w systemie nie ustabilizuje się ponownie na ustawionej górnej granicy. Oznacza to, że po włączeniu pompa zawsze dąży do pełnego „załadowania” systemu do gałek ocznych, nawet jeśli na przykład jej włączenie zostało sprowokowane nawet przez napełnienie dwulitrowego czajnika, ale jednocześnie ciśnienie w czołg w końcu osiągnął dolny próg.

Taka cykliczna praca pozwala zminimalizować liczbę uruchomień pomp, jednocześnie utrzymując w każdej chwili wymagane ciśnienie wody na armaturze.

Jakie wartości ciśnienia są używane do konfiguracji systemu?

Oczywiste jest, że w celu prawidłowej regulacji przepompowni należy najpierw wiedzieć przynajmniej, na jakich parametrach ciśnienia roboczego zostanie przeprowadzona ta regulacja.

A do strojenia musisz zdecydować się na trzy wartości ciśnienia:

1. Rp – ciśnienie wstępnego pompowania komory powietrznej akumulatora;
2. Pmin – minimalne ciśnienie wody w systemie, czyli próg uruchomienia urządzeń pompujących.
3. Pmax – maksymalne ciśnienie wody w systemie, czyli próg wyłączenia pompy przez przekaźnik.

Nawiasem mówiąc, wskaźniki ciśnienia są również dość ściśle powiązane z objętością akumulatora.

Oczywiste jest, że im większa objętość zbiornika, tym większe zapasy wody można zutylizować. A im rzadziej pompa włączy się, aby uzupełnić akumulator.

Jednocześnie sam system można dostosować do różnych wskaźników ciśnienia. Tak, ze wzrostem ΔР, czyli różnica między dolnym progiem (Pmin) i górny (Pmax), a wytworzone zaopatrzenie w wodę również wzrasta.

Dobrze pokazuje to poniższa tabela.

W lewej kolumnie tabeli znajdują się standardowe objętości akumulatorów hydraulicznych. Pierwsze trzy linie to odpowiednio wspomniane wskaźniki ciśnienia (w barach lub atmosferach technicznych). Reszta tablicy danych to zapas wody utworzony w akumulatorze.

Wydawałoby się, że co jest złego – zrób sobie różnicę ΔР więcej i zawsze jest pod ręką duży zapas wody, nawet pod silną presją.

Jednak we wszystkim potrzebny jest umiar i w tej kwestii. Tuż poniżej zostanie wyjaśnione, dlaczego.

Ciśnienie wstępne akumulatora hydraulicznego — Rp

Istnieje kilka podejść do tego problemu.

Czasami akumulatory do autonomicznego systemu zaopatrzenia w wodę pochodzą już z fabryki z ustawionym ciśnieniem gazu w komorze powietrznej (zwykle 1.5 atmosfery). I choć producent zaleca, aby tego nie zmieniać. Wtedy – wszystko jest proste, ale nadal konieczne jest sprawdzenie poziomu ciśnienia za pomocą manometru przed regulacją systemu.

Innym sposobem określenia ciśnienia jest zasada zwiększania ciśnienia żyrostatycznego w lokalizacji akumulatora o 0.5 atmosfery. Otóż ​​sam hydrostat jest jednocześnie nadmiarem w metrach akumulatora nad lustrem wody w źródle (studni), podzielony przez 10 (w oparciu o fakt, że 1 metr słupa wody równa się 0,1 atmosfery).

Na przykład woda pobierana jest z głębokości 8 metrów (licząc z powierzchni wody). Oznacza to, że ciśnienie hydrostatyczne będzie równe 0,8 atmosfery. Cóż, zalecane Rp = 0,8 + 0,5 = 1,3 atmosfery.

Na koniec jest jeszcze jedna ważna zasada. Niezależnie od tego, skąd pobierane jest ciśnienie wstępne, nigdy nie powinno ono być większe ani nawet równe minimalnemu ciśnieniu w układzie. Zwykle wynika to z następującego stosunku:

Rp = Pmin – 0.2 atmosfera (bar).

Stąd możliwe jest odejście od pmin?

Tak, to chyba najlepsza opcja. Dlatego w następnym podrozdziale przyjrzymy się bliżej, jak sobie z tym poradzić Pmin.

Minimalny poziom ciśnienia wody w układzie wynosi Pmin

Jeśli rozważany jest autonomiczny system zaopatrzenia w wodę, to na pewno z oczekiwaniem, że w dowolnym momencie i dowolnym momencie pojawi się ciśnienie wystarczające do prawidłowego działania wszelkich urządzeń hydraulicznych i AGD podłączonych do wody.

Wszystkie wysiłki i zainwestowane środki niewiele się przydadzą, jeśli woda wypływa z mikserów cienkim strumieniem, nie pozwalając nawet na normalne umycie twarzy lub umycie naczyń. Słabe ciśnienie często nie pozwala na działanie gazowych podgrzewaczy wody, nie wyświetla pralek lub zmywarek, czasami wyświetlają się kody błędów. Prysznic zamieniasz w udrękę, nie wspominając o straconych możliwościach bardziej „wymyślnych” hydrauliki, np. wyposażonej w hydromasaż.

W rezultacie dochodzimy do wniosku, że minimalne ciśnienie w układzie Pmin, przy której uruchamia się pompa, nie powinna być mniejsza niż optymalne parametry ustawione dla instalacji wodno-kanalizacyjnych i AGD.

Do całkiem normalnej pracy większości urządzeń hydraulicznych wystarczy ciśnienie 1 atmosfery z dużym marginesem. Ale mogą być wyjątki. W każdym razie, planując swój system, będziesz musiał wyjaśnić cechy paszportowe wszystkich urządzeń podłączonych do sieci wodociągowej.

Ale to nie wszystko. Nie można nie brać pod uwagę strat ciśnienia w rurach ułożonych od przepompowni (a dokładniej jej akumulatora hydraulicznego) do punktów poboru.

Tak więc przepompownia może znajdować się w piwnicy lub piwnicy, a to już różnica wysokości w porównaniu z pierwszym piętrem, nie mówiąc już o wyższych. Oznacza to, że za każdy metr nadmiaru – daj kolejne 0,1 atmosfery.

Ciśnienie jest również tracone w odcinkach poziomych, po prostu z powodu oporów hydraulicznych, a im większa strata, tym mniejsza średnica rur. Tylko dla średnic większych niż 1 cal straty te można pominąć ze względu na ich nieistotność. Ale gdzie widziałeś tak grube rury w domowej sieci?

Ponadto straty ciśnienia w rurach zależą również od jakości tych rur. W ten sposób spadek ciśnienia jest znacznie wyraźniejszy w metalu niż w nowoczesnych rurach z tworzywa sztucznego o gładkich ściankach wewnętrznych.

Tak więc przy określaniu minimalnego ciśnienia w układzie najlepiej obliczyć je dla najbardziej oddalonych (zarówno w pionie, jak i poziomie) punktów od akumulatora, oczywiście biorąc pod uwagę minimalne ciśnienie wymagane do ich działania. Porównuje się wyniki obliczeń dla różnych punktów „problemowych”, a maksymalna z nich staje się ostateczną. Tutaj należy się na tym skupić, tak jak na wymaganej wartości Pmin.

W takim przypadku łatwo będzie rozwiązać problem i Rp : to będzie po prostu równe

Rp = Pmin – 0,2 bar

Poniższy kalkulator online pozwoli czytelnikowi szybko i dokładnie obliczyć wymagane ciśnienie dla różnych punktów poboru wody w systemie. Wymagane ciśnienie w każdym punkcie jest domyślnie wskazywane jako równe 1,0 atmosfery. Jeśli paszport produktu wskazuje, że potrzeba więcej, jest to wskazane zgodnie z paszportem.

Kalkulator do obliczania minimalnego wymaganego ciśnienia w układzie

Najlepiej chyba sporządzić małą tabelkę, w której wprowadzić wszystkie planowane punkty poboru wody (można ograniczyć się tylko do „problematycznych”, czyli najbardziej odległych lub wymagających specjalnych warunków). W wierszach można określić rodzaj instalacji wodno-kanalizacyjnej lub AGD, minimalne ciśnienie wymagane do jego prawidłowej pracy (domyślnie 1 bar, czyli z marginesem), nadmiar nad akumulatorem, usunięcie w poziomie, z uwzględnieniem schemat układania rur i ich średnica. Ostatnia kolumna będzie zawierała wyniki obliczeń, z których nie będzie trudno następnie wybrać maksymalny wskaźnik, który stanie się Pmin.

Związek między naciskiem a naciskiem. Jaki jest związek między presją a presją? Jakie są wymiary tych parametrów? Jak są przeliczane? Wpływ instalacji na głowicę pompy

Najważniejsza rzecz dotycząca ciśnienia hydrostatycznego: prawo Pascala i wzór

Prawo hydrostatyki odkrył Pascal w 1653 roku. Prawo brzmi tak: ciśnienie na powierzchni cieczy, które jest przenoszone przez siły zewnętrzne, jest przenoszone na ciecz równomiernie we wszystkich kierunkach. Innymi słowy, ciśnienie na płyn przenoszone jest nie tylko w kierunku siły, ale jednakowo we wszystkich innych kierunkach.

Prawo to okazało się bardzo przydatne i znalazło szerokie zastosowanie w przemyśle. Praca automatyki hydraulicznej opiera się na prawie Pascala, które steruje samochodami, maszynami CNC, samolotami i innymi maszynami hydraulicznymi.

Wzór na ciśnienie hydrostatyczne wygląda następująco:

p jest gęstością cieczy,

g to przyspieszenie swobodnego spadania, wartość stała,

h to głębokość, na której należy określić ciśnienie.

Ważne: wartość ciśnienia hydrostatycznego nie zależy od kształtu naczynia, w którym znajduje się ciecz.

Jaka jest różnica między głową a ciśnieniem – Portal Bezpieczeństwa

Planowanie wyposażenia studni na działce w nowoczesny sprzęt pompujący koniecznie wymaga uwzględnienia zgodności sprzętu z warunkami, w jakich będzie eksploatowany oraz minimalnymi parametrami technicznymi, które mogą zaopatrzyć osiedle w wodę. Jednym z parametrów, który należy wziąć pod uwagę przy doborze sprzętu, jest ciśnienie, jakie wytwarza pompa wiertnicza zainstalowana w studni.

Co musisz wiedzieć o ciśnieniu pompy Ciśnienie różnych typów urządzeń pompujących Praktyczne punkty związane z ciśnieniem w systemie wodociągowym Wysokie ciśnienie czy zawsze jest dobre

Czy można regulować ciśnienie w systemie?

Program edukacyjny o ciśnieniu w rurociągach

Rurociągi są jak arterie cywilizacji, „karmienie” komfortu i dobrego nastroju do domów. Komunikacja to wielka nauka. Stworzono specjalne służby do kontroli realizacji i eksploatacji systemów zaopatrzenia w wodę, gaz i inne przydatne substancje. Opublikowano wiele materiałów metodologicznych i informacyjnych, aby pomóc ludności. Porozmawiajmy o jednym z najważniejszych aspektów komunikacji – jakie jest ciśnienie projektowe rurociągu i jak wpływa na działanie systemu.

Porozmawiajmy o tętnicach cywilizacji – rurach

Wykrywanie ciśnienia

Jakie jest ciśnienie projektowe, warunkowe i robocze rurociągu? Czym różnią się te koncepcje? Zastanówmy się, bo bez świadomości takich momentów trudno będzie obliczyć spadek ciśnienia w rurociągu, dobrać odpowiednie elementy do komunikacji, a tym samym zapewnić komfortowy pobyt w domu.

Pamiętaj więc, co oznaczają następujące terminy:

1. Ciśnienie projektowe to maksymalne nadciśnienie wewnątrz systemu, wynikające z działania substancji transportowanej przez sieć. Należy pamiętać, że wpływ występuje nie tylko na rury, ale także na każdy element składający się na komunikację. Od tego zależy czas i funkcjonalność działania systemu, a także bezpieczeństwo mieszkających w domu członków rodziny.
2. presja warunkowa. Wskaźnik ten jest używany przy obliczaniu wytrzymałości statków i rurociągów pracujących pod ciśnieniem w temperaturze 20 stopni.
3. Ciśnienie robocze jest zewnętrzne lub wewnętrzne, niezmiennie maksymalne nadciśnienie obserwowane w normalnych warunkach i standardowych elementach procesu.
4. Ciśnienie próbne to prosty wskaźnik, który obejmuje pomiary podczas testowania konstrukcji. Ważne jest, aby śledzić, jak zachowują się elementy systemu, gdy ciśnienie w rurociągu wzrasta/spada. To rodzaj ogólnego „ubezpieczenia” przed siecią.

Cechy pomiaru ciśnienia hydrostatycznego i jego właściwości

Ciśnienie hydrostatyczne można mierzyć na różne sposoby. Jeżeli konieczne jest obliczenie całkowitego lub bezwzględnego ciśnienia hydrostatycznego z uwzględnieniem ciśnienia atmosferycznego działającego na powierzchnię cieczy, wartość tę mierzy się w bezwzględnych atmosferach technicznych. Często jednak ciśnienie atmosferyczne na swobodnej powierzchni nie jest brane pod uwagę przy określaniu manometru lub nadciśnienia hydrostatycznego – takiego, które działa powyżej ciśnienia atmosferycznego. Aby znaleźć nadciśnienie, odejmij ciśnienie atmosferyczne od bezwzględnego. Nadciśnienie jest również mierzone w atmosferach technicznych, ale już nadmierne.

1. Ciśnienie hydrostatyczne wody jest zawsze skierowane na obszar, na który działa, wzdłuż normalnej wewnętrznej. Ta właściwość wynika z faktu, że w płynie w spoczynku nie występują siły rozciągające i styczne. I stąd wniosek płynie: gdy ciśnienie zmienia się w pewnym punkcie, tej samej zmiany należy się spodziewać w każdym innym punkcie płynu.

2. W określonym punkcie wielkość ciśnienia nie zależy od kierunku – jest taka sama we wszystkich kierunkach. Innymi słowy, ciśnienie zewnętrzne na swobodnej powierzchni cieczy jest przenoszone do wszystkich punktów niezmienionych.

3. Lepkość cieczy wpływa na wartość ciśnienia. Lepkość jest właściwością cieczy, która opiera się ruchowi jednej jej części względem drugiej. Ta właściwość objawia się tylko podczas ruchu, wahań cieczy i rozkłada prędkość na żywą część przepływu.

Ciśnienie gazu

Właśnie dowiedzieliśmy się, że cząsteczki gazu poruszają się losowo. Podczas ruchu zderzają się ze sobą, a także ze ścianami naczynia, w którym znajduje się ten gaz. Ponieważ istnieje wiele cząsteczek, istnieje również wiele oddziaływań.

Na przykład w pomieszczeniu, w którym się teraz znajdujesz, na każdy centymetr kwadratowy na 1 s cząsteczek powietrza stosuje się tak wiele uderzeń, że ich liczba jest wyrażona w dwudziestu trzycyfrowych liczbach.

Chociaż siła uderzenia pojedynczej cząsteczki jest niewielka, działanie wszystkich cząsteczek na ścianki naczynia prowadzi do znacznego ciśnienia. To tak, jakby jeden komar pchał samochód, to nie drgnąłby, ale kilkaset milionów komarów jest w stanie poruszać tym samochodem.

Kilka słów o trybie kawitacyjnym pomp

Po osiągnięciu określonych warunków w pompach może wystąpić kawitacja – zjawisko, które powstaje przy spadku ciśnienia hydrostatycznego i charakteryzuje się pojawieniem się pęcherzyków gazu w poruszającej się cieczy. W strefie, w której wzrasta ciśnienie hydrostatyczne, pęcherzyki zapadają się.

W przypadku pomp łopatkowych kawitację najczęściej obserwuje się w strefie maksymalnej prędkości przepływu – w pobliżu krawędzi wlotowej na łopatce wirnika. Tam, gdzie pęcherzyk się zapada, ciśnienie gwałtownie wzrasta – jeśli w momencie załamania się pęcherzyk pary znajdzie się na powierzchni łopatki lub wirnika, to uderzenie wpływa na tę powierzchnię, co prędzej czy później doprowadzi do erozji metalu. Najgroźniejszą konsekwencją kawitacji jest zniszczenie elementów roboczych pomp łopatkowych. Ponadto kawitacja powoduje ostry hałas sprzętu, trzaski, wibracje i może towarzyszyć jej spadek mocy, ciśnienia, przepływu i wydajności.

Obecnie nie ma materiałów, które miałyby całkowitą odporność na uszkodzenia kawitacyjne, dlatego pompy nie powinny pracować w trybie kawitacji. Głównym sposobem zapobiegania kawitacji jest regulacja ciśnienia w rurze ssącej. Optymalne parametry określa wysokość ssania cieczy podczas pracy pompy.

Aby określić krytyczne NPSH, podczas produkcji pompy przeprowadza się testy kawitacji. W rezultacie każdy tryb pracy sprzętu pompującego otrzymuje charakterystykę kawitacji określoną przez zależność mocy pompy i wysokości podnoszenia od rezerwy kawitacyjnej.
#FORMA

Jak sprawdzić ciśnienie pompy głębinowej?

Planowanie wyposażenia studni na działce w nowoczesny sprzęt pompujący koniecznie wymaga uwzględnienia zgodności sprzętu z warunkami, w jakich będzie eksploatowany oraz minimalnymi parametrami technicznymi, które mogą zaopatrzyć osiedle w wodę. Jednym z parametrów, który należy wziąć pod uwagę przy doborze sprzętu, jest ciśnienie, jakie wytwarza pompa wiertnicza zainstalowana w studni.

Co należy wiedzieć o ciśnieniu pompy Ciśnienie różnych typów urządzeń pompujących Praktyczne punkty związane z ciśnieniem w systemie zaopatrzenia w wodę Czy wysokie ciśnienie zawsze jest dobre Czy można regulować ciśnienie w systemie

Co musisz wiedzieć o ciśnieniu pompy

Wśród parametrów wskazanych w karcie danych technicznych, zatapialna jednostka pompująca wgłębna lub po prostu pompa, wskazany jest również taki wskaźnik, jak ciśnienie, podczas gdy w dokumentacji dla różnych modeli i od różnych producentów jest wskazany w kilku wartościach uXNUMXb- „bar” i „atmosfera”.

W przypadku najprostszej studni, wyposażonej do sezonowego nawadniania łóżek, wskaźnik ciśnienia nie jest tak krytyczny, tutaj zwykle zwracają większą uwagę na taki wskaźnik, jak „ciśnienie”, ponieważ pompa jest wybierana w zależności od głębokości studni, a ciśnienie po prostu charakteryzuje zdolność pompy do podnoszenia wody o określoną wysokość. W przypadku pomp odśrodkowych, w sensie dosłownym, jest to ilość energii przekazywana przez śmigło wodzie w celu pokonania siły oporu rurociągu.

Wysokość podnoszenia, w przeciwieństwie do ciśnienia, jest mierzona w metrach słupa wody, a ciśnienie wskazuje na siłę, z jaką woda napiera na ścianki rury. Głowica jako wartość obliczona służy do obliczania właściwości urządzeń do podnoszenia i transportu wody do miejsca zrzutu. Ciśnienie wytwarzane przez pompę w obliczeniach autonomicznego systemu zaopatrzenia w wodę pokazuje, jaki sprzęt należy wybrać, aby zapewnić stałe ciśnienie wody w systemie.

W przypadku zatapialnych pomp odśrodkowych głowica wskazuje, jak wysoko pompa może podnieść się od punktu poboru wody do maksymalnego górnego punktu i jak daleko od tego punktu może ją pompować.

Ciśnienie pokazuje, jaką siłę wywiera ciecz na ścianki rury i jest mierzone w wartościach dość zbliżonych do wartości, ale nadal różniących się niewielką różnicą – barach i atmosferach.

I chociaż 1 bar to ciśnienie wymagane do podniesienia wody na 10 metrów, różnica 0,0197 atmosfery między 1 barem a 1 atmosferą jest brana pod uwagę przy obliczaniu ciśnienia w studniach głębinowych. Tak więc dla studni o głębokości 30 metrów minimalne ciśnienie wytwarzane przez pompę powinno wynosić 3 bary lub 3,0591 atmosfery.

Ciśnienie tłoczenia pompy jest również ważnym wskaźnikiem do obliczania innych elementów indywidualnego systemu zaopatrzenia w wodę, takich jak rury, zawory, sterowanie i akumulator hydrauliczny.

Ciśnienie różnych typów urządzeń pompujących

Nowoczesne systemy urządzeń pompujących przeznaczone do głębokiej zabudowy w studniach, mimo innowacji i nieustannej pracy nad poprawą jakości i wydajności, nadal posiadają cechy wspólne dla gatunków, w tym wyrażone we wskaźniku wytwarzanego ciśnienia.

Pod wieloma względami ciśnienie w systemie zaopatrzenia w wodę zależy od rodzaju pompy. Najsłabsze ciśnienie wytwarzają pompy wibracyjne. Niska wydajność i skromne wskaźniki ciśnienia są tutaj konsekwencją konstrukcji sprzętu. Elastyczna membrana wibrując przez cienkie krawędzie, których woda jest zasysana do wnęki pompy, nie jest w stanie wytworzyć wysokiego ciśnienia. Dodatkowo membrana gumowa będąca w ciągłym użytkowaniu ulega stopniowemu zużyciu, krawędzie tracą elastyczność i stopniowo zmniejszają się zwiększając przestrzeń pomiędzy obudową pompy a krawędzią gumowej membrany.

Pompy odśrodkowe, w przeciwieństwie do modeli wibracyjnych, nie mają gumowych ruchomych części, dzięki czemu pracują bez trudu, podnosząc wodę na wysokość nawet 100 metrów, nawet przy stosunkowo skromnej mocy silnika elektrycznego. Zastosowanie takiego sprzętu umożliwia zainstalowanie go zarówno na płytkich głębokościach – do 20 metrów, jak i na średnich głębokościach do 50 metrów, a na dużych głębokościach – do 100 metrów.