Szlifowanie podłogi drewnianej: jak szlifować podłogę, która szlifierka lepiej szlifować deski, którą szlifierkę wybrać

Wszystkie subtelności i technologia polerowania podłogi drewnianej

Szlifują podłogę w jednym celu – stworzyć najbardziej równą powierzchnię. Ale eliminacja różnic wysokości, nierówności i defektów w różnych przypadkach może przebiegać inaczej.

I wszystkie te okoliczności należy wziąć pod uwagę przed rozpoczęciem pracy, aby zaopatrzyć się w odpowiednie narzędzie.

Funkcje i specyfikacje

Drewniana podłoga to zawsze złożona konstrukcja. Nawet w trakcie układania zupełnie nowych części często pojawiają się problemy. Za pomocą szlifowania możesz:

• nadać powierzchni wizualnie równomierny wygląd;
• radzić sobie z wadami zewnętrznymi;
• usunąć brud, stary lakier;
• przygotuj bazę pod nowy obraz.

Niezależnie od tego, czy używane są narzędzia ręczne, czy sprzęt elektryczny, główną techniką jest użycie drobnoziarnistej głowicy szlifierskiej. Takie podejście pozwoli Ci odnieść sukces nawet przy wadach wielkości 0,3 cm, nie da się odpowiednio przygotować do wykończenia podłóg drewnianych, chyba że masz pod ręką nożyczki. O wiele łatwiej jest ciąć nimi papier ścierny o pożądanym rozmiarze niż nożem i dokładniej niż odrywać go ręcznie.

Kiedy szlifowanie nie jest wymagane?

Przy niewątpliwej mocy obróbki podłóg za pomocą narzędzi szlifierskich istnieje wiele przypadków, w których nie mogą one pomóc. Jest mało prawdopodobne, aby szczeliny w deskach, deskach lub lamelach przekraczające 7 mm zostały zaszpachlowane lub zatkane szczeliwem. Problem rozwiązany ze względu na przegrodę podłóg podczas obróbki wszystkich detali. Alternatywnie, zmieniają zdegradowany obszar lub kierują pręty dokładnie do rozmiaru szczeliny. I dopiero po wyeliminowaniu luki możesz szlifować podłogi.

Ponadto nie należy uciekać się do szlifowania, jeśli przejścia są zużyte 0,4 cm lub głębiej, ponieważ aby wyrównać powierzchnię, trzeba będzie usunąć zbyt dużo drewna z reszty podłogi. Lepiej wymienić zużytą część na nową, będzie łatwiej. Młynek nie pomoże wyeliminować pęcznienia podłogi, gniazd pleśni i gnicia, głęboko osadzonych rys i wgnieceń.

Co jest potrzebne do pracy?

Wybierając narzędzia, przede wszystkim oceń obszar, który będzie wymagał dopracowania, a także swoje możliwości materiałowe. Praca ręczna odbywa się za pomocą:

• rolki lub arkusze papieru ściernego (nie można przewidzieć wymaganej objętości, określa się ją bezpośrednio podczas pracy);
• tarki wykonane z tworzywa sztucznego lub drewna;

• skrobak (cykl ręczny), który oczyści starą powłokę lub najpoważniejsze zanieczyszczenia.

Nie ma znaczenia, czy szlifowanie jest ręczne czy zmechanizowane, pamiętaj o założeniu respiratora i gogli.

Szlifowanie podłóg drewnianych maszynami jest dużo łatwiejsze i wygodniejsze. Najczęściej w tym celu stosuje się urządzenia taśmowe lub bębnowe o wielkości ziarna części ściernej 40-80 jednostek. Nie ma szczególnych różnic między tymi dwoma podtypami, oba dostępne są w szerokiej gamie – na 220 lub 380 V, z wbudowanym odpylaczem lub elementem do podłączenia oddzielnego odkurzacza budowlanego.

Szlifierka do płaszczyzn może mieć jedną lub trzy tarcze, przeznaczone do wykonywania końcowej obróbki i pośredniego wyrównania warstw lakieru. Jeden dysk jest łatwiejszy w obsłudze, a trzyczęściowe opcje otwierają dodatkowe opcje dla wyszkolonych rzemieślników.

Szlifierka do butów pozwala na zmianę kalibru ziaren od 40 do 320, pomaga szlifować podłogę w najbardziej niewygodnych miejscach (pod kaloryferami i rurami grzewczymi, na schodach, przy samej ścianie). Urządzenia narożne reprezentowane są przez słynne szlifierki, systemy polerowania wibracyjnego i orbitalnego, a także małe domowe maszyny taśmowe. Wszyscy są w stanie pracować zarówno z grubsza, jak i tak subtelnie, jak to tylko możliwe. W trudnej sytuacji poradzą sobie również z obróbką mniejszych obszarów.

Przygotowanie powierzchni

Aby prawidłowo wyszlifować podłogę, nie wystarczy mieć dobry sprzęt i umieć z niego korzystać. Konieczne będzie dokładne przygotowanie samej powierzchni. Należy sprawdzić świeżo ułożone posadzki – czy gdzieś wypadły sęki, czy wszystkie deski są mocno sklejone, czy powierzchnia jest wyszczerbiona, czy zachowana jest normalna szerokość szczelin. Podłoga, która służyła ponad rok, prawie nieuchronnie ulega deformacji. Pamiętaj, aby sprawdzić, czy poszczególne jego części dobrze się trzymają.

Drobne problemy usuwa się za pomocą kleju do parkietu i szpachli. Zamiast szpachli sklepowych możesz wziąć mieszankę PVA z trocinami o drobnej frakcji. Ale elastyczna fuga i uszczelniacz nie będą w stanie osiągnąć pożądanego poziomu twardości i spowodują problemy tylko podczas korzystania z narzędzia. Nawiasem mówiąc, wszelkie stalowe łączniki muszą być zagłębione w powierzchnię o co najmniej 0,3 cm.

Im więcej warstw drewna zostanie usuniętych, tym większa głębokość bezpieczna dla sprzętu.

Zgrubne przetwarzanie

Pierwszym etapem samego szlifowania jest szlifowanie. Polega na przejściu materiału ściernego o granulacji 40 lub 60 jednostek po powierzchni. Profesjonalne systemy nie tylko usuwają nierówności i zadrapania, ale także zapewniają kontrolę ciśnienia. Podstawa jest pokryta taśmą lub klejonym paskiem, a następnie przechodzi do głębokiej obróbki. Jego metody określa zastosowana powłoka:

• Podłogi pokładowe najlepiej układać wzdłuż włókien od jednej ściany do drugiej. Technologia pozwala na przejście tylko pod warunkiem, że maszyna będzie obracać się przy pionowych ogrodzeniach;
• jeśli parkiet układa się w systemie „jodełka”, należy przesunąć urządzenie po przekątnej, starając się równomiernie pokryć powierzchnię. Gdy powłoka jest umieszczona zgodnie z zasadą oplotu, ekranu lub instalacji była wielokierunkowa, ruch odbywa się w poprzek, żadne odcinki nie są podświetlone. Parkiet artystyczny można szlifować tylko po okręgu, który zwija się w spiralę.

Szlifowanie wytwarza dużo kurzu, więc musisz to robić w szczelnie zamkniętym pomieszczeniu. Po raz kolejny okno lub drzwi nie powinny być otwierane. Od czasu do czasu spójrz na to, co jest z dyszą ścierną: jeśli jest zużyta, musisz natychmiast założyć nową, w przeciwnym razie nawet najlepszy sprzęt pozostawi smugi i przeskoczy sekcje. Kiedy główna część pracy jest już za nami, biorą okrągłe dysze i przechodzą przez narożniki szlifierką.

Natychmiast wyreguluj nacisk, jaki bęben będzie wywierał na powierzchnię, w przeciwnym razie ucierpi jakość pracy lub silnik układu mielącego.

Dobre wykończenie

Aby dokładne wyrównanie dało dobry wynik, wymagane jest stosowanie szlifierek do płaszczyzn z ściernicami od 60 do 120 jednostek. W najtrudniejszych przypadkach stosuje się krążki 180 i 240 jednostek. Szlifowanie dokładne, podobnie jak szlifowanie zgrubne, powinno odbywać się wzdłuż włókien, a dysze również zmieniają się w miarę zużywania się. Odcinki o wąskich i skomplikowanych kształtach są wykańczane za pomocą szlifierek kątowych lub butów. Zachowana jest ziarnistość kół. Po zakończeniu pracy powierzchnię odkurza się lub wyciera miękką szmatką.

Wszystkie zawieszone cząstki i kurz należy całkowicie usunąć.

Wyrównaną powierzchnię należy zaszpachlować. Wybór gotowego preparatu pastopodobnego lub płynnej masy szpachlowej to kwestia czysto osobistego gustu, ale eksperci uważają, że produkty płynne są lepsze. W połączeniu z trocinami uzyskują odpowiedni odcień, spływają we wszystkie puste przestrzenie starej podłogi i nie pękają. Zaleca się nakładanie kompozycji szpachelką wykonaną ze stali nierdzewnej: w ten sposób wypełnia się pory, a małe włókna odcina się.

Przed malowaniem, olejowaniem lub woskowaniem drewna, wymagane końcowe polerowanie. Przejdź do tego po wyschnięciu i spolimeryzowaniu kitu. Jako powłokę zaleca się stosowanie lakieru parkietowego.

zalecenia

Istnieje wiele subtelności, które należy wziąć pod uwagę podczas pracy własnymi rękami, aby uniknąć błędów i uzyskać wyrównaną podłogę bez wad. Tak więc zazwyczaj szlifierka wykonuje cztery przejazdy szmerglem nr 40, potem przychodzi kolej nr 60, 80 i 120. Podczas wymiany ścierniwa silnik jest wyłączony i można go zatrzymać i uruchomić tylko podczas ruchu, w przeciwnym razie podłoga zostanie pokryta śladami, których trudno będzie usunąć.

Powłoki cienkie są wykańczane z wyjątkiem jednego z przejść (najczęściej z nr 40 idą bezpośrednio do nr 80 i 120). Początkową warstwę lakieru można nakładać tego samego dnia po zakończeniu szlifowania.

Kiedy nadal się dzieje, narzędzia do zbierania kurzu mogą ograniczyć jego rozprzestrzenianie się, ale nie można tego całkowicie uniknąć. Dlatego należy pracować nie tylko za zamkniętymi drzwiami, ale zasłaniając je gęstą wilgotną szmatką. Należy pamiętać, że szlifierki elektryczne mogą pobierać do 2,5 kW/h, dlatego należy zadbać o zabezpieczenie przewodów elektrycznych przed powstałym obciążeniem i poborem prądu rozruchowego.

Każdy kolejny tor powinien zachodzić na poprzedni o kilka centymetrów. Obserwuj uważnie, gdzie porusza się płaszczyzna robocza, aby nie uszkodzić kabla zasilającego. Jeśli powierzchnia ścierna gwałtownie zwolniła, po prostu zmniejsz ciśnienie. Jeśli nie ma efektu, należy natychmiast zatrzymać maszynę i bardziej szczegółowo zająć się problemem. Przestrzegając wszystkich tych zasad i biorąc pod uwagę niuanse, możesz szlifować pomalowaną lub niepomalowaną podłogę w jak najkrótszym czasie i uzyskać najlepszy efekt.

Jak bezproblemowo szlifować drewnianą podłogę

Szlifowanie podłogi drewnianej służy do uzyskania idealnie płaskiej powierzchni parkietu lub deski. Co więcej, ta technologia jest stosowana zarówno do starych, jak i nowych podłóg. W pierwszym przypadku przeprowadza się renowację lub odnowienie, w drugim wyrównanie i przygotowanie do wykończenia środkami ochronnymi: lakierem, olejem, woskiem.

Do czego służy szlifowanie?

Każda drewniana podłoga składa się z wielu elementów. W procesie układania nowych płyt parkietowych lub lameli wielkoformatowych bardzo trudno jest uzyskać idealnie równą powierzchnię. Najczęstszym zjawiskiem są upadki, drobne ubytki, rysy, obszary z bielem.

Prawie ten sam zestaw problemów występuje w przypadku starych podłóg, które są eksploatowane od ponad roku. Polerowanie podłogi drewnianej ma na celu wyeliminowanie wszystkich tych niedociągnięć, których istotą jest polerowanie drewna i przygotowanie jego powierzchni pod lakier, olej, wosk lub inny środek dekoracyjno-ochronny.

Tak więc cele mielenia:

1. poziomowanie podłogi;
2. Eliminacja wad powierzchni;
3. Usuwanie starego lakieru, brudu.

Renowacja starej drewnianej podłogi.

Prawidłowe szlifowanie podłogi drewnianej nie jest łatwym zadaniem. W tym celu stosuje się szereg narzędzi ręcznych lub jednostek elektrycznych. Ale sekretem dobrej pracy jest stopniowe zmniejszanie wielkości ziarna w głowicy szlifierskiej. Oznacza to, że przede wszystkim obróbkę zgrubną przeprowadza się papierem ściernym o ziarnie 40-60 jednostek, a następnie drobnym – 100-120, 140-180 jednostek. Przestrzeganie tej prostej zasady pozwoli Ci osiągnąć doskonałe wyniki nawet w trudnych przypadkach. Na przykład, jeśli drewniany taras ma wiele uszkodzeń powierzchni lub różnice między deskami większe niż 3 mm.

szlifowanie podłogi nie musi w następujących przypadkach:

Szerokość szczelin między deskami lub lamelami przekracza 0,7 cm, są to bardzo duże szczeliny, które trudno wytrzeć szpachlą lub wypełnić szczeliwem. Z reguły w celu wyeliminowania takich wad zaleca się odbudowę posadzki z jednoczesną obróbką każdego elementu, wymianę uszkodzonego obszaru lub uszczelnienie środnika prętami dostosowanymi do wielkości szczeliny. Praca oczywiście nie jest tania i czasochłonna, ale bez takiego wstępnego przygotowania podłogi nie da się wypolerować.

Renowacja i remont promenady.

Jak szlifować podłogi drewniane

Obróbka nowej powłoki do drewna i renowacja starej zaczyna się od pytania: jakie narzędzie wybrać? Skoncentruj się na dwóch podstawowych warunkach – zakresie pracy i możliwościach finansowych.

Mistrzowie wykonują szlifowanie na dwa sposoby:

1. podręcznik. Ta metoda jest stosowana na małych obszarach i jest uważana za najtańszą. Ale jednocześnie praca jest żmudna i długa.
2. Maszyna. Nadaje się do pracy na małych i dużych przedmiotach, charakteryzuje się dużą szybkością pracy i doskonałym wykonaniem. Wszystko dzięki zastosowaniu zestawu różnorodnych jednostek na główne i trudno dostępne miejsca. Sprzęt oczywiście nie jest tani, ale jest wyjście – wypożyczenie niezbędnych urządzeń w całkiem rozsądnych cenach.

Aby ręcznie wyszlifować drewnianą podłogę, będziesz potrzebować:

• Papier ścierny (papier ścierny) rolowany lub arkusz o module wielkości ziarna od 40 do 120 jednostek. Wymagana ilość jest określana empirycznie, ponieważ rolę odgrywa nie tylko powierzchnia obrabianej podłogi, ale także stopień zabrudzenia, obecność wad powierzchniowych, a nawet wytrzymałość drewna czy lakieru.
• Tarka z PCV lub drewna, najczęściej nazywana uchwytem na papier ścierny. Tanie produkty z tworzyw sztucznych nadają się do szlifowania małych powierzchni. A przy większych nakładach lepiej wybrać produkty wykonane z drewna lub sztywnego PCV z ergonomicznym, gumowanym uchwytem.
• Skrobak lub skrobak ręczny używany do usuwania starej farby lub silnie zabrudzonych miejsc. Składa się z uchwytu wykonanego z drewna lub tworzywa sztucznego oraz stalowej płytki, której część jest wygięta pod kątem 45°.

Przy szlifowaniu ręcznym, a także maszynowym nie należy zapominać o środkach ochrony osobistej – masce ochronnej i okularach ochronnych.

Do szybkiego i wysokiej jakości przygotowania podłóg drewnianych najczęściej stosuje się metodę maszynową. W takim przypadku stosowane są następujące rodzaje sprzętu elektrycznego:

• Szlifierka taśmowa lub bębnowa.

Jest to kompleksowa jednostka do wstępnego szlifowania i szlifowania zgrubnego desek lub małoformatowych płyt parkietowych. Ziarno ścierne – od 40 do 80 jednostek. Różnica między urządzeniem taśmowym a bębnowym jest niewielka. W pierwszym używa się taśmy ściernej do cięcia skóry, która porusza się między dwoma ruchomymi rolkami. Drugi wykorzystuje kawałek taśmy szlifierskiej przyklejony do określonego rozmiaru bębna, który jest zamontowany na cylindrycznym wale.

Należy zauważyć, że szlifierki tej kategorii produkowane są w bogatym asortymencie: profesjonalnym i standardowym, z przyłączem jednofazowym na 220 V lub trójfazowym na 380 V, ze zintegrowanym workiem na kurz lub adapterem do podłączenia podciśnienia budowlanego czystsze itp. Koszt jest bardzo zróżnicowany: sprzęt AGD można kupić średnio za 3-000 50 rubli, cena profesjonalnych sięga 000 600 rubli.

Szlifierki typu bębnowego i taśmowego.

• Szlifierka do płaszczyzn.

Produkowana jest pojedyncza tarcza z dyszą mono z papieru ściernego lub trójtarczowa, wyposażona w 3 tarcze ścierne o uziarnieniu od 100 do 340 jednostek.

Ten rodzaj produktu jest przeznaczony do najdrobniejszego, dosłownie wykańczającego szlifowania jubilerskiego powierzchni drewnianych i korkowych. Służy również do pośredniego wyrównania lakieru. Urządzenia z jednym dyskiem są prostsze, ale urządzenia z trzema dyskami są interesujące, ponieważ każdy element obraca się wokół własnej osi, a wszystkie trzy obracają się wokół jednego wspólnego środka.

Profesjonalne urządzenia wyposażone są również w system pływających przystawek szlifierskich, który w połączeniu z wielokierunkowym obrotem pozwala wypracować powierzchnię do lustrzanej gładkości i równości. Cena szlifierek wynosi od 20 000 do 220 000 rubli.

Szlifierki do płaszczyzn jedno- i trzytarczowych.

• Szlifierka jednotarczowa do płaszczyzn typu “boot”.

Przeznaczony do szlifowania powierzchni drewnianych w trudno dostępnych miejscach, np. pod kaloryferami lub na schodach, w narożnikach lub wzdłuż ścian. Moduł wielkości ziarna ściernego – od 40 do 320 jednostek. Zarówno urządzenia domowe, jak i profesjonalne wyposażone są w wygodne obrotowe uchwyty, możliwość podłączenia odkurzaczy lub odpylaczy. Cena zaczyna się od 9 rubli.

Szlifierki do płaszczyzn “boot”.

• Szlifierki kątowe.

Obejmuje szlifierki, polerki wibracyjne i mimośrodowe (orbitalne). W tej samej grupie można przypisać małe jednostki taśm typu domowego. Zalecany do zgrubnej i precyzyjnej obróbki powierzchni drewnianych. Wygodny do pracy w trudno dostępnych miejscach i na małych powierzchniach. Niektóre produkty wyposażone są w regulator prędkości silnika lub mocy, a także rodzaj adaptera do podłączenia odkurzacza lub odpylacza.

Najtańsze są wibratory. Ich koszt waha się od 1000 do 35000 1500 rubli. Bułgarów można kupić dla gospodarstw domowych, półprofesjonalnych i profesjonalnych w cenach od 70 do 000 3 rubli. Maszyny orbitalne będą kosztować nieco więcej – od 000 do 90 000 rubli.

W dobry sposób, oprócz powyższych jednostek, musisz wcześniej kupić lub wynająć odkurzacz budowlany i kupić cały zestaw komponentów. W tym tarcze ścierne, taśmy lub dysze o różnym ziarnie (najlepiej od 40 do 240 sztuk), nożyczki itp.

Jaki młynek wybrać? Nie ma dokładnej odpowiedzi na to pytanie, ale warto zwrócić uwagę na główne parametry:

Cel i klasa produktu

Produkty gospodarstwa domowego charakteryzują się niską wagą, niską ceną i kompaktowymi rozmiarami. Ale są przeznaczone do jednorazowej lub rzadkiej pracy. Moc – nie więcej niż 1 kW. Ponadto szerokość lub średnica powierzchni użytkowej rzadko przekracza 15 cm, niedoświadczonemu mistrzowi trudno jest równomiernie pracować z nimi na dużych obszarach – potrzebujesz dobrego oka i pewnej ręki.

Seria profesjonalna to wielkogabarytowe i ciężkie urządzenia o szerokości roboczej do 30 cm lub średnicy do 60 cm.Dobra ochrona termiczna, specjalny zestaw do szybkiej wymiany dysz, a także różne elementy bieżnika – RCD, ograniczniki, przełączniki prędkości, obrotowe ergonomiczne uchwyty itp. Średni pobór mocy szlifierki wynosi około 2-2,5 kW.

Szlifierka dla profesjonalistów.

Jakość wykonania

Zwróć uwagę nie tylko na łatwość użytkowania, ale także na jakość detali. Maszyna musi mieć płaską powierzchnię, bez wiórów, zacieków powłoki, smug, szczeliny między częściami są minimalne. Pamiętaj, aby sprawdzić wytrzymałość i niezawodność elementów złącznych.

Dostępność dodatkowych urządzeń

W tym odpylacze lub adaptery do podłączenia odkurzacza, łagodny rozruch i kontrola prędkości obrotowej silnika, ochrona przed przegrzaniem itp.

Wszystkie pozostałe kryteria są wybierane przez kupującego niezależnie. Polecamy wybierać produkty znanych producentów takich jak Lagler, Stanley, Bosch, Aeg itp. Zapewniają nie tylko serwis gwarancyjny i pogwarancyjny, ale także szeroką sieć dealerów i centrów serwisowych w Rosji i krajach WNP.

Технология

Szlifowanie nie jest takie proste. Jest to dość złożony i czasochłonny kompleks, obejmujący sześć głównych etapów.

Przygotowanie powłoki

Nowe deski należy sprawdzić pod kątem wad takich jak luźne sęki, luźne deski, wystające gwoździe, odpryski, zbyt szerokie szczeliny. Stary parkiet jest sprawdzany pod kątem integralności, uszkodzeń i wytrzymałości mocowania. Aby wyeliminować niedociągnięcia, najczęściej stosuje się klej do parkietu i masy szpachlowe (specjalne płyny lub klej PVA zmieszany z drobnymi trocinami). Lepiej nie używać elastycznych fug i uszczelniaczy, ponieważ nie zyskują one wystarczającej wytrzymałości i „zatykają” dyszę ścierną.

Aby nie uszkodzić bębna lub tarczy maszyny, wszystkie elementy stalowe muszą być „zatopione” w posadzce na co najmniej 3 mm. Uszkodzone deski należy wymienić na nowe, a nie sklejać – mocować za pomocą kleju i okuć. Kurz i zanieczyszczenia usuwa się wilgotną szmatką lub odkurzaczem budowlanym.

Szlifowanie wstępne

Przede wszystkim maszyna typu bębnowego lub taśmowego jest używana jako najbardziej wydajna i wydajna. Ten etap jest najczęściej nazywany szlifowaniem lub szlifowaniem zgrubnym powierzchni, ponieważ stosuje się materiał ścierny o wielkości ziarna 40 lub 60 jednostek. Uszkodzenia, rysy, stary lakier, brud itp. są usuwane.

Profesjonalne urządzenia pozwalają na regulację siły docisku ścierniwa. Jest to bardzo wygodne, ponieważ zapewnia równomierne dopasowanie dyszy do powierzchni, co oznacza lepszą pracę. Na podstawie montowana jest taśma lub przyklejony pasek, starannie mocowana i głęboka obróbka:

• W przypadku desek – wzdłuż włókien od ściany do ściany. Ruch poprzeczny z takim układaniem jest dozwolony tylko wtedy, gdy maszyna jest obracana przy pionowych konstrukcjach otaczających;
• Na parkiecie „jodełka” – po przekątnej, z równomiernym postępem na całej powierzchni;
• Przy układaniu plecionki, tarczy lub parkietu pałacowego (montaż wielokierunkowy) – poprzecznie bez podkreślania poszczególnych odcinków;
• Na artystycznym parkiecie – ruch okrężny, skręcony w spiralę

Proces mielenia jest dość zakurzony, więc przeciągi są zjawiskiem niepożądanym. Dlatego w pomieszczeniu roboczym pamiętaj o zamknięciu okien i drzwi wejściowych.

Kapitan musi okresowo sprawdzać stan dyszy ściernej i, jeśli to konieczne, wymieniać zużytą część na nową. Jest to rodzaj środka zapobiegawczego przeciwko pasom i poszczególnym nieuprawianym obszarom.

Pod koniec głównej pracy konieczne jest przetworzenie narożników i innych trudno dostępnych miejsc. Do zgrubnego szlifowania podłogi za pomocą szlifierki, maszyny orbitalnej lub „buta” potrzebne będą okrągłe dysze o tym samym rozmiarze ziarna – 40 lub 60 jednostek.

drobne mielenie

Końcowy etap wyrównywania jest wykonywany przez szlifierki do płaszczyzn z jedną lub trzema maszynami tarczowymi. Jednocześnie ostatecznie eliminowane są wszelkie drobne nierówności, wgniecenia, pęknięcia i inne defekty na deskach podłogowych. Do wydajnej pracy stosuje się koła o różnych wielkościach ziaren – 60, 80, 100 i 120. W niektórych przypadkach stosuje się nawet tarcze ścierne o module rozdrobnienia 180 lub 240.

Praca jest wykonywana ponownie wzdłuż włókien. Dysze należy wymieniać na nowe, gdy się zużywają. Narożniki, stopnie i inne trudne obszary są obrabiane za pomocą szlifierki kątowej lub „buta” z okręgami o tej samej wielkości ziarna. Po zakończeniu pracy powierzchnię należy ponownie odkurzyć lub przetrzeć wilgotną, miękką szmatką. Drobna zawiesina drewna i pył muszą być całkowicie usunięte.

Wypełnianie ubytków i najmniejszych defektów

Po wyrównaniu powierzchni można rozpocząć wypełnianie. W tym celu stosuje się gotowe kompozycje pasty do drewna lub specjalne płyny do szpachlowania. Profesjonaliści preferują to drugie, ponieważ po zmieszaniu z trocinami z przetworzonej podłogi z desek uzyskuje się masę o identycznym odcieniu, która doskonale wypełnia wszystkie puste przestrzenie, a jednocześnie jest dość elastyczna i nie pęka z czasem. Mieszankę nakłada się nierdzewną szpachelką, która pozwala wypełnić pory, jednocześnie odcinając „podniesione” drobne włókna drewna.

Szlifowanie wykończeniowe

Przed obróbką lakierem, olejem lub woskiem konieczne jest ponowne wypolerowanie powierzchni. Prace wykonuje się po wyschnięciu i spolimeryzowaniu szpachli. Realizowany jest za pomocą szlifierki do płaszczyzn i szlifierki kątowej z dyszami ściernymi o uziarnieniu 120-160 sztuk. Kierunek ruchu jest taki sam – wzdłuż włókien. Po obróbce podłogę należy ponownie dokładnie odkurzyć.

Dzięki temu wszystko, co zbędne, zostaje całkowicie usunięte z powierzchni, a podłoga staje się idealnie gładka.

Gruntowanie i lakierowanie

Nawet po nałożeniu masy szpachlowej wskazane jest zagruntowanie posadzki lub impregnacja o działaniu grzybobójczym, bioochronnym lub barwiącym. Jeśli użyto gotowej kolorowej szpachli, przygotuj się na to, że powierzchnia będzie miała różne kolory. Płyny szpachlowe zmieszane z drobnym pyłem drzewnym z parkietu nie mają tej wady.

Po wyschnięciu podkładu nakładana jest pierwsza warstwa lakieru, oleju lub wosku. Następnie przeprowadza się pośrednie dokładne szlifowanie podłogi lub polerowanie (w oleju lub wosku) za pomocą szlifierek orbitalnych lub powierzchniowych z dyszami o wielkości ziarna powyżej 140 jednostek. Przed nałożeniem ostatniej warstwy lakieru lub mieszanki olejowo-woskowej powierzchnię należy ponownie odkurzyć lub przetrzeć wilgotną szmatką.

Dlatego konieczne jest poświęcenie dużo czasu i wysiłku na polerowanie drewnianej podłogi, nie mówiąc już o finansach. Ale to właśnie ta technologia pozwala uzyskać piękną i niezwykle równą podłogę bez najmniejszej skazy w ciągu kilku dni.

Rada! Jeśli potrzebujesz mistrza naprawy podłóg, istnieje bardzo wygodna usługa doboru specjalistów z PROFI.RU. Wystarczy, że uzupełnisz dane zamówienia, sami mistrzowie odpowiedzą i będziesz mógł wybrać z kim współpracować. Każdy specjalista w systemie posiada ocenę, recenzje i przykłady prac, które pomogą w wyborze. Wygląda jak mini przetarg. Złożenie wniosku jest BEZPŁATNE i nie ma żadnych zobowiązań. Działa w prawie wszystkich miastach Rosji. Bez Twojej chęci nikt nie zobaczy Twojego numeru telefonu i nie będzie mógł do Ciebie zadzwonić, dopóki sam nie otworzysz swojego numeru dla konkretnego specjalisty.

Jeśli jesteś mistrzem, skorzystaj z tego linku, zarejestruj się w systemie i bądź w stanie przyjmować zamówienia.