Tynkowanie sufitu: jak prawidłowo tynkować, jaki rodzaj tynku wybrać, jak tynkować sufit własnymi rękami, tym lepiej, czy konieczne jest tynkowanie sufitu

Ze względów estetycznych i praktycznych starają się wyrównać ściany w pomieszczeniu. Proste powierzchnie bez spękań i innych defektów stwarzają wrażenie zadbanych i uporządkowanych, są wygodną bazą dla wszelkiego rodzaju wykończeń dekoracyjnych.

W tym artykule zebrałem wszystkie podstawowe zasady i niuanse dotyczące wyrównywania ścian tynkiem: który z nich lepiej wybrać, jak prawidłowo tynkować samodzielnie. Starałem się sporządzić szczegółowe i kompletne instrukcje dotyczące technologii każdego etapu pracy.

Sposoby wyrównywania ścian

W budownictwie i naprawie praktykowane są dwie główne metody wyrównywania ścian:

• pierwszy – za pomocą gipsu nazywany jest również „mokrym”,
• drugi – poszycie z płyt gipsowo-kartonowych, nazywane jest „suchym”.

O wyborze między tymi opcjami decydują takie czynniki, jak krzywizna istniejących ścian i planowane wykończenie dekoracyjne.

GKL najlepiej sprawdza się w dużych pomieszczeniach o nierównych ścianach, gdzie z łatwością można poświęcić 5–10 cm z każdej strony. Wykończenie odbywa się zwykle poprzez malowanie lub tapetowanie.

Ciekawe! porównanie płyt kartonowo-gipsowych i tynku przy wyrównywaniu ścian: co jest szybsze i tańsze.

Maksymalna warstwa powłoki tynkarskiej i warunki jej nakładania

Dwie główne rzeczy, które decydują o grubości tynku, to obrabiana powierzchnia i skład użytego materiału. Z powierzchnią do tynkowania sprawa jest trochę łatwiejsza. Głównym zadaniem jest tutaj prawidłowa obróbka materiałów podkładowych. Dalsza jakość naprawy jako całości zależy od jakości użytych podkładów.

Jeśli chodzi o skład mieszanek tynków, wybór jest tutaj bardzo zróżnicowany. A co najważniejsze, jest to właściwe podejście do prac wykończeniowych. W przeciwnym razie naprawa będzie bardzo kosztowna.

Wyrównywanie tynku

W większości przypadków ściany w obszarach mieszkalnych najlepiej wyrównać tynkiem. Ta technologia jest dość prosta, a przy należytej staranności każdy może wykonać pracę w zadowalającej jakości, co pozwala zaoszczędzić pieniądze. Jednak przy napiętych terminach i wysokich oczekiwaniach lepiej zostawić to profesjonalistom.

Zalety tynkowania:

• Różnorodność kompozycji. Różne wypełniacze i spoiwa pozwalają uzyskać zaprawę tynkarską o pożądanych właściwościach technicznych, np. składniki porowate zwiększają dźwiękochłonność i zmniejszają przewodność cieplną.
• Przepuszczalność pary. Wilgoć nie gromadzi się po wewnętrznej stronie warstwy wykończeniowej, lecz wychodzi na zewnątrz. Jest to szczególnie ważne, jeśli rozwiązanie zostało ułożone na gazobetonie lub na izolacji termicznej.
• Niski koszt materiału. 30 kg suchej mieszanki kosztuje około 350-400 rubli.
• Różnorodność wykończeń. Podstawa sztukatorska nadaje się do wykończeń dekoracyjnych, tapet, farb i płytek. Zaprawa jest wystarczająco mocna, aby utrzymać wsporniki do sprzętu RTV i AGD.

Wady tynkowania:

• Śmieci. W trakcie pracy na podłodze pojawia się duża ilość kurzu i brudu.
• Duża waga. Gruba warstwa tynku znacznie obciąża ściany.
• Koszty czasu. Roztwór wysycha przez kilka dni, w wyniku czego takie wykończenie zajmuje dużo czasu.
• Wzrost kosztów pracy przy mocno zakrzywionych ścianach. Stosowanie tynku jest znacznie droższe, gdy nierówności ścian przekraczają 50 mm.

Zasady pracy

Wykonywanie prac tynkarskich i malarskich jest dość ściśle regulowane przez dokumenty regulacyjne: SNiP, GESN, mapy technologiczne, PPR. Najważniejsze są dwa pierwsze źródła.

Według nich w procesie pracy środowisko musi spełniać następujące kryteria:

• Temperatura powietrza powyżej +10°C (producenci zapraw tynkarskich dopuszczają aplikację od temperatury podłoża +5°C);
• Wilgotność poniżej 60%.

Technologia tynkowania wysokiej jakości według SNiP zaleca również zgodność z następującymi punktami:

• Wytrzymałość podłoża musi być większa niż wytrzymałość powłoki.
• Tynkowanie wystających części, połączeń ścian wykonanych z różnych materiałów należy wykonać za pomocą siatki tynkarskiej. Na powierzchniach drewnianych w celu przylegania do roztworu przymocowane są tarcze wykonane z krzemienia.
• W temperaturze powietrza powyżej +23 roztwór należy zwilżyć przed nałożeniem roztworu.
• Maksymalna grubość tynku jednowarstwowego to 20 mm, jedna warstwa w powłoce wielowarstwowej to 7 mm.
• Przed nałożeniem każdej warstwy tynku lub roztworu podkładu powierzchnia robocza jest oczyszczana z kurzu.

Od siebie dodam, że najważniejszą zasadą przy wyrównywaniu porowatych i bardzo chłonnych powierzchni jest ich zagruntowanie w celu zmniejszenia nasiąkliwości. W przeciwnym razie część wody z tynku wniknie w ściany, a zaprawa nie nabierze wytrzymałości. Cegłę i gazobeton gruntuję akrylowym podkładem uniwersalnym w dwóch warstwach (w odstępie 3 godzin), zwilżanie ściany wodą przed tynkowaniem nie jest tak skuteczne.

Metody aplikacji

Roztwory tynku nakłada się na ściany ręcznie szpachelką oraz maszynowo.

Na rynku rosyjskim najczęściej spotykanymi stacjami tynkarskimi są PFT, Putzmeister i Kaleta. Większość jednostek nadaje się do przygotowania zapraw na bazie spoiw gipsowych, cementowych i wapiennych. Wszystkie składniki są mieszane w specjalnym zbiorniku i dostarczane pod ciśnieniem do ściany za pomocą węża. Dzięki temu możliwe jest przyspieszenie i obniżenie kosztów przepływu pracy.

Uwaga: Średnia cena modeli o wysokiej wydajności, które pozwalają na natychmiastową pracę z dużą ilością mieszanki, wynosi 200-300 tysięcy rubli. Istnieją mini-stacje, które sprzedawane są w okolicach 20 tysięcy rubli.

Z wyjątkiem sposobu aplikacji technologia pracy w obu przypadkach jest taka sama, jednak możliwe jest szybkie tynkowanie dużych powierzchni (do 200 m2 na dobę) tylko w sposób zmechanizowany, co wiąże się z udziałem zespół finiszerów.

Jak nałożyć bardzo grubą warstwę tynku PCS?

Cześć. Twoja pomoc jest pilnie potrzebna. Warstwa tynku w niektórych miejscach sięga 5.5 cm. pokój z kontrastem temperaturowym. Latarnie są już na wystawie. Taka warstwa jest potrzebna do tworzenia kątów prostych. Istnieje możliwość zmniejszenia warstwy tynku, ale nie chciałbym się do tego uciekać. Ta warstwa tynku znajdzie się nad wewnętrznymi drzwiami przedsionka. Drzwi są metalowe. Kawałek 50 na 100 centymetrów.. Obawiam się, że trzaskając drzwiami nikogo nie przygwoździłem. Powierzchnia to w większości stary tynk. Trochę gołej cegły. Nadproże nad drzwiami zewnętrznymi to monolityczny żelbet. Powyżej wnętrza – liściaste. Na elementy drewniane podczas wstępnego tynkowania wiele lat temu wbijano małe gwoździe w szachownicę z krokiem 1,5 cm Nigdy, przez wiele lat nic nie odpadało, a drzwi kiedyś bardzo mocno pukały. Opiszę, co chcę zrobić, potem pytania. Tynk Unis ptss zbrojony fabrycznie (włókno). Do nadproży betonowych – betonowe lamówki stykowe (najlepsze i jedne z najdroższych, jeśli nie najdroższe, z tego, co było w sklepie). Na drzewie, na którym nie ma goździków. Zostanie zastosowany kontakt betonowy. Na stary tynk nałożę podkład głęboko penetrujący z antyseptycznym połyskiem (ta sama historia z ceną i jakością). Z grubą warstwą myślałem, że poradzi sobie tak. Wziąłem włókno cemmix. Chciałem to dodać, ale jest to dobre tylko wtedy, gdy przestrzegasz dawkowania (rozmawiałem z kompetentnym przedstawicielem firmy). Ale na pustyni jest już błonnik. Nie wiem co robić. Na torbie jest napisane, że warstwa ma do 5cm. Aby uzyskać moc, dodaj więcej do mieszanki. cement klasy 600 (gdzie nastąpi uderzenie trzaskającymi drzwiami. Nie chciałbym używać siatki wzmacniającej, bo włókno. Tam, gdzie jest bardzo gruba warstwa, wkręcamy w ścianę wkręty w kołki nylonowe w szachownicę, powinien przejąć część obciążenia warstwy. Jak myślisz, jest to normalna opcja.

1. Czy przetwarzam tylko stary tynk z ziemią lub cegłą? W szwach cegły może pozostać kurz, a ziemia go zwiąże
2. Czy ma sens nakładanie betonu na drewno? Do montażu pianki? W niektórych miejscach szwy i dziury będą dla niej zamknięte. 3. Czy nadal muszę używać siatki wzmacniającej? Na wszelki wypadek kupiłem jakiś plastikowy plaster.
3. Na starym tynku była warstwa do 3-3.5 cm. Wykonane bardzo ciężko. Z trudem powalony perforatorem. Górne warstwy kruszą się, cząstki stałe lecą na boki, ale nie odpadają, jak cement z porządnym biustem. Trudne do walki. A ona ma około 20 lat. Chciałbym zachować ten sam poziom niezawodności. Czy jednak można nałożyć 5.5 cm tynku, czy nie? Uzasadnione, jeśli to możliwe. O ile rozumiem, warstwa może być dowolna – rodzaj monolitycznego betonu. Kluczowe kwestie to przyczepność do ściany i opis ciężkiej warstwy na czymś Nad metalowymi drzwiami znajdzie się półpodparcie na ich ramie w połączeniu z naturalnym mocowaniem na ścianie. Na ścianach bocznych można oprzeć się o podłogę, ale jest drewniana (ucieczki na płytach podłogowych), obawiam się zniszczenia dna ze względu na „żywe” drzewo. Może przez warstwę amortyzatora, co robić? Z drugiej strony warstwa amortyzatora nie jest sztywną podstawą, co oznacza, że ​​traci swoje znaczenie, ponieważ. w takim opisie nie będzie wsparcia.
4. Jak prawidłowo nałożyć grubą warstwę, jaka jest właściwa technologia? W YouTube wszyscy zwykle wiosłują za jednym zamachem. Boję się powtórzyć. Wydaje się, że konieczne jest zwilżenie powierzchni przed aplikacją, stworzenie warstwy kontaktowej, spryskanie w trakcie schnięcia, aby nie pękała. Proszę napisać instrukcję dla czajnika.

Co poleciłbyś, co byś zmienił?

Którą mieszankę tynków wybrać

Przed zakupem mieszanki lub składników do samodzielnego przygotowania w sklepie należy wyraźnie określić, w której części prace domowe będą wykonywane i ile rozwiązania będzie potrzebne.

do elewacji

Do wyrównania ścian wiejskiego domu na zewnątrz stosuje się tylko zaprawy cementowe i cementowo-wapienne. Są tańsze od gipsu, ponadto są łatwe do samodzielnego przygotowania, co dodatkowo obniża koszty. Czynnik finansowy w tej sprawie nie jest jedyny, najważniejsze są parametry techniczne gotowego produktu.

Tynki cementowe mają następujące zalety w porównaniu z tynkami gipsowymi: wytrzymałość i odporność na wilgoć.

Do prac wewnętrznych

W domu wybór optymalnego materiału zależy od rodzaju pomieszczenia. Gips jest wrażliwy na wilgoć, dlatego łazienka, toaleta i kuchnia wykończone są tynkami cementowo-piaskowymi.

Zobacz także: GOST R 52020-2003 Dyspersyjne materiały farb i lakierów. Ogólne specyfikacje

W sypialniach, biurach, holach dowolna mieszanka nadaje się do właściwości fizycznych, jednak wygodniej jest pracować z gipsem, przyczyniają się do tworzenia korzystniejszego mikroklimatu dzięki zwiększonej przepuszczalności pary. Zaprawy gipsowe mają również dobre właściwości termoizolacyjne.

Jaki jest najlepszy sposób na tynkowanie ścian?

Najpopularniejsze mieszanki:

• gips;
• cementowo-piaskowy;
• cementowo-wapienny.

Każda z mieszanek ma swoją własną charakterystykę. To określa, który tynk lepiej jest tynkować ściany w konkretnym przypadku.

Tynk gipsowy ściśle przylega do ścian, tworzy gładką podstawę do dalszego wykończenia. Nie ulega skurczowi, ma wysoką plastyczność, wysoki poziom przyczepności. Zapewnia dodatkową izolację akustyczną i termiczną, pozwala ścianom oddychać. Jedynym minusem jest to, że nakłada się go warstwą nie grubszą niż 5 centymetrów.

Odpowiedź na pytanie: „Który tynk lepiej tynkować ściany?” zależy od lokalizacji powierzchni. Mieszanka cementowo-piaskowa służy do budowy elewacji. Jest ciężki i zimny, pożądane jest stosowanie go w pomieszczeniach o dużej wilgotności. Dla wygody metalowa siatka jest wstępnie przymocowana do powierzchni elewacji. Dotyczy to zwłaszcza ścian wykonanych z cegieł silikatowych.

Zaprawa cementowa do tynków ściennych

Mieszanka cementowo-wapienna jest często używana do tynkowania ścian domów wiejskich. Jest ciepły, jak gips. Optymalnie jest używać go w miejscach, w których jest wystarczająco dużo miejsca na przechowywanie zaprawy do tynku, instalując betoniarka. Ważna zaleta: mieszanki cementowo-wapienne mają niską cenę w porównaniu do gipsu. Wadą takiego tynku jest niska wytrzymałość.

Narzędzia aplikacji

Narzędzia potrzebne do tynkowania:

• Szpachla. Podstawowe narzędzie ręczne. Jest to stalowa płyta z uchwytem zamocowanym na jednym z jej końców. Malarze-tynkarze mają co najmniej dwa z nich: wąski i szeroki. Pierwszy okazuje się szybko rzucać tynkiem na ścianę, drugi – do poziomu.

Ponadto szpachelka służy do usuwania starej farby, spoinowania spoin i pęknięć w murze, szpachlowania, nakładania roztworów klejowych do wykończenia itp.

• Zasada. Szyna prosta sztywna o długości 1–3 m. Wykonana z drewna, stali, tworzywa sztucznego lub aluminium. W pracach tynkarskich służy głównie do wyrównania zaprawy na całej powierzchni ściany, a także przy sprawdzaniu równości powierzchni.

Do pomiarów w płaszczyźnie poziomej i pionowej wiele nowoczesnych reguł jest wyposażonych w poziomicę, pokazującą odchylenie od płaskiego poziomego i pionowego.

• Kielnia (kielnia). Ręczne narzędzie budowlane składające się z metalowej płytki i uchwytu w postaci łopatki. Jedynie uchwyt znajduje się z boku jednej z płaszczyzn blachy stalowej. Do wyrównywania ścian używa się dużej kielni (280 x 130 mm) z prostokątnym płótnem.

Stosowany jest głównie do wyrównywania zaprawy, ma szerokie zastosowanie przy tworzeniu powłok dekoracyjnych, takich jak tynk wenecki.

• Przewodniki po beaconach. Jest to perforowany profil metalowy służący do wyrównywania ścian. Latarnie montuje się na początkowym etapie tynkowania, tworząc niewidzialną płaszczyznę, do której należy doprowadzić rozwiązanie.

Służą jako przewodniki podczas pracy z regułą. Profile narożne służą również do zwiększenia wytrzymałości wykończenia w tym problematycznym obszarze.

Instrukcje: jak tynkować własnymi rękami

Przed przejściem do kolejności prac tynkarskich warto wspomnieć, ile potrzeba tynku i jak obliczyć zużycie. Zależy to od tego, ile materiału trzeba kupić na szorstkie wykończenie pomieszczenia. Opisałem tutaj proste obliczenia na przykładzie Knauf Rotband.

1. Przygotowanie powierzchni. Ze ściany usuwane są stare powłoki: płytki, tapety, farby, tynki. Przeprowadzane jest usuwanie kurzu, usuwane są plamy olejowe i inne zanieczyszczenia. Na ścianach betonowych pod tynkiem cementowym wykonuje się nacięcia w celu zapewnienia lepszej przyczepności.
2. Podszycie. W zależności od rodzaju ściany dobiera się i nakłada odpowiednią zaprawę. Istnieją dwa główne typy: głęboka penetracja i kontakt z betonem adhezyjnym.

Ważne: Przy pierwszym mieszaniu tynku postępuj zgodnie z instrukcją na opakowaniu, ponieważ. Proporcje mieszania woda/suche mogą się nieznacznie różnić między producentami. Używam 20-litrowego plastikowego wiadra do przygotowania pół worka zaprawy i 45-litrowej prostokątnej miski podczas mieszania worka mieszanki.

Stroby są otynkowane

Na tym kończy się szorstkie tynkowanie zakrzywionych (a nie takich) ścian. To wystarczy do wyrównania pod tapetą, płytkami, teksturowanym tynkiem dekoracyjnym. Do malowania lub tynku weneckiego ściany dodatkowo szpachlowane są do idealnej gładkości.

Jaka jest grubość tynku

Tynkowanie to najprostszy sposób na wykończenie i zabezpieczenie ścian przed różnego rodzaju negatywnymi czynnikami. Gryzonie i pleśń nie zaczną się pod tynkiem, gdyż w przypadku płyt kartonowo-gipsowych tynk może chronić przed przeciągami i zimnem.

Sam proces tynkowania nie jest niczym skomplikowanym, najważniejsze jest zrozumienie zasady i nie popełnianie błędów podczas tynkowania ścian. We wszystkim innym nie można nawet wątpić.

Jednocześnie wiele osób ma szereg pytań związanych z grubością warstwy tynku, a także koniecznością wzmacniania ścian. Poniżej, na stronie internetowej magazynu budowlanego samastroyka.ru, zostaną podane informacje dotyczące tynkowania ścian własnymi rękami, od początku do końca.

Jaka może być grubość warstwy tynku?

Grubość warstwy tynku, mówimy o zwykłej zaprawie cementowej, może sięgać 10 lub więcej centymetrów. Jeśli potrzebujesz wyrównać mocno zakrzywione ściany, potrzebujesz tynkowania zaprawą cementową, a nie gipsem lub innym.

Po pierwsze, takie wyrównanie ścian będzie kosztować znacznie mniej niż tynki gipsowe. Po drugie, wzrośnie wytrzymałość ściany, a także poprawią się jej właściwości termoizolacyjne. Jednocześnie przy nakładaniu tak grubej warstwy tynku wcale nie jest konieczne wzmacnianie ściany metalową siatką.

Gorzej się nie pogorszy, ale możesz zaoszczędzić na siatce. Bardzo ważne jest prawidłowe obserwowanie technologii tynkowania, która składa się z kilku etapów.

Jak nakładać grubą warstwę tynku

Konieczne jest nałożenie grubej warstwy tynku, ponad 7 centymetrów, w kilku etapach. Ważne jest, aby ściana nie była gładka i brudna, w przeciwnym razie zaprawa nie będzie dobrze przylegać. W każdym razie będziesz musiał nałożyć tynk 2-3-5 razy, aby wyrównać ścianę.

Jeśli ściana była wcześniej otynkowana lub ma czystą ceglaną powierzchnię, pierwsza warstwa tynku powinna być bardzo cienka. Nie mleczko cementowe, nieco gęstsze, ale mają rzadką konsystencję. Za pomocą tej zaprawy cementowej wykonuje się pierwszą warstwę tynku o minimalnej grubości, ponieważ więcej nie można zrobić.

Dokładnie za dzień lub trochę krócej można zacząć nakładać drugą warstwę, a po kolejnym dniu trzecią, czwartą itd. Przed każdą aplikacją poprzednia warstwa tynku powinna trochę wyschnąć, wszystko zależy od wilgotności i temperatura w pomieszczeniu .

Jeżeli widać, że tynk zaczyna się zsuwać i powstają wybrzuszenia, należy przerwać prace do czasu dostatecznego wyschnięcia warstwy i związania zaprawy.

Pomiędzy II lub III etapem tynkowania (w zależności od grubości warstwy tynku) konieczne będzie zamontowanie sygnalizatorów prowadzących, aby można było wybić ostatnią warstwę i wyrównać ścianę.

Nie ma w tym nic skomplikowanego, ale z narzędzi będziesz potrzebować reguły i poziomu budynku. Proporcje zaprawy do tynkowania ścian są standardowe 3 do 1. Do wykonania zaprawy pobiera się cement M400 i czysty piasek, bez kamieni i gliny.