Typowe błędy przy układaniu ścian z cegły własnymi rękami

Typowe błędy przy układaniu ścian z cegły własnymi rękami

Typowe błędy w konstrukcji murów ceglanych. Na co trzeba zwrócić uwagę, aby zbudować wytrzymały mur z cegły, który przetrwa wiele lat.

Klasyfikacja ścian ceglanych

ściany – pionowe elementy konstrukcyjne, które chronią budynek przed wpływami zewnętrznymi i odbierają obciążenia z nakładających się konstrukcji.

Według materiału:

• materiały kamienne;
• drewniane;
• syntetyczny.

Ze względu na charakter pracy:

• łożysko;
• samonośny;
• zamontowane.

Według lokalizacji:

Zgodnie z projektem i metodą budowy:

• z elementów drobnych (cegła);
• z kamieni ceglanych (bloki);
• monolityczny;
• płyta.

Błędy w układaniu cegieł

Wymagania dotyczące ścian z cegły

• siła;
• zrównoważony rozwój;
• trwałość;
• spełniać wymagania izolacji cieplnej i akustycznej, bezpieczeństwa przeciwpożarowego;
• industrializm;
• gospodarka.

Informacje o murze

Konstrukcje wykonane z cegieł, kamieni naturalnych i innych materiałów układanych na zaprawie nazywa się kamieniarstwo.
Aby zapewnić wytrzymałość ceglanych ścian, budowane są zgodnie z zasadami:

• murowanie wykonuje się z obciąganiem szwów, z przesunięciem pionowych szwów poziomych rzędów;
• kamienie są ułożone w poziomych rzędach.

Szerokość ściany jest zawsze wielokrotnością parzystej lub nieparzystej liczby połówek cegieł: 120, 250, 380, 510, 640 mm – ½, 1, 1.5, 2, 2.5 cegły.

Zewnętrzna powierzchnia (fasada) ścian ceglanych nazywa się układ przedni. Nazywa się mur znajdujący się między frontem a wewnętrzną wiorszą zasypać.

Błędy przy układaniu murowanego ogrodzenia

Cegła układana długim bokiem wzdłuż form ściennych rząd łyżek, układany krótszym bokiem wzdłuż ściany – rząd wiązania. Nazywa się naprzemiennie rzędy łyżek i kijów system opatrunkowy. Najpopularniejszy jeden rząd (łańcuchowy) system opatrunkowy (łyżka naprzemienna i rzędy tychkovy). Wielorzędowy system opatrunkowy przez 3-5 rzędów łyżek, jedno wiązanie.

Grubość szwów poziomych wynosi 12 mm, szwów pionowych – 10 mm.

Ignorowanie obliczeń termicznych jest dla ciebie droższe!

Czy wszystko zważyłeś i ostatecznie zdecydowałeś się na materiały i grubość ścian przyszłego domu? Rozpoczynając budowę, wraz z pakietem dokumentów projektowych otrzymasz parametry cieplne nowego domu z dokładnymi danymi o nadchodzących stratach ciepła, obliczonymi specjalnie z uwzględnieniem wybranych materiałów. Więc nie zmieniaj zdania! Ogrzewanie ulicy jest niewdzięcznym i kosztownym zadaniem, i to właśnie tam ciepło twojego paleniska wyjdzie przez ściany, dach i sufity. A im szybciej, tym więcej odchyleń od oryginalnego projektu sobie pozwalasz.

Nie potrzebujesz projektu, czy jest już gotowy? W takim przypadku będziesz musiał osobno zająć się obliczeniami ciepłowniczymi, co będzie z Twojej strony bardzo ostrożne.

Aby „garnitur” siedział

Do budowy domu nie należy wykorzystywać projektu stworzonego z materiałów innych niż Twoje. Nie będziesz nosić ubrań skrojonych na cudze standardy! Wystarczy odpowiedzialnie podejść do okładzin ściennych swojego przyszłego domu. Kamieniarstwo, jak porządny garnitur, będzie piękna i elegancka tylko wtedy, gdy będą równe i zgrabne szwy, gdy pocięte kawałki cegieł nie będą w nim widoczne, jak łaty. W tym celu należy umieścić ściśle określoną ich ilość pomiędzy otworami drzwi, okien i narożników budynku – całość!

Pomóż swojemu domowi uzyskać elegancki wygląd: przed rozpoczęciem budowy oblicz z góry, jak będzie leżała cegła licowa, być może będziesz musiał nieznacznie przesunąć otwory drzwiowe i okienne. Doświadczony mistrz murarski oczywiście poradzi sobie z zadaniem bez tego, ale zastanów się, czy chcesz wydłużyć czas trwania i koszt pracy, co spowoduje przeprojektowany „garnitur z czyjegoś ramienia”.

„Woda zabija ludzi”

Ona też może zniszczyć dom. Najpierw u podstawy ścian na zewnątrz pojawiają się mokre plamy, a następnie pleśń i wilgoć wdzierają się do środka. Dzieje się tak, gdy cegła zaczyna czerpać wilgoć z fundamentu. Aby uniknąć kłopotów, między ścianą a fundamentem układa się hydroizolację, najczęściej z pokrycia dachowego. Nie jest to najbardziej odpowiedni materiał, ponieważ ma podstawę papierową, łatwo go uszkodzić nawet na etapie układania pierwszego rzędu cegieł. Bardziej niezawodne jest stosowanie analogów materiałów rolkowych do pokryć dachowych na bazie włókna szklanego. Dla większej szczelności mocuje się je do masy dachowej lub wtapia w fundament za pomocą palnika gazowego.

Zaufanie, ale sprawdzić

Ściany wykonane z porowatych bloków ceramicznych są również często nazywane murami ceglanymi, chociaż są znacznie większe niż ich poprzednicy.

Poziomo takie bloki są mocowane do siebie nie za pomocą szwów, ale za pomocą rowków i bez zaprawy. Producenci gwarantują, że ten rodzaj mocowania jest wystarczająco szczelny. Ale praktyka rozczarowuje: z rowków nieotynkowanej ściany wciąż wyciąga zimno i wieje. Więc nie ufaj szczególnie zapewnieniom reklamowym, lepiej od razu przetrzeć wszystkie szczeliny między blokami zaprawą murarską.

Zimne szwy – pieniądze w błoto

Jeśli budujesz przytulny i ciepły dom, zwróć szczególną uwagę na szwy. Nowoczesne technologie dotknęły nie tylko cegieł, ale także zapraw. Perlit ekspandowany pozyskiwany jest ze skały wulkanicznej – wypełniacza o wysokich właściwościach termoizolacyjnych. Dodany do zaprawy cementowo-piaskowej zapobiega jej zamarzaniu, ale ze względu na wysoki koszt nadaje się tylko do murowania z bloczków, ponieważ wymaga niewielkiej ilości zaprawy. Jak na prostą cegłę ten pomysł kosztuje całkiem nieźle.

Aby zaizolować szwy w grubych kamiennych ścianach (2,5-3 cegły), stosuje się taśmę z pianki polietylenowej.

Taśma o grubości 0,1-1,2 cm i szerokości 2-2,5 cm jest wkładana do szwu gdzieś pośrodku ściany; warstwa roztworu zostaje w ten sposób przerwana, a ciepło po utracie kanału wyjściowego pozostaje wewnątrz pomieszczenia.

W cienkich ścianach (w 1-2 cegłach) nie ma sensu robić takich uszczelek: nadal nie uratujesz cegły przed zamarzaniem, a wytrzymałość muru zmniejszy się.

Proszek do prania – tylko zgodnie z jego przeznaczeniem!

Latem zaprawa murarska szybko wysycha, a zimą zamarza, co bardzo podrażnia murarzy i spowalnia pracę, dlatego przy układaniu cegieł zaczęto stosować różne dodatki do zaprawy. Rosjanie poszli jeszcze dalej: nauczyli się mieszać go z proszkiem do prania. W rezultacie poprawiła się konsystencja i warunki pracy. Tutaj możesz cieszyć się budowniczymi i… współczuć przyszłym mieszkańcom.

Konsekwencje takiego rodzimego know-how są zawsze nieprzewidywalne. Najbardziej nieszkodliwą rzeczą, jaka może się zdarzyć, są białe plamy na ścianach – wysokości. Jeśli nie masz szczęścia, zaprawa zacznie się kruszyć, tworząc pęknięcia w murze, a nowy dom szybko stanie się zniszczony. Więc lepiej zostaw proszek do prania gospodyniom domowym do prania!

Cegła do cegły – niezgoda

Barwa nie jest stabilna. Każdy, kto miał do czynienia z barwieniem farb, chętnie się z tym zgodzi. To prawo dotyczy również cegieł. Rzadko udaje się uzyskać ten sam odcień w różnych partiach, a nawet w ramach tego samego można spotkać różne odcienie. Aby nie uzyskać wielokolorowych ścian, podczas licowania weź cegłę przeplataną kilkoma paletami. Chaotycznie wymieszane odcienie będą ostatecznie postrzegane harmonijnie.

Nie sprawiaj, że okna „płaczą”

Rozmieszczenie otworów okiennych wymaga specjalnej wiedzy. Każda ściana zewnętrzna jest podzielona na dwie połówki – strefę zimną i ciepłą. Twoje okna i zbocza znajdujące się w pierwszej części nieuchronnie „płaczą”: zimą pojawi się na nich kondensacja, a na parapetach pojawią się kałuże. Powiedziawszy to, staje się oczywiste, że lepiej umieścić okna w ciepłej części ściany. Z pomocą przychodzą ponownie obliczenia ciepłownicze, o których była mowa na samym początku.

Przed przystąpieniem do układania „ćwiartki” radzimy ponownie przyjrzeć się obliczeniom inżynierii cieplnej i szczegółowo narysować, co, gdzie i jak będziesz miał: gdzie umieścić ramę, gdzie umieścić izolację i jak będziesz tynkować zbocza.

Nadmiar żelbetu jest szkodliwy dla zdrowia

Dom murowany to trwałość i wytrzymałość. Cegła plus żelbet brzmi jeszcze bardziej imponująco i zachęcająco. Ale czy tak jest naprawdę?

Niektórzy montują masywne prefabrykowane belki żelbetowe w konstrukcji ścian z cegły, inni wzmacniają nimi otwory okienne i drzwiowe, a ktoś rzuca cały żelbetowy pas na obwodzie domu jako niezawodne wsparcie dla stropów międzypodłogowych. Tutaj nie można się spierać – żelbet naprawdę daje siłę konstrukcji, ale taka ilość może być uzasadniona tylko wtedy, gdy budujesz bunkier lub schron przeciwbombowy.

W przypadku budynku mieszkalnego beton może wyrządzić krzywdę: łatwo zamarza, podczas zimnej pory roku na jego powierzchni gromadzi się kondensacja; wysoka wilgotność przy słabej wentylacji gwarantuje powstawanie pleśni i grzybów, szczególnie w przypadku okładzin ściennych z płyt gipsowo-kartonowych. Właściwym i jedynym rozwiązaniem dla dewelopera, który nie chce negatywnych konsekwencji, jest taki dobór grubości ścian i marki cegieł, aby nie trzeba było ich dodatkowo wzmacniać żelbetem.

Data publikacji artykułu: 13 kwietnia 2017 o 09:04
Ostatnia aktualizacja: 2 sierpnia 2021 o 12:14

Opcje wykończenia ścian Ściany są filarami nośnymi domu, izolują od hałasu i warunków atmosferycznych oraz dzielą przestrzeń wewnętrzną,…

Fundamenty słupowe Budynki szkieletowe posadowione są na fundamentach słupowych. Skład fundamentów jest płytową częścią jednego lub więcej stopni; podkolumna…

Według lokalizacji w budynku: wnętrze; między mieszkaniem; do kuchni i łazienek. Według funkcji: głuchy; z otworami; niekompletny. Przez projekt:…

Przygotowanie wcześniej używanych powierzchni Przy malowaniu kompozycjami olejnymi po starym zabarwieniu kleju należy usunąć starą nabel. Jeśli wady.

Jak zbudować dom murowany i uniknąć nieodwracalnych błędów?

Technologia wznoszenia budynków murowanych została opracowana dawno temu. Wydawałoby się, że działasz zgodnie z jego zasadami – a masz gwarancję, że otrzymasz wysokiej jakości, solidny dom. Ale nie. Deweloperzy wciąż popełniają te same błędy. Ale mogą być nie do naprawienia.

Wybór materiału

W budownictwie mieszkaniowym stosuje się zwykłą cegłę ceramiczną i silikatową, a także wielkoformatowy porowaty kamień ceramiczny.

Zwykła cegła ceramiczna dzieli się na lite i puste o porowatości odpowiednio 8–12% i 13–43%. Solid jest przeznaczony do murowania głównego, ale z kolei może być wykonany przez prasowanie plastyczne lub półsuche, a materiał drugiego rodzaju nie nadaje się do budowy fundamentów i cokołów.

Cegła dziurawka, która dzięki obecności szczeliny powietrznej w korpusie ma widoczne przelotowe i nieprzelotowe wnęki o różnych kształtach, ma podwyższone właściwości termoizolacyjne i jest również wykorzystywana do układania boksu mieszkalnego. Taka cegła jest o 25-40% lżejsza od litej, co zmniejsza obciążenie fundamentu.

Ściany wykonane ze zwykłych cegieł ceramicznych wymagają dalszego wykończenia warstwą tynku lub okładziną.

cegła silikatowa, wykonana z piasku wapienno-kwarcowego, jest bardzo trwała, zapewnia doskonałą ochronę przed hałasem, ale jest higroskopijna i nieodporna na ciepło, dlatego nie nadaje się np. do budowy cokołów, kominów itp.

ceramiczny kamień porowaty, produkowany w formie bloków wielkoformatowych, zyskuje coraz większą popularność wśród prywatnych deweloperów, i to w niemałym stopniu ze względu na przyspieszenie procesu budowy ze względu na wielkość produktów. Ponadto materiał ma doskonałe właściwości techniczne, w szczególności niską przewodność cieplną (0,29 W / m ° C; dla porównania: dla zwykłej cegły jest to 0,39-0,42 W / m ° C), co pozwala budować ściany o o grubości 64 cm i wykończyć cegłami licowymi bez układania warstwy izolacji termicznej.

Niezależnie od tego, jaki materiał ścienny wybierzesz, przed zakupem musisz upewnić się o jego jakości. Naruszenia technologii produkcji produktów objawią się prostą kontrolą. Zbyt ciemny kolor, rozmyty kształt, skłonność do kruszenia się – cegła jest spalona. Kolor musztardy i przytłumiony dźwięk przy uderzeniu – niespalone. Oba nie nadają się do budowy. W szczególności niespalona cegła, silnie narażona na wilgoć, nie zapewni murowi niezbędnej odporności na mróz (zdolność do wytrzymywania cyklicznego zamrażania i rozmrażania w stanie nasyconym wodą): w warunkach centralnej Rosji należy stosować produkty z oznaczeniem mrozoodporności F50 (minimum F35).

„Właściwa” cegła powinna dosłownie dzwonić przy uderzeniu, mieć wyraźne krawędzie i bardziej nasycony kolor w rdzeniu niż wzdłuż krawędzi

O wytrzymałości materiału świadczy jego przynależność do konkretnej marki. Maksymalna wytrzymałość cegły, czyli maksymalne obciążenie, wynosi 300 kg / cm². Do układania dwupiętrowego domu eksperci zalecają stosowanie produktów o wskaźniku 100 kg / cm² (marka M100).

“Cześć, geologu!”

Na działce planowanej pod budowę, jeszcze przed przygotowaniem projektu domu (a raczej dla jego przygotowanie), konieczne jest przeprowadzenie badań geologicznych. Ujawnią skład gleby, określą jej nośność i stopień falowania, oznaczą poziom wód gruntowych, co ostatecznie określi wybór projektu fundamentu i głębokość jego ułożenia. Niestety jest wiele smutnych przykładów, kiedy deweloper zaniedbał tę procedurę. Zdarzało się, że właściciele nie zdążyli jeszcze wprowadzić się do swojego nowiutkiego, murowanego domu, bo ściany się zdeformowały, mur popękał, a piwnica wypełniła się wodą. A wszystko dlatego, że pod budynkiem znajdowały się ruchome piaski lub podziemny ciek wodny. Nie ma tu nic do naprawienia, a pieniądze są marnowane. Wyjście jest tylko jedno – rozebrać dom i zająć się nową budową.

Budowa fundamentu i cokołu

Nawet dobrze obliczony i prawidłowo ułożony fundament (przy masie ściany z cegły 1,2–2 t / m², jego podeszwa powinna znajdować się poniżej głębokości zamarzania gleby; dla MO wynosi co najmniej 1,5 m) może zacząć się zapadać, jeśli pracownicy rozpoczynają układanie ścian lub konstrukcji podłóg, zanim uzyskają wymaganą wytrzymałość (patrz SNiP 3.03.01-87).

Pod wieloma względami wytrzymałość i trwałość podkładu, a wraz z nim piwnicy, zależy od tego, jak dobrze są one chronione przed wilgocią. Jeśli nie zablokujesz jej drogi, zostanie wchłonięta w pory betonu i rozszerzając się, gdy zamarznie, spowoduje pojawienie się w nim pęknięć.

Ważnym warunkiem impregnacji podkładu jest to, że należy go nakładać tylko na wysuszony (o wilgotności nie większej niż 5%) i wstępnie pokryty podkładem podkładowym. W przeciwnym razie nie będzie można go bezpiecznie naprawić, a woda będzie miała bezpośredni dostęp do piwnicy. W przypadku stosowania hydrostekloizolu należy pamiętać, że przed ułożeniem materiał musi być leżakowany przez co najmniej jeden dzień w temperaturze pokojowej.

Poważnym naruszeniem technologii jest brak odcinanej (poziomej) hydroizolacji, mającej na celu ochronę ścian budynku przed przenikaniem do nich wilgoci kapilarnej z fundamentu. W domach bez piwnicy wykonuje się ją na poziomie piwnicy 20 cm nad obszarem niewidomym. Jeśli jest piwnica, odcinana izolacja jest również zapewniona u podstawy podłogi.

Nie możemy zapominać, że hydroizolacja ścian fundamentowych nie eliminuje konieczności stosowania systemu odwadniającego. A jeśli bariera wilgoci również nie jest idealna, a ta „linia obrony” ma słabe punkty, wówczas brak lub niepiśmienne urządzenie odwadniające znacznie pogarsza sytuację i może prowadzić do zalania piwnicy. W rezultacie konieczne będzie opróżnienie i odnowienie piwnicy, demontaż „tortu” piwnicy, ponowne wykonanie hydroizolacji i wreszcie stworzenie systemu odwadniającego zgodnie ze wszystkimi zasadami (z szacunkowym spadkiem, średnicą rury i liczbą włazy).

Korzeń zła, czyli dlaczego w cegle powstają pęknięcia?

W zdecydowanej większości przypadków przyczyną pęknięć są problemy związane z posadowieniem budynku.

pęknięcia ukośne, przechodząc przez otwory okienne, mówią, że ze względu na różną nośność gruntu pod fundamentem dom osiada nierównomiernie.

Pionowe pęknięcia rozszerzające się ku górze może być wynikiem odkształcenia fundamentu, który nie jest sztywny, aby wytrzymać ciśnienie hydrostatyczne. Procesy osadowe w pierwszym półtora roku po wybudowaniu domu również prowadzą czasami do pionowych pęknięć muru.

pęknięcia poziome lub łukowe, powstające z reguły w obszarze otworów okiennych są spowodowane niewłaściwym rozłożeniem obciążeń z podłogi lub zgięciem niewystarczająco mocnej belki okiennej.

Aby dokładnie określić, na ile istotne są luki w murze, czy podlegają renowacji i jak należy ją przeprowadzić, pomogą specjaliści z firm zajmujących się ekspertyzami budowlanymi.

Jeśli pęknięcia są małe, uszczelnia się je zaprawą cementową. Przy poważniejszych, głębokich uszkodzeniach, zniszczone pręty są usuwane, a mury odbudowywane, układając ceglane zamki. Zdarza się, że ściany trzeba wzmocnić metalowymi klamrami.

Mury ścienne

Błędy popełniane podczas układania ścian zmieniają się w naruszenie ich geometrii i odchyleń wzdłuż osi. Im szybciej zostanie wykryta krzywizna, tym łatwiej będzie ją wyeliminować.

Ściany zaczynają być usuwane z rogów, wyrównując je z kwadratem. Poziom każdego rzędu jest weryfikowany za pomocą reguły i poziomu co najmniej dwa razy. Jednocześnie małe nierówności można zrekompensować kolejnymi rzędami murów, ale poważne odchylenia już implikują parsowanie cegieł i ponowną pracę.

Aby wzmocnić mur, wzmacnia się go układając stalową siatkę w zaprawie między cegłami co najmniej co pięć rzędów. (Wzmocnienie ścian z wielkoformatowych pustaków ceramicznych odbywa się zgodnie z zaleceniami producenta.)

Niezawodność muru zależy bezpośrednio od jakości szwów. Niedopuszczalne jest ich niestaranne wypełnianie pod pretekstem, że elewacje będą nadal wyłożone cegłą licową, gdyż zmniejsza to wytrzymałość konstrukcji ściany i pogarsza jej właściwości termoizolacyjne. Proszę zwrócić uwagę: wykonanie szwu metodą „na nieużytki”, gdy nie jest całkowicie uszczelnione, a szczelina pozostaje, jest uzasadnione tylko wtedy, gdy na murze zostanie następnie nałożona warstwa tynku – mieszanina wpadnie w szczelinę i mocniej przylegają do podstawy.

Grubość spoin należy zachować jak najdokładniej na całej powierzchni muru. Jeśli wymiary szwu różnią się znacznie w różnych częściach ściany, może to powodować nierównomierne naprężenia, a nawet prowadzić do zawalenia się. Średnia wartość grubości spoin poziomych (do wysokości jednej kondygnacji) wynosi 12 mm, pionowa – 10 mm.

Wysokiej jakości szew musi być jednocześnie mocny i plastyczny. Aby uzyskać szwy o grubości 10–12 mm, zaprawę murarską należy nakładać warstwą 20–25 mm

Obecnie tzw mur trójwarstwowy, składający się ze ściany nośnej, warstwy ocieplenia oraz ściany z cegły licowej o grubości 120 mm. Można go wykonać zarówno równolegle, jak i szeregowo – najpierw złóż ściany, a następnie zaizoluj je i obłóż. Jednak podejmując się wdrożenia tej technologii, budowniczowie często ignorują jej główną zasadę dotyczącą obowiązkowej instalacji części osadzonych. podczas budowy ścian nośnych, nie po jego zakończeniu. Połączenia elastyczne są niezbędne do połączenia ze sobą dwóch konstrukcji ceglanych. Z kolei budowniczowie po prostu wiercą gotowy mur, wkładając w niego pręty zbrojeniowe lub z włókna szklanego. Oczywiste jest, że takie połączenia nie są w stanie zapewnić silnego połączenia między ścianą nośną a ścianami czołowymi.

Ponadto dopuszczalne są również naruszenia podczas budowy „ciasta” elewacyjnego termoizolacyjnego, które zapewnia obecność warstwy paroizolacyjnej pod izolacją i folii hydro-wiatroodpornej na wierzchu. Jednocześnie sama izolacja musi mieć gęstość co najmniej 80 kg / m³ i być oddzielona od ściany licowej 5-centymetrową szczeliną powietrzną. W dolnej i górnej części muru należy wykonać otwory nawiewne i wywiewne.

W budownictwie stosuje się cegły pojedyncze (250 × 120 × 65 mm), półtora (250 × 120 × 88 mm) i podwójne (250 × 120 × 138 mm). Indeks NF wskazuje, ile pojedynczych cegieł zastępuje jeden wielkoformatowy kamień ceramiczny

Jeśli chodzi o technologię murowania z zewnętrzną izolacją i warstwą tynku, tutaj również budowniczowie często łamią zasady, stosując płyty styropianowe jako izolator ciepła – materiał absolutnie odporny na parę i wilgoć. Efektem jest zawilgocenie ścian zarówno z zewnątrz, jak i od wewnątrz domu. Jak pokazuje praktyka, półśrodki, takie jak organizacja wymuszonej wentylacji i dodatkowa izolacja dachu, nie prowadzą do pozytywnego efektu. Wyjście jest tylko jedno – aby usunąć tynk, zamień styropian na izolację włóknistą (wełna mineralna) i wykończ elewację w nowy sposób.

Przesolony!

Wykwit, który objawia się w postaci białawego nalotu na ceglanych elewacjach, jest problemem, jak się wydaje, dalekim od czysto budowlanego problemu. Jednak ich wygląd jest również spowodowany błędami popełnianymi przez wykonawców pracy przy układaniu cegły frontowej.

Sole są początkowo zawarte zarówno w wodzie, która służy do zamykania mieszanki montażowej, jak iw samej cegle. Dochodząc do powierzchni ścian, nie tylko psują ich wygląd, ale także krystalizując się w bryle cegły, niszczą ją od wewnątrz. Na co należy zwrócić uwagę podczas procesu murowania, aby ochronić elewacje przed wykwitami?

1. Podczas przygotowywania zaprawy zaleca się stosowanie cementu, który nie zawiera żadnych dodatków, dlatego prace będą musiały być wykonywane w ciepłym sezonie, w przeciwnym razie nie można obejść się bez specjalnych dodatków.

2. Wskazane jest unikanie nakładania mieszanki na przednią stronę cegły lub natychmiastowe czyszczenie suchym pędzlem.

3. Murowania nie należy wykonywać w warunkach dużej wilgotności, a w przypadku deszczu należy zapewnić mu schronienie.

4. W miarę budowy ściany muszą być stale pokrywane hydrofobowymi związkami na bazie silikonu. Hydrofobizacja między innymi zwiększa mrozoodporność elewacji.

Jeżeli pomimo środków ostrożności ściany domu nadal pokryte są wykwitami, można i należy się nimi zająć. Aby dowiedzieć się, jak przezwyciężyć objawy choroby solnej, przeczytaj na naszej stronie internetowej.