Wylewanie betonu: technologia wylewania do różnych celów, wskazówki na różne pory roku
Wylewanie betonu kończy tworzenie konstrukcji monolitycznej lub produktu jednostkowego. W zależności od celu budowy i pory roku technologia ma swoje subtelności.
Jak przygotować powierzchnię do wylewania
Proces technologiczny rozpoczyna się od przygotowania powierzchni. Prowadzone są roboty ziemne, których wielkość zależy od rodzaju przyszłej konstrukcji. Następnym krokiem jest zorganizowanie drenażu w celu usunięcia wilgoci. Jest to dwuwarstwowa podsypka z piasku i żwiru średniej lub drobnej frakcji. Warstwy są dobrze zagęszczone.
Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się roztworu, montuje się szalunek. Użyj dowolnego płaskiego materiału. Do produkcji torów o zakrzywionym profilu stosuje się arkusze z tworzywa sztucznego. Konstrukcja jest instalowana wzdłuż krawędzi terenu, wykopów, mocowana za pomocą prętów wbitych w ziemię. Szalunek określa kontury przyszłego produktu.
Na etapie przygotowania do nalewania układana jest hydroizolacja. Jest to konieczne, aby wilgoć z gleby nie przenikała do betonu, a płyn z roztworu nie dostał się do ziemi. Użyj folii z tworzywa sztucznego, pokrycia dachowego lub hydroizolu.
Następnie przystąp do układania zbrojenia, które nadaje konstrukcji wytrzymałość. Stosuje się metalową siatkę wykonaną z drutu o średnicy 6 mm lub większej. Wielkość spawanych ogniw nie jest mniejsza niż 100×100 mm. Układaj z zachodzącymi na siebie arkuszami. Zamiast siatki są wzmocnione prętami o przekroju 8 mm lub większym, które są ze sobą połączone.
Narzędzia i sprzęt odlewniczy
Konstrukcje wylewa się betonem przemysłowym lub betonem zrób to sam. Jeśli rozwiązanie zostanie zamówione, zostanie dostarczone przez specjalny sprzęt – mikser.
Aby wlać do szalunku, wykonuje się drewnianą rynnę, wzdłuż której kierowana jest mieszanina. Jeśli konstrukcja jest wielkogabarytowa, a mieszalnik nie może zbliżyć się do obiektu wylewania, zaangażowane są pompy do betonu.
Zaprawę przygotowuje się ręcznie za pomocą betoniarki. Przygotowanie 1 m³ mieszanki zajmuje około 4 godzin pracy – czas zależy od parametrów sprzętu. Dzięki takiej wydajności bez problemu wypełnisz podłogę lub fundament.
Do pracy może być potrzebny inny sprzęt – wszystko zależy od zastosowanej technologii i wielkości konstrukcji. Możesz potrzebować taczki do transportu betonu lub wiadra. Z nalanego roztworu należy usunąć pęcherzyki powietrza. Odbywa się to ręcznie za pomocą kawałka zbrojenia lub specjalnego wibratora.
Inne narzędzia, które mogą być wymagane, to łopaty, młotek. Jeśli klatka zbrojeniowa jest zbudowana z prętów, zaopatrują się w drut dziewiarski lub przygotowują spawarkę.
Jak technologicznie prawidłowo wylać mieszankę betonową
Aby wyprodukować wysokiej jakości konstrukcję betonową, ważne jest, aby wybrać odpowiednią technologię i się jej trzymać.
Do podłóg
Aby ułożyć betonową podłogę w mieszkaniu, odetnij stary jastrych za pomocą dziurkacza. Oczyść powierzchnię i rozpocznij nalewanie.
W prywatnym domu podłoga jest ułożona na glinianej podstawie.
- zaznacz poziom podłogi;
- wyrównać powierzchnię gleby, w razie potrzeby posypać;
- ułożyć hydroizolację;
- izolowana w odpowiedni sposób;
- wzmocnić, jeśli zapewnione są zwiększone obciążenia;
- utwórz szalunki z latarni morskich, dzieląc teren na osobne sekcje – mapy.
Beton przygotowywany jest z cementu, piasku i żwiru w proporcji 1:2:4. Beton z narożnika najbardziej oddalonego od drzwi. Rozwiązanie wlewa się do mapy, wypoziomowanej łopatą, wielokrotnie przebitej prętem, rozciągniętej na całym obszarze.
Lepsze zagęszczanie odbywa się za pomocą wibratora. Kiedy mleko cementowe wypłynie na powierzchnię, skurcz zostaje zatrzymany i przechodzą do następnej karty.
Po wypełnieniu kilku obszarów przejdź do poziomowania podłogi. Zabierają długą regułę, instalują ją na sygnalizatorach i przyciągają do siebie. Nadmiar mieszanki wpada do pustych kart, podłoga jest wyrównana. Latarnie są usuwane z gotowych kart, puste przestrzenie są wypełniane zaprawą.
Po zakończeniu pracy nadzienie pozostawia się na 4 dni. Spryskaj codziennie wodą, aby zapobiec pęknięciom. Następnie przykryj folią i pozostaw na 3-4 tygodnie do całkowitego związania. Okresowo zwilżać wodą.
Na zamarzniętej powierzchni wykonuje się jastrych: nakłada się płynną zaprawę cementową lub mieszankę samopoziomującą. Odstawić na 2-3 dni, codziennie spryskując wodą.
Do podkładu
Technologia wylewania dowolnego podkładu jest taka sama. Po pracach przygotowawczych kompozycja betonowa jest wyrabiana lub zamawiana. Gdy objętość jest duża, lepiej kupować z dostawą – to jedyny sposób na stworzenie monolitycznej podstawy.
Jeśli mieszadło może podjechać do obiektu, jeden z pracowników trzyma i kieruje zsypem, 2 kolejne osoby prostują roztwór w wykopie. Zaczynają wylewać się z rogów, a następnie wypełniają przestrzeń na całym obwodzie.
Konstrukcja fundamentu słupowego ma pewne cechy. To nie jest ciągła taśma, ale słupy połączone rusztem.
W pierwszej kolejności wykonuje się otwory pod podpory wzmocnione prętami zwalniającymi 20 cm nad poziomem słupka. Wypełnione betonem. Następnie wykonują szalunek do rusztu, który łączy filary, układa zbrojenie i zalewa je.
Fundament płytowy tworzony jest pod całym domem na poduszce piaskowo-żwirowej. Klatka wzmacniająca jest również układana i wylewana jest mieszanka betonowa.
W szalunku
Jeśli roztwór dostarczany jest za pomocą mieszadła, jest on natychmiast wylewany na określoną wysokość na całej powierzchni. W przypadku użycia betoniarki lub przygotowania ręcznego nie zawsze można przygotować wystarczającą ilość mieszanki, aby pokryć całą objętość konstrukcji.
Dlatego istnieją technologiczne metody układania fundamentu w częściach.
Obowiązują 2 opcje. W pierwszym przypadku szalunek jest wypełniony warstwami, ale nie za cienki. W drugim sposobie przestrzeń wypełnia się na całej wysokości oddzielnymi blokami, tworząc ściętą ścianę boczną w celu bezpiecznego połączenia poszczególnych części. Jeśli przerwa w pracy trwa dłużej niż jeden dzień, czekają, aż wyschnie wcześniej napełniony roztwór. Przed nowym betonowaniem należy przetrzeć spoiny szczotką i spłukać wodą.
Powietrze usuwa się ze świeżo wylanej mieszanki za pomocą wibratora lub pręta. Uderzają w szalunek ciężkim młotkiem – beton osiada i zagęszcza. Następnie powierzchnia jest wyrównana.
W wodzie
W budownictwie przemysłowym stosuje się 2 metody wlewania betonu do wody: pal i keson. Podczas budowy prywatnego domu używane są również 2 opcje. Pierwszy jest podobny do kesonu. Robią mieszankę betonową, wlewają ją do worków i opuszczają do dołu nad poziomem wody. Worki leżą przez miesiąc, aż kompozycja stwardnieje. Następnie szalunek jest montowany i wylewany zgodnie z ogólnie przyjętą metodą.
Opcja kapilarna jest bardziej złożona. Płynny roztwór przygotowuje się bez pokruszonego kamienia, który podaje się do dołu z przygotowaną poduszką.
Prace prowadzone są przy użyciu następującej technologii:
- Rury metalowe o przekroju 40-100 mm są instalowane w wykopie w równej odległości. Zasnąć warstwa gruzu nad poziomem wód gruntowych.
- Do rur wlewa się płynną mieszankę cementową, która wypływa z nich i wypełnia przestrzeń między gruzem. Rury są stopniowo podnoszone, aby roztwór równomiernie rozprowadzał się w całej objętości konstrukcji.
Aby wypełnić tę metodę, potrzebujesz wciągarki lub dźwigu. Trudność polega na tym, że rury wznoszą się coraz wyżej, ale trzeba kontrolować proces. Buduje się platformę, aby człowiek mógł obserwować napełnianie rury, wydawać polecenia wstania.
Formy do nalewania
Do produkcji płytek stosuje się kamień elewacyjny, kostkę brukową, formy przemysłowe.
Są drogie, więc na własne potrzeby robią domowe z elastycznego plastiku. Na trwałość form wpływa rodzaj materiału i grubość.
Jeśli odlewane są duże produkty (pale, krawężniki, słupy), zrzucają drewniane szalunki z desek, sklejki. Przed użyciem drzewo jest dobrze zwilżone wodą. Jeśli potrzebujesz wielu tego samego rodzaju małych produktów, stosuje się również tę metodę.
W niektórych przypadkach forma jest wykonywana w ziemi. Piasek wlewa się do dołów, mocno zwilżony, zalany betonem. Powierzchnia jest wyrównana, pokryta folią, zwilżona wodą do całkowitego związania.
Szablony do kamienia lub płytek można wykonać z dowolnych materiałów, nawet z dziecięcych foremek czy naczyń. Aby rzucić pierścień, weź stare opony, które pasują do rozmiaru.
W przypadku formy jednorazowej stosuje się piankę. Wycina się z niego półfabrykat, zalany betonem. Aby usunąć produkt, forma będzie musiała zostać zerwana. Ale z materiału powstają najbardziej nie do pomyślenia konfiguracje.
Zalecenia dotyczące nalewania o różnych porach roku
Technologia napełniania ma swoją własną charakterystykę w zależności od regionu zamieszkania i czasu pracy.
Wylewanie ścian mieszanką betonową i innymi konstrukcjami latem
Latem, przy niskiej wilgotności i wysokich temperaturach, roztwór szybko twardnieje. Wymagana jest dobra organizacja pracy i odpowiednia liczba osób. Jeśli beton zostanie dostarczony, zamawiają go tam, gdzie dostawa zajmuje najmniej czasu. Konieczne jest zorganizowanie szybkiego rozładunku – jakość produktu zależy od szybkości napełniania. Przy gotowaniu ręcznym powinno być wystarczająco dużo pracowników, aby proces był ciągły.
Zaprawa powinna zawierać dodatki wydłużające czas wiązania cementu. Zużycie wody jest ograniczone. Można go dodać do mieszaniny, od czasu przygotowania, którego minęło nie więcej niż 1,5 godziny.
Woda w tym przypadku służy do korekcji mobilności, ale nie więcej niż 12 litrów na 1 m³. Wylana powierzchnia, szalunek i zbrojenie są zwilżone, ale nie powinno być nadmiaru wody.
Nie wylewaj bezpośrednio na hydroizolację – wylewa się na nią 10 cm piasku. Nie utrzymują się z wyrównaniem – zaczynają się natychmiast, gdy tylko zniknie połysk wody na powierzchni. Po zakończeniu przykryj zwilżonym płótnem i folią. Stale spryskiwać wodą aż do całkowitego związania cementu.
Wylewanie zaprawy betonowej w zimnych porach roku
Trzeba poczekać więcej czasu, aby rozpocząć fugowanie powierzchni. Nie wpływa to na jakość, ale zmniejsza się szybkość pracy.
Folię hydroizolacyjną stosuje się, jeśli projekt tego wymaga. W celu szybkiego wiązania roztworu rezygnuje się z niego, zwłaszcza na pochyłych powierzchniach. Nawilżanie odbywa się umiarkowanie.
Wskazówki dotyczące pracy w zimnych porach roku
Pracownicy budowlani pracujący w zimie stają przed wyzwaniem zapobiegania zamarzaniu betonu. Ujemne temperatury stawiają specjalne wymagania w zakresie przygotowania i nalewania mieszanki. Do składu zaprawy wprowadzane są dodatki mrozoodporne. Do przygotowania wykorzystywana jest ciepła woda, co jest szczególnie ważne, jeśli beton dostarczany jest przez automikser.
Do roztworu przeznaczonego na jastrych dodawane jest wapno palone – przyspiesza twardnienie. Jego ilość w stosunku do cementu wynosi 0,5-2%. Dzięki temu materiał zwiększa odporność na naprężenia zrywające. Występuje, gdy roztwór zamarza, a następnie topnieje. Wapno jest agresywne w stosunku do metalu, dlatego do wzmocnienia jastrychu stosuje się plastikową siatkę.
Miejsce pracy ogrzewane jest specjalnym sprzętem, niezależnie od tego, jaki przedmiot jest wylewany i gdzie się znajduje. Gotowy produkt pokryty jest folią, dodatkowo na wierzchu materiałem termoizolacyjnym. W budownictwie prywatnym stosuje się słomę, trociny o warstwie 10 cm.
Zabronione jest napełnianie w wysokiej ujemnej temperaturze roztworem bez dodatku mrozoodpornego. Dotyczy to zwłaszcza wylewania ogrzewania podłogowego na drewnianej podstawie lub w szalunku.
Naprawa konstrukcji żelbetowych: kiedy jest to możliwe i jak to zrobić poprawnie
Co jest tańsze: zdemontować konstrukcję żelbetową i ponownie ją zamontować, czy przeprowadzić naprawy przedłużające żywotność o dziesięciolecia? Portal Rmnt.ru oferuje wybór technologii do naprawy fundamentów, kolumn, ścian, sufitów i innych konstrukcji występujących w budownictwie prywatnym.
Przyczyny i rodzaje uszkodzeń do naprawy
Prawie wszystkie wyroby betonowe mają odkształcalność i mogą zmieniać kształt, gdy zmieniają się działające obciążenia. Sama mieszanka betonowa ma wyjątkowo niską wytrzymałość na rozciąganie, którą kompensuje wzmocnienie konstrukcji. Nie rozwiązuje to jednak całkowicie problemu: w betonie wciąż tworzą się pęknięcia, ale są one mikroskopijne i znacznie liczniejsze.
Dzięki wiązaniom zbrojącym beton zyskuje trwałość: drobne pęknięcia w żaden sposób nie wpływają na właściwości wytrzymałościowe, a samą granicę dopuszczalnego otwarcia pęknięć określają normy techniczne produktu. Jednak z biegiem czasu nawet niewielkie pęknięcia rozszerzają się na skutek tarcia i erozji, a także możliwe jest, że warunki eksploatacji żelbetu zmienią się na mniej korzystne, co spowoduje przyspieszone zużycie konstrukcji.
Zewnętrznie takie zjawiska objawiają się otwieraniem szerokich i głębokich pęknięć, a także rozwarstwianiem się elementów betonowych, aż do odsłonięcia klatki zbrojeniowej. Głównym powodem jest woda, która nasyca pory i rozszerzając się podczas zamarzania, niszczy od wewnątrz betonową powłokę. Jeśli woda dotarła do zbrojenia, to zbrojenie intensywnie koroduje, a pęczniejąca rdza zapobiega przywieraniu betonu do metalu i rozbija konstrukcję od wewnątrz.
W sumie rozróżnia się 5 stopni uszkodzeń:
- Zanieczyszczenia, muszle i pęknięcia skurczowe.
- Zagłębienia, łuszczenie się i gnicie powierzchni.
- Wyżłobienia pełne, plamy rdzy, nieaktywne pęknięcia do 0,2 mm.
- Pęknięcia większe niż 0,2 mm, tworzenie stalaktytów.
- Odłamywanie dużych kawałków z odsłonięciem zbrojenia, tworzeniem pustek i rozwarstwień.
Rodzaje uszkodzeń to:
- nie wpływa na właściwości konstrukcji;
- skrócenie żywotności (rozcieńczenie warstwy ochronnej);
- zmniejszenie nośności (wyłączenie części zbrojenia z pracy z powodu narażenia).
Ogólnie można powiedzieć, że jeśli klatka wzmacniająca nie ulegnie odkształceniu na skutek odsłonięcia ochronnych warstw betonu, produkt można stosunkowo łatwo przywrócić. Wyjątkiem są przypadki głębokiej korozji – gdy próbując dostać się do nieuszkodzonej rdzy zbrojenia, okazuje się, że ma to wpływ na całą ramę. Wtedy produkt jest uważany za bezużyteczny i musi zostać wymieniony.
Podstawowe metody naprawy
Istnieją dwa rodzaje naprawy – z przywróceniem nośności i bez niej. W tym ostatnim przypadku działania mają charakter kosmetyczny – wypełniają się pęknięcia, odpryski i muszle, powierzchnia jest wyrównana. Tego typu naprawy można wykonywać zarówno podczas procesu budowy w celu wyeliminowania wad odlewniczych, jak i podczas eksploatacji.
Naprawę z przywróceniem nośności wykonuje się w następujących przypadkach:
- Wraz ze wzrostem obciążenia konstrukcji przekraczającym projekt.
- Gdy warunki pracy ulegają pogorszeniu.
- Z przyspieszonym zużyciem konstrukcji i pojawieniem się uszkodzeń 3 rodzajów 4-5 stopni.
Istotą każdej naprawy jest odtworzenie masy betonowej i wypełnienie świeżą zaprawą miejsc, w których nastąpiło złuszczanie i złuszczanie. Jeśli wzmocnienie jest widoczne, głównym zadaniem podczas naprawy jest zapobieganie rozprzestrzenianiu się korozji i osiągnięcie doskonałej przyczepności mieszanki do metalu. Często do tych celów stosuje się związki naprawcze ze składnikami polimerowymi.
Istnieją trzy główne rodzaje naprawy:
- Leczenie pęknięć poprzez ich wypełnienie.
- Przywrócenie kształtu i płaszczyzn poprzez nałożenie warstwy betonu na powierzchnię.
- Przywrócenie połączenia betonu ze zbrojeniem oraz uszczelnienie miejsc odsłoniętych ościeżnicy.
Oddzielnie rozróżnia się zbrojenie konstrukcji żelbetowych. Zwiększając masę i wymiary konstrukcji, osiąga się wzrost nośności. W takich przypadkach, po najprostszym przygotowaniu, po prostu wykonuje się pływy na produkcie, który po stwardnieniu przejmuje część obciążenia.
Leczenie pęknięć
Naprawiając pęknięcia, musisz zrozumieć, czy są aktywne. W wielu przypadkach pojawienie się drobnych pęknięć wskazuje, że struktura zmienia kształt pod wpływem wahań temperatury, aktywności sejsmicznej lub zmian właściwości gruntu. Takie odkształcenia z reguły są odwracalne, to znaczy pęknięcia zamykają się po przywróceniu pierwotnego kształtu. Jeżeli w momencie otwierania są wypełnione materiałem nieściśliwym, to po odkształceniu konstrukcji na odwrotnej stronie pojawi się jeszcze szersza rysa.
Zwyczajowo eliminuje się aktywne pęknięcia za pomocą związków, które zachowują zdolność rozciągania i ściskania co najmniej 50% pierwotnych wymiarów. Dobrze jest leczyć pęknięcia do 0,3 mm poprzez uszczelnienie powierzchni żywicami epoksydowymi ELD-283, ELD-552. Szersze pęknięcia wypełnia się na pełną głębokość metodą iniekcji: na całej długości szczeliny wierci się otwory w odstępach co 10–15 cm, przez które strzykawką wstrzykuje się żywicę epoksydową. Ta metoda naprawy pozwala znacznie zmniejszyć nasiąkliwość betonu, wyeliminować przenikanie wilgoci i tlenu atmosferycznego do zbrojenia.
Aby odróżnić pęknięcia aktywne od nieaktywnych, przymocowane są do nich latarnie z gęsto wymieszanego gipsu budowlanego. W przypadku nieaktywnego pęknięcia lampa ostrzegawcza nie pęknie ani nie odpadnie. Jeśli latarnia pęknie, a pęknięcie na niej jest równe, bez odprysków, podczas gdy jest widoczna przerwa, oznacza to, że usterka obecnie się rozszerza. Jeśli na złamanej sygnalizatorze krawędzie uskoku są podarte i pokruszone lub jedna część sygnalizatora odpadła, pęknięcie aktualnie się kurczy.
Jeżeli badanie radiolatarni w ciągu roku wykazało, że pęknięcie jest nieaktywne, można je naprawić nieściśliwym materiałem, takim jak drobnoziarnisty piaskowiec tego samego gatunku, z którego odlano konstrukcję. Najpierw należy poszerzyć pęknięcie – usunąć wióry i kruszące się cząstki na krawędziach, przedmuchać sprężonym powietrzem. W zależności od szerokości nieaktywne pęknięcie poddaje się również obróbce za pomocą szpachli lub iniekcji zaprawy.
Eliminacja głównych wad
Jeśli naprawa pęknięć nie została przeprowadzona w odpowiednim czasie, zjawiska niszczące wpływają na warstwę ochronną betonu, co prowadzi do odpryskiwania i zrzucania dużych fragmentów. Jednocześnie powierzchnia betonu usiana jest szerokimi, ale płytkimi pęknięciami, wgłębieniami, podczas stukania młotkiem słychać grzmiący dźwięk – pod powierzchnią powstały puste przestrzenie.
W takich przypadkach warstwa ochronna betonu zostaje przywrócona, po usunięciu wszystkich pozostałości, które uległy zniszczeniu. Dość często konieczne jest zeskrobywanie dość grubych warstw luźnego i kruszącego się betonu z powierzchni przebić i wgłębień. Nie można go zostawić, ponieważ wytrzymałość uszkodzonego betonu jest znacznie niższa niż projektowana.
Oczyszczona powierzchnia poddawana jest teksturowaniu – za pomocą gontów pozostawia się wiele małych szeryfów, które przyczyniają się do lepszej przyczepności nowej warstwy do starej. Krawędzie przywracanego obszaru są obszyte dłutem, tworząc gładką krawędź o głębokości co najmniej 10 mm.
Nakładanie masy betonowej odbywa się warstwami za pomocą kielni lub metodą natrysku pod ciśnieniem – ta metoda jest najbardziej zaawansowana technologicznie i skuteczna. Po przywróceniu warstwy ochronnej beton wymaga pielęgnacji przez 7-10 dni, polegającej na okresowym nawilżaniu powierzchni i monitorowaniu granic osadzonych obszarów.
Gdy klatka wzmacniająca jest odsłonięta
Jeśli zniszczenie betonu nastąpiło do głębokości zbrojenia, naprawy należy przeprowadzić niezwłocznie. Dalsze osłabienie masy może spowodować wygięcie prętów zbrojeniowych i nieodwracalną utratę właściwości konstrukcji.
Przede wszystkim należy głęboko wciąć beton w zbrojenie i upewnić się, że korozja nie dotknęła metalu na głębokości większej niż 50-60 mm. Jeśli uszkodzenie jest głębsze, rama powinna być odsłonięta, aż pojawią się obszary nienaruszone przez korozję. Jeżeli z powodu rdzy średnica zbrojenia zmniejszyła się o więcej niż 10%, rama musi zostać wzmocniona. W tym celu do istniejącego pręta mocuje się nowy, długość zakładki z nienaruszonym zbrojeniem musi wynosić co najmniej 40 średnic.
Również przy usuwaniu defektów za pomocą gołego zbrojenia praktykuje się wiązanie z ramą siatki wzmacniającej. Zapobiega zsuwaniu się grubej warstwy świeżego betonu, a jednocześnie zapobiega otwieraniu się nowych pęknięć w obszarze problemowym.
Elementy stalowe należy dokładnie oczyścić z rdzy, wykwitów i innych zanieczyszczeń. Kształtki należy dokładnie umyć bezkwasowym odrdzewiaczem, a następnie pokryć gęstym mlekiem cementowym za pomocą pędzla. Nie czekając, aż wyschnie, uszkodzony obszar wypełnia się świeżym betonem. Procedura przygotowania krawędzi i powierzchni dużych przebić została opisana powyżej.
Zasady, których należy przestrzegać
Istnieją trzy główne wymagania dotyczące naprawy produktów żelbetowych. Głównym z nich jest to, że kompozycja naprawcza musi być identyczna lub przynajmniej kompatybilna z kompozycją używaną do budowy określonej części konstrukcji betonowej. Nie ma szczególnych problemów z materiałami polimerowymi w zakresie kompatybilności, jednak mieszanki na spoiwie cementowym należy dobierać ostrożnie, biorąc pod uwagę rodzaj i markę cementu, rodzaj i frakcję wypełniacza, stosunek wodno-cementowy oraz obecność dodatków. Jeśli naprawiany obszar jest niejednorodny, różnica we właściwościach fizycznych spowoduje szybkie odpryskiwanie świeżej mieszanki od powierzchni.
Drugą zasadą jest przestrzeganie reżimu temperaturowego. Prace naprawcze są zabronione, jeśli temperatura w okolicy przekracza 10 °C lub jest niższa niż +5 °C. Ponadto istnieją wymagania dotyczące konstrukcji, które doświadczają zwiększonego efektu rozszerzalności cieplnej – ramy budynków, podpory, belki stropowe, produkty żelbetowe, które są eksploatowane w bezpośrednim świetle słonecznym. Ich średnia temperatura w momencie naprawy nie powinna przekraczać 20°C.
Zasada trzecia: w czasie naprawy beton nie powinien być nasycony wodą. Dopuszcza się jedynie zwilżenie powierzchni i zmycie pęknięć przed nałożeniem masy naprawczej, jednak należy odczekać do całkowitego wchłonięcia wilgoci. Jeśli nie jest możliwe wysuszenie konstrukcji betonowej, do mieszanki naprawczej należy dodać modyfikator, aby zapewnić przyczepność do mokrego betonu.
