Zrób to sam instalacja GVL: jakich błędów nie należy popełniać

Zrób to sam instalacja GVL: jakich błędów nie należy popełniać

W każdej pracy, w tym budowlanej, ważne jest przestrzeganie technologii – jest to gwarancja uniknięcia błędów i uzyskania pozytywnego wyniku. Istnieje szereg typowych naruszeń procesu technologicznego podczas montażu płyt kartonowo-gipsowych, które zostaną omówione w tym artykule.

Mocowanie przedniej strony wewnątrz

Musisz wiedzieć, że strony GVL mają różne cele. Przód ma na krawędziach niewielkie wgłębienia, tzw. fugi fabryczne. Ich celem jest ułatwienie szpachlowania szwów. Nawet na przedniej stronie nie ma oznakowania i ma chropowatą powierzchnię, co przyczynia się do niezawodnego przylegania materiału wykończeniowego do powierzchni tektury.

Rozpoczęcie pracy bez wcześniejszego układu

Błędem jest rozpoczynanie pracy z instalacją ramy, a następnie umieszczanie pod nią arkuszy GVL. Prowadzi to do pojawiania się zbędnych łączeń i zwiększa ilość wykończeń. Najpierw arkusze tektury układa się na papierze, zaznacza się miejsca montażu profilu, a dopiero potem montuje się ramę.

Brak przesuniętych szwów

Ten błąd jest konsekwencją zignorowania wstępnego układu i prowadzi do pojawienia się szwów w kształcie krzyża (punkt, od którego szwy rozchodzą się w czterech kierunkach). Takie miejsca znacznie osłabiają wytrzymałość całej konstrukcji. Podczas montażu dwóch warstw tektury nie powinno być również miejsc, w których stykają się połączenia dolnej i górnej warstwy.

Jednowarstwowe mocowanie poziome

Montaż poziomy stosuje się, gdy poszycie dwuwarstwowe, przy czym warstwy są mocowane prostopadle do siebie. Jeśli montowana jest jedna warstwa, bardziej preferowany jest pionowy układ arkuszy GVL. Jest to podyktowane różną wytrzymałością na zginanie arkuszy tektury.

Przechowywanie arkuszy nie w pozycji poziomej

Gdy płyta gipsowo-kartonowa jest przechowywana w pozycji pionowej, może się wypaczać, a nawet złamać arkusze. W przypadku przechowywania w pozycji poziomej konieczne jest ułożenie materiału na drewnianych klockach, co zapobiegnie kontaktowi z mokrą podłogą.

Błędy ze śrubami

Jeżeli śruba zostanie wkręcona bliżej niż 5 mm od krawędzi tektury, to pod wpływem temperatury okucie może złamać tynk.

Jeśli wkręt samogwintujący wystaje ponad powierzchnię, skomplikuje to proces szpachlowania.

Jeśli śruba samogwintująca zostanie wkręcona głębiej niż 1 mm, materiał pęknie i straci wytrzymałość.

Jeśli śruba samogwintująca nie zostanie skręcona pod kątem 90 stopni, doprowadzi to również do uszkodzenia materiału.

Pracuj z piłą do metalu podczas cięcia GVL

Dzięki tej metodzie cięcia arkuszy na ich krawędzi pojawiają się nacięcia i nierówności, które następnie wpłyną na szpachlowanie szwów. Lepiej jest użyć zwykłego noża budowlanego, który przecina górną warstwę kartonu i łamie rdzeń.

Żadnej luki

GVL, jak każdy inny materiał, podlega zmianom pod wpływem temperatury. Aby uniknąć deformacji arkuszy i pojawienia się pęknięć na złączach, podczas instalacji należy pozostawić odstęp 3-5 mm od podłogi i sufitu.

Bez popełnienia opisanych błędów możliwe będzie zamontowanie wysokiej jakości powierzchni od GVL.

Jak naprawić płyty gipsowo-włóknowe o różnych rozmiarach i grubościach na ścianach: zaklejanie, montaż zrób to sam bez profilu

Płyta gipsowo-włóknowa jest materiałem wykończeniowym do dekoracji wnętrz i na zewnątrz mieszkań, domów i budynków. Produkowane w arkuszach prostokątnych na bazie gipsu, pulpy puchowej i dodatków technicznych.
Pulpa to włókno o dużej wytrzymałości. Jest traktowany specjalnymi komponentami i w pewien sposób, dzięki czemu równomiernie spada na powierzchnię GVL. Za pomocą pewnych substancji w składzie powstaje gotowy produkt.

Jak szpachlować GVL do malowania i tapet

Malowanie dekoracyjne i tapetowanie to najpopularniejsze opcje wykańczania powierzchni pokrytych GVL. Maksymalną gładkość można osiągnąć jedynie wypełniając wszystko, połączenia między płytami, wystające wkręty samogwintujące. Cała praca będzie przebiegać w trzech etapach:

1. wyściółka;
2. wstępne szpachlowanie miejsca klejenia arkuszy;
3. ostateczne szpachlowanie całej powierzchni, etap wykończeniowy.

Nie zapominaj, że do instalacji elementów GVL potrzebne będą specjalne rozcieńczone kompozycje.

Zobacz też: Jak rozcieńczyć farbę poliuretanową. Rozpuszczalniki i rozcieńczalniki – jakie i do czego? Dwuskładnikowa farba poliuretanowa

Aplikacje

Ma szerokie zastosowanie przy pokrywaniu pomieszczeń i budynków. Od przemysłowych do mieszkaniowych.

Są również osłonięte:

• balkony, strychy, mansardy. Warunkiem jest dobry system wentylacji tych pomieszczeń;
• jest zamiennikiem suchego jastrychu;
• pomieszczenia o dużej wilgotności: łazienki, kuchnie, garderoby i inne. Ze względu na odporność na wilgoć materiał zapewnia wysokiej jakości i trwałą powłokę;
• budynki gospodarcze, w których nie ma ogrzewania, aby zapobiec zamarzaniu ścian. GVL doskonale zatrzymuje ciepło.
• stosowany w dekoracji hal sportowych ze względu na swoją szczególną wytrzymałość;
• pomieszczeń przemysłowych, ponieważ jest odporny na ogień i nie pozwala mu się rozprzestrzeniać.

Jak szpachlować GVL do malowania i tapet:

Przygotowanie metodą gruntującą poprawi właściwości wiążące kitu z GVL. Możesz wybrać podkład dowolnej firmy ze specjalnym oznaczeniem powierzchni o właściwościach chłonnych. Płyn nakładać wałkiem, zwracając szczególną uwagę na spoiny i narożniki. Po wyschnięciu możesz przejść do etapu głównego;

najpierw trzeba zakryć miejsca klejenia GVL i mocowania. Przed rozpoczęciem pracy należy sprawdzić ręką wszystkie wystające elementy, jeśli trzeba maksymalnie pogłębić śruby. Do szwów przyklejona jest samoprzylepna siatka, która zapobiega pękaniu i pomaga lepiej trzymać się szwów. Rozcieńczyć wybraną szpachlę zgodnie z technologią. Za pomocą szpachelki fugi są całkowicie wypełnione mieszanką szpachlową, warstwa jest taka, aby ukryć siatkę. W rogach najpierw przetwarzana jest jedna strona, potem druga. Wgłębienia z łączników są rozmazane krzyżem. Po wyschnięciu pożądane jest powtórzenie procedury. Zalecana grubość każdej warstwy to nie więcej niż półtora milimetra. Oczywiście pozostaną niewielkie nierówności i chropowatość, które należy wyeliminować za pomocą urządzenia szlifierskiego, na którym zamocowana jest siatka szlifierska o różnej wielkości ziarna. Istnieje błędne przekonanie, że szpachlę można na tym wykończyć, jeśli do dekoracji ścian wybraliśmy grubą tapetę winylową lub flizelinową. W rzeczywistości oświetlenie w pomieszczeniu może uwydatnić złe miejsca, więc spróbuj ponownie przejść przez szpachlówkę;;

do końcowej warstwy szpachli potrzebna jest specjalna, zaawansowana technologicznie mieszanka polimerowa, która pozwoli Ci stworzyć najcieńszą warstwę, mniejszą niż jeden milimetr. Ostatnia warstwa nakładana jest najstaranniej, zbliżona do ideału. Każde połączenie musi być absolutnie niepozorne w każdych warunkach. Najlepiej wykonywać tę pracę za pomocą różnych narzędzi: szerokich i wąskich szpatułek. Kit nakłada się najpierw na drugi i wszystkie niepotrzebne są koniecznie usuwane. Szeroką szpatułką rozmazuje się mieszaninę na GVL z poprzedniego rozmazu do suchego miejsca. Profesjonalni rzemieślnicy są w stanie nałożyć najczęstszą, ale wysokiej jakości mieszankę szpachlową tak ostrożnie, że nie będziesz musiał robić nic więcej. Niewielką szorstkość usuwa się po wyschnięciu dużą szpachelką.

W każdym razie w sklepie z materiałami budowlanymi zastanowisz się, który kit jest lepszy dla GVL. Wybór mieszanek do tych celów zależy od ceny i producenta.

Istniejące gatunki

Płyty GVL na ściany mają prostą krawędź. W użytkowaniu są wyrównane – standardowe i odporne na wilgoć.

Pod poziomowaniem

Standardowa płyta GVL do wyrównywania: służy do okładzin pomieszczeń, w których wilgotność jest normalna.

Plusy: trwałe, ognioodporne i odporne na wilgoć.

Gotowy materiał produkowany jest w prostokątnych płytach o następujących parametrach:

• długość 2.500;
• szerokość 1.200;
• grubość 10 lub/i 12,5 mm.

Odporne na wilgoć

Odporna na wilgoć płyta GVL ma szczególną odporność na wilgoć, dzięki składowi, z jakim jest poddawana obróbce. Stosuje się go na pokrycie pomieszczeń, w których wilgotność przekracza odpowiednią normę. Standardowe parametry są takie same jak w przypadku desek poziomujących. Produkują również te małoformatowe: 1200x1200x10.

Określanie właściwości i właściwości płyt gipsowo-włóknowych

GVL ma wiele zalet:

• uniwersalny materiał, aktywnie wykorzystywany do okładzin powierzchni;
• ma kontrolę wilgotności: w razie potrzeby GVL pochłania nadmiar wilgoci, a gdy w pomieszczeniu jest jej za mało, wręcz przeciwnie, oddaje ją;
• podczas montażu nie odkształca się i nie pęka, ma twardość;
• właściwości termoizolacyjne. Często talerze są używane jako grzejnik;
• odporność na ogień. Włókno gipsowe stosowane jest jako ochrona przed ogniem i pożarem pomieszczeń i budynków;
• lekka waga;
• są dobrze zainstalowane na drewnianej, betonowej podłodze, a następnie kładzie się na nich dowolną inną powłokę – parkiet, laminat itp .;
• odporność na mróz;
• można zainstalować bez specjalnych umiejętności i sprzętu;
• wykonane są z wysokiej jakości, przyjaznych dla środowiska i bezpiecznych materiałów.

Wymiary poszycia

Płyty gipsowe produkowane są w następujących parametrach:

• długość – 1500, 2000, 2500, 2700, 3000 mm;
• szerokość – 500, 1000, 1200 mm;
• grubość – 10, 12, 15, 18, 20 mm.

Waga średnio (1 metr kwadratowy) od 14 do 26 kilogramów.

Znakowanie arkuszy

Grubość

GVL ma grubość 10, 12, 15, 18, 20 mm.

Montaż płyty GVL zrób to sam

Włókno gipsowe jest instalowane inaczej niż płyta gipsowo-kartonowa. Podczas montażu można użyć kleju i zamontować arkusze na ścianie bez profilu, istnieje również metoda ramowa – mocowanie do metalowej lub drewnianej skrzyni. W drugiej metodzie lepiej jest użyć metalowej ramy, jest ona trwalsza i tańsza niż drewno.

Montaż samoprzylepny: jak przymocować

Metoda klejenia jest również nazywana bezramową.

Niezbędne narzędzia do pracy:

• podkład, pędzel lub wałek do aplikacji;
• mikser budowlany;
• poziom budynku;
• szpatułka do nakładania kleju;
• piła do metalu potrzebna do cięcia.

Arkusze powinny znajdować się w naprawianym pomieszczeniu przez dzień lub dwa, aby dostosować się do temperatury w pomieszczeniu, w którym będą instalowane.
Podczas nakładania arkuszy na powierzchnię sprawdź pionowość ściany za pomocą poziomu budynku i zaznacz dla wygody i dokładności.

1. Powierzchnię należy oczyścić z kurzu, brudu i zagruntować. Daj jej czas na wyschnięcie.
2. Po wyschnięciu ściany przygotowuje się roztwór kleju: wlej mieszaninę w suchej postaci w temperaturze pokojowej wodą w proporcjach wskazanych przez producenta (zwykle 1: 2).
3. Przygotowany roztwór kleju nakładać wzdłuż arkuszy pasami o szerokości 4–5 centymetrów, zachowując odstęp 30–35 centymetrów.
4. Arkusz jest przymocowany do ściany, dociśnięty i zamocowany lekkimi uderzeniami.
5. W ciągu dwóch do czterech minut można skorygować położenie arkusza.
6. Reszta pasuje przez analogię.
7. Po zakończeniu prac montowane są listwy przypodłogowe.

Jeśli ściana jest zbyt nierówna, to najpierw przyklej paski o szerokości około 10 cm i dopiero wtedy warto przymocować do nich prześcieradła.

Mocowanie do ściany bez profili

Oprócz kleju arkusze można mocować za pomocą wkrętów samogwintujących, jeśli pozwala na to powierzchnia. Długość śrub wynosi 45 centymetrów, skok punktów mocowania wynosi 15-20 centymetrów na obwodzie arkusza i 25-30 centymetrów na środku.
W domach okresu powojennego – stalinkach wymagane są wkręty samogwintujące o długości 70 centymetrów.

Zasada działania jest taka sama jak w przypadku kleju.

Opcje szybkiego wykończenia

Bezramowa metoda wykończenia jest szybsza w czasie niż montaż na profilu. Ale to druga metoda jest bardziej wydajna i lepsza. Najlepiej zastosować metalową ramę, jest trwalsza i tańsza niż drewno. Czas pracy jest niewiele dłuższy niż przy metodzie klejowej.
Zasada działania:

1. Powierzchnia jest przygotowana, defekty są eliminowane.
2. Montowana jest rama nośna, lepiej użyć metalowej.
3. W szczelinach między profilem układany jest materiał izolacyjny i prowadzona jest komunikacja.
4. Następnie arkusze GVL są umieszczane na górze ramy.
5. Wykończeniowy.

Wykończenie

Udoskonalenie powstałej powierzchni można przeprowadzić na różne sposoby, ale zawsze po wstępnym przygotowaniu:

1. Połączenia między sąsiednimi panelami są uszczelnione. Aby to zrobić, szew jest pokryty podkładem i wypełniony elastyczną szpachlą. Jeśli prace prowadzone są w nowo wzniesionym budynku, sekcje są wzmacniane taśmą wzmacniającą. Pomoże to zapobiec pękaniu w przyszłości.
2. Szwy są przecierane, aby wyrównać ewentualne nierówności.
3. Powierzchnia jest całkowicie pokryta podkładem i dobrze wysuszona.

Wszystkie połączenia między arkuszami muszą być zagruntowane, po czym są wzmocnione sierpem i szpachlowane masami o zwiększonej elastyczności

Powinien wiedzieć! Szpachlowanie GVL jest rzadko wymagane, więc dalsze prace są wykonywane znacznie szybciej.

Listwa dekoracyjna dobierana jest w zależności od konkretnej sytuacji:

• Najłatwiej jest przykleić tapetę. Do tego nadają się wszystkie odmiany, ale w przypadku łączenia szwy należy skleić specjalną taśmą, szczególnie przy wyborze wersji papierowej.
• Malowanie będzie wymagało dużo więcej wysiłku. Do pracy kupowane są kompozycje na bazie wody, liczba warstw zależy od pożądanego rezultatu.
• Możesz kafelkować powierzchnię. Ta procedura nie różni się od standardowej dekoracji ścian: klej nakłada się pacą zębatą, montaż odbywa się jednorazowo 4-5 rzędów elementów.

GVL to doskonała opcja na ściany, ponieważ zapewnia trwałą i niezawodną podstawę, którą można wykładać różnymi materiałami.

Żywotność

Włókno gipsowe charakteryzuje się optymalną trwałością i odpornością na ogień. Przy odpowiednim zapięciu i pielęgnacji materiał przetrwa wiele dziesięcioleci.

Na płyty z włókna gipsowego nie można nakładać farby i szpachli silikatowej, a także materiałów na bazie płynnego szkła.

GVL to praktyczny i trwały materiał wykończeniowy o wielu zaletach. Nadaje się zarówno do dekoracji zewnętrznej, jak i wewnętrznej. Postępuj zgodnie z zaleceniami i zasadami mocowania, wtedy spełni wszystkie deklarowane plusy. Zapewnia wysokiej jakości izolację akustyczną.