Instalacja reflektorów jest odpowiednia przy organizacji głównego lub dodatkowego systemu oświetleniowego. Taka wszechstronność, kompaktowe wymiary i opłacalność doprowadziły do powszechnego stosowania urządzeń oświetleniowych na świecie.
Urządzenia dostępne są z różnymi gniazdami, co pozwala na zastosowanie lamp z cokołami dowolnego typu. Reflektory charakteryzują się prostotą konstrukcji, co wpływa na montaż i podłączenie do sieci elektrycznej – obie procedury można wykonać samodzielnie bez pomocy rzemieślników.
Konstrukcja i odmiany instrumentów
Głównym obszarem zastosowania reflektorów są systemy podwieszane i napowietrzne, w tym płyty gipsowo-kartonowe, w których zapewniony jest pewien odstęp między stropem ciągnionym a nową konstrukcją. Ta pusta wnęka służy do przechowywania tylnej części urządzeń, przewodów i innych elementów elektrycznych. Oprawy można mocować do sufitu i ścian. Często służą do ozdabiania szafek, do oświetlania otwieranych drzwi.
Każdy reflektor składa się z kilku podstawowych elementów:
- korpus urządzenia z łapami, uzupełniony sprężynami i służący do zabezpieczenia wkładu;
- odbłyśnik, który pozwala ustawić kierunek strumienia światła;
- panel dekoracyjny mocowany na zewnątrz;
- Źródło światła.
Panel zewnętrzny wykonany jest z plastiku, drewna, metalu: to ona jest widoczna na suficie lub ścianie. Zazwyczaj zdobione panele mają okrągły kształt, ale często są produkowane w postaci kwadratu, wielokąta, gwiazdy, trójkąta itp., podobnie jak kolor panelu. Główną funkcją elementu jest ozdobienie lampy i ograniczenie powierzchni urządzenia.
Urządzenia oświetleniowe dzielą się na dwa główne typy: napowietrzne i wbudowane. Do mocowania pierwszego służą specjalne klipsy, które ułatwiają montaż reflektorów na powierzchniach poziomych i pionowych. Główna różnica polega na tym, że dekorowany panel nie znajduje się na tym samym poziomie co sufit lub ściana, ale częściowo z niego wystaje. Są to masywne urządzenia, które nie nadają się do małych pomieszczeń.
Osadzone produkty punktowe są umieszczane w przygotowanych otworach. Są w nich całkowicie zakopane i nie wystają poza sufit, ścianę czy korpus mebla.
Wszystkie lampy bez wyjątku są klasyfikowane według rodzaju zastosowanych źródeł światła i są to:
- fluorowiec;
- luminescencyjny;
- Światło LED.
W zależności od wyboru źródła światła zmienia się wydajność urządzenia.
Żarówki halogenowe są przyjazne dla środowiska, mają dłuższą żywotność niż konwencjonalne żarówki. Światło okazuje się jasne, zbliżone do naturalnego, dlatego nadaje się do czytania, pracy i wypoczynku. Z drugiej strony główne wady to wysoki pobór mocy i niestabilność spadków napięcia.
Żarówki fluorescencyjne pozwalają obniżyć koszty oszczędzania energii w taki sam sposób jak diody LED. Koszt tych ostatnich jest wyższy, ale charakteryzują się większą trwałością. W porównaniu do żarówek źródła fluorescencyjne zużywają mniej energii elektrycznej (około 80%). Podczas obsługi lamp pamiętaj, że żarówka zawiera niewielką ilość rtęci, dlatego należy zachować ostrożność.
Reflektory LED wykorzystują szklane lub plastikowe soczewki rozpraszające, za którymi ukryte są diody LED emitujące białe światło. W zależności od temperatury barwowej strumień świetlny jest zimny biały lub ciepły żółty. Produkty są w stanie wytrzymać spadki napięcia do 60 V. Wysoki koszt w porównaniu z innymi źródłami światła rekompensuje długa żywotność.
Materiały montażowe
Przed zainstalowaniem reflektorów natynkowych lub wpuszczanych upewnij się, że masz następujące materiały:
Wybierając kabel do organizacji przyszłego okablowania elektrycznego, zaleca się zwrócenie uwagi na dwa ważne parametry – odporność na wysokie temperatury i niepalność.
Jedną z odpowiednich marek przewodów jest miedziany i żaroodporny RKGM z dwiema warstwami izolacji. Nie pali się, wytrzymuje działanie w upale, co pozwala na montowanie go w saunach i łaźniach. Zewnętrzna izolacja wykonana jest w postaci uzwojenia z włókna szklanego, a wewnętrzna z gumy silikonowej.
Wymagania instalacyjne
Sufity podwieszane wykonane są z częściowo palnych materiałów budowlanych – paneli z tworzyw sztucznych, tkanin elastycznych lub arkuszy zawierających MDF. Z tego powodu rola bezpieczeństwa przeciwpożarowego jest najważniejsza. Będziesz musiał wziąć pod uwagę pewne niuanse – od wysokiej jakości i niezawodnego przełączania przewodów po temperaturę ogrzewania źródeł światła.
Jeśli używane są halogeny lub żarówki, należy używać niepalnych przewodów. Bardzo mocno nagrzewają najbliższą przestrzeń, dlatego przewody należy zabezpieczyć odpowiednią izolacją, a powierzchnię naprężającą oddzielić pierścieniem termicznym i reflektorami. Ignorowanie zaleceń prowadzi do naruszenia izolacji i zwarcia.
Temperatura pracy zależy od mocy źródła światła. W porównaniu do halogenów do uzyskania tego samego poziomu światła wymagana jest słabsza lampa LED.
Schematy połączeń dla 220 V
Niektóre reflektory działają w sieci 12 V. W takim przypadku wymagane są specjalne transformatory obniżające (sterowniki). Ostatnio pojawiła się ogromna liczba punktów, które działają z sieci przemysłowej 220 V. Do pewnego stopnia te pierwsze są uważane za bezpieczniejsze, ale instalacja i podłączenie tych drugich jest znacznie prostsze.
Połączenie szeregowe
Najprostszy schemat do wdrożenia, wymagający minimalnej ilości materiałów. Plamy są połączone szeregowo jedna po drugiej, ale pożądane jest, aby ich liczba nie przekraczała pięciu lub sześciu sztuk. Ze względu na połączenie szeregowe mogą wystąpić przerwy w świeceniu, a jeśli jedna lampa ulegnie awarii, obwód zostanie przerwany, a reszta przestanie działać. Aby przywrócić obwód do pracy, będziesz musiał go zdemontować i sprawdzić każde miejsce z osobna.
Do realizacji należy podłączyć fazę z jednej lampy do drugiej, a do drugiej podłączyć przewód neutralny. Faza jest wstępnie dostarczana do wyłącznika, co gwarantuje jego funkcjonalność.
Jeśli chcesz podłączyć potrójne okablowanie, przewód uziemiający należy przyłożyć do każdej lampy, znajdując odpowiednie zaciski. Uziemienie można ustawić przez najbliższe gniazdo, przełącznik.
Schematy połączeń równoległych
Podejście jest znacznie bardziej skomplikowane niż poprzednie. Istnieje zależność: im więcej połączonych spotów, tym wyższy koszt organizacji oświetlenia i koszty czasu. Natomiast przy podłączeniu każdej lampy z osobna będą świecić z taką samą intensywnością zadeklarowaną zgodnie z paszportem. Dlatego pomimo trudności obecna metoda jest uważana za najbardziej popularną i rozpowszechnioną.
Połączenie równoległe realizowane jest na dwa sposoby:
- Metoda wiązkowa – każda lampa ma osobną parę przewodów.
- Połączenie łańcuchowe – dwa przewody są podłączane naprzemiennie do lamp, a następnie wyprowadzane z wyjścia.
Łuczewoe
Podejście jest najtrudniejsze, ponieważ pojedyncza oprawa wymaga własnego kabla. Zaletą jest wysoka niezawodność. W przypadku awarii tylko uszkodzone miejsce przestanie się palić. Aby wdrożyć tę metodę, weź kabel podłączony do puszki połączeniowej i rozciągnij go na środek pokoju. Przymocuj różnymi elementami, stąd wyciągnij osobne sekcje dla każdej oprawy wpuszczanej.
Zwróć uwagę na bezpieczeństwo, ponieważ kilka przewodów rozchodzi się z jednego miejsca. Jeśli wybrany jest kabel jednożyłowy i podłączona jest niewielka liczba punktów, okablowanie odbywa się poprzez skręcanie za pomocą zaciskania szczypcami i dodatkowe spawanie. Połączenie będzie trwałe. Inna opcja jest prostsza: każdy przewód powinien być wyposażony w złącza, które wkłada się w gniazdo listwy zaciskowej.
Wianuszek ze stokrotek
Kabel wychodzi ze skrzynki przyłączeniowej i łączy się z pierwszą lampą. Następnie należy wziąć kawałek innego przewodu i podłączyć go do wyjścia urządzenia, a drugi koniec podłączyć do następnego miejsca. Powtórz te kroki dla wszystkich punktów, aż zostanie zorganizowane połączenie obwodu.
Lampy będą działać z jednego włącznika. Jeśli musisz podzielić je na dwie grupy, połączenie należy wykonać za pomocą przełącznika dwukrotnego. Schemat jest nieco bardziej skomplikowany ze względu na wzrost liczby kabli. Istnieje możliwość zainstalowania włącznika światła.
Kroki instalacji
Instalacja spotów obejmuje pięć głównych kroków – od wyboru lokalizacji po podłączenie do sieci i zabezpieczenie gniazda.
Lokalizacja reflektorów
Zrób mały projekt. Wystarczy szkic wskazujący lokalizacje plam. Trudno go skomponować dla konstrukcji wielopoziomowych, jeśli wymagane jest jednolite oświetlenie lub podział na strefy.
Każdy poziom będzie osobnym obwodem. Oprawy należy ustawić od siebie w odległości 1 m. Odstęp między ścianą a najbliższym spotem powinien wynosić 60 cm.Umieszczając spoty upewnij się, że nie dotykają ramy. Odległość między otworem na reflektor a oprawą powinna wynosić 30 mm (lub więcej). W przeciwnym razie konstrukcja sufitu może skomplikować instalację spotów.
Układanie drutu
Pożądane jest wykonanie instalacji okablowania przed instalacją konstrukcji napinanych. Najpierw umieść ramę, do której zostaną przymocowane arkusze, a następnie rozciągnij okablowanie, wcześniej decydując, gdzie będą znajdować się plamy.
Jeśli sufit zostanie zamontowany, zadanie stanie się bardziej skomplikowane. Użyj taśmy mierniczej, aby wykonać pomiary i znaleźć punkty, w których będą znajdować się plamy. Wytnij kawałki drutu, których długość odpowiada odległości między punktami. Długość segmentów powinna być o 40 cm dłuższa niż uzyskane dane.
Konieczne jest wykonanie dwóch identycznych segmentów – jedna faza jest dostarczana, a druga to „zero”. W tym przypadku stosuje się miękkie przewodniki: do ciągnięcia potrzebne są specjalne narzędzia. Możesz zrobić sztywny pręt z twardego drutu. Na jednym z jego końców powinien znajdować się haczyk, który pozwoli na uchwycenie pożądanego kabla.
Jeśli to nie zadziała, zrób identyczny haczyk na drugim końcu wędki. Przeciągnij go od jednego otworu do drugiego wraz z długościami kabla. Aby to zrobić, wykonaj pętlę na drucie, zaczep ją na haczyku i rozciągnij. Procedurę powtarza się dla wszystkich miejsc.
Do przełączania przewodów potrzebne są tuleje. Idealnie powinny być miedziane, jeszcze lepiej – cynowane. Użyj prasy do zaciskania, aby wykonać bezpieczne połączenia. Pod względem niezawodności lutowanie z cyną można porównać z tą metodą. Zgadzam się, pierwsza opcja jest łatwiejsza. W przypadku braku prasy możesz wziąć szczypce elektryczne, a jeśli ich nie ma, wystarczą obcinaki do drutu.
Aby zorganizować jednolite oświetlenie, kup te same oprawy: nie tylko pod względem wzornictwa, ale także mocy.
Przygotowanie otworu
Aby wykonać otwory w suficie, możesz użyć wiertarki elektrycznej lub śrubokręta. Będziesz potrzebować specjalnej korony na drewno (w zależności od materiału, z którego wykonany jest sufit). Korona musi pasować do siedziska w konkretnym miejscu.
Umieść go w urządzeniu elektrycznym i wytnij otwór. Jeśli nie będzie korony, zadanie stanie się trudniejsze. Możesz wziąć wiertarkę i nóż biurowy. Ołówkiem narysuj okrąg o pożądanej średnicy, rozmiar powinien być nieco mniejszy niż zewnętrzna część lampy. Po wywierceniu małego otworu usuń wszelkie zadziory za pomocą noża uniwersalnego.
Podłączanie reflektorów
Po wykonaniu okablowania zgodnie z opisaną powyżej metodą, pozostaje podłączenie spotów do sieci. Sieć elektryczna musi być pozbawiona napięcia. Jeśli urządzenia są domyślnie dostarczane z przewodami, zadanie zostanie maksymalnie uproszczone. Jeśli nie ma przewodów, poluzuj zaciski na urządzeniu, przekręć końce palcami i zaciśnij szczypcami. To znacznie zwiększy obszar kontaktu.
Mocowanie
Większość dostępnych na rynku spotów mocowana jest za pomocą dwóch uchwytów umieszczonych po bokach. Muszą być wygięte do oporu, po czym umieszcza się je w otworze w suficie. Upewnij się, że przewody zasilające nie wpadają w te haczyki.
Gdy włożysz lampę, haczyki rozwiną się i docisną urządzenie do sufitu lub ściany. Mocowanie jest bardzo bezpieczne. Na koniec pozostaje podłączyć główny przewód do przełącznika i skrzynki przyłączeniowej, a następnie włączyć zasilanie i upewnić się, że punkty działają.
wniosek
Jeśli chodzi o oprawy 12 V, proces instalacji praktycznie nie różni się od tego, co opisano powyżej. Jedyna zmiana wynika z faktu, że przewody zasilające są podłączone nie do opraw, ale do transformatorów zainstalowanych przed nimi.
Należy pamiętać, że każdy buck driver ma swoją własną moc. Nie da się podłączyć wielu lamp do jednego transformatora, którego łączna moc przekracza moc sterownika. Jeśli jest większy, podziel oprawy na grupy i kup dodatkowy transformator.
Na koniec kilka ważnych porad i wskazówek:
- Unikaj używania źródeł światła o mocy większej niż 50 watów. W przeciwnym razie ryzykujesz uszkodzenie okablowania i powierzchni sufitu.
- Staraj się nie robić otworów do mocowania miejsc na styku dwóch paneli sufitowych. Może to prowadzić do ich rozbieżności, pojawienia się pęknięcia, które psuje wygląd. Wybierz otwory na otwory tak, aby znajdowały się jak najbliżej środka panelu nakładkowego.
- Upewnij się, że profil nie przechodzi w miejscach osprzętu.
- Jeśli zdecydujesz się na montaż sufitu bez uwzględnienia położenia opraw, ryzykujesz uderzenie w metalową ramę podczas wiercenia otworu. Aby tego uniknąć, użyj silnego magnesu. Wydaj je tam, gdzie zamierzasz zrobić dziurę. Poczujesz, że za panelem nakładkowym znajduje się metalowa konstrukcja. W takim przypadku będziesz musiał wybrać inne miejsce.
Korzystając z instrukcji opisanych powyżej, możesz łatwo zainstalować reflektory na suficie, ścianie lub meblach własnymi rękami. Nie zapomnij o głównej zasadzie związanej z odłączaniem energii w pomieszczeniu, w którym wykonywana jest praca.
Podłączanie reflektorów
Reflektory mogą pracować na napięciu 220 V lub 12 V. Niezależnie od napięcia łączy się je równolegle (w pętli lub osobnymi przewodami) lub szeregowo (wianek). Różnica polega na tym, że zasilanie punktu 12V jest dostarczane przez transformator obniżający napięcie. Zamienia napięcie sieciowe 220 woltów na wymagane 12. Porozmawiamy bardziej szczegółowo o tym, jak podłączyć reflektory do przełączników jedno- i dwuklawiszowych.
Schematy połączeń dla 220 V
Niektóre reflektory działają na 12 V. Aby zasilić je, musisz zainstalować konwerter (mówią również transformator lub sterownik). Wraz z rozwojem technologii pojawiły się spoty, które mogą działać od 220 V. Taki schemat jest przynajmniej trochę, ale prostszy, ponieważ ostatnio coraz częściej wymagane jest podłączenie reflektorów bezpośrednio do sieci, bez konwerterów.
Zastosowanie opraw wpuszczanych pozwala na uzyskanie równomiernego oświetlenia. Ponadto możesz wybrać piękne rozmieszczenie reflektorów na suficie.
Połączenie szeregowe
Układ ten jest łatwy do wykonania, wymaga kilku przewodów, ale reflektory można połączyć szeregowo tylko w stosunkowo niewielkiej ilości – pięć lub sześć sztuk. Główną wadą tej metody jest to, że lampy nie będą świecić z pełną mocą. Kolejna wada: jeśli jedna lampa ulegnie awarii (przepaleniu), wszystkie lampy przestają działać, gdy obwód zostanie przerwany. Aby przywrócić wydajność, musisz sprawdzić każdy.
Schemat sekwencyjnego przełączania reflektorów
Obwód jest bardzo prosty – faza sekwencyjnie omija wszystkie lampy, a na wyjściu tych ostatnich jest podawane zero. Obwód ze skrzynką przyłączeniową i przełącznikiem znajduje się poniżej.
Okablowanie do szeregowego połączenia spotów
Podczas pracy należy zachować ostrożność: faza musi przejść do przełącznika, który następnie trafia do lamp. Zero (neutralny) – podawany bezpośrednio do ostatniej lampy w łańcuchu. Jest to ważne dla prawidłowego działania obwodu, a także dla bezpieczeństwa.
Jeśli masz okablowanie trójżyłowe – oprócz zera i fazy istnieje również ochronny przewód uziemiający, który jest pobierany bezpośrednio z bloku uziemienia i podawany do każdego z urządzeń do odpowiedniego zacisku. Możesz wziąć “ziemię” w pobliskim gniazdku lub na przełączniku.
Schemat połączenia szeregowego reflektorów do przełącznika dwukrotnego (podwójnego)
Praktyczna realizacja tego schematu jest wygodniejsza nie za pomocą kabla, ale za pomocą przewodów – w końcu jeden drut jest stale łamany, omijając wszystkie oprawy, a zero przechodzi w całym kawałku od skrzynki rozdzielczej do ostatniej oprawy oświetleniowej. Ale po raz kolejny ten rodzaj połączenia prawie nigdy nie jest używany.
Schematy połączeń równoległych
Po połączeniu równoległym wszystkie lampy będą świecić z normalną intensywnością, dlatego ten obwód jest bardziej popularny, mimo że wymagane jest więcej przewodów. Aby podłączyć dowolną liczbę wbudowanych lamp (nawet z lampami LED), użyj niepalnego kabla VVG ng 2 * 1,5 lub 3 * 1,5 (drut trójżyłowy jest używany, jeśli okablowanie jest uziemione). Możliwe jest użycie kabla VVG ng ls (niepalny ze zmniejszoną emisją dymu podczas spalania), ale jest to opcjonalne. Może być okrągła lub płaska = nie ma znaczenia, ale niepalna jest koniecznością, zwłaszcza jeśli masz drewnianą podłogę.
Metody
Połączenie równoległe można zrealizować na dwa sposoby:
- para przewodów (wiązka) trafia do każdej lampy;
- połączenie łańcuchowe – gdy oba przewody przechodzą naprzemiennie do opraw, a z wyjścia idą dalej.
Wianuszek ze stokrotek
Spójrzmy na diagramy. Poniższy rysunek pokazuje, jak poprowadzić drut z łańcuchem. Ze puszki wychodzi kabel, idzie do pierwszej lampy, kolejny kawałek kabla jest podłączony do wyjścia tej lampy, która rozciąga się do następnej lampy. W ten sposób wszystkie światła są połączone.
Jak połączyć reflektory równolegle?
Fizycznie wygląda to jak na zdjęciu poniżej. Kilka odcinków kabla łączy oprawy jedna po drugiej.
Wygląda to tak, jeśli robisz to na suficie podwieszanym lub napinanym
Jeśli chcesz podzielić urządzenia oświetleniowe na dwie grupy, podłącza się je do przełącznika dwubiegunowego. Obwód staje się nieco bardziej skomplikowany, ale tylko dlatego, że wzrasta liczba przewodów.
Z przełącznikiem dwuklawiszowym
Przykładową realizację można zobaczyć na filmie. Możesz użyć innych terminali, ale sama metoda jest dobrze pokazana.
Łuczewoe
Dzięki połączeniu wiązki każde urządzenie oświetleniowe ma swój własny kawałek kabla. Metoda jest kosztowna pod względem zużycia kabla, ale bardziej niezawodna pod względem pracy: w przypadku awarii tylko jeden punkt świetlny nie świeci. W takim przypadku sensowne jest rozciągnięcie kabla od puszki połączeniowej wzdłuż sufitu do środka pomieszczenia i zamocowanie go tam. Od tego momentu zacznij ciągnąć kable do każdej oprawy wpuszczanej.
Zwróć uwagę na obrazek po prawej. Pokazuje, że przewody do lamp i oddzielnie od zera odbiegają od przewodu fazowego. Ponieważ w jednym miejscu jest dużo przewodów, musisz wybrać niezawodną metodę. Jeśli druty są jednożyłowe i nie ma zbyt wielu lamp, można je skręcić, ale wtedy trzeba będzie je dobrze zacisnąć szczypcami, a następnie zespawać. Nie najłatwiejszy sposób, a połączenie jest jednoczęściowe. Ale niezawodny. Druga metoda jest prostsza: zainstaluj złącze z wymaganą liczbą wejść na każdym przewodzie kabla i podłącz do nich przewody. Możesz użyć listew zaciskowych Wago do odpowiedniej liczby przewodów do podłączenia. Są niezawodne, łatwe w instalacji, ale przyzwoicie kosztują (lepiej nie brać podróbek).
Połączenie równoległe – kabel do każdej lampy
Inną opcją są konwencjonalne zaciski śrubowe. Są tanie i dość niezawodne, ale będziesz musiał założyć zworki na wszystkich zaangażowanych zaciskach od strony, do której chcesz podłączyć kabel. Więc wszystkie przewody będą pod napięciem.
Jak korzystać z zacisków śrubowych
Pomimo wysokiej niezawodności metoda jest rzadko stosowana – koszty są wysokie, a połączenie dużej liczby przewodów w jednym punkcie o wysokiej jakości jest problematyczne.
Podłączanie reflektorów 12 V
Schematy są dokładnie takie same, ale kabel z przełącznika jest podłączony do konwertera, a z wyjścia konwertera trafia do lamp.
Z transformatorem 12 V
Jeśli jest dużo reflektorów, preferuje się, aby były one połączone z dwoma kluczami. W takim przypadku wymagane są dwa transformatory (zasilacz, adapter). Schemat nie wygląda na bardziej skomplikowany – są dwie gałęzie. W razie potrzeby możesz znaleźć przełączniki na trzy klucze lub umieścić kilka w pobliżu. Ale jeśli chcesz zmienić oświetlenie w szerokim zakresie, lepiej umieścić ściemniacz.
Schemat podłączenia reflektorów do dwubiegunowego przełącznika
Jak rozumiesz, obwody różnią się tylko obecnością lub brakiem transformatora. Tak więc wdrożenie pozostałych schematów będzie łatwe.
Wybór mocy konwertera/transformatora
Aby oświetlenie działało prawidłowo, konieczne jest, aby moc sterownika była o 15-20% większa niż wszystkich podłączonych do niego odbiorników. Na przykład musisz wybrać transformator obniżający napięcie, aby podłączyć 8 reflektorów, w których zostaną zainstalowane żarówki o mocy 40 W. Całkowita moc wszystkich lamp wyniesie 320 watów. Transformator będzie wymagany do 380-400 watów.
Z konwerterem na każdym oddziale
Oczywiste jest, że im więcej źródeł światła podłączysz, tym mocniejszy będzie konwerter. Ale wraz ze wzrostem mocy wzrasta cena i rozmiar urządzenia. Ponadto znalezienie potężnych transformatorów może być trudne. I jeszcze jedno: schowanie dużego i ciężkiego pudła może być trudne. Dlatego w tym przypadku duża grupa lamp jest podzielona, a każda ma własny konwerter, ale o mniejszej mocy (jak podłączyć reflektory w tym przypadku widać na powyższym schemacie).
Funkcje montażowe
Aby prawidłowo podłączyć reflektory, konieczne jest nie tylko prawidłowe dobranie obwodu. Konieczne jest przestrzeganie określonej sekwencji działań, która zależy od rodzaju sufitu.
Wystarczy podłączyć kilka reflektorów – i masz piękne wnętrze
W sufitach napinanych
Reflektory są zwykle instalowane z sufitami podwieszanymi lub napinanymi. Jeśli sufity są rozciągnięte, wszystkie przewody układane są z góry. Mocuje się je do sufitu bez podłączenia do zasilania, lampy umieszcza się i mocuje na zawieszeniach, następnie podłącza się do nich przewody i sprawdza się praca.
Przygotowany do montażu sufitów napinanych
Przed montażem sufitów napinanych wyłącz zasilanie, wyjmij lampy i usuń części, na które może mieć wpływ temperatura. Po zamontowaniu sufitów napinanych wycina się w materiale otwory (lampy są widoczne lub dają się wyczuć), zakłada się pierścienie uszczelniające, a następnie montuje się lampy.
W sufitach gipsowo-kartonowych
Jeśli sufit jest wykonany z płyt kartonowo-gipsowych, możesz zastosować ten sam wzór, ale musisz zamontować oprawy po przyklejeniu sufitu. Oznacza to, że rozłóż przewody, pozostaw końce przewodów swobodnie zwisające. Aby uniknąć problemów z określeniem lokalizacji opraw oświetleniowych, konieczne jest sporządzenie szczegółowego planu wskazującego dokładne odległości od ścian i od siebie. Zgodnie z tym planem wykonuje się oznaczenia i wycina otwory wiertłem z koroną odpowiedniej wielkości. Ponieważ małe ruchy – kilka centymetrów – podczas cięcia kabla można pozostawić margines 15-20 cm, to wystarczy (ale nie zapominaj, że przewody są przymocowane do głównego sufitu i powinny iść 7- 10 cm poza poziom płyty gipsowo-kartonowej.Jeśli końce są zbyt długie, zawsze można je skrócić, ale narastanie jest dużym problemem.
Jeśli wymagany jest konwerter
Istnieje drugi sposób podłączenia reflektorów do sufitu z płyt gipsowo-kartonowych. Stosuje się go, jeśli jest mało źródeł światła – od czterech do sześciu sztuk. Cała instalacja reflektorów wraz z okablowaniem wykonywana jest po zakończeniu prac przy suficie. Kabel/kable z puszki przed montażem wyprowadzone są poza poziom sufitu. Po zakończeniu szpachlowania i szlifowania wykonuje się oznaczenia, wierci otwory. Przepuszcza się przez nie kabel, wyciągając końce. Po zamontowaniu samych lamp.
Wszystko jest proste, ale tej metody nie można nazwać poprawną: kable po prostu leżą na płycie gipsowo-kartonowej, co zdecydowanie nie spełnia norm przeciwpożarowych. Nadal można na to przymknąć oko, jeśli podłoga jest betonowa, kabel jest niepalny, przekrój przewodu nie jest mały, połączenie przewodów jest wykonane prawidłowo.
Sekwencja prac w formacie fotograficznym
Jeśli podłogi są drewniane, zgodnie z PUE, wymagane jest ułożenie w niepalnych, całkowicie metalowych tacach (kanały kablowe) lub metalowych rurach. Montaż takiego okablowania możliwy jest tylko przed rozpoczęciem prac z sufitem. Naruszenie zasad instalacji jest bardzo niepożądane – drewno, prąd, ciepło podczas pracy . nie jest to najbezpieczniejsza kombinacja.
